Αγορά πικάπ και βινυλίων: προβληματισμοί κι απόψεις...

[dimkasta]

Μα δεν θεωρώ ότι μπήκα ποτέ σε δύσκολη θέση.... Από την αρχή είπα ότι ό,τι γουστάρει ο καθένας, ακόμη και να κοροϊδεύει τον εαυτό του...

 

[delamostre]

Εγώ ψηφίζω EAR!!!!!
Γουστάρω που έχει metric για φηφιακή RIAA, ψηφιοποιεί τα βινύλιά του με βασική μηχανή ένα SL1200 MK2, μέσω μιας archivοκεφαλής της ορθοφών, και μετά τα ακούει σε μορφή φλακών!
Το αντίθετο δηλαδή αυτών που ακούν αναλογικά!!!!

Καθαρόαιμος ντιτζιτάλεεεε!!!

 

[dimkasta]

Oύυυυ πράματα του διαβόλου...

 

[artvoice]

Γύρισα στο βινύλιο πριν δύο χρόνια μετά το 1988 που είχα πουλήσει το πικάπ μου και τους δίσκους για να τους αντικαταστήσω όλους με cd. Ήταν η δεύτερη φορά που είχα κάνει λάθος. Η πρώτη ήταν το 1981, 18 χρονών όταν πούλησα όλους τους Αμερικάνικους δίσκους jazz του πατέρα μου στο Μοναστηράκι γιατί δεν μπορούσαν να παίξουν καλά κατά την γνώμη μου στην νέα ακριβή κεφαλή. Σήμερα αγοράζω μόνο μεταχειρισμένους δίσκους, κύρίως εγγραφές 1958-1970 από καταπληκτικές εταιρίες του τότε όπως η Rca Living stereo, η Command, η Decca και η London και πολλές άλλες . Πιστέψτε με, είναι καταπληκτικά ακούσματα παιγμένα στο vintage πικάπ μου με την παλιά stanton 881. Όταν λέω σε φίλους ότι αυτή η εγγραφή που ακούνε είναι του 1958, τους φεύγει η μασέλα...Δυστυχώς πολλές φορές αναγκάζομαι λόγω αναγκών να πουλήσω βινύλια που έχω πάρει για να καλύψω τρύπες. Και πάλι δεν στεναχωριέμαι, γιατί ξέρω ότι θα βρώ ακόμα καλύτερα απο αυτές τις καταπληκτικές παλιές εγγραφές.
Έτσι πιστεύω ότι αξίζει το βινύλιο. Να ακούς ακούσματα περασμένων εποχών σε καταπληκτικές εγγραφές που δεν υπάρχουν πιά σε ψηφιακή μορφή, και είναι γεμάτα συναίσθημα. Για τα καινούργια ακούσματα υπάρχουν τα sacd και τα flac υψηλής ανάλυσης που παίζουν ασύγκριτα. Τελικά όλα τα μέσα αναπαραγωγής είναι καλά και αν τα χειριστούμε έξυπνα, το ένα συμπληρώνει το άλλο, γιατί κανένα δεν είναι τέλειο...
Βλέπω όμως ότι και η νέα γενιά στρέφεται στο βινύλιο και αυτό δεν μπορώ να το εξηγήσω για την μουσική που ακούει. Ο γιός μου που είναι 25 χρονών και είναι dj ηλεκτρονικής μουσικής (slydex - αρκετά γνωστός στον χώρο του και στο εξωτερικό) έχει φτιάξει με δύο φίλους του ένα label (Modal Analysis) που κόβουν βινύλια στην Γερμανία και ο Γερμανός διανομέας τα διανέμει σε όλο τον κόσμο. Βέβαια η μουσική δεν ακούγεται....Την δε δική του μουσική, την έβγαλε μιά αμερικάνικη εταιρία σε κασσέτα!!!
Όσον αφορά το εξώφυλλο, πραγματικά μια και ασχολούμαι με την τέχνη, είναι ένα έργο τέχνης, ειδικά τα χοντρά εξώφυλλα των Αμερικάνικων εταιριών του 50-60 και με τίποτα δεν μπορούν να αντικατασταθουν με την επανεκτύπωσή τους ή τα εξώφυλλα των cd.

 

[ABSENTI]

ARTVOICE..+++++++++++++++1.000

 

[costas EAR]

Έτσι πιστεύω ότι αξίζει το βινύλιο. Να ακούς ακούσματα περασμένων εποχών σε καταπληκτικές εγγραφές που δεν υπάρχουν πιά σε ψηφιακή μορφή, και είναι γεμάτα συναίσθημα. Για τα καινούργια ακούσματα υπάρχουν τα sacd και τα flac υψηλής ανάλυσης που παίζουν ασύγκριτα.

Πολύ σωστά. Απλά τα παλιά βινύλια θέλουν και "βινταζ" εξοπλισμό, όπως είπες. Παν πακέτο.

Βλέπω όμως ότι και η νέα γενιά στρέφεται στο βινύλιο και αυτό δεν μπορώ να το εξηγήσω για την μουσική που ακούει.

Μόδα βρε, μόδα! Ιδίως σα πιτσιρικάς 20-άρης, κάνεις το "μαγκάκι" εν έτει 2013 να λες πως παίζεις "βινύλιο", είναι σα να λες πως είσαι από τον Άρη, ή σα να λες πως έχεις 28.000 φίλους στο φέιζμπουκ!

 

[costas EAR]

Υπάρχει, αλλά βαριέται...

μα γιατί; εδώ είναι το καυτό "θέμα" της σύγχρονης πραγματικότητας, το ...βινύλιο!

μπουααααααααααααααααα-χαχαχαχχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχα

ξύστ'αρτίδιασ'με γκασμά....

 

[dimkasta]

μα γιατί; εδώ είναι το καυτό "θέμα" της σύγχρονης πραγματικότητας, το ...βινύλιο!

μπουααααααααααααααααα-χαχαχαχχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχα

ξύστ'αρτίδιασ'με γκασμά....

Η βαρεμαρα πήγαινε σε ερώτηση για τα ψηφιακά

 

[comtal]

Σήμερα αγοράζω μόνο μεταχειρισμένους δίσκους, κύρίως εγγραφές 1958-1970 από καταπληκτικές εταιρίες του τότε όπως η Rca Living stereo, η Command, η Decca και η London και πολλές άλλες . Πιστέψτε με, είναι καταπληκτικά ακούσματα παιγμένα στο vintage πικάπ μου με την παλιά stanton 881. Όταν λέω σε φίλους ότι αυτή η εγγραφή που ακούνε είναι του 1958, τους φεύγει η μασέλα...Δυστυχώς πολλές φορές αναγκάζομαι λόγω αναγκών να πουλήσω βινύλια που έχω πάρει για να καλύψω τρύπες. Και πάλι δεν στεναχωριέμαι, γιατί ξέρω ότι θα βρώ ακόμα καλύτερα απο αυτές τις καταπληκτικές παλιές εγγραφές.
Έτσι πιστεύω ότι αξίζει το βινύλιο. Να ακούς ακούσματα περασμένων εποχών σε καταπληκτικές εγγραφές που δεν υπάρχουν πιά σε ψηφιακή μορφή, και είναι γεμάτα συναίσθημα. Για τα καινούργια ακούσματα υπάρχουν τα sacd και τα flac υψηλής ανάλυσης που παίζουν ασύγκριτα. Τελικά όλα τα μέσα αναπαραγωγής είναι καλά και αν τα χειριστούμε έξυπνα, το ένα συμπληρώνει το άλλο, γιατί κανένα δεν είναι τέλειο...
Βλέπω όμως ότι και η νέα γενιά στρέφεται στο βινύλιο και αυτό δεν μπορώ να το εξηγήσω για την μουσική που ακούει.

