"Meet the Fockers" (2004)......κυκλοφόρησε σε DVD!!

[Giovanni Dimitropoulos]

Meet the Fockers (2004)

Having given permission to male nurse Greg Focker (Stiller) to wed his daughter (Polo), ex-CIA man Jack Byrnes (De Niro) and his wife (Danner) travel to Detroit to "meet the parents", who this time around are Mr. and Mrs. Focker (Hoffman and Streisand), who are as different from them as can be.


Genres: Comedy
Running Time: 1 hr. 54 min.
Release Date: December 22nd, 2004 (wide).
MPAA Rating: PG-13 for crude and sexual humor, language and a brief drug reference.
Distributor: Universal Pictures



Cast and Credits

Starring: Ben Stiller, Robert De Niro, Dustin Hoffman, Barbra Streisand, Blythe Danner
Directed by: Jay Roach
Produced by: Jane Rosenthal, Robert De Niro, Jay Roach

 

[Giovanni Dimitropoulos]

Κυκλοφόρησε εχθές αν δεν κάνω λάθος στα videoclubs!!
Το cast είναι πολύ καλό, η πρώτη ταινία είχε τα καλά στοιχεία μιας ταινίας γέλιου οπότε φαντάζομαι θα είναι καλή κι αυτή!!

Την έχω ζητήσει για απόψε, οπότε το Σαβ/κο θα την έχω δει και θα σχολιάσω.......


Ορίστε και μερικές φωτογραφίες!!..................

 

[Giovanni Dimitropoulos]

Αυτό είναι το εξώφυλλο του DVD.....

Kαι εδώ μερικές σκηνές από την ταινία.......

 

[Giovanni Dimitropoulos]

 

[Giovanni Dimitropoulos]

 

[Giovanni Dimitropoulos]

..............

 

[Giovanni Dimitropoulos]

----------->

 

[Giovanni Dimitropoulos]

:!: :!:

 

[JohnnyWalker]

Και ένα σχόλιο από το www.in.gr

Σχόλια
Το πιο πετυχημένο αστείο της αυθεντικής παραγωγής ήταν το ονοματεπώνυμο. Στο "Γαμπρό της Συμφοράς" ένας σκληρός και άκρως συντηρητικός πρώην πράκτορας της CIA προσπαθούσε μεταξύ άλλων να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι ο μέλλων γαμπρός του ονομάζεται Gay Focker (κάτι σαν Γκέι... Μαμιάς, για να καταλαβαινόμαστε). Ήταν λογικό, λοιπόν, το δεύτερο μέρος να στηρίζεται εξ ολοκλήρου στο επίθετο του κεντρικού ήρωα. Μόνο που τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. Στην πρώτη ταινία τα αστεία είχαν εξαντληθεί και η σύγκρουση ανάμεσα στους μέλλοντες γαμπρό και πεθερό είχε κορυφωθεί. Με λίγα λόγια, μια φυσική συνέχεια της υπόθεσης (η συνάντηση των συμπεθέρων πλέον) δεν είχε την εγγύηση ούτε του γέλιου ούτε της εμπορικής επιτυχίας. Έτσι, οι συντελεστές στράφηκαν σε δυο σταρ της παλιάς φρουράς. Είχαν δοκιμαστεί στην κωμωδία και επιπλέον ονόματα του μεγέθους του Χόφμαν και της Στρέιζαντ ίσως να έφερναν στις αίθουσες ηλικίες που σε αντίθετη περίπτωση θα αδιαφορούσαν για το συγκεκριμένο εγχείρημα. Αποδείχθηκε ότι εκείνος που το σκέφτηκε είχε έμπνευση.
Λέγεται ότι η Στρέιζαντ έκανε ένα χρόνο να πει το "ναι". Λέγεται ακόμα ότι οι πρωταγωνιστές αφενός έγραψαν μόνοι τα μέρη τους (διάλογοι και ορισμένες καταστάσεις) και αφετέρου αυτοσχεδίασαν αρκούντως κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Όπως και να έχει το πράγμα τα "Πεθερικά της Συμφοράς" κατέληξαν σε ανέλπιστη επιτυχία, ακόμα και σε χώρες που από... παράδοση η σύγχρονη αμερικανική κωμωδία δεν είχε ποτέ ιδιαίτερη τύχη στις αίθουσες. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, η ταινία άγγιξε τα 400.000 εισιτήρια σε τέσσερις περίπου μήνες προβολής. Ήταν η πρώτη σε εισπράξεις κωμωδία για την περίοδο 2004-2005.
Φυσικά, πέρα από τις εισπράξεις, δεν συνέβη κανένα άλλο θαύμα. Η σύγκρουση των συντηρητικών Μπερνς με τους εξωστρεφείς και σεξουαλικά απελευθερωμένους Φόκερς κινείται στο πλαίσιο μιας κωμωδίας αμερικανικών προδιαγραφών. Κοντολογίς, το σεξ, η τουαλέτα και τα γεννητικά όργανα γίνονται ξανά αφορμή για αστεία. Εάν το έργο σώζεται κάπως, είναι χάρη στο μέτρο που κρατούν ως ένα βαθμό οι πρωταγωνιστές, σε μια διάχυτη ατμόσφαιρα δροσιάς, αλλά και σε δυο, τρεις εμπνευσμένες στιγμές που προκαλούν αβίαστο γέλιο.
Η ευρωπαϊκή έκδοση απευθύνεται στο κοινό της κωμωδίας που δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις από έναν ψηφιακό δίσκο. Η αναμορφική εικόνα αποδίδει σωστά το πρωτότυπο. Τα χρώματα είναι ζωντανά, η υφή και η λεπτομέρεια στα πλάνα βρίσκονται σε πολύ καλά επίπεδα, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να μιλάμε για κορυφαία ποιότητα. Ο σχεδιασμός της μπάντας δεν είναι σπουδαίος. Ο διάλογος ακούγεται καθαρά και η μουσική σκορπίζεται στο χώρο, μαζί με ηχητικά εφέ που συνοδεύουν τη δράση. Μεταξύ των έξτρα υπάρχει μια εμφάνιση του καστ σε τηλεοπτική εκπομπή και το κλασικό παρασκήνιο από τα γυρίσματα. Μαθαίνουμε ότι τον εγγονό του Τζακ Μπερνς παίζουν δίδυμα αδέλφια, καθένα από τα οποία έχει μάθει να κάνει διαφορετικά πράγματα, ενώ ο Τζινξ, ο γάτος της ταινίας, έχει το δικό του φιλμάκι, στο οποίο οι εκπαιδευτές του μιλούν για τις ικανότητες του ζώου και για την... προσωπικότητά του.

