- Μηνύματα
- 26.007
- Reaction score
- 23.142
Ίσως να θυμλάστε… Τι ίσως να θυμλάστε ρε μαλ… γ… το πληκτρολόγιό σου μέσα, παπάρα, έ παπάρα…
Γκουχ!
Ας ηρεμήσω λιγάκι, 1, 2, 3 τέσσερα πέντε έξι εφτά… Αααχχχ, τέλος πάντων…
Έλεγα λοιπόν, ίσως να θυμάστε που προ ημερών σε μια συζήτηξη εδωμέσα είχα επαναμνημονεύσει –τι ρήματα πάω και βρίσκω ο παλιοπ…- την έκπληξή μου, όταν σε παλιότερη έκθεση χεκέ (χάι εντ κι έτσι) έβλεπα έναν παπάρα, χειρότερον από μένα, να κάθεται και ν’ ακούει μπροστά σε κάτι ηχεία το money for nothing, έχοντας το βλέμμα της γελάδας.
Ωραίο κομμάτι, εντυπωσιακό ριφ της κιθάρας, καλογυαλισμένο, και με τον Bob Ludvig να υπογράφει το μάστερ. Αλλά από ποιότητα ήχου, σκατά! Εντελώς δηλαδή. Εντάξει, όχι εντελώς, αλλά τα drums ακούγονται σα σπασμένα τάπερ. Αυτό διερωτώμην από τότε. Δεν είναι δυνατόν, έλεγα και ξαναέλεγα, έβγαλαν τους δύο πρώτους τους δίσκους με εξαιρετικό ήχο. Το Brothers in arms πώς είναι δυνατόν να ακούγεται έτσι! Λάλησαν ομαδικώς; Εμπλεξαν με άσχετο πίσω απ’ την κονσόλα; Τους βάρεσε η μαλ… στο κεφάλι; Κάτι άλλο; Τι!
Και πέρασαν χρόνια, καιρός πολύς, και μπήκαμε στην εποχή του χάι εντ και του ξινομούρη, που έχει άποψη για το hi-fi, που άμα του πεις να γράψει Καλαμάτα, θα κάνει τουλάχιστον δυό λάθη, και δώστου μάνυ φορ νάθινγκ, κι εγώ να κοιτάω και να τσιμπιέμαι και να λέω, δεν είναι δυνατόν ρε μ@λ@κα, κάτι μας βάζουν στο νερό.
Ώσπου μιαν ημέραν των ημερών, ο άγιος Γιουτιούμπιος έκανε το θαύμα του, μου πρότεινε ένα βίντεο, και ως διά μαγείας βγαίνει αυτή η συμπαθέστατη κυρία από την οθόνη, λέγοντάς μου, να ρε συ, έτσι έγινε. Γι’ αυτό έγινε.
Σημαντικώς σεσημασμένη επισήμανσις: Μη με παρεξηγήσετε (πολύ)! Δεν αναφέρομαι καθόλου στο πόσο καλά τραγούδια μπορεί να γράψει κάποιος. Μια σύνθεση μπορεί να είναι πολύ καλή, όπως αυτό το κομμάτι με τη Φρίντα, και ο ήχος να είναι από κακός έως άριστος, αναλόγως των τεχνικών και καλλιτεχνικών εισροών που έχει στη διάθεσή του ο καλλιτέχνης και ο παραγωγός. Και αναλόγως της μόδας, διότι, εν προκειμένω, μόδα ήταν.
Και να θυμάστε τον όρο: gated reverb. Έτσι λέγεται αυτό που γάμ… που σημάδεψε τον ήχο μιας ολόκληρης 10ετίας και βάλε, και μας κατατρέχει ακόμα…
Αααα, που το έχω το βίντεο, πού το έχω; Βουαλά! Μοτέρ!... μπαρδόν, κλικ…