Το συναίσθημα μπορεί να το πετύχεις και με ψηφιακό σύστημα. Δεν είναι προνόμιο του βινυλίου μόνο. Επιπλέον υπάρχουν και σύγχρονες μουσικές που μπορεί να σε γεμίσουν συναίσθημα όχι μόνο οι παλαιές.

Ίσως τελικά να χρειάζόμαστε δύο συστήματα: ένα vintage για αναπαραγωγή βινυλίων και ένα σύγχρονο για τα ψηφιακά φορμά.

Η νεα γενιά έχει στρεβλή άποψη για το βινύλιο και το κάνει για να είναι trendy. Βλέπουν το πικαπ σαν gadget παρά σαν συσκευή ανάγνωσης δίσκων κι αγοράζουν ψηφιακά βινύλια νομίζοντας ότι ακούγονται καλύτερα από τα άλλα ψηφιακά φορμά. Πλανώνται πλάνην οικτράν κι ακούνε με τα μάτια.

 

[kostas Papas]

Πολύ σωστά. Απλά τα παλιά βινύλια θέλουν και "βινταζ" εξοπλισμό, όπως είπες. Παν πακέτο.

Ίσως τελικά να χρειάζόμαστε δύο συστήματα: ένα vintage για αναπαραγωγή βινυλίων και ένα σύγχρονο για τα ψηφιακά φορμά.

Βρε σεις, ακουτε τι λετε ?

 

[L.Stephanides-Anakrousis]

Η νεα γενιά έχει στρεβλή άποψη για το βινύλιο και το κάνει για να είναι trendy. Βλέπουν το πικαπ σαν gadget παρά σαν συσκευή ανάγνωσης δίσκων κι αγοράζουν ψηφιακά βινύλια νομίζοντας ότι ακούγονται καλύτερα από τα άλλα ψηφιακά φορμά. Πλανώνται πλάνην οικτράν κι ακούνε με τα μάτια.

Φαντάζομαι θα έχεις κάνει και τη σχετική επιστημονική έρευνα για να έχεις καταλήξει στα πολύ σοφά που γράφεις περί της νέας γενιάς και των βινυλίων και δη των ψηφιακής ηχογράφησης. Στείλε μου και το τυχόν ερωτηματολόγιο, από επιστημονικό ενδιαφέρον το ζητάω. Ευχαριστώ! Λ.Σ.

 

[dimkasta]

Για το συναίσθημα στο ψηφιακό θα συμφωνήσω απόλυτα.

Για τα υπόλοιπα... Καινούριο wall of text...

Θα δώσω παράδειγμα με 2 αγαπημένους μου δίσκους που τους έχω και σε CD και σε βινύλιο.

Το Carmina Burana με Σω από Telarc (ψηφιακότατη εγγραφή) και τις Ραψωδίες με Στοκόφσκι από Classic Records (αναλογικότατη εγγραφή)

Kατ αρχήν και οι 2 δίσκοι παίζουν άψογα σε όποιο σύγχρονο σύστημα τους έχω ακούσει... Δεν ξέρω τι ιδέα έχετε για τα βινύλια και τι πικάπ έχετε στην εμπειρία σας, αλλά αυτό με το βινύλιο που θέλει vintage μηχάνημα με κάνει να σκέφτομαι ότι δεν έχετε ακούσει σοβαρό μηχάνημα και ότι αντιμετωπίζετε καθαρά ψυχολογικά το θέμα με εμπειρίες από άκρως low-fi μηχανήματα... Μπορεί νά χει και αυτός ο ήχος τη γοητεία του για διάφορους λόγους, αλλά απέχει πολύ από το τι μπορούν να προσφέρουν τέτοιοι δίσκοι σε ένα καλό σύστημα. Σύγχρονο ή παλιότερο.

Από κει και πέρα...

