Προτάσεις δίσκων ηλεκτρονικής μουσικής

[Bhutia]

Laurie Spiegel - "Harmonices Mundi"

Το συγκεκριμένο κομμάτι εκπροσωπεί την ηλεκτρονική μουσική στο χρυσό δίσκο που συνοδεύει στο απώτερο διάστημα τα Voyager 1 & 2


http://pitchfork.com/features/articles/9002-laurie-spiegel/

Οι πρωτοποριακές δημιουργίες της με τη χρήση συνθετητών και υπολογιστών έχουν επηρεάσει αφανώς πλήθος σύγχρονων καλλιτεχνών του ηλεκτρονικού ιδιώματος.

Η συγκεκριμένη σύνθεση είναι εμπνευσμένη από το έργο του αστρονόμου Johannes Kepler : Οι αναλογίες (και πολλαπλάσια αυτών) ανάμεσα στις αποστάσεις από τον ήλιο που διακρίνει τις τροχιές περιφοράς των πλανητών ανάγονται μέσω υπολογιστικού προγράμματος στις συνιστώσες μίας αρμονικής σειράς η οποία επεκτείνεται στο πεδίο της συχνότητας.Η παρούσα σύνθεση περιλαμβάνει τόνους σχετικούς με τις 15 πρώτες αρμονικές.

 

[bedouin]

Kassem Mosse - Untitled D1
bleeding edge ηλεκτρονική, dance, minimal μελωδία - no frills (δηλαδή τα άκρως απαραίτητα)

 

[bedouin]

λιγη ακομα minimál dánce goodness για την τλευταια μερα των εορτών

 

[zeon44]

τι να λεμε τωρα

 

[m1ts0s]

Classically trained πιανίστας + electronics:

 

[zeon44]

Classically trained πιανίστας + electronics:

ωραιο post φιλε

 

[zeon44]

By the time Submit X came out, Gesloten Cirkel had been lurking for years, releasing greasy techno bombs like "Yamagic" and "Twisted Balloon." He always had a style very much his own, but on his debut album he was totally unleashed, dishing out lo-fi synth pop ("Chatters"), chugging darkwave ("Stakan") and even the odd heavy metal guitar lead ("Arrested Development"). But perhaps most important was his command of rhythm: drums rarely sound as destructive as they did on Submit X.

 

[Bhutia]

Το επώνυμο άλμπουμ του Aphex Twin δημιουργεί χωροχρονικό παράδοξο,αφού ακούγεται φρέσκο και ζωτικό σε οποιαδήποτε εποχή και περιβάλλον.

Η διαστρεβλωτική του ώση βασίζεται στο ότι δεν προσπαθεί το ίδιο να επιταχύνει γρηγορότερα από τις ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις που συγκρατούν την ύλη του ώστε να παραβεί τη φυσική τάξη πραγμάτων.Ιλιγγιώδεις techno παλμοί ως μουσική αντιύλη επιδρούν πάνω σε γνωστές ambient ατμόσφαιρες και μελωδικές εκκενώσεις επιφέροντας ακαριαία διαστολή και συστολή αντίστοιχα ως προς εκάστοτε προηγούμενο κι επόμενο χωροχρονικό στίγμα.

Στο πλαίσιο της διαφορικής εμπειρίας,διχοτομούνται οι αισθητηριακές οδοί,συγκλίνοντας προς μία διάμεση ζώνη πρόσκαιρης σύγχυσης.Κατά την επάνοδο διαπιστώνεται ότι ο γύρω κόσμος έχει γεράσει δυσανάλογα...

https://www.youtube.com/playlist?list=PL8F875DF53EE68BEA

 

[zeon44]

One of techno's most celebrated and accomplished partnerships, the brothers Paul and Phil Hartnoll trace their beginnings as Orbital back to the late 1980's, when their first single, "Chime" was released on Oh-Zone/FFRR and broke into the British Top 20 in the spring of 1990. The single was made in their garage using their father's four-track recorder and mastered directly onto cassette, but became a smash hit, giving them the momentum for a handful of other singles and their untitled first CDhttp://www.youtube.com/watch?v=q25Zx6B5HJA

 

[zeon44]

ο θρυλος της trance music

 

[indikos001]

Το επώνυμο άλμπουμ του Aphex Twin δημιουργεί χωροχρονικό παράδοξο,αφού ακούγεται φρέσκο και ζωτικό σε οποιαδήποτε εποχή και περιβάλλον.

