- Μηνύματα
- 18.046
- Reaction score
- 60.008
http://www.avsite.gr/forum/threads/Το-χαράτσι-του-Σύμπαντος-pink-floyd-meddle-revisited.137917/
Το official trailer:
Κινηματογραφική μεταφορά στο φημισμένο βιβλίο του John Green.O συγγραφέας έχει μεταχειριστεί δύο λογοτεχνικά ευρήματα:
-Την ύπαρξη πειραματικής φαρμακευτικής ουσίας,χάρη στην οποία αναστέλλεται για αόριστο χρόνο,χάριν ιατρικού θαύματος,η θανατική καταδίκη της ηρωίδας.
-Το ΄΄μυθιστόρημα μέσα στο μυθιστόρημα΄΄,Αρχή που αποτελεί κινητήριο άξονα της υπόθεσης ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει -με τη συμβολή της αγενούς λογοτεχνικής καρικατούρας που παρέχει κωμική ανακούφιση μέσα στο βιβλίο- ότι όσο αληθινή και να θέλαμε μία ιστορία,οι χαρακτήρες εντός αυτής δεν έχουν σάρκα και οστά,οπότε η ύπαρξή τους δεν έχει νόημα για τους ίδιους να εξελίσσεται μετά τη λήξη ενός έργου.Το τελευταίο στοιχείο εξάλλου λειτουργεί ως άλλοθι και για τον πραγματικό συγγραφέα,σε όποιον του αντιτάξει ότι οι έφηβοι ήρωές του είναι εξωπραγματικοί,αφού οι ιδέες που εκφράζουν συχνά υπερβαίνουν τη βιολογική τους ηλικία.
Η ταινία ακολουθεί πιστά το πνεύμα του βιβλίου.Παραλείπει -ένεκα του κοινού στο οποίο πρωτίστως απευθύνεται- ορισμένα σαρκαστικά σχόλια των χαρακτήρων και φυσικά κάποια δυσάρεστα σκηνικά από το δεύτερο μισό του βιβλίου.
Θεμελιώδης αστοχία -ίσως επειδή η εμπλοκή προσθετικών μελών και σωληνακίων μοιάζει εικαστικά άβολη άμα δεν σκηνοθετεί ένας...David Cronenberg- είναι η άνευρη απόδοση για το φιλί στο σπίτι της Anna Franck και κατόπιν η ερωτική σκηνή ανάμεσα στους πρωταγωνιστές,η οποία αποτελεί κανονικά σημείο καμπής στην υπόθεση του βιβλίου.
Η ερμηνεία της Shailene Woodley ευαίσθητη και συγκροτημένη,χωρίς μελοδραματικές εξάρσεις,εναρμονισμένη με το χαρακτήρα που υποδύεται.
Ο Ansel Elgort φέρνει αύρα Ryan O'Neil από το κλασσικό "Love Story",η ερμηνεία του όμως αποτυγχάνει να μεταδώσει στο έπακρο τις σύνθετες μεταπτώσεις του ήρωα από το στόμφο στην τρυφερότητα και από το χιούμορ στην απόγνωση.
Καθαρτικά αντιπαθητικός ο Willem Dafoe στο ρόλο του παραιτημένου από τα εγκόσμια συγγραφέα,η συμβολή του όμως στο τέλος υποβαθμίζεται σχετικά.
H μουσική επένδυση ακούγεται αδιάφορη,σε βαθμό που στο ωδείο του μυαλού μου έπαιζαν διαρκώς το άλμπουμ "Meddle",το κομμάτι "Wish You Were Here" κι εμβόλιμα κομμάτια από το "Ghost Stories" των Coldplay.
Η ταινία θα μπορούσε να έχει ισχυρό αντίκτυπο επεκτείνοντας τα νοήματα του βιβλίου,στα χέρια σκηνοθέτη με μαεστρία ανάλογη ενός Hal Ashby ("Harold and Maude").Το ολικό αποτέλεσμα φαίνεται ραφιναρισμένο με επεξεργασία που έχει εξασθενήσει την ιδιότητα που έχουν τα βιβλία του John Green να κλονίζουν ατομικές κοσμοθεωρίες των αναγνωστών.Επειδή όμως ο κόσμος δεν είναι ίδρυμα ικανοποίησης ευχών,ας θεωρηθεί αντίτιμο που μπορεί να πληρωθεί για τη μύηση στο σύμπαν που έπλασε η γραφίδα του John Green.