Και στις 2 περιπτώσεις, στα δικά μου μηχανήματα τα συγκεκριμένα βινύλια παίζουν καλύτερα από τα cd....
Γιατί?
Πιθανότατα γιατί έχει γίνει καλύτερη δουλειά στις μήτρες του βινυλίου? Μπορεί... Ίσως και γιατί το πικάπ/phono που τα έχω ακούσει είναι καλύτερο από το cd/sacd που τα έχω ακούσει? Μπορεί... Ίσως γιατί το DA του studio είναι κλάσεις ανώτερο από αυτό που κάνουν τα εμπορικά μηχανήματα? Μπορεί....

Αλλά σύμφωνα με τις λογικές σας, θά πρεπε να ακούω το Shaw μόνο ψηφιακά και το Stokowski μόνο αναλογικά...

Γιατί? Υπάρει κάποιος πρακτικός λόγος ή απλά μια αφηρημένη και αβάσιμη ιδέα ότι ψηφιακές ηχογραφίσεις δεν έχει νόημα να παίζονται αναλογικά?
Αν μη τι άλλο, αγοράζοντάς τες σε αναλογικό μέσο, πρακτικά εκμεταλλευόμαστε τη στουντιακού επιπέδου DA μετατροπή και μένει για το δικό μας σύστημα να κάνουμε μόνο τη RIAA αποέμφαση που είναι μακράν απλούστερη από το workflow που εκτελείται μέσα σε ένα transport και ένα dac, το οποίο παρεπιπτώντως περιέχει περισσότερη αναλογική λογική απ όση θα ήθελαν οι εταιρείες να παραδεχτούν και που προφανώς τους χαλάει και τη συνταγή με τις αστειότητες περί τέλειας αναπαραγωγής που όμως μας βγαίνει λίγο διαφορετική σε κάθε μηχάνημα και λίγο πιο τέλεια στα ακριβότερα...

Η μουσική υπάρχει για να την ακούμε... Τελειότητα δεν υπάρχει πουθενά και δεν μπορούμε να τα καλουπώσουμε όλα όσο και να θέλουμε... Και σίγουρα δεν μπορούμε να τσουβαλιάσουμε έτσι εύκολα όλη τη νεολαία...

Ο φίλος στο πρώτο πόστ ήθελε λόγους για να δικαιολογήσει στον εαυτό του το βινύλιο... Θεωρώ ότι τους πήρε... και τέλειωσαν και οι μπύρες...

 

[deleted user 10898]

Η νεα γενιά έχει στρεβλή άποψη για το βινύλιο και το κάνει για να είναι trendy. Βλέπουν το πικαπ σαν gadget παρά σαν συσκευή ανάγνωσης δίσκων κι αγοράζουν ψηφιακά βινύλια νομίζοντας ότι ακούγονται καλύτερα από τα άλλα ψηφιακά φορμά. Πλανώνται πλάνην οικτράν κι ακούνε με τα μάτια.

Λάθος.
Το ψηφιακό βινυλιο ακούγεται ΠΑΝΤΑ καλύτερο απο το ίδιο CD.
Γιατι ΠΑΝΤΑ εχει ποιο προσεγμένο mastering και μικρότερη συνήθως συμπίεση. Έχεις το δικό έργο σε βινυλιο και cd απο την ιδια εταιρία;
Κανε ένα ΤΕΣΤ...
Τωρα αν και εσυ ακούσεις τον κατακερματισμό του ψηφιακού βινυλιου σαν τους αναλογικους γκουρου που έχουμε εδώ μέσα, τότε πάω πάσο...

 

[deleted user 10898]

Αν μη τι άλλο, αγοράζοντάς τες σε αναλογικό μέσο, πρακτικά εκμεταλλευόμαστε τη στουντιακού επιπέδου DA μετατροπή και μένει για το δικό μας σύστημα να κάνουμε μόνο τη RIAA αποέμφαση που είναι μακράν απλούστερη από το workflow που εκτελείται μέσα σε ένα transport και ένα dac, το οποίο παρεπιπτώντως περιέχει περισσότερη αναλογική λογική απ όση θα ήθελαν οι εταιρείες να παραδεχτούν και που προφανώς τους χαλάει και τη συνταγή με τις αστειότητες περί τέλειας αναπαραγωγής που όμως μας βγαίνει λίγο διαφορετική σε κάθε μηχάνημα και λίγο πιο τέλεια στα ακριβότερα...

