- Μηνύματα
- 1.753
- Reaction score
- 877
Πριν από 15 χρόνια η Elzbieta Towarnicka τραγουδούσε...μάλλον έψαλε live σε μια εκστασιακή ατμόσφαιρα σ' ένα ορυχείο αλατιού στην Wieliczka κοντά στην Κρακοβία της Πολωνίας 130 μέτρα κάτω από τη γη τις μουσικές από τις ταινίες του Zbigniew Preisner...
Έτσι και χθες, το ίδιο εκστασιακή και εκστασιασμένη, σε παρόμοια ατμόσφαιρα, με τις ίδιες μουσικές, στο stage του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών...
Η έκπληξή μας μεγάλη όταν είδαμε την σχεδόν 100% πληρότητα της αίθουσας...πράγμα που αποδικνύει πόσο ανάγκη έχουμε όλοι τις καλές μουσικές...
Ο ίδιος ο Zbigniew Preisner ταπεινός, με χαμηλό profile έδειξε πως ορισμένοι προικισμένοι άνθρωποι δεν χρειάζεται να μιλούν πολύ ή να υποκλίνονται πολύ...
Η συμφωνική του Δήμου Βόλου συμπαθητική, η χορωδία καταπληκτική...Οι στιγμές όπου συνυπήρχαν χωρωδοί και τραγουδιστές κορυφαίες καθώς επίσης και οι στιγμές εκείνες που συνόδευε το μεγαλοπρεπέστατο όργανο του Μεγάρου...Στο κονσέρτο συμμετείχε και ο απόλυτα αυθεντικός(συμπατριώτης και συνονόματος) Μανώλης Λιδάκης...
Δυο και κάτι ώρες με απίθανες εμπνευσμένες και ταξιδιάρικες μουσικές...στιγμές που κλείναμε τα μάτια για να συγκρίνουμε το άπιαστο όνειρο της απόδοσης των συστημάτων μας μ' αυτό το συναίσθημα που πραγματικά βιώναμε...
Όνειρο πραγματικά άπιαστο και απατηλό, με την τεράστια σε διαστάσεις σκηνή του μεγάρου γεμάτη από ήχους και μουσικές να φαντάζει μεγαλοπρεπής και ατέλειωτη, απίθανο να αποδοθεί τεχνητά με οποιοδήποτε μέσο και οποιονδήποτε τρόπο...Τόσο αυτή η ίδια η σκηνή καθώς και οι ήχοι το θέαμα και το συναίσθημα που ξεπετάγονταν απ' αυτήν...
Έτσι και χθες, το ίδιο εκστασιακή και εκστασιασμένη, σε παρόμοια ατμόσφαιρα, με τις ίδιες μουσικές, στο stage του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών...
Η έκπληξή μας μεγάλη όταν είδαμε την σχεδόν 100% πληρότητα της αίθουσας...πράγμα που αποδικνύει πόσο ανάγκη έχουμε όλοι τις καλές μουσικές...
Ο ίδιος ο Zbigniew Preisner ταπεινός, με χαμηλό profile έδειξε πως ορισμένοι προικισμένοι άνθρωποι δεν χρειάζεται να μιλούν πολύ ή να υποκλίνονται πολύ...
Η συμφωνική του Δήμου Βόλου συμπαθητική, η χορωδία καταπληκτική...Οι στιγμές όπου συνυπήρχαν χωρωδοί και τραγουδιστές κορυφαίες καθώς επίσης και οι στιγμές εκείνες που συνόδευε το μεγαλοπρεπέστατο όργανο του Μεγάρου...Στο κονσέρτο συμμετείχε και ο απόλυτα αυθεντικός(συμπατριώτης και συνονόματος) Μανώλης Λιδάκης...
Δυο και κάτι ώρες με απίθανες εμπνευσμένες και ταξιδιάρικες μουσικές...στιγμές που κλείναμε τα μάτια για να συγκρίνουμε το άπιαστο όνειρο της απόδοσης των συστημάτων μας μ' αυτό το συναίσθημα που πραγματικά βιώναμε...
Όνειρο πραγματικά άπιαστο και απατηλό, με την τεράστια σε διαστάσεις σκηνή του μεγάρου γεμάτη από ήχους και μουσικές να φαντάζει μεγαλοπρεπής και ατέλειωτη, απίθανο να αποδοθεί τεχνητά με οποιοδήποτε μέσο και οποιονδήποτε τρόπο...Τόσο αυτή η ίδια η σκηνή καθώς και οι ήχοι το θέαμα και το συναίσθημα που ξεπετάγονταν απ' αυτήν...