Κώστας Φ.
Truth hurts. Here's a teddy bear.
- Μηνύματα
- 8.978
- Reaction score
- 895
Moυ πήρε μία εβδομάδα, πάνω-κάτω, να συνέλθω από την επίσκεψή μου στην έκθεση High End του Μονάχου. Eκανα το λάθος να πάω μαζί με τον δ.σ. και τέτοιου είδους λάθη, τα πληρώνεις ακριβά και το τίμημα είναι συνήθως περπάτημα, περπάτημα, περπάτημα. Τέλος πάντων, το θέμα μου δεν ήταν τόσο η σωματική κόπωση όσο η πνευματική. Το Μόναχο είναι μια τεράστια έκθεση, για το είδος της, με κύριο χαρακτηριστικό ότι δεν έχει concept, αλλά εκατοντάδες διαφορετικές συσκεύες, κάποιες καλά κρυμμένες, κάθε μια από τις οποίες έχει την δική της ιστορία να πει, αν θέλεις να την ακούσεις. Υπάρχει η επίσημη ανταπόκριση την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ, εγώ δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τέτοιου είδους πεζά πράγματα.
Αυτό που τράβηξε την προσοχή μου, όμως, ήταν οι τιμές των προιόντων. Ο τίτλος της έκθεσης έχει φυσικά μια σχέση με τις τιμές, διότι το “High End” πληρώνεται όπως και να’χει το πράγμα, αλλά η σχέση είναι τελικώς πιο πολύπλοκη από ότι αρχικώς υποθέτεις. Κατ΄αρχήν, δεν υπάρχουν μόνο “μεγάλα” κομμάτια. Αντιθέτως, τα περισσότερα εκθέματα είναι μηχανάκια με λογικές τιμές, ακριβά μεν για τον περαστικό που νομίζει ότι το audio ξεκινά και σταματά στο ολοκαίνουριο φορητό CD/DVD/ταπαίζωόλα player αλλά προσιτά για όποιον αξιολογεί τις ακουστικές του εμπειρίες κομμάτι παραπάνω. Είναι σαφέστατη η πρόθεση των κατασκευαστών να προβάλουν το αστέρι τους για να πουλήσουν τις αγελάδες τους (star και cows είναι πραγματικοί όροι που χρησιμοποιούνται -δεν κάνω πλάκα) και να βγάλουν τα προς το ζειν. Σε αυτή την κατηγορία είδα μερικά πολύ όμορφα πράγματα. Είναι ευχάριστο να βλέπεις πως το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να σκέπτεται ακόμη…
Αλλά βεβαίως, υπάρχουν και οι πραγματικά ακριβές συσκευές. Αυτές που εσείς δεν μπορείτε να αγοράσετε και που εγώ δεν θα αγόραζα ακόμη και αν κέρδιζα στο λόττο, γιατί μερικοί-μερικοί έχουν καταντήσει εκνευριστικοί! Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, μπορούσε κανείς να βρεί ταμπελάκια με τιμές δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Δεκάδων χιλιάδων! Και μερικά, εκατοντάδων χιλιάδων…
Για μισό λεπτό ρε λεβέντες:
Ζούμε βεβαίως σε μια ελεύθερη αγορά, και το “χαιφάι” δεν είναι είδος βασικής διατροφής επομένως μπορείτε να ζητάτε ό,τι θέτε -δεν υπάρχει αμφιβολία. Υπάρχει όμως και το όριο που καθορίζει η ύβρις, τις οποίας -να θυμίσω- έπεται αναπόφευκτα η νέμεσις: Αν μια μικρή διαστημική αποστολή της NASA, περιλαμβανόμενου του διαστημόπλοιου, των οργάνων του, και των μισθών μιας τριετίας των ανθρώπων που θα την υπηρετούν στοιχίζει περίπου 356.000 δολλάρια το κιλό (κάντε μια αναζήτηση στο Google για “spacecraft cost” και δεν θα δυσκολευτείτε να βρείτε τα νούμερα!), πόσο καλή πρέπει να είναι μια συσκευή ήχου ώστε να στοιχίζει 120.000 ευρώ; Ποιές απόκοσμες τεχνολογίες έχουν χρησιμοποιηθεί; Τι είδους σπάνιες επεξεργασίες έχουν εφαρμοστεί και ποιοί κορυφαίοι επιστήμονες το έχουν σχεδιάσει; Ποιό είναι το κόστος της ανάπτυξης ενός τέτοιου μηχανήματος και ποιά είναι, τέλος πάντων, η απόδοση που δικαιολογεί την ανάπτυξη αυτή επί της αρχής; Πόσα πρέπει να πωληθούν για να αποσβεστεί και τί -διάβολο- κόστος ανθρωποώρας έχει αυτή η ρημάδα η εταιρία; Πλάκα μας κάνετε;