Η ταινία έχει πολύ γέλιο Γιάννη.Λάβε μέτρα!Αξίζει να την δείτε όλοι για να γεμίσετε από ενέργεια με το γέλιο της και να ξεφύγετε λιγάκι από τα προβλήματα και τις ρουτίνες της καθημερινότητας που μας γεμίζουν με άγχος και στρες.Καλό γέλιο  

 

[Cinemusic - Ανδρεας]

Σιγουρα καλυτερο απο το πρωτο.

 

[babilon]

Η ταινια εχει πολυ γελιο και το καστ ειναι παρα πολυ καλο.Αξιζει να την δειτε.

 

[Giovanni Dimitropoulos]

Ξεκινώ από τα τυπικά:
Εικόνα και ήχος πολύ καλά. Widescreen & DD δίνουν πολύ καλό αποτέλεσμα στα μάτια και τα αυτιά μας και θα έδινα κάτι παραπάνω στο θέμα της εικόνας (καθαρή, πολύ καλά τα χρώματα, καθόλου θόρυβος)
Ο ήχος δεν έχει κάτι εντυπωσιακό να δώσει (λογικό αφού μιλάμε για κωμωδία) αλλά βάζει σωστά τους διαλόγους και γενικά συνοδεύει καλά την όμορφη εικόνα.

Στην ουσία της ταινίας.......
Το cast από μόνο του σε προδιαθέτει για το καλό αποτέλεσμα.
Το γέλιο βγαίνει αβίαστα και η ταινία θα σε κρατήσει μέχρι το τέλος χαμογελαστό.
Δεν θέλω να κάνω σύγκριση με το πρώτο μέρος ("meet the parents")
Κυρίως γιατί υπάρχει η προδιάθεση ότι λόγω καλύτερου cast της δεύτερης ταινίας θα περάσεις και καλύτερα.
Παρ' όλ' αυτά έχω την αίσθηση ότι ο (μέγιστος) Robert De Niro έπαιξε καλύτερα στην πρώτη ταινία αλλά και το σενάριο έφθανε στον στόχο του (γέλιο) πιο αβίαστα.
Και αυτό το λέω γιατί κάποιες στιγμές στην 2η ταινία ("Meet the Fockers") ένιωσα λίγο ότι "τραβάγανε απ' το μαλλί" το σενάριο.

Ευχάριστη πολύ βέβαια, αξίζει να την δει κανείς & να περάσει σχεδόν 2 ώρες με γέλιο!