Debut Albums - Αριστουργήματα με το καλημέρα

[Mr Spock]

Fresh Fruit for Rotting Vegetables - Dead Kennedys | Songs, Reviews ...
www.allmusic.com/.../fresh-fruit-for-rottin...

 

[Mr Spock]

- όλα ξεκίνησαν με το εάν μπορούν οι ''μαύροι'' , να ροκάρουν
- μάλλον ναι

Body Count (album) - Wikipedia, the free encyclopedia
https://en.wikipedia.org/.../Body_Count_(al...

 

[Mr Spock]

- κάνει για στρώσιμο καλωδίων , και για κάψιμο ribbon

Psychocandy - The Jesus and Mary Chain | Songs, Reviews, Credits ...
www.allmusic.com/.../psychocandy-mw00...

. . . όνομα και αυτό για συγκρότημα

 

[Mr Spock]

- ούτε αριστούργημα είναι , ούτε καν μουσική , είναι όμως ένα μεγάλο shock ( υπήρξε άραγε ηχολήπτης ; και εάν ναι , τι ακριβώς έκανε ; )

Brainwashed - SPK, "Information Overload Unit"
brainwashed.com/index.php?...spk-qinfor..

 

[Mr Spock]

- ούτε και αυτό είναι αριστούργημα , και η παραγωγή του είναι φρικτή ( μάλλον επίτηδες ) , όμως ταρακούνησε και ταρακουνάει ακόμα , το ευαγγέλιο των απανταχού γκαραζιέρηδων , σκεφτείτε τότε που βγήκε στην Αμερική μεσουρανούσαν ως επί τω πλείστον τραγούδια χίπικα , αγάπης , κλπ , εδώ βουτάμε στα υπόγεια της Νέας Υόρκης

- και από την verve μάλιστα

 

[Zizik]

Πήγαινε καλέ στην προηγούμενη σελίδα, μπήκε αυτό.

 

[fury161]

Αν και τα ακούσματά μου ειναι 'εμπορικά' οπότε δε μπορώ να συλλάβω πλήρως τη σπουδαιότητα των παραπάνω ντεμπούτων,παρόλαυτα εγω θα αναφέρω ,όχι σαν αριστούργημα, αλλα σαν κάτι το διαφορετικό στην εμπορική διεθνή μουσική το ντεμπούτο των MGMT-Oracular Spectacular

Ένας συνδυασμός ηλεκτρονικής μουσικης με ακούσματα των 60s που τη χρονιά που κυκλοφόρησε (2007) εκανε τη διαφορά.

Το πρωτο τους σινγκλ μαλιστα (Time to pretend) ανεφερεται κυνικά στο γνωστό τριπτυχο των ροκ σταρς 'τα κανω ολα στη ζωη μου γρηγορα και πεθαινω νεος' !

Εκτοτε εχω την εντυπωση οτι κυκλοφορησαν πιο mainstream επιλογές.

 

[cosmarpan]

The Soft Machine The Soft Machine (Volume One) (1968) Probe Records

Ηταν αυτή η τριάδα των Robert Wyatt στα τύμπανα και στα φωνητικά, Kevin Ayers στο μπάσο και Mike Ratledge όργανο, που ονειρεύτηκε ότι η Jazz όχι μονο μπορούσε να συνυπάρξει με τις μοντέρνες τάσεις της ποπ/ροκ κουλτούρας αλλα και να τις προσπεράσει. Η masterful γνώση τους πανω στην Jazz, το ανήσυχο πνεύμα τους, η έμφυτη τάση τους για πειραματισμό, η ψυχεδελικη τους αντίληψη για τα πράγματα που συνέβαιναν με αστρονομικούς ρυθμούς γύρω τους τότε, τους επέτρεψε να σχεδιάσουν ενα τρομερά άγριο και φιλόδοξο album που καταφέρνει, και ξεπερνά, όλες τις προσδοκίες και όσα πραγματα φαντάστηκαν. Απο την κλιμακούμενη ψυχεδελική Jazz παραφροσύνη του opening "Hope for happiness" μέχρι τις ανεξίτηλες ψυχεδελικές Jazz μινιατούρες στο χρόνο του "Box 25/4 Lid", όλα συντελούν σε ενα album άγριο και απιςτευτα συναρπαστικό. Απο τα α-λα Art Blakey on drugs τύμπανα με την εξαιρετικά εύθραυστη φωνή του Wyatt, τις ταυτόχρονα ντελικατέσεν και επιθετικές σε πρωτο φόντο γραμμές του μπασςου του Ayers και φυσικά τα φρενήρη πλήκτρα του Ratledge, που πανω τους βασίστηκε ολόκληρος ο ήχος του Canterbury, και όχι μονο, ειναι ενα αριστουργημα που, σχεδόν 50 χρονια μετά, δεν έχει ακόμα ξεπεραστεί. Οπως λέει κι ο Wyatt στο "Why Am I So Short?"

"Every day I like an egg and some tea, but most of all I like to talk about me"

 

[Mr Spock]

Πήγαινε καλέ στην προηγούμενη σελίδα, μπήκε αυτό.

- έχεις δίκαιο , το πρόβλημά μου είναι πως όντας στην δουλειά δεν έχουμε youtube , και κάνω αλχημείες για να δω τι ανεβάζετε , τα δικά μου τα ανεβάζω από μνήμης

 

[Mr Spock]