- Μηνύματα
- 342
- Reaction score
- 1
Έχω και σε γλάστρα..
https://www.engadget.com/2008/10/31...nbnMv&guce_referrer_cs=wOaAG31uRxqwaItIGbgh_g
https://www.engadget.com/2008/10/31...nbnMv&guce_referrer_cs=wOaAG31uRxqwaItIGbgh_g
Λοιπόν σου έβαλα λαϊκ αλλά θα μου εξηγήσεις τι είναι τα Τσιτσιραβλα?????
Τα τσιτσίραβλα είναι τρυφερές κορφές της τσιτσιραβλιάς. Πρόκειται για μικρόσωμο δεντράκι, θά ‘λεγα θάμνο με ξυλώδη κορμό. Η συγκομιδή τους γίνεται κατά τη διάρκεια του Απριλίου, αλλά παίζει ρόλο το κλίμα και το γεωγραφικό πλάτος. Δηλαδή, στα βόρεια και ημιορεινά, προφανώς οι κορφές θα ωριμάζουν λίγο αργότερα, ενώ στην Πελοπόννησο λίγο ενωρίτερα. Τα σωστά τσιτσίραβλα είναι πρασινοκόκκινα ή εντελώς κόκκινα, ενώ μετά το βράσιμο γίνονται εντελώς πράσινα. Μπορείς να τα βράσεις με δύο τρόπους. Πρώτον, ζεμάτισμα και βράσιμο για κανα δεκάλεπτο, μέχρι να μαλακώσουν κάπως, αλλά να “κρατάνε” στο δόντι και μετά να τα κάνεις τουρσί για όλη τη χρονιά, και δεύτερον, για να καταναλωθούν αμέσως, ως φρέσκια σαλάτα, χρειάζονται περισσότερο βράσιμο, γύρω στο ημίωρο.
Πώς να τα κάνεις τουρσί:
Υλικά:
τσιτσίραβλα μισοβρασμένα
νερό
αλάτι
ένα ωμό αυγό
δυό – τρεις σκελίδες σκόρδο, κομμένο σε φετούλες
μάραθος χοντροκομμένος (ο μάραθος είναι ξάδερφος του άνιθου, με πιο διακριτικό, φίνο άρωμα)
ένα - δυό βάζα με αεροστεγές καπάκι, (ή περισσότερα, αναλόγως της ποσότητας)
ένα ζευγάρι Χάρμπεθ
Σουρώνεις τα τσιτσίραβλα από το βράσιμο και τα αφήνεις να κρυώσουν αρκετά. Ενώ κρυώνουν, ετοιμάζεις το γάρο. Σε μια λεκάνη βάζεις κρύο νερό και διαλύεις μια ποσότητα αλατιού, περίπου μισή χούφτα σε ενάμισυ λίτρο νερό. Δοκιμάζεις την άνωση του νερού σε ένα ωμό αυγό. Κανονίζεις ώστε το νερό να έχει συγκέντρωση αλατιού τέτοια, ώστε το αυγό να είναι βυθισμένο περίπου στο μισό βάθος της λεκάνης. Σ’ αυτήν την αναλογία, τα τσιτσίραβλα θα βγουν στο πιάτο διακριτικά αλμυρά, αλλά τίποτε το ιδιαίτερο. Αν τα θέλεις πιο αλμυρά, προσθέτεις και διαλύεις στο νερό λίγο ακόμα αλάτι, ώστε τελικά το αυγό να φθάσει στην επιφάνεια και ίσα που να ξεμυτίζει, να είναι δηλαδή ύφαλος.
Βάζεις μια στρώση τσιτσίραβλα στο βάζο, πάχους περίπου καναδυό δάχτυλα, μετά απλώνεις σκορδάκι και μάραθο, ξαναστρώνεις τσιτσίραβλα, κ.ο.κ., μέχρι το βάζο να γεμίσει, αλλ’ αφήνοντας ένα περιθώριο περίπου δυό πόντους. Τα πατάς καλά να πιεσθούν κι αν υπάρχει χώρος απλώνεις άλλη μια στρώση. Μετά συμπληρώνεις το βάζο με το γάρο έως τη στάθμη του υλικού, και προσθέτεις λίγο ξίδι, φαντάσου περίπου 1/3 του λαϊκού κρασοπότηρου, ή λιγώτερο, αναλόγως πόσο δυνατό είναι. Κλείνεις το βάζο προσωρινά και το γυρίζεις λίγο, να πάει το ξίδι παντού. Μετά προσθέτεις λίγο λάδι, ώστε να σχηματίσει μια στρώση γύρω στο μισό πόντο και να τα σφραγίσει όλα, κλείνεις με το καπάκι και τοποθετείς το βάζο στο ψυγείο. Πρέπει να περάσουν τουλάχιστον τρεις εβδομάδες, ώστε τα αλάτι και το ξίδι να “ψήσουν” τα τσιτσίραβλα και να τα φέρουν σε βρώσιμη μορφή.