Η διαστρεβλωτική του ώση βασίζεται στο ότι δεν προσπαθεί το ίδιο να επιταχύνει γρηγορότερα από τις ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις που συγκρατούν την ύλη του ώστε να παραβεί τη φυσική τάξη πραγμάτων.Ιλιγγιώδεις techno παλμοί ως μουσική αντιύλη επιδρούν πάνω σε γνωστές ambient ατμόσφαιρες και μελωδικές εκκενώσεις επιφέροντας ακαριαία διαστολή και συστολή αντίστοιχα ως προς εκάστοτε προηγούμενο κι επόμενο χωροχρονικό στίγμα.

Στο πλαίσιο της διαφορικής εμπειρίας,διχοτομούνται οι αισθητηριακές οδοί,συγκλίνοντας προς μία διάμεση ζώνη πρόσκαιρης σύγχυσης.Κατά την επάνοδο διαπιστώνεται ότι ο γύρω κόσμος έχει γεράσει δυσανάλογα...

μ αρεσει το elephant song από τον aphex twin

 

[m1ts0s]

Ηλεκτροακουστική μουσική του 1977

"On the Other Ocean is an improvisation by Maggi Payne and Arthur Stidfole centered around six pitches which, when they are played, activate electronic pitch-sensing circuits connected to the "interrupt" line and input ports of a microcomputer, KΙΜ-1. The microcomputer can sense the order and timing in which the six pitches are played and can react by sending harmony-changing messages to two handmade music synthesizers. The relationship between the two musicians and the computer is an interactive one, with the computer changing the electronically-produced harmonies in response to what the musicians play, and the musicians influenced in their improvising by what the computer does.

Figure in a Clearing, made a few months before On the Other Ocean, was the first piece of Behrman's to use a computer for music. For Figure, the Kim-1 ran a program which varied the time intervals between chord changes. The time intervals were modelled on the motion of a satellite in falling elliptical orbit about a planet. David Gibson's only "score" was a list of 6 pitches to be used in performance, and a request that he not speed up when the computer-controlled rhythm did. The timbral richness and concentrated eloquence of his playing sprang from his own sources."

 

[indikos001]

πριν 2 χρονια στο μεγαρο....

αν ακούγαμε και biosphere[/url] θα ηταν καλυτερα αλλα...

 

[m1ts0s]

Πάλι ηλεκτροακουστική μουσική, θα αρέσει σε άτομα που σνομπάρουν την σκηνή της ηλεκτρονικής μουσικής

 

[m1ts0s]

Το κομμάτι που βάζω να παίζει όταν κάποιος με ρωτάει τι είναι η deep house μουσική

 

[zeon44]

Orb* ‎– Little Fluffy Cloudshttps://www.youtube.com/watch?v=FHixChYgGRI

 

[konredd]

Από την Eye Q Records, μια από τις πολύ καλές δισκογραφικές εταιρείες τη δεκαετία του 90.

Το Odyssee Of Noises - Firedance (The Sunrise) από το ''Behind the Eye Vol.2''



και άλλο ένα από την ίδια συλλογή: Icon - Desire (Icarus Mix)

 

[JimFromAndros]