Αμφισβητώ ευθέως την αξία τέτοιων συσκευών που εμφανώς ξεπερνούν κάθε λογικό όριο κόστους και προκαλώ όποιον δέχεται να μου αποδείξει (με νούμερα και στοιχεία) ότι κάνω λάθος, όχι χωρίς λόγο: Στους τρεις ορόφους που κάλυπτε η έκθεση του Μονάχου δεν μπόρεσα να βρώ ούτε ένα επιχείρημα, τυπωμένο, φωτογραφημένο ή έστω προφορικό που να δικαιολογεί τέτοιες τιμές. Αυτό, το βρίσκω προσβλητικό σε προσωπικό επίπεδο: Αν ο σχεδιαστής ενός ηχείου χρεώνει 20 χιλιάρικα επειδή τα μεγάφωνα είναι custom έχω να του απαντήσω πως πολλοί από εμάς γνωρίζουμε ότι όλοι οι μεγάλοι κατασκευαστές μεγαφώνων δέχονται να customάρουν τις μονάδες τους αρκεί να παραγγείλεις έναν λογικό αριθμό από αυτές -δεν μιλάμε δηλαδή για μια συμφωνία με το διάβολο! Αν πιστεύει ότι η καμπίνα του ηχείου του που είναι κατασκευασμένη από εξωτικά υλικά δικαιολογεί τέτοια νούμερα, θα ήθελα να τον πληροφορήσω ότι το μονοκόκ μιας F1 στοιχίζει, με τρέχουσες τιμές, 117.000 δολλάρια (για ένα ή δύο κομμάτια, όχι για δεκάδες ή εκατοντάδες… και για πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις) και αν νομίζει ότι τα πηνία αέρος είναι πια τόσο ακριβά, πολύ ευχαρίστως να του δώσω την διεύθυνση και το τηλέφωνο ενός καλού πηνιά που ξέρω κάπου στον Πειραιά γιατί μάλλον τον κλέβουν τον φουκαρά. Κι όσο για την επεξεργασία ακριβείας ε, το βρίσκω,το λιγότερο ακραίο, η τάξη μεγέθους της τιμής μονάδας του τελικού προιόντος και η τάξη μεγέθους τιμής της εργαλειομηχανής που χρησιμοποιήται να ταυτίζονται ακόμη και για πολύ μικρές παραγωγές. Νησάφι… Και τα ηλεκτρονικά, α! εκεί θα συγχιστώ ακόμη περισσότερο: Δεν μπόρεσα να βρώ μια συσκευή που να μην χρησιμοποιεί εξαρτήματα παραγωγής (δηλαδή με τιμές μερικών δολλαρίων ανά τεμάχιο -το πολύ- αν γίνει παραγγελία χιλίων τεμαχίων -και για να σας προλάβω, δεν υπάρχουν ολοκληρωμένα κυκλώματα και γενικώς εξαρτήματα που δεν είναι “παραγωγής”) και αν κάποιος μου πει ότι, σήμερα, είναι το λογισμικό που είναι σημαντικό, τότε θα το παραδεχτώ και θα ρωτήσω γιατί μια συσκευή σαν το Copland DRC-205 έχει κάτω από δύο χιλιάρικα; Τόσο φτηνά πουλάνε πιά αυτοί οι Δανοί την τεχνογνωσία τους;
Να σας πω τί πιστεύω εγώ: Από κάποια τιμή και πάνω (την οποία με λίγη προπόνηση μπορείς να την διαισθανθείς…) η συντριπτική πλειοψηφία των προιόντων είναι απλώς αρπαχτές. Λέω “συντριπτική” σε μια σπάνια προσπάθεια να είμαι ευγενικός. Σε προσωπικό εππίπεδο θεωρώ ότι είναι όλες αρπαχτές. Ποντάρουν στην ματαιοδοξία μερικών πελατών -με την ποδοσφαιρική έννοια του όρου- στα εύκολα ή/και παράνομα κερδισμένα χρήματα ορισμένων και στην δεδομένη, καλοπροαίρετη έως και απλοική στάση μας που χαρίζει απλόχερα έναν θαυμασμό που δεν τους αξίζει, για να επιβιώσουν και να διαδοθούν. Αντισταθείτε! Τα όμορφα πράγματα μπορεί να είναι ακριβά. Για το αντίθετο, μην είστε διαρκώς βέβαιοι. Ψάξτε το.