Ως τουρσί, σερβίρονται με λίγο λάδι και ξίδι, αναλόγως του γούστου. Ταιριάζουν με όλα τα ψητά κρέατα και ψάρια, όλα τα θαλασσινά και τις λευκές λεμονάτες σάλτσες, με φέτα και πολλά κίτρινα τυριά, ταιριάζουν δαιμονισμένα στην τοματοσαλάτα, και συνοδεύονται με λευκό κρασί, τσίπουρο, βότκα ή ουίσκυ.
Όταν τελειώσουν, πλένεις το βάζο και πετάς τα Χάρμπεθ από το παράθυρο.
Η φέτα των Αβραμούληδων είναι σούπερ γαμάουα. Έχουν βρει τη χρυσή τομή μεταξύ της πιπεράτης χωριατογιδίλας και της ελαφρής γεύσης που δίνει το πρόβειο γάλα. Παρκάρεις κανα τέταρτο στο πιάτο μαζί με ελιές, τσιτσίραβλα και μισό μπουκάλι Τσιλιλή κι εκεί να δεις χροιές...
Αλήθεια; Πίνεις αυτό το πράγμα ή το έγραψες έτσι για την ποίηση;
Λοιπόν. Είμαι 3ης γενιάς Πειραιώτης, άλλο αν τα τελευταία 27 ζω στη Λευκάδα. Το γράφω για να δείξω ότι δεν έχω τοπικιστικές τάσεις ούτε και για τη γειτονιάΚαι τι να πιεί? Αποστολάκη?
Υλικά:
...
ένα ζευγάρι Χάρμπεθ
Όταν τελειώσουν, .. πετάς τα Χάρμπεθ από το παράθυρο.
Ετσι ειναι. Και πηγαινοντας το λιγο παρα περα.Απλό να εξηγήσεις πως οι διαθέσιμες μετρήσεις συσχετίζονται με το ηχητικό αποτέλεσμα. Καθόλου απλό να φτιάξεις μία πετυχημένη εταιρία κατασκευής ηχείων.
Λάθος έχεις αυτή την υποψία. Ούτε μυστικό είναι, ούτε και ζήλια. Ο Έλληνας(ρας) έχει ζήλια μόνο για τον Έλληνα, τον ξένο αν πετύχει τον θαυμάζει.Και η τρομερη υποψια. Μηπως ειναι παντα η επιτυχια
που δεν συγχωρει, σχεδον περιφρονει αυτος ο -υποθετικος ετσι;- Ελληνας;
Μηπως για αυτο οι επιτυχιες ηταν και ειναι παντα στην Ελλαδα
βαλλομενες περιθωριακες εξαιρεσεις;
Μηπως ετσι εξηγειται αυτο το επικο, ατελειωτο harbeth bashing;
Χωρίς να μπαίνουν υπό καθεστώς αμφισβήτησης ιδιαίτερες συλλογικές κι εκφάνσεις στους κόλπους της φυλής - έκδηλες ακόμα και από την εποχή της Αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας - οφείλει να επισημανθεί ότι ο αντίλογος στην παραδοσιακή βρετανική σχολή ήχου - με αιχμή τους εμπορικά επιτυχημένους εκπροσώπους από τη Harbeth - στηρίζεται σε επιστημονικά δεδομένα αντί... συκοφαντιών.Ετσι ειναι. Και πηγαινοντας το λιγο παρα περα.
Αν ισχυουν αυτα- που στη περιπτωση μας ισχυουν- εχεις φτιαξει ντεφακτο
μια επιτυχημενη εταιρια κατασκευης ηχειων.
Και η τρομερη υποψια. Μηπως ειναι παντα η επιτυχια
που δεν συγχωρει, σχεδον περιφρονει αυτος ο -υποθετικος ετσι;- Ελληνας;
Μηπως για αυτο οι επιτυχιες ηταν και ειναι παντα στην Ελλαδα
βαλλομενες περιθωριακες εξαιρεσεις;
Μηπως ετσι εξηγειται αυτο το επικο, ατελειωτο harbeth bashing;
[DOUBLEPOST=1556871766][/DOUBLEPOST]Λοιπόν σου έβαλα λαϊκ αλλά θα μου εξηγήσεις τι είναι τα Τσιτσιραβλα?????
