- Μηνύματα
- 693
- Reaction score
- 419
Πραγματικά πολύ αστείο να υπάρχει τέτοιο μίσος για τους Tull. Μια ωραία συζήτηση που κατάντησε σε μένος ενάντια σε ένα γκρουπ που έχει φτιάξει τόσα τραγούδια όσα δεν έχουν δει άλλοι σε όνειρα. Κάθε άλμπουμ και best. Ακούστε λοιπόν όσοι θέλετε μπορείτε να ακούτε τα πυροτεχνήματά σας και αφήστε σε κάποιον "άσχετο" να βαράει το φλάουτο στην αυλή μιας βικτωριανής αυλής (όπως νομίζετε) και βάλτε στην άκρη κάποια άλλα γκρουπ με δισκογραφία 30 - 50 άλμπουμ από το 1970 ως το 2016. Είναι πραγματικά αστεία η εμπάθεια! Μάλιστα η βρετανική ροκ βιομηχανία των 80 ήταν για τα πανηγύρια. Τελείως ανύπαρκτη. Κάτι Chris de burgh (ποιοτικός αλλά όχι ροκ), κάποιοι U2 , ένας Phil Collins που εγκαταλείπει το "Μουσικό κουτί" και τραγουδάει το ποπ Mama, ένας David Bowie που το κραγιόν το έβαλε στο συρτάρι και έβαλε τζινς και πολύ Money for nothing...
Πάντως θα ήθελα να ακούσω ισότιμα γκρουπάκια (και δεν το λέω ειρωνικά). Να δούμε κάτι καινούριο γιατί ψάχνουμε ψάχνουμε και όταν ακούμε κάτι βάζουμε τα γέλια γιατί αμέσως έχουμε αναφορά σε κάτι άλλο που μοιάζει αν όχι ακριβώς ίδιο με παλιότερο. Όσοι και να προσπάθησαν να κρατηθούν δισκογραφικά δεν αντέχουν μετά το 90 ούτε για δύο άλμπουμ. Και ας μην μιλήσουμε για την καλή μουσική που παλεύει μόνη της και δεν την στηρίζουν οι εταιρείες. Παιδιά ακούτε μουσική πολλή μουσική και μην προσπαθήσετε να πείσετε άλλους. Αφού είστε ικανοποιημένοι από αυτά που ακούτε όλα καλά. Ο χρόνος είναι αυτός που καθορίζει την αξία μιας μουσικής. Αυτό σημαίνει δισκογραφική συνέχεια, πολλά live. To marketing στην άκρη. Πολλά γκρουπ που επικρίθηκαν στη δεκαετία του 80 έγιναν κλασικά 30 χρόνια μετά. Πού είναι το ροκ τώρα; (και μη μου μιλήσετε μόνο για κάποιους Tool) Ποιος το ακούει; Ποια είναι τα ερείσματα για να γραφεί ένα καλό τραγούδι; Ποιο είναι το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο; Ποιες οι τεχνικές γνώσεις των μουσικών; Πόσα live έχουν κάνει; Ποιες μουσικές "εικόνες" ήχου επικρατούν (το mp3, mp4, flac, ) ; γιατί μόνο εικόνες δεν είναι παρέα με έναν laptop.
Long live rock'n'roll...
Πάντως θα ήθελα να ακούσω ισότιμα γκρουπάκια (και δεν το λέω ειρωνικά). Να δούμε κάτι καινούριο γιατί ψάχνουμε ψάχνουμε και όταν ακούμε κάτι βάζουμε τα γέλια γιατί αμέσως έχουμε αναφορά σε κάτι άλλο που μοιάζει αν όχι ακριβώς ίδιο με παλιότερο. Όσοι και να προσπάθησαν να κρατηθούν δισκογραφικά δεν αντέχουν μετά το 90 ούτε για δύο άλμπουμ. Και ας μην μιλήσουμε για την καλή μουσική που παλεύει μόνη της και δεν την στηρίζουν οι εταιρείες. Παιδιά ακούτε μουσική πολλή μουσική και μην προσπαθήσετε να πείσετε άλλους. Αφού είστε ικανοποιημένοι από αυτά που ακούτε όλα καλά. Ο χρόνος είναι αυτός που καθορίζει την αξία μιας μουσικής. Αυτό σημαίνει δισκογραφική συνέχεια, πολλά live. To marketing στην άκρη. Πολλά γκρουπ που επικρίθηκαν στη δεκαετία του 80 έγιναν κλασικά 30 χρόνια μετά. Πού είναι το ροκ τώρα; (και μη μου μιλήσετε μόνο για κάποιους Tool) Ποιος το ακούει; Ποια είναι τα ερείσματα για να γραφεί ένα καλό τραγούδι; Ποιο είναι το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο; Ποιες οι τεχνικές γνώσεις των μουσικών; Πόσα live έχουν κάνει; Ποιες μουσικές "εικόνες" ήχου επικρατούν (το mp3, mp4, flac, ) ; γιατί μόνο εικόνες δεν είναι παρέα με έναν laptop.
Long live rock'n'roll...