http://www.avmentor.eu/avLocus/
Αυτό που τράβηξε την προσοχή μου, όμως, ήταν οι τιμές των προιόντων. Ο τίτλος της έκθεσης έχει φυσικά μια σχέση με τις τιμές, διότι το “High End” πληρώνεται όπως και να’χει το πράγμα, αλλά η σχέση είναι τελικώς πιο πολύπλοκη από ότι αρχικώς υποθέτεις. Κατ΄αρχήν, δεν υπάρχουν μόνο “μεγάλα” κομμάτια. Αντιθέτως, τα περισσότερα εκθέματα είναι μηχανάκια με λογικές τιμές, ακριβά μεν για τον περαστικό που νομίζει ότι το audio ξεκινά και σταματά στο ολοκαίνουριο φορητό CD/DVD/ταπαίζωόλα player αλλά προσιτά για όποιον αξιολογεί τις ακουστικές του εμπειρίες κομμάτι παραπάνω. Είναι σαφέστατη η πρόθεση των κατασκευαστών να προβάλουν το αστέρι τους για να πουλήσουν τις αγελάδες τους (star και cows είναι πραγματικοί όροι που χρησιμοποιούνται -δεν κάνω πλάκα) και να βγάλουν τα προς το ζειν. Σε αυτή την κατηγορία είδα μερικά πολύ όμορφα πράγματα. Είναι ευχάριστο να βλέπεις πως το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να σκέπτεται ακόμη…
Αλλά βεβαίως, υπάρχουν και οι πραγματικά ακριβές συσκευές. Αυτές που εσείς δεν μπορείτε να αγοράσετε και που εγώ δεν θα αγόραζα ακόμη και αν κέρδιζα στο λόττο, γιατί μερικοί-μερικοί έχουν καταντήσει εκνευριστικοί! Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, μπορούσε κανείς να βρεί ταμπελάκια με τιμές δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Δεκάδων χιλιάδων! Και μερικά, εκατοντάδων χιλιάδων…
Για μισό λεπτό ρε λεβέντες:
Ζούμε βεβαίως σε μια ελεύθερη αγορά, και το “χαιφάι” δεν είναι είδος βασικής διατροφής επομένως μπορείτε να ζητάτε ό,τι θέτε -δεν υπάρχει αμφιβολία. Υπάρχει όμως και το όριο που καθορίζει η ύβρις, τις οποίας -να θυμίσω- έπεται αναπόφευκτα η νέμεσις: Αν μια μικρή διαστημική αποστολή της NASA, περιλαμβανόμενου του διαστημόπλοιου, των οργάνων του, και των μισθών μιας τριετίας των ανθρώπων που θα την υπηρετούν στοιχίζει περίπου 356.000 δολλάρια το κιλό (κάντε μια αναζήτηση στο Google για “spacecraft cost” και δεν θα δυσκολευτείτε να βρείτε τα νούμερα!), πόσο καλή πρέπει να είναι μια συσκευή ήχου ώστε να στοιχίζει 120.000 ευρώ; Ποιές απόκοσμες τεχνολογίες έχουν χρησιμοποιηθεί; Τι είδους σπάνιες επεξεργασίες έχουν εφαρμοστεί και ποιοί κορυφαίοι επιστήμονες το έχουν σχεδιάσει; Ποιό είναι το κόστος της ανάπτυξης ενός τέτοιου μηχανήματος και ποιά είναι, τέλος πάντων, η απόδοση που δικαιολογεί την ανάπτυξη αυτή επί της αρχής; Πόσα πρέπει να πωληθούν για να αποσβεστεί και τί -διάβολο- κόστος ανθρωποώρας έχει αυτή η ρημάδα η εταιρία; Πλάκα μας κάνετε;
