- Μηνύματα
- 2.791
- Reaction score
- 1
Διάφορα
Ο Ζ2000 είναι φτιαγμένος για High Definition, και μάλιστα progressive. Τον δοκιμάσαμε και στα 720, καθώς και σε interlaced σήμα. Εκεί που απέδιδε τα μάλα ήταν στα 1080p. Κλείδωσε πανεύκολα στα 24/50/60 Ηz. Με άλλα λόγια, ο επεξεργαστής video που φοράει δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κάτι το ξεχωριστό.
Ο φακός του μου φάνηκε ακριβής. Παρότι έπαιζε σε ρύθμιση σχεδόν tele. Σε αυτήν τη θέση, δεν παρατήρησα ιδιαίτερη ανομοιομορφία φωτεινότητας ή παραμόρφωση στα άκρα. Προστατεύεται από συρταράκι αυτόματης λειτουργίας.
H Sanyo αναφέρει πως τα διχρωικά της φίλτρα είναι από ανόργανο υλικό, γεγονός (σύμφωνα με αυτήν) που τους παρέχουν μακροβιότητα και μεγαλύτερη αντίσταση στις θερμοκρασιακές μεταβολές.
Ο προβολέας έχει οπές καθαρισμού από τις οποίες, αν παρουσιαστεί πρόβλημα σκόνης, μπορεί κανείς να κάνει χρήση του ειδικού για το σκοπό αυτό φυσερού. Τα φίλτρα στις γρίλιες εξαερισμού είναι καθαριζόμενα, υπάρχει και ένδειξη στην οθόνη πληροφοριών με τις ώρες που απομένουν μέχρι το επόμενο καθάρισμα. Τις ώρες τις ρυθμίζει ο χρήστης. Η λάμπα, επίσης, μπορεί να αλλαχτεί από τον ίδιο.
Το SDE θα το χαρακτήριζα απροβλημάτιστο. Χρειάστηκε να πλησιάσω στο 1 μέτρο για να δω τα pixels. Δεν διαπίστωσα vertical banding.
Όπως ανέφερα προηγουμένως, έχει διάφορα κολπάκια. Για παράδειγμα, το "Color Management List", παγώνει την εικόνα και απεικονίζει έναν κέρσορα σε σχήμα στόχου. Σας επιτρέπει να επιλέξετε χρώματα από την εικόνα και να τα μεταβάλετε κατά το δοκούν. Με μια έννοια, αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη ρύθμιση των secondaries, αν υποθέσουμε ότι προβάλλαμε το κατάλληλο pattern και κατόπιν ρυθμίζαμε. Οι διαθέσιμες ρυθμίσεις αφορούν στο level, phase και gamma! Μπορείτε να ρυθμίσετε μέχρι και 8 χρώματα με αυτόν τον τρόπο.
Σας επιτρέπει να φτιάξετε το δικό σας εναρκτήριο λογότυπο, κάνοντας capture οποιαδήποτε ενεργή εικόνα. Μπορείτε, ακόμη, να μετονομάσετε τις εισόδους του, σε περίπτωση που έχετε πολλές συνδέσεις ενεργές.
Γενική Εντύπωση - Συμπέρασμα
Για να είμαι ειλικρινής, έχω ανάμικτα συναισθήματα. Με χάλασε η απόκλιση και η χρωματική ανομοιομορφία. Τον Γιώργο δεν τον χάλασαν καθόλου. Απεναντίας, τα βρήκε πολύ καλύτερα από όσο περίμενε. Φαίνεται, καλόμαθα από τους μονότσιπους και περίμενα κάτι παρόμοιο.
Επί της ουσίας, όμως, το μηχάνημα εντυπωσιάζει. Πως να το πως λαϊκιστί, dlp-ίζει. Αίφνης, ο κάτοχος αυτού του μηχανήματος δεν θα είναι υποχρεωμένος να επικαλείται "κινηματογραφικές εικόνες". Θα είναι σε θέση να μιλά ευθαρσώς για "τηλεορασάτες". Η εικόνα του είναι τρισδιάστατη, με ικανό βάθος πεδίου.
Το punch του συνοδεύεται από πλούσια χρώματα, που με επαγγελματική ρύθμιση (χρειάζεται απαραιτήτως), δίνουν έμφαση και ζωντάνια. Δεν θα τα χαρακτήριζα "φυσικά", αλλά ούτως ή άλλως φυσικά χρώματα σε προβολέα έχω να δω από την εποχή του Ruby.
Το μαύρο του δεν διεκδικεί δάφνες. Τυπικό, ούτε με χάλασε αλλά ούτε και με εξέπληξε. Άλλωστε, το ταβάνι μου λαμπίριζε, και γενικά ο χώρος απέχει από το να χαρακτηριστεί ιδανικός γι αυτούς που αναζητούν το μαύρο.
Σίγουρα, μου αρέσει καλύτερα από τον Panasonic AE2000. Αν και δεν τους είδα μαζί, θυμάμαι ότι ο Panny πέρασε σχεδόν απαρατήρητος. Κάτι που δε συνέβη με τον Sanyo. Επίσης, τη μέρα που πήγα να τον παραλάβω, τον είδα κλεφτά απέναντι από τον νέο Epson. Η διαφορά στην ευκρίνεια και το contrast (υπέρ του Sanyo) ήταν εμφανής.
