- Μηνύματα
- 4.867
- Reaction score
- 3.925
Αγαπητε μου Κωστα. Λεω να μαλωσουμε λιγο! Χαμενος εισαι προκαταβολικαΣωστά.
Και συ φίλε μου, ένα σκασμό δεκαχιλιαρα έριξες στο απατο βαρέλι του Χάι Εντ, και πάλι αθεράπευτος, πάλι θα'θελες να ρίξεις (αν τα βρεις) λεφτά με τη σέσουλα για να έχεις όμορφες λάμπες να φέγγουν!
Ρε είναι αρρώστια και δε περνάει, μη σκας, σε καταλαβαίνω.
Και συ έτυχε και σου ήρθαν σχεδόν με το ζόρι τα μικρά Άνταμ τα 7-αρακια στα χέρια, και έμεινες Πάκης, έβαλες το σαμπακι κι άκουσες πως είναι η μουσική, κατάλαβες πόσο πεταμένα ήταν τα λεφτά τόσων ετών στην πορεία σου στο χόμπι!
Δε τα κυνηγησες να πας να τα πάρεις να στήσεις ένα σεταπ μετρημένα σωστό, παρά τη θεωρία που υπάρχει δω στο φόρουμ τόσα χρόνια που τα λέω τα ίδια και τα ίδια μας επρηξες τ'αντιδια, ε;
Να, έτσι είναι και τα άλλα παιδιά. Πρέπει να βρεθεί κάποιος να τα σπρώξει με το ζόρι να βάλουν σκατερινγκ στο χώρο και 2 σαμπ και μερικά μόνιτορ σε σωστές θέσεις κι όχι στα 6 μέτρα στο βάθος κήπος, να τελειώνει το ποίημα με ένα ντιρακ. Να, τόσο απλό, κι όμως, τόσο δύσκολο.
Στα του ηχου σου βγαζω το καπελο . Τελεια και παυλα. Όμως...
Παμε στη μουσικη (όχι στην αναπαραγωγή υψηλης πιστοτητας). Η μουσικη σου δημιουργει συναισθηματα. Ποικιλα συναισθηματα. Αυτά τα συναισθηματα μπορει να ενισχύονται από τριτους παραγοντες.
Δηλαδη οριστε ο Γιαννης Κοτσιδης το απολαμβανει με τις λαμπες η το πικαπ. Άλλος παλι από την βρισκει με γραμμόφωνα. Μεγια του με χαρα του. Ολοι εδώ μεσα απολαμβανουν την μουσικη τους ο καθενας με το δικο του τροπο.
Παμε όμως σ ένα βασικο κεφαλαιο: Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ.
Φτιαχνεις ένα περιβάλλον τετοιο που ενδεχομένως σε φερνει πιο κοντα στο μουσικο γεγονός.
Είναι η εικονα του καλλιτεχνη. Η κορη μου για παράδειγμα προτιμάει να βλεπει τους Depeche Mode στον υπολογιστη. Το προτιμάει από το να τους ακουσει από το ηχοσυστημα μου. Διαφορά στον ηχο μερα με τη νυχτα, αλλα προτιμάει να βλεπει τις φατσες των καλλιτεχνων όταν τραγουδάνε από το να τους ακουει από συστημα υψηλης πιστότητας.
Ας βιντεακια όμως και καποια βιντεακια πολύ χαρακτηριστικα.
1) από το 5΄εως το τελος. Ιδιως στο 6.40
2) περιπου από το 5΄και μετα
3) από το 4΄και μετα.
4) Εισαγωγή.
5) Εδώ αξιζει να δουμε ολη την θεατρικη απαγγελια του τραγουδιου και φυσικα το τελειωμα του.
Μπορω να βαλω παρα πολλα βιντεακια οπου φαινεται το εκδηλο παθος του καλλιτεχνη. Είναι το παθος που βλέπεις και στις ζωντανες συναυλιες. Αυτό από το σιντι βινυλιο σκληρο δεν το εχουμε. Όταν βαζω σε blueray να δω καποιες συναυλιες κι εχουν και καλο ηχο τα πραγματα είναι ακομη καλυτερα.
Εφόσον λοιπον ακουμε μουσικη δεν μπορούμε να παραβλεψουμε τα στοιχεια που αναφερθηκα παραπανω.
Ετσι κι εγω εχω ένα στοχο να κρυψω όλα τα μηχανήματα και οσο το δυνατον να μην χασω κατι από την ποιοτητα του ηχου. Να πετυχω ένα αισθητικο αποτέλεσμα τετοιο που να διεγειρει τις αισθήσεις και να προδιαθετει για μουσικη. Κατι αναλογο που κανει ο Κορακακης με τον κινηματογραφο (ολο λαθος του γραφω το ονομα, αλλα ο Ζιζικος παλι θα βαλει το χερι του) .
Κι αν εκει εχουν κανει τεραστια βηματα, στο θεμα της μουσικης κανεις δεν ασχολείται. Εγω θα είμαι ο πρωτος και οσοι πιστοι προσελθετε!
Να πω και κατι ακομη. Αν στον κινηματογραφο δημιουργεις ένα σκοτεινο περιβάλλον για να εισέλθεις στην ταινια χωρις να σε επηρεαζουν τριτογενείς παραγοντες ακομη και στο λεντακι του ενισχυτή βαζουμε πλαστελινη για να μην μας επηρεαζει.
Σκεφτηκαμε ποτε τι αντιστοιχο πρεπει να κανουμε στη μουσικη? Νομιζω ότι σκεφτόμαστε οτιδήποτε άλλο εκτος απ αυτό.
Εχουμε την απιστευτη αρτιοτητα της αναπαραγωγης από ένα απαραμιλο ηχοσυστημα σαν του αγαπητου φιλου Κωστα.
Εχουμε όμως το καλλιτεχνικο γεγονός να αγγιζει την ψυχη μας όπως πχ το κανει το ευτελες yutube? Εδώ σας θελω.