- Μηνύματα
- 16.932
- Reaction score
- 54.808
Στον αντίποδα των Pixies βρίσκονται οι Swans,ένα συγκρότημα το οποίο δεν επανήλθε αναμασώντας τα περασμένα μεγαλεία του,αλλά αναγεννήθηκε γιά να δρέψει καινούριες δάφνες.Εάν ο προκάτοχος "The Seer" μας σύστησε σ'ένα προαιώνιο θηρίο που χρειάζεται να ρουφάει και να ξερνάει ασταμάτητα μουσική αγριάδα προκειμένου να εξημερωθεί,το νέο άλμπουμ μας ξυπνά βάναυσα μέσα στην κοιλιά του χωρίς επεξηγήσεις γιά το πώς βρεθήκαμε εκεί ή σαφείς οδηγίες εξόδου.
Δεν πρόκειται γιά άλμπουμ του...Leonard Cohen.Η στιχουργική ανάπτυξη των κομματιών δεν σχηματίζει περίτεχνα κεντήματα,απλώς κεντρίζει -συνεπικουρούμενη από τη μουσική επένδυση- αρχέγονες ίνες κι ένστικτα.Οι λαρυγγισμοί του Michael Gira ψηλαφούν την πεμπτουσία της αγάπης,απογυμνωμένης από φτιασίδια που της έχει προσαρμόσει η διαδρομή του πολιτισμού.Πρόκειται γιά μιά οντότητα που δεν πηγάζει από αυταπάρνηση κι ευγένεια,αλλά συμπνέει με τη μανία,την ικεσία,την απαίτηση γιά ικανοποίηση του εαυτού με ανελέητη κατανάλωση του αντικειμένου της.
Παρά τη μεγάλη διάρκεια,οι μουσικές ενότητες είναι τόσο πυκνά δομημένες,που η αποζητούμενη από τον ακροατή σιώπηση θα επιφέρει τελικά αίσθημα στέρησης.Είναι δύσκολη η πρωτοτυπία κατά τους προσδιορισμούς που θα περιέγραφαν στα υποψήφια θύματα την αλυσιδωτή αντίδραση που εκλύεται από το πυρηνικό ολοκαύτωμα αυτού του ροκ αντιδραστήρα.Στην καρδιά του συναντάμε μυθικά ασταθή στοιχεία από ιεροτελεστίες του παρελθόντος : τον H.P.Lovecraft,το παλάτι μνήμης του Hannibal Lecter,τους Pink Floyd της Πομπηίας,τους Doors του "The End",τους Velvets από το "Sister Ray",τους Stooges μέσα στο δικό τους "Funhouse".Εξίσου επίπονη η προσπάθεια ν'αναδείξει κανείς κάποια κομμάτια έναντι των υπολοίπων.Ελέω 34λεπτης διαρκείας,θα μπορούσε να μνημονευθεί το κατακλυσμιαίο "Bring the Sun / Tpoussaint L'Ouverture".Το δε κομμάτι που δίνει τον τίτλο στο άλμπουμ εμφανίζεται στον επίλογο με μουσική τρυφερότητα εφάμιλλη της ευγενείας ενός βαρκάρη στις όχθες του ποταμού Αχέροντα.
Οι Swans με την κορυφαία μέχρι στιγμής ροκ κυκλοφορία γιά το 2014,κατόρθωσαν να μας δώσουν ένα σπουδαίο έργο σχεδόν...χορευτικό,αφού χωρίς να ωθεί σε πίστες,ταρακουνά συθέμελα τους ακροατές,υποψιασμένους και μη,κινώντας τα μυστικά νήματα που αίρουν τις ψυχές...