Ελληνική Ηλεκτρονική Μουσική -1

Πρόκειται για ένα απίθανο και μάλλον συλλεκτικό άλμπουμ, το οποίον είχε τυπωθεί στην His Master’s Voice [CSDG 67], το 1974.
Το έργο του Μιχάλη Αδάμη «Μεταλλικά Γλυπτά ΙΙΙ» (1972) ανοίγει το άλμπουμ, και μαζί τον μαγικό κόσμο της ελληνικής μαγνητοταινίας . Ακολουθεί το «Αλλοίθωρο Ψάρι» (1973) του Δημήτρη Τερζάκη (γιος του λογοτέχνη Άγγελου Τερζάκη, ο οποίος είχε σπουδάσει ηλεκτρονική μουσική στην Κολωνία με τον Herbert Eimert), για να κλείσει η πλευρά με τον «Κουκλόκοσμο» (1973) του Στέφανου Βασιλειάδη, που θα έκανε τους σημερινούς ηλεκτρονικάριους ν’ απορήσουν με την απλότητα των συλλήψεων και τα απίστευτα εφέ και ηχοχρώματα. Ο «Ολοφυρμός» (1973) του Νίκου Μαμαγκάκη(στην β πλευρά) πιθανώς η πιο… kraut απ’ όλες τις συνθέσεις του άλμπουμ, δεν κρύβει τις γερμανικές αναφορές της (ο Μαμαγκάκης υπήρξε μαθητής του Carl Orff). H «Σπουδή ΙΙ» (1973) του Χάρη Ξανθουδάκη, που είχε σπουδάσει ηλεκτρονική μουσική δίπλα στον Μιχάλη Αδάμη, είναι μία σύνθεση κομμένη στα δύο, με το πρώτο μέρος της πιο περιγραφικό και το δεύτερο πιο abstract, ενώ οι «Μορφές ΙΙ» (1973) του Γιάννη Βλαχόπουλου είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, μία κορυφαία στιγμή της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής, ένα απίστευτο κολάζ ήχων και βεβαίως συναισθημάτων, που κουβαλά κάτι από την ίδια την ιστορία του τόπου. Εδώ (http://is.gd/BLsR0Y) ολόκληρο το LP για να το κατεβασει όποιος θελει να το ακουσει.

 

[zeon44]

Ελληνική Ηλεκτρονική Μουσική -1

Πρόκειται για ένα απίθανο και μάλλον συλλεκτικό άλμπουμ, το οποίον είχε τυπωθεί στην His Master’s Voice [CSDG 67], το 1974.
Το έργο του Μιχάλη Αδάμη «Μεταλλικά Γλυπτά ΙΙΙ» (1972) ανοίγει το άλμπουμ, και μαζί τον μαγικό κόσμο της ελληνικής μαγνητοταινίας . Ακολουθεί το «Αλλοίθωρο Ψάρι» (1973) του Δημήτρη Τερζάκη (γιος του λογοτέχνη Άγγελου Τερζάκη, ο οποίος είχε σπουδάσει ηλεκτρονική μουσική στην Κολωνία με τον Herbert Eimert), για να κλείσει η πλευρά με τον «Κουκλόκοσμο» (1973) του Στέφανου Βασιλειάδη, που θα έκανε τους σημερινούς ηλεκτρονικάριους ν’ απορήσουν με την απλότητα των συλλήψεων και τα απίστευτα εφέ και ηχοχρώματα. Ο «Ολοφυρμός» (1973) του Νίκου Μαμαγκάκη(στην β πλευρά) πιθανώς η πιο… kraut απ’ όλες τις συνθέσεις του άλμπουμ, δεν κρύβει τις γερμανικές αναφορές της (ο Μαμαγκάκης υπήρξε μαθητής του Carl Orff). H «Σπουδή ΙΙ» (1973) του Χάρη Ξανθουδάκη, που είχε σπουδάσει ηλεκτρονική μουσική δίπλα στον Μιχάλη Αδάμη, είναι μία σύνθεση κομμένη στα δύο, με το πρώτο μέρος της πιο περιγραφικό και το δεύτερο πιο abstract, ενώ οι «Μορφές ΙΙ» (1973) του Γιάννη Βλαχόπουλου είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, μία κορυφαία στιγμή της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής, ένα απίστευτο κολάζ ήχων και βεβαίως συναισθημάτων, που κουβαλά κάτι από την ίδια την ιστορία του τόπου. Εδώ (http://is.gd/BLsR0Y) ολόκληρο το LP για να το κατεβασει όποιος θελει να το ακουσει.

το έχεις φίλε σε βινύλιο >>>

 

[JimFromAndros]

το έχεις φίλε σε βινύλιο >>>

Δυστυχώς όχι. Αλλα το είχα δει να πουλιέται στο Μοναστηράκι γύρω στα 50 Ευρω, αν θυμαμαι καλά