Συμπερασματικά, ο Sanyo PLV-Z2000 είναι ότι πλησιέστερο (αυτήν τη στιγμή) στην εικόνα ενός μονότσιπου αλλά χωρίς τα μειονεκτήματα του Rainbow και της τοποθέτησης, ή την υψηλή τιμή του Sony VW60. Συνεπώς, αν συνυπολογίσουμε και την εξαιρετικά φιλική τιμή αγοράς του, συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Ο Ζ2000 είναι φτιαγμένος για High Definition, και μάλιστα progressive. Τον δοκιμάσαμε και στα 720, καθώς και σε interlaced σήμα. Εκεί που απέδιδε τα μάλα ήταν στα 1080p. Κλείδωσε πανεύκολα στα 24/50/60 Ηz. Με άλλα λόγια, ο επεξεργαστής video που φοράει δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κάτι το ξεχωριστό.
Ο φακός του μου φάνηκε ακριβής. Παρότι έπαιζε σε ρύθμιση σχεδόν tele. Σε αυτήν τη θέση, δεν παρατήρησα ιδιαίτερη ανομοιομορφία φωτεινότητας ή παραμόρφωση στα άκρα. Προστατεύεται από συρταράκι αυτόματης λειτουργίας.
H Sanyo αναφέρει πως τα διχρωικά της φίλτρα είναι από ανόργανο υλικό, γεγονός (σύμφωνα με αυτήν) που τους παρέχουν μακροβιότητα και μεγαλύτερη αντίσταση στις θερμοκρασιακές μεταβολές.
Ο προβολέας έχει οπές καθαρισμού από τις οποίες, αν παρουσιαστεί πρόβλημα σκόνης, μπορεί κανείς να κάνει χρήση του ειδικού για το σκοπό αυτό φυσερού. Τα φίλτρα στις γρίλιες εξαερισμού είναι καθαριζόμενα, υπάρχει και ένδειξη στην οθόνη πληροφοριών με τις ώρες που απομένουν μέχρι το επόμενο καθάρισμα. Τις ώρες τις ρυθμίζει ο χρήστης. Η λάμπα, επίσης, μπορεί να αλλαχτεί από τον ίδιο.
Το SDE θα το χαρακτήριζα απροβλημάτιστο. Χρειάστηκε να πλησιάσω στο 1 μέτρο για να δω τα pixels. Δεν διαπίστωσα vertical banding.
Όπως ανέφερα προηγουμένως, έχει διάφορα κολπάκια. Για παράδειγμα, το "Color Management List", παγώνει την εικόνα και απεικονίζει έναν κέρσορα σε σχήμα στόχου. Σας επιτρέπει να επιλέξετε χρώματα από την εικόνα και να τα μεταβάλετε κατά το δοκούν. Με μια έννοια, αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη ρύθμιση των secondaries, αν υποθέσουμε ότι προβάλλαμε το κατάλληλο pattern και κατόπιν ρυθμίζαμε. Οι διαθέσιμες ρυθμίσεις αφορούν στο level, phase και gamma! Μπορείτε να ρυθμίσετε μέχρι και 8 χρώματα με αυτόν τον τρόπο.
Σας επιτρέπει να φτιάξετε το δικό σας εναρκτήριο λογότυπο, κάνοντας capture οποιαδήποτε ενεργή εικόνα. Μπορείτε, ακόμη, να μετονομάσετε τις εισόδους του, σε περίπτωση που έχετε πολλές συνδέσεις ενεργές.
Γενική Εντύπωση - Συμπέρασμα
Για να είμαι ειλικρινής, έχω ανάμικτα συναισθήματα. Με χάλασε η απόκλιση και η χρωματική ανομοιομορφία. Τον Γιώργο δεν τον χάλασαν καθόλου. Απεναντίας, τα βρήκε πολύ καλύτερα από όσο περίμενε. Φαίνεται, καλόμαθα από τους μονότσιπους και περίμενα κάτι παρόμοιο.
Επί της ουσίας, όμως, το μηχάνημα εντυπωσιάζει. Πως να το πως λαϊκιστί, dlp-ίζει. Αίφνης, ο κάτοχος αυτού του μηχανήματος δεν θα είναι υποχρεωμένος να επικαλείται "κινηματογραφικές εικόνες". Θα είναι σε θέση να μιλά ευθαρσώς για "τηλεορασάτες". Η εικόνα του είναι τρισδιάστατη, με ικανό βάθος πεδίου.
Το punch του συνοδεύεται από πλούσια χρώματα, που με επαγγελματική ρύθμιση (χρειάζεται απαραιτήτως), δίνουν έμφαση και ζωντάνια. Δεν θα τα χαρακτήριζα "φυσικά", αλλά ούτως ή άλλως φυσικά χρώματα σε προβολέα έχω να δω από την εποχή του Ruby.
Το μαύρο του δεν διεκδικεί δάφνες. Τυπικό, ούτε με χάλασε αλλά ούτε και με εξέπληξε. Άλλωστε, το ταβάνι μου λαμπίριζε, και γενικά ο χώρος απέχει από το να χαρακτηριστεί ιδανικός γι αυτούς που αναζητούν το μαύρο.
Σίγουρα, μου αρέσει καλύτερα από τον Panasonic AE2000. Αν και δεν τους είδα μαζί, θυμάμαι ότι ο Panny πέρασε σχεδόν απαρατήρητος. Κάτι που δε συνέβη με τον Sanyo. Επίσης, τη μέρα που πήγα να τον παραλάβω, τον είδα κλεφτά απέναντι από τον νέο Epson. Η διαφορά στην ευκρίνεια και το contrast (υπέρ του Sanyo) ήταν εμφανής.
Συμπερασματικά, ο Sanyo PLV-Z2000 είναι ότι πλησιέστερο (αυτήν τη στιγμή) στην εικόνα ενός μονότσιπου αλλά χωρίς τα μειονεκτήματα του Rainbow και της τοποθέτησης, ή την υψηλή τιμή του Sony VW60. Συνεπώς, αν συνυπολογίσουμε και την εξαιρετικά φιλική τιμή αγοράς του, συστήνεται ανεπιφύλακτα.