Αστικοι μυθοι....
Τα στουντιακα dac ειναι υποδεεστερα των 80% των dac των μελών του φόρουμ. Τα παλιά weissκαι benchmark ήταν high end για τα studio....
Η riaa στα συμβατικά αναλογικα phono εχει ακρίβεια που γελάνε οι ψηφιακοι ανταγωνιστές της.
To workflow σε ένα sabre που παίζει native dsd ειναι τόσο pure που τρέμουν οι αγνοεί πιουριστες high endαδες...
Και αλλα πολλααααα

 

[dimkasta]

Αστικοι μυθοι....
Τα στουντιακα dac ειναι υποδεεστερα των 80% των dac των μελών του φόρουμ. Τα παλιά weissκαι benchmark ήταν high end για τα studio....
Η riaa στα συμβατικά αναλογικα phono εχει ακρίβεια που γελάνε οι ψηφιακοι ανταγωνιστές της.
To workflow σε ένα sabre που παίζει native dsd ειναι τόσο pure που τρέμουν οι αγνοεί πιουριστες high endαδες...
Και αλλα πολλααααα

Ήμουν πολύ προσεκτικός να μη μιλήσω για DAC μόνο, αλλά για πλήρη DA μετατροπή που περιλαμβάνει και το transport σε στουντιακό επίπεδο από έμπειρους μηχανικούς, κάτι που έγραψες κι εσύ στο προηγούμενο πόστ.

Επίσης ήμουν πολύ προσεκτικός να γράψω γενικά για RIAA αποέμφαση και όχι για συμβατικό αναλογικό phono. Δεν έχω θέμα με τα ψηφιακά γενικά... Τη μέτρικ πχ την έχω σε μεγάλη εκτίμηση

Αλλά θα παίξω το παιχνίδι σου...

Pure καθαρό native dsd δεν υπάρχει transport οικιακής χρήσης να το δώσει... Θα έχουμε τζίττερ, ενδεχομένως ανεπανόρθωτα errors αν είναι φθαρμένο το μέσο, προβλήματα στις εμπεδήσεις και πολλά άλλα που θα μειώσουν κατά πολύ την ποιότητά του μέχρι να φτάσει στο θαυματουργό dac μας...

Και ναι αν είχα να διαλέξω ανάμεσα σε

• DA μετατροπή με transport τον DSD εγγραφέα της Telarc, με μέτρια DAC αλλά ελεγχόμενη από μηχανικούς της Telarc με αποτέλεσμα που θα χρειάζεται μόνο RIAA
  
• και από την άλλη DA μετατροπή στο σπίτι μου από μένα και εμπορικά μηχανάκια

Ε ναι θα διάλεγα τη μετατροπή της Telarc και τη RIAA.

 

[deleted user 10898]

Pure καθαρό native dsd δεν υπάρχει transport οικιακής χρήσης να το δώσει... Θα έχουμε τζίττερ, ενδεχομένως ανεπανόρθωτα errors αν είναι φθαρμένο το μέσο, προβλήματα στις εμπεδήσεις και πολλά άλλα που θα μειώσουν κατά πολύ την ποιότητά του μέχρι να φτάσει στο θαυματουργό dac μας...
.

Αυτο το transport το λένε mac mini με audirvana.
Με ένα mytek έχεις native dsd με κόστος όσο το μοτέρ ενός καλού πικαπ και το μισό κόστος απο το νεο τροφοδοτικό του linn lp12.
Και φυσικό με μηδενικό σχεδόν jitter αφου το εθεσες.
Ξέρεις πόσο μετρημένo jitter εχει το lp12;

 

[deleted user 10898]

Και ναι αν είχα να διαλέξω ανάμεσα σε

• DA μετατροπή με transport τον DSD εγγραφέα της Telarc, με μέτρια DAC αλλά ελεγχόμενη από μηχανικούς της Telarc με αποτέλεσμα που θα χρειάζεται μόνο RIAA
  
• και από την άλλη DA μετατροπή στο σπίτι μου από μένα και εμπορικά μηχανάκια

Ε ναι θα διάλεγα τη μετατροπή της Telarc και τη RIAA.

Τι δηλαδη αν σου έδινε το master σε dsd η 24/96 η telarc θα επαιρνες το βινυλιο;
Για ξανά σκέψου το...

 

[comtal]

Λάθος.
Το ψηφιακό βινυλιο ακούγεται ΠΑΝΤΑ καλύτερο απο το ίδιο CD.
Γιατι ΠΑΝΤΑ εχει ποιο προσεγμένο mastering και μικρότερη συνήθως συμπίεση. Έχεις το δικό έργο σε βινυλιο και cd απο την ιδια εταιρία;
Κανε ένα ΤΕΣΤ...
Τωρα αν και εσυ ακούσεις τον κατακερματισμό του ψηφιακού βινυλιου σαν τους αναλογικους γκουρου που έχουμε εδώ μέσα, τότε πάω πάσο...

Θεωρητικά πάντα αυτά. Γιατί μπορεί το βινύλιο να είναι καμωμένο από το CD.
Έχω αρκετά έργα της ίδιας εταιρείας σε CD αλλά και βινύλιο ταυτόχρονα. Τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει καμμιά διαφορά.

π.χ. Αυτό: καμμία απολύτως διαφορά μεταξύ βινυλίου και CD στο σύστημά μου και στο χώρο μου.
Ίσως σε όσα έργα προεέρχονται από αναλογικά master tapes το ψηφιακό βινυλιο να ακούγεται καλύτερο απο το ίδιο CD

 

[dimkasta]

Τι δηλαδη αν σου έδινε το master σε dsd η 24/96 η telarc θα επαιρνες το βινυλιο;
Για ξανά σκέψου το...

Δυστυχώς αυτό που δίνει είναι 16/44... όχι ότι με χαλάει, αλλά αν το πάμε σε ευχές θα ήθελα να μού διναν και έναν DSD εγγραφέα τους να τα παίζω...

Αυτο το transport το λένε mac mini με audirvana.
Με ένα mytek έχεις native dsd με κόστος όσο το μοτέρ ενός καλού πικαπ και το μισό κόστος απο το νεο τροφοδοτικό του linn lp12.
Και φυσικό με μηδενικό σχεδόν jitter αφου το εθεσες.
Ξέρεις πόσο μετρημένo jitter εχει το lp12;

Είμαι 99% σίγουρος ότι αν αλλάξεις ψηφιακό καλώδιο σε αυτά τα υπερ-dac θα πάρεις άλλο ήχο...

Τώρα για το jitter σε αναλογικό σήμα... ενδιαφέρουσα ιδέα, αλλά μάλλον κάτι άλλο εννοείς...

Θεωρητικά πάντα αυτά. Γιατί μπορεί το βινύλιο να είναι καμωμένο από το CD.
Έχω αρκετά έργα της ίδιας εταιρείας σε CD αλλά και βινύλιο ταυτόχρονα. Τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει καμμιά διαφορά.

π.χ. Αυτό: καμμία απολύτως διαφορά μεταξύ βινυλίου και CD στο σύστημά μου και στο χώρο μου.
Ίσως σε όσα έργα προεέρχονται από αναλογικά master tapes το ψηφιακό βινυλιο να ακούγεται καλύτερο απο το ίδιο CD

E να είδατε? Τώρα το πήγαμε στο εγώ ακούω διαφορές και εσύ όχι...
Δε βγαίνει άκρη... Πάμε για καμιά μπύρα...

 

[VasilisM.]

Δε βγαίνει άκρη... Πάμε για καμιά μπύρα...

Βρε τι μανία έχεις με τις μπύρες.... αμ το άλλο, μόνος σου τις πίνεις, τι τάζεις συνέχεια...

ΥΓ. Να επέμβει ο Σκάλ τώρα...