Αμφισβητώ ευθέως την αξία τέτοιων συσκευών που εμφανώς ξεπερνούν κάθε λογικό όριο κόστους και προκαλώ όποιον δέχεται να μου αποδείξει (με νούμερα και στοιχεία) ότι κάνω λάθος, όχι χωρίς λόγο: Στους τρεις ορόφους που κάλυπτε η έκθεση του Μονάχου δεν μπόρεσα να βρώ ούτε ένα επιχείρημα, τυπωμένο, φωτογραφημένο ή έστω προφορικό που να δικαιολογεί τέτοιες τιμές. Αυτό, το βρίσκω προσβλητικό σε προσωπικό επίπεδο: Αν ο σχεδιαστής ενός ηχείου χρεώνει 20 χιλιάρικα επειδή τα μεγάφωνα είναι custom έχω να του απαντήσω πως πολλοί από εμάς γνωρίζουμε ότι όλοι οι μεγάλοι κατασκευαστές μεγαφώνων δέχονται να customάρουν τις μονάδες τους αρκεί να παραγγείλεις έναν λογικό αριθμό από αυτές -δεν μιλάμε δηλαδή για μια συμφωνία με το διάβολο! Αν πιστεύει ότι η καμπίνα του ηχείου του που είναι κατασκευασμένη από εξωτικά υλικά δικαιολογεί τέτοια νούμερα, θα ήθελα να τον πληροφορήσω ότι το μονοκόκ μιας F1 στοιχίζει, με τρέχουσες τιμές, 117.000 δολλάρια (για ένα ή δύο κομμάτια, όχι για δεκάδες ή εκατοντάδες… και για πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις) και αν νομίζει ότι τα πηνία αέρος είναι πια τόσο ακριβά, πολύ ευχαρίστως να του δώσω την διεύθυνση και το τηλέφωνο ενός καλού πηνιά που ξέρω κάπου στον Πειραιά γιατί μάλλον τον κλέβουν τον φουκαρά. Κι όσο για την επεξεργασία ακριβείας ε, το βρίσκω,το λιγότερο ακραίο, η τάξη μεγέθους της τιμής μονάδας του τελικού προιόντος και η τάξη μεγέθους τιμής της εργαλειομηχανής που χρησιμοποιήται να ταυτίζονται ακόμη και για πολύ μικρές παραγωγές. Νησάφι… Και τα ηλεκτρονικά, α! εκεί θα συγχιστώ ακόμη περισσότερο: Δεν μπόρεσα να βρώ μια συσκευή που να μην χρησιμοποιεί εξαρτήματα παραγωγής (δηλαδή με τιμές μερικών δολλαρίων ανά τεμάχιο -το πολύ- αν γίνει παραγγελία χιλίων τεμαχίων -και για να σας προλάβω, δεν υπάρχουν ολοκληρωμένα κυκλώματα και γενικώς εξαρτήματα που δεν είναι “παραγωγής”) και αν κάποιος μου πει ότι, σήμερα, είναι το λογισμικό που είναι σημαντικό, τότε θα το παραδεχτώ και θα ρωτήσω γιατί μια συσκευή σαν το Copland DRC-205 έχει κάτω από δύο χιλιάρικα; Τόσο φτηνά πουλάνε πιά αυτοί οι Δανοί την τεχνογνωσία τους;
Να σας πω τί πιστεύω εγώ: Από κάποια τιμή και πάνω (την οποία με λίγη προπόνηση μπορείς να την διαισθανθείς…) η συντριπτική πλειοψηφία των προιόντων είναι απλώς αρπαχτές. Λέω “συντριπτική” σε μια σπάνια προσπάθεια να είμαι ευγενικός. Σε προσωπικό εππίπεδο θεωρώ ότι είναι όλες αρπαχτές. Ποντάρουν στην ματαιοδοξία μερικών πελατών -με την ποδοσφαιρική έννοια του όρου- στα εύκολα ή/και παράνομα κερδισμένα χρήματα ορισμένων και στην δεδομένη, καλοπροαίρετη έως και απλοική στάση μας που χαρίζει απλόχερα έναν θαυμασμό που δεν τους αξίζει, για να επιβιώσουν και να διαδοθούν. Αντισταθείτε! Τα όμορφα πράγματα μπορεί να είναι ακριβά. Για το αντίθετο, μην είστε διαρκώς βέβαιοι. Ψάξτε το.
http://www.avmentor.eu/avLocus/
