Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους - No Country for Old Men (2007)

[Cine Gear]

Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους - No Country for Old Men (2007)

Βία και χάος επικρατεί όταν ένας κυνηγός που έχει πάει για κυνήγι κοντά στο καζίνο Rio Grande, βρει στο δρόμο του πτώματα ανθρώπων και 2 εκατομύρια δολάρια.

Η ταινία των αδερφών Coen «Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους» επικράτησε στα φετινά, 80α Όσκαρ, αφού απέσπασε τέσσερα βραβεία, καλύτερης ταινίας, δεύτερου ανδρικού ρόλου, καλύτερης σκηνοθεσίας και διασκευασμένου σεναρίου.


ΜΗΝ ΤΗΝ ΧΑΣΕΤΕ !!

Κινηματογραφική πρεμιερα 6/3/2008

 

[Joseph]

Απάντηση: Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους - No Country for Old Men (2007)

Έχω την εντύπωση ότι αρκετοί εδώ μέσα δε θα τη χάσουν την ταινία, αφού την έχουν ήδη δει (κάπως).
Επίσης γνωρίζω και αρκετούς που θα τη "χάσουν" για τον ίδιο ακριβώς λόγο.:happy_9:

 

[azralil]

ωραία ταινία..αλλά και τόσα όσκαρ? πολύ marketing...

εμένα στο τέλος με άφησε με την απορία πάντως...

 

[Maria Pentagiotissa]

Η ταινία ήταν πάρα πολύ καλή. Σφιχτοδεμένη, ουσιαστική, με ωραίες ερμηνείες και καλά σκιαγραφημένους χαρακτήρες. Στην κατηγορία της φέτος θα μπορούσα να τη βάλω δίπλα-δίπλα μόνο με το Valley of Elah, το οποίο όμως "ενοχλεί" και ήταν μοιραίο ότι δεν θα είχε τόσο καλή τύχη σε βραβεύσεις και τέτοια.

Το τέλος αφήνει το θεατή κάπως ανικανοποίητο, αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι και το ζητούμενο από τους σκηνοθέτες. Δεν λύνονται όλα, πόσο μάλλον με τον καλύτερο τρόπο, οι καταστάσεις είναι όλο και περισσότερο αδιέξοδες, κι αυτό ακριβώς καθιστά το χώρο πλοκής του έργου "no country for old men", τίτλος που έχει αποδοθεί κατά τη γνώμη μου λανθασμένα ως "καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους". Με βάση τους προβληματισμούς του σερίφη-χαρακτήρα του μοναδικού, όπως πάντα, Tommy Lee Jones, οι καιροί έχουν αλλάξει προς το χειρότερο, και "δεν είναι τόπος αυτός για τους παλιούς" (που θα ήταν η δική μου απόδοση, αν και ίσως ακατάλληλη για τίτλος ταινίας).

 

[Andrew]

Η ταινία ήταν πάρα πολύ καλή. Σφιχτοδεμένη, ουσιαστική, με ωραίες ερμηνείες και καλά σκιαγραφημένους χαρακτήρες. Στην κατηγορία της φέτος θα μπορούσα να τη βάλω δίπλα-δίπλα μόνο με το Valley of Elah, το οποίο όμως "ενοχλεί" και ήταν μοιραίο ότι δεν θα είχε τόσο καλή τύχη σε βραβεύσεις και τέτοια....

+1 :615:
θα προσθετα και το Τhere Will Be Blood.
Η ταινια του Anderson αξιζε κατα την γνωμη μου
να μοιραστει ενα απο τα 2 βασικα oscar
(Σκηνοθεσιας και Καλυτερης Ταινιας ).
Χαλαλι τους ομως (των Κοεν )
Ξερουν να δημιουργουν χαρακτηρες ,κοσμους ,ταινιες ,
αν και η παραπανω ταινια
ειναι βασισμενη στο μυθιστορημα του Cormac McCarthy
(Το ανακαλυψα μετα την προβολη της ταινιας )

Μελλοθάνατοι είναι όλοι
Δύο κόσμοι αντίθετοι συγκρούονται στο υπαρξιακό θρίλερ του ΜακΚάρθυ

Της Χρυσας Σπυροπουλου


Κόρμακ ΜακΚάρθυ
Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους
μετ. Αύγουστος Κορτώ
εκδ. Καστανιώτης

Στα ελληνικά κυκλοφόρησε για πρώτη φορά μυθιστόρημα του Κόρμακ ΜακΚάρθυ το 2000, με τον τίτλο «Ολα τα όμορφα άλογα» και ακολούθησαν –όλα από τις εκδόσεις Καστανιώτη– «Το πέρασμα» (2003) και «Ο δρόμος» (2007, βραβείο Πούλιτζερ), που πρόκειται να γίνει ταινία με πρωταγωνίστρια τη Σαρλίζ Θέρον, ένα βιβλίο το οποίο έβγαλε από την απομόνωσή του τον συγγραφέα και τον έκανε ευρέως γνωστό ελέω του τηλεοπτικού σόου της δημοφιλούς Οπρα Γουίνφρεϊ. Και μόλις πρόσφατα εκδόθηκε το υπαρξιακό θρίλερ «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» (στα αγγλικά το 2005), το οποίο μεταφέρθηκε από τους αδερφούς Κοέν στον κινηματογράφο, κερδίζοντας το Οσκαρ καλύτερης ταινίας (η προβολή της στην Ελλάδα αρχίζει την ερχόμενη Πέμπτη, 6 Μαρτίου).

Ο Κόρμακ ΜακΚάρθυ γεννήθηκε το 1933 στο Ρόουντ Αϊλαντ και μεγάλωσε στο Νόξβιλ του Τενεσί σε περιβάλλον όπου επικρατούσαν οι αρχές του ρωμαιοκαθολικισμού. Αγαπημένο του βιβλίο είναι το έργο του Χέρμαν Μέλβιλ «Μόμπι Ντικ», ενώ δηλώνει ότι αδιαφορεί παντελώς για συγγραφείς σαν τον Χένρι Τζέιμς. Κατανοητό για τον ΜακΚάρθυ, ο οποίος επέλεξε να ζει στα άκρα, περιθωριακά, μέσα σε στερήσεις, σε σχεδόν άθλιες συνθήκες στον αγαπημένο του Νότο, περίπου όπως ζουν και οι ήρωές του. Μόλις τελευταία, όμως, μετά την επιτυχία των βιβλίων του, η ζωή του μπήκε σε κανονικούς ρυθμούς.

Αργησε η επιτυχία

Τα πρώτα του διηγήματα δημοσιεύτηκαν το 1957, ενώ το πρώτο του μυθιστόρημα «Ο επιστάτης του οπωρώνα» κυκλοφόρησε το 1965. Μολονότι οι κριτικές γι’ αυτό το έργο του όπως και για τα επόμενα ήταν πολύ καλές, η ζήτησή τους υπήρξε πάντα περιορισμένη έως την έκδοση του «Δρόμου» και την εμφάνιση του συγγραφέα στην τηλεόραση. Από τη στιγμή αυτή αλλάζουν πολλά στην καθημερινότητά του. Οι πωλήσεις των βιβλίων του εκτοξεύθηκαν στα ύψη και το ενδιαφέρον των αