Ποιό μουσικό κομμάτι ακούτε τώρα;

[darkman46]

R.E.M. King of Birds

 

[cosmarpan]

The Residents - Wonderful από το LP "Demons Dance Alone" (2002)


Από την σπαρακτικη παρασταση τους "The Demons Dance Alone" tour με ένα συγκλονιστικο κομματι / ερμηνεια / ιστορια εμπνευσμενη από μια συναντηση τους με τον James Brown πισω στο 1965!!! Ειμαι ενας από αυτους που την ειδαν και αισθανομαι πολύ τυχερος κι ευγνωμων γι'αυτο. Πραγματικη τεχνη.

 

[cosmarpan]

Deep Freeze Mice - Path To You από το LP "Teenage Head In My Refrigerator" (1981)


Αριστουργηματικη ποπ μινιατουρα από τους μαστορες του είδους της diy ποπ τραγουδοποιηας, ένα κομματι με τους μουσικους σε πεντε τετραγωνικα χωρο χαμηλοταβανο και τιγκα στον καπνο να κουτουλάνε μεταξυ τους και τα δαχτυλα της Sheree στα πληκτρα να πλαθουν νεανικες ερωτικες εμμονες. Απλα Θεικο.

 

[Castra]

Kαταπληκτικό κομμάτι από τον ιδρυτή των Grateful Dead

Bob Weir - Looks Like Rain (1972)

 

[Ulysses]

 

[Deleted member 8307]

Pet Shop Boys: This Must Be The Place I've Waited Years To Leave

 

[One Happy Cloud]

M.A.N.D.Y. - Gizmo (Original Mix)

 

[darkman46]

Pet Shop Boys - Violence

 

[cosmarpan]

Gallon Drunk - Theme From Black Milk απο το LP "Black Milk" (1999)


Οι φοβερά αδικημένοι Gallon Drunk, εδώ σε ενα μαγικό κομματι απο το σάουντρακ της ταινίας του Νίκου Τριανταφυλλιδη "Μαύρο Γάλα". Ο Νίκος ειναι γιος του γνωστού Χαρυ Κλυν, σκηνοθέτης, ιδιοκτήτης του Gagarin και της Astra και φυσικα άρρωστος με την μουσική και κολλητάρι με τους Gallon Drunk. Όποτε ακουω Gallon Drunk ακολουθεί πάντα γενναια ποσότητα αλκοόλ, πολυ πλούσια συναισθηματικά μουσικη, σηκώνει πολυ οινόπνευμα, έφυγα για να σταξω το πρώτο λεμε....

 

[cosmarpan]

Sonic Youth - Death Valley 69 απο το LP "Bad Moon Rising" (1985)


Τι να πει κανείς για τους Sonic Youth των πρώτων χρόνων? Ισοπεδωτικοί, χαοτικοι, βίαιοι, ανατρεπτικοί, ασυμβίβαστοι και τελικα rock'n'roll. Εδώ σε ενα απο τα πιο αντιπροσωπευτικά κομματια της περιόδου εκείνης, αν όχι το πιο αντιπροσωπευτικό, με την βοήθεια της άλλης μεγάλης κυρίας του no-wave, Her majesty Lydia Lunch.
Οτιδήποτε αλλο μπροστά τους ηχούσε σαν παιδική χαρά, οδοστρωτήρες.
GAMHSTE TA OLA.

 

[cosmarpan]

Cybotron - Arrakis απο το LP "Cybotron" (1976)


Σημαντικότατη ηλεκτρονική μπάντα απο μια χώρα που δεν είχε, εχει και ούτε θα εχει παράδοση ποτε στο συγκεκριμένο είδος, για αυτό πρόκειται και για μεγάλη έκπληξη. Γιατί πως ειναι δυνατόν να πιστέψει κάποιος οτι Εν ετει 1976, 2 Αυστραλοί θα έδειχναν τον δρόμο ακομα και σε μεγάλους του είδους? Οι συνθέσεις ειναι απίστευτα υψηλού επιπέδου, το παίξιμο εξωπραγματικό και η αίσθηση ειναι τοςο άμεση που έχεις την πεποίθηση οτι κατι σημαντικό γίνει εδώ πέρα. Ο JMJ θα σκότωνε για να το εχει στην δισκογραφία του.

 

[cosmarpan]

Richard Pinhas - Circle απο το LP "Desolation Row" (2013)



Με περισσότερα απο 40 χρονια στο κουρμπέτι, ο Pinhas είτε κατω απο το ονομα του είτε σαν Heldon είτε με συνεργασίες ηταν ο αδιαφιλονίκητος πρωτεργάτης και πρωτοπόρος της ηλεκτρονικής πειραματικής progressive σκηνής και όπως ακούμε κι εδώ εξακολουθεί να ειναι. Οραματιστής, νεωτεριστής όσο ελάχιστοι, κατορθώνει να μας κεντρίζει το ενδιαφέρον και να μας αφήνει με το στόμα ανοιχτό με τις δουλειές του. Η μουσικη του ποτε ονειρική, ποτε εφιαλτική μα ποτε βαρετή, δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια οποιασδήποτε αμφισβήτησης για το ποσό σημαντική ειναι. Να που υπάρχουν ακομα χίπις που δεν κολλάνε τα τελευταία ένσημα αλλα αφουγκράζονται τα τεκταινόμενα και τα μεταφράζουν σε τέχνη. Pinaw για την μουσικη του. ΕΣΥ Pinhas?

 

[Castra]

Mike Furber - I'm On Fire (1969)

 

[XAKOU]

Small Faces - All or Nothing 1966

 

[Deleted member 8307]

Yusef Lateef: Nubian Lady

 

[Deleted member 8307]

Wolf Alice: Moaning Lisa Smile

 

[Deleted member 8307]

U2: Every Breaking Wave

 

[BbisbosS]

Bon Jovi - Always

 

[brego]

Agnes Obel - Dorian

 

[cosmarpan]

Igor Wakhevitch - Sang Pourpre απο το LP "Docteur Faust" (1971)

https://m.youtube.com/watch?list=RDHCMNrB0JFCtek&params=OAFIAVgB&v=GeHMYBiWU7k&mode=NORMAL

Καλα ντες μην βαράτε, αστέ με να παίξω και κατι που μ'αρεσει πραγματικά μια στις τόσες πήξαμε στην ποπ.
Avant garde διαθεςη, απιςτευτα προοδευτικές συνθεςεις, για επιρροές ούτε λόγος, ο Igor οραματιςτηκε την μουςικη σαν ενα μεςο για να ξορκιςει και να αποτινάξει και την τελευταία σκοτεινή πλευρά του εαυτού του. Γιατί αυτό τελικα δεν ειναι η τέχνη? να μας βγάλει απο την καθημερινότητα, απο την ρουτίνα, απο τις σκοτεινές μας πλευρές και να μας οδηγηςει σε ενα αλλο κοςμο φωτεινό και πνευματώδη όπου όλοι ονειρευόμαστε και θα θέλαμε να ζούμε?
Το εχω πει πολλές φορές αλλα θα το ξαναπώ. Οι ανένταχτοι βλέπουν το καθαρό φως.