.....σήμα κατατεθέν στα Βολ. τσιπουράδικα !!!!!! κατι σα μαγικά κλαδάκια !!!!!
[DOUBLEPOST=1556818277][/DOUBLEPOST]
Καθαρό φαντάζομαι
Τα τσιτσίραβλα είναι τρυφερές κορφές της τσιτσιραβλιάς. Πρόκειται για μικρόσωμο δεντράκι, θά ‘λεγα θάμνο με ξυλώδη κορμό. Η συγκομιδή τους γίνεται κατά τη διάρκεια του Απριλίου, αλλά παίζει ρόλο το κλίμα και το γεωγραφικό πλάτος. Δηλαδή, στα βόρεια και ημιορεινά, προφανώς οι κορφές θα ωριμάζουν λίγο αργότερα, ενώ στην Πελοπόννησο λίγο ενωρίτερα. Τα σωστά τσιτσίραβλα είναι πρασινοκόκκινα ή εντελώς κόκκινα, ενώ μετά το βράσιμο γίνονται εντελώς πράσινα. Μπορείς να τα βράσεις με δύο τρόπους. Πρώτον, ζεμάτισμα και βράσιμο για κανα δεκάλεπτο, μέχρι να μαλακώσουν κάπως, αλλά να “κρατάνε” στο δόντι και μετά να τα κάνεις τουρσί για όλη τη χρονιά, και δεύτερον, για να καταναλωθούν αμέσως, ως φρέσκια σαλάτα, χρειάζονται περισσότερο βράσιμο, γύρω στο ημίωρο.
Πώς να τα κάνεις τουρσί:
Υλικά:
τσιτσίραβλα μισοβρασμένα
νερό
αλάτι
ένα ωμό αυγό
δυό – τρεις σκελίδες σκόρδο, κομμένο σε φετούλες
μάραθος χοντροκομμένος (ο μάραθος είναι ξάδερφος του άνιθου, με πιο διακριτικό, φίνο άρωμα)
ένα - δυό βάζα με αεροστεγές καπάκι, (ή περισσότερα, αναλόγως της ποσότητας)
ένα ζευγάρι Χάρμπεθ
Σουρώνεις τα τσιτσίραβλα από το βράσιμο και τα αφήνεις να κρυώσουν αρκετά. Ενώ κρυώνουν, ετοιμάζεις το γάρο. Σε μια λεκάνη βάζεις κρύο νερό και διαλύεις μια ποσότητα αλατιού, περίπου μισή χούφτα σε ενάμισυ λίτρο νερό. Δοκιμάζεις την άνωση του νερού σε ένα ωμό αυγό. Κανονίζεις ώστε το νερό να έχει συγκέντρωση αλατιού τέτοια, ώστε το αυγό να είναι βυθισμένο περίπου στο μισό βάθος της λεκάνης. Σ’ αυτήν την αναλογία, τα τσιτσίραβλα θα βγουν στο πιάτο διακριτικά αλμυρά, αλλά τίποτε το ιδιαίτερο. Αν τα θέλεις πιο αλμυρά, προσθέτεις και διαλύεις στο νερό λίγο ακόμα αλάτι, ώστε τελικά το αυγό να φθάσει στην επιφάνεια και ίσα που να ξεμυτίζει, να είναι δηλαδή ύφαλος.
Βάζεις μια στρώση τσιτσίραβλα στο βάζο, πάχους περίπου καναδυό δάχτυλα, μετά απλώνεις σκορδάκι και μάραθο, ξαναστρώνεις τσιτσίραβλα, κ.ο.κ., μέχρι το βάζο να γεμίσει, αλλ’ αφήνοντας ένα περιθώριο περίπου δυό πόντους. Τα πατάς καλά να πιεσθούν κι αν υπάρχει χώρος απλώνεις άλλη μια στρώση. Μετά συμπληρώνεις το βάζο με το γάρο έως τη στάθμη του υλικού, και προσθέτεις λίγο ξίδι, φαντάσου περίπου 1/3 του λαϊκού κρασοπότηρου, ή λιγώτερο, αναλόγως πόσο δυνατό είναι. Κλείνεις το βάζο προσωρινά και το γυρίζεις λίγο, να πάει το ξίδι παντού. Μετά προσθέτεις λίγο λάδι, ώστε να σχηματίσει μια στρώση γύρω στο μισό πόντο και να τα σφραγίσει όλα, κλείνεις με το καπάκι και τοποθετείς το βάζο στο ψυγείο. Πρέπει να περάσουν τουλάχιστον τρεις εβδομάδες, ώστε τα αλάτι και το ξίδι να “ψήσουν” τα τσιτσίραβλα και να τα φέρουν σε βρώσιμη μορφή.
