Ο 70αρης Kristoffersen, σε αυτο το δισκο, φαινεται οτι θελει να προλαβει να μιλησει για ολους και για ολα. Ετσι εχουμε κομματια αφιερωμενα στον ερωτα, στην οικογενεια, στο ταξιδι της ζωης, ομως κυριως εχουμε τραγουδια διαμαρτυριας με δυνατα αντιπολεμικα μυνηματα. Μια κιθαρα και μια φυσαρμονικα αφηνουν τους στιχους των τραγουδιων να απλωθουν οσο τους αξιζουν. Αφθονη ευαισθησια και συναισθημα πηγαζουν απο την τραχια φωνη του Kristofferson. Ο δισκος ακουγεται και ξανακουγεται κατα προτιμηση νυχτερινες ωρες, παρεα με ενα μπουκαλι ουισκυ. Μου αρεσε το Wild America με τους λογοκριμενους στιχους στο νετ. Highligths επισης το "this old road",
"in the news", "the burden of freedom" και το αποχαιρετιστηριο "final attraction" με αναφορες στα ονοματα των περισσοτερων αμερικανων τραγουδιστων διαμαρτυριας.
