Ευχάριστη (ή όχι) έκπληξη

[Ulysses]

Πήγα το μεσημέρι στον κήπο να ανάψω κάρβουνα για να ψήσω και σηκώνω το μεταλλικό καπάκι (που σκεπάζω τα κάρβουνα) και βλέπω πράσινα φίλα μαζεμένα και ένα ποντίκι να με κοιτάει φάτσα κάρτα και να μη φοβάται...
Παίρνω ένα σκουπόξυλο κάνω πως σκαλίζω τα κάρβουνα και πετάγεται και κρύβεται σε κάτι κούτσουρα παραδίπλα...
Σηκώνω τα φύλλα και τι να δω...

7 στον αριθμό!
Μου λέει ο πατέρας μου να τα πετάξω σε κάτι χώματα παραέξω γιατί θα γίνουν πολλά και θα γίνει χαμός αλλά τα λυπήθηκα μωρέ,τι φταίνε οι ζωούλες...Σαν γατάκια είναι και σιγοκλαίγανε τα δόλια...Τα άφησα εκεί παραδίπλα σε ένα δέντρο απο κάτω,στον ίσκιο,μπας και τα βρει η μάνα τους...

 

[tigergreg]

ΚΙ ΕΓΩ ΤΑ ΛΥΠΑΜΑΙ.

ΠΑΩ ΚΑΙ Τ ΑΜΟΛΑΩ ΜΑΚΡΥΑ.

ΨΥΧΕΣ ΕΙΝΑΙ.....

ΤΙ ΦΤΑΙΝΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ?

ΕΔΩ ΑΛΛΟΙ ΤΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ....

 

[abcd]

Πόσο καιρό είχες ν' ανάψεις κάρβουνα;

Καλά έκανες!

 

[dimmas]

Kάτι μου λέει ότι τις επόμενες ώρες, αντί για τη μάνα τους, θα τα βρει η ψιψίνα της περιοχής και ίσως για εσάς να είναι καλύτερα, από απόψεως υγιεινής.

 

[daharis666]

Παρόμοια περίπτωση είχα και εγώ πριν 2-3 μήνες που κάναμε κάτι εργασίες στο πατρικό μου...κάποια στιγμή ανεβαίνω στον 2ο όροφο να αφήσω κάτι εργαλεία και βλέπω αυτό

(sorry για την φωτό,δεν την τσέκαρα μόλις την τράβηξα)
ήταν ακίνητο και με κοιτούσε...πλησίασα και δεν ένιωθε....από ντροπή δεν ρώτησα τι είχε και πήγα πήρα λίγο ψίχα την έτριψα και την άφησα να τη φάει...

μετά από 2-3 μέρες που ξανά ανέβηκα βρήκα αυτό

για να μην τα πολυλογώ όταν μετά από καμιά εβδομάδα μου είπε ο πατέρας μου ότι έχουμε να ρίξουμε κάτι τσιμέντα για να φεύγουν τα νερά και να κατεβάσουμε την χαρμανιέρα από πάνω....προτίμησα να τα ανακατέψω με το φτυάρι παρά να χαλάσω την φωλιά και να εκτεθούν σε κίνδυνο...άλλωστε πόσο καιρό θέλει για να μεγαλώσουν...ήδη μετά από μία εβδομάδα ακόμα είχαν γίνει έτσι

τα τουμπάνιαζα και εγώ με τη σειρά μου στο ψωμί μέρα παρά μέρα που ανέβαινα στο πατρικό...σαν κότες έγιναν...απορούσα αν θα μπορούσαν να πετάξουν όταν ερχόταν η ώρα ή θα έσκαγαν σαν καρπούζια από τον 2ο και το περιόρισα στο τέλος
αλλά ήταν πολύ συγκινητικό ότι κάθε φορά που πήγαινα και η μάνα και ο πατέρας καθόντουσαν σε ένα σημείο στα κάγκελα του πάνω ορόφου και χάζευαν την χαρμανιέρα

 

[ABSENTI]

Παρόμοια περίπτωση είχα και εγώ πριν 2-3 μήνες που κάναμε κάτι εργασίες στο πατρικό μου...κάποια στιγμή ανεβαίνω στον 2ο όροφο να αφήσω κάτι εργαλεία και βλέπω αυτό

View attachment 63307
(sorry για την φωτό,δεν την τσέκαρα μόλις την τράβηξα)
ήταν ακίνητο και με κοιτούσε...πλησίασα και δεν ένιωθε....από ντροπή δεν ρώτησα τι είχε και πήγα πήρα λίγο ψίχα την έτριψα και την άφησα να τη φάει...

μετά από 2-3 μέρες που ξανά ανέβηκα βρήκα αυτό
View attachment 63308

για να μην τα πολυλογώ όταν μετά από καμιά εβδομάδα μου είπε ο πατέρας μου ότι έχουμε να ρίξουμε κάτι τσιμέντα για να φεύγουν τα νερά και να κατεβάσουμε την χαρμανιέρα από πάνω....προτίμησα να τα ανακατέψω με το φτυάρι παρά να χαλάσω την φωλιά και να εκτεθούν σε κίνδυνο...άλλωστε πόσο καιρό θέλει για να μεγαλώσουν...ήδη μετά από μία εβδομάδα ακόμα είχαν γίνει έτσι
View attachment 63309
τα τουμπάνιαζα και εγώ με τη σειρά μου στο ψωμί μέρα παρά μέρα που ανέβαινα στο πατρικό...σαν κότες έγιναν...απορούσα αν θα μπορούσαν να πετάξουν όταν ερχόταν η ώρα ή θα έσκαγαν σαν καρπούζια από τον 2ο και το περιόρισα στο τέλος
αλλά ήταν πολύ συγκινητικό ότι κάθε φορά που πήγαινα και η μάνα και ο πατέρας καθόντουσαν σε ένα σημείο στα κάγκελα του πάνω ορόφου και χάζευαν την χαρμανιέρα

βρεγμενο ψωμι με σουσαμι να τα ταισεις..τουμπανο θα γινουν...

 

[daharis666]

βρεγμενο ψωμι με σουσαμι να τα ταισεις..τουμπανο θα γινουν...

τα τάισα καλέ...φύγαν τώρα

 

[Ulysses]

Σήμερα πρωί βγάζοντας το σκύλο βόλτα,πέρασα να δω τους μετροπόντικες αλλά δεν υπήρχαν.
Εύχομαι να τα βρήκε η μάνα τους...

 

[Μελίδης Μιχάλης]

Μπορεί να είναι ψυχούλες, αλλά καλά είναι να τα ξεφορτωνόμαστε όπως μπορούμε.
Δεν παύουν να είναι τρωκτικά και αλοίμονο αν γεννήσουν μέσα στο σπίτι.
Πολλαπλασιάζονται με ταχείς ρυθμούς και από ένα σημείο και μετά είναι ανεξέλεγκτα.
Και τότε η μόνη λύση είναι η γάτα.
Οι ζημιές που κάνουν είναι απίστευτες, μασουλάνε τα πάντα, μολύνουν με τα κόπρανά τους όλες τις επιφάνειες στις οποίες περπατούν και είναι αηδιαστικό αλλά και πολύ επικίνδυνο να αφήνουν την "τρούφα" τους εκεί που μαγειρεύεις ή ακουμπάς τρόφιμα.
Η λεπτοσπείρωση και η πανούκλα είναι δύο μεγάλοι κίνδυνοι εξ αιτίας των.
Επειδή κάποτε έζησα τον εφιάλτη αυτόν, δεν τα λυπάμαι να τα σκοτώσω, αν είναι στον χώρο μου.