Ως τουρσί, σερβίρονται με λίγο λάδι και ξίδι, αναλόγως του γούστου. Ταιριάζουν με όλα τα ψητά κρέατα και ψάρια, όλα τα θαλασσινά και τις λευκές λεμονάτες σάλτσες, με φέτα και πολλά κίτρινα τυριά, ταιριάζουν δαιμονισμένα στην τοματοσαλάτα, και συνοδεύονται με λευκό κρασί, τσίπουρο, βότκα ή ουίσκυ.
Όταν τελειώσουν, πλένεις το βάζο και πετάς τα Χάρμπεθ από το παράθυρο.
Όου νόου!......σεφ ??????
Περί τα 28τμ (3.8χ7.3 με μικρό σπάσιμο σε μια γωνια), ακρόαση αν θέλω και στα 3μ, άρα με τα 2.30 που έχω τα ηχεία μεταξύ τους μπορώ να "παιξω". Το θέμα είναι η "αφροντισια" του χώρου και ο,τι μάλλον θέλει μικρότερο ηχειο. Αλλά και έτσι που ακούω ο ήχος είναι άκρως ικανοποιητικος (και κρίμα που ο...νεαρός που ήρθε προχθές δεν είχε το περιθώριο για να τα ακούσει, και κρίνει, σωστα)Ξαναθυμησε ποσα τετραγωνικα είναι ο χωρος και ποση η αποσταση ακροασης. Αν δεν κανω λαθος καπου ειχες βαλει φωτο
Παθητικά ή ενεργά; (γιατί στην δεύτερη περίπτωση θα πρέπει να προσθέσεις και το κόστος των ενισχυτικών στο μπάτζετ, ,πχ 4000 σύνολο).Ρώτησα ποιο ηχείο μέχρι 2500€ πληρωτέα μπορεί να αντικαταστησει το shl5+, κι ακόμη περιμένω απαντηση -μπας και ωφεληθουμε..
O οποίος παρεμπιπτόντως δεν προέβη σε κάποια από τις ενέργειες που δαιμονοποιούνται,αλλά αρκείται στα τεχνικά δεδομένα,χωρίς να κάνει πλάκα πάνω στην ισχύ τους.Από εκεί και πέρα,είναι εξίσου ανώφελο να δαιμονοποιούνται και όσοι κάνουν χαβαλέ ευκαιρίας δοθείσης μπας και ξεσκάσουν λίγο από την πιεστική καθημερινότητα..Ο ορισμός της "απαξιωσης" (επιστημονικής κιολας) ενός προϊόντος και του "σπρωξιματος" σε οποιοδηποτε άλλο, πλην αυτού, με "κατασκευαστή ανωτεροτητα" όμως για να έχουμε και μια κάποια δικαιολογία περί αυτού (του... σπρωχνειν, εννοω). Με "δεδομένα κριτηρια" ποια;
- το πάχος του mdf;
- τα μεγαφωνα, τους ακροδέκτες, υλικα κροσσοβερ, καλωδιωσης;
-τα λουστρα και τις λακκες;
- την τιμη;
- τις μετρήσεις (αντικειμενικες ή οχι);
- τον ...ερ'μο τον ήχο μηπως, έστω και τελευταιο;
Και δεν στέκομαι στην ανηλεή κριτικη των Χαρμπεθ (από πιθανούς γνώστες και απίθανους ...κουτσομποληδες), που ποσώς με ενδιαφέρει μα είναι αποδεκτή προς γνώση, μα στο ότι αυτή γίνεται με περισπουδαστο ύφος ανωτερότητας προς τον αντιλεγοντα (δεν εχεις ιδεα, μονο pdf και ξερό ψωμι), αλλά και προς τον κατασκευαστή. Λες και είναι οχι μονον κανένας άσχετος, μα και κοινός απατεώνας ( "σας κοροιδευουν, είναι απατεώνες, θέλουν μόνο τα λεφτά σας"), και μάλιστα με τόση ευκολία που λες "δεν μπορεί, κάτι τρέχει με αυτούς, δεν εξηγείται τόσο μένος μόνον λόγω ...audiophile κριτηριου".
Ρώτησα ποιο ηχείο μέχρι 2500€ πληρωτέα μπορεί να αντικαταστησει το shl5+, κι ακόμη περιμένω απαντηση -μπας και ωφεληθουμε..
Τα παραπάνω για το σχόλιο του Μπουτία