Το official trailer:
Κινηματογραφική μεταφορά στο φημισμένο βιβλίο του John Green.O συγγραφέας έχει μεταχειριστεί δύο λογοτεχνικά ευρήματα:
-Την ύπαρξη πειραματικής φαρμακευτικής ουσίας,χάρη στην οποία αναστέλλεται για αόριστο χρόνο,χάριν ιατρικού θαύματος,η θανατική καταδίκη της ηρωίδας.
-Το ΄΄μυθιστόρημα μέσα στο μυθιστόρημα΄΄,Αρχή που αποτελεί κινητήριο άξονα της υπόθεσης ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει -με τη συμβολή της αγενούς λογοτεχνικής καρικατούρας που παρέχει κωμική ανακούφιση μέσα στο βιβλίο- ότι όσο αληθινή και να θέλαμε μία ιστορία,οι χαρακτήρες εντός αυτής δεν έχουν σάρκα και οστά,οπότε η ύπαρξή τους δεν έχει νόημα για τους ίδιους να εξελίσσεται μετά τη λήξη ενός έργου.Το τελευταίο στοιχείο εξάλλου λειτουργεί ως άλλοθι και για τον πραγματικό συγγραφέα,σε όποιον του αντιτάξει ότι οι έφηβοι ήρωές του είναι εξωπραγματικοί,αφού οι ιδέες που εκφράζουν συχνά υπερβαίνουν τη βιολογική τους ηλικία.
Η ταινία ακολουθεί πιστά το πνεύμα του βιβλίου.Παραλείπει -ένεκα του κοινού στο οποίο πρωτίστως απευθύνεται- ορισμένα σαρκαστικά σχόλια των χαρακτήρων και φυσικά κάποια δυσάρεστα σκηνικά από το δεύτερο μισό του βιβλίου.
Θεμελιώδης αστοχία -ίσως επειδή η εμπλοκή προσθετικών μελών και σωληνακίων μοιάζει εικαστικά άβολη άμα δεν σκηνοθετεί ένας...David Cronenberg- είναι η άνευρη απόδοση για το φιλί στο σπίτι της Anna Franck και κατόπιν η ερωτική σκηνή ανάμεσα στους πρωταγωνιστές,η οποία αποτελεί κανονικά σημείο καμπής στην υπόθεση του βιβλίου.
Η ερμηνεία της Shailene Woodley ευαίσθητη και συγκροτημένη,χωρίς μελοδραματικές εξάρσεις,εναρμονισμένη με το χαρακτήρα που υποδύεται.
Ο Ansel Elgort φέρνει αύρα Ryan O'Neil από το κλασσικό "Love Story",η ερμηνεία του όμως αποτυγχάνει να μεταδώσει στο έπακρο τις σύνθετες μεταπτώσεις του ήρωα από το στόμφο στην τρυφερότητα και από το χιούμορ στην απόγνωση.
Καθαρτικά αντιπαθητικός ο Willem Dafoe στο ρόλο του παραιτημένου από τα εγκόσμια συγγραφέα,η συμβολή του όμως στο τέλος υποβαθμίζεται σχετικά.
H μουσική επένδυση ακούγεται αδιάφορη,σε βαθμό που στο ωδείο του μυαλού μου έπαιζαν διαρκώς το άλμπουμ "Meddle",το κομμάτι "Wish You Were Here" κι εμβόλιμα κομμάτια από το "Ghost Stories" των Coldplay.
Η ταινία θα μπορούσε να έχει ισχυρό αντίκτυπο επεκτείνοντας τα νοήματα του βιβλίου,στα χέρια σκηνοθέτη με μαεστρία ανάλογη ενός Hal Ashby ("Harold and Maude").Το ολικό αποτέλεσμα φαίνεται ραφιναρισμένο με επεξεργασία που έχει εξασθενήσει την ιδιότητα που έχουν τα βιβλία του John Green να κλονίζουν ατομικές κοσμοθεωρίες των αναγνωστών.Επειδή όμως ο κόσμος δεν είναι ίδρυμα ικανοποίησης ευχών,ας θεωρηθεί αντίτιμο που μπορεί να πληρωθεί για τη μύηση στο σύμπαν που έπλασε η γραφίδα του John Green.
Last edited by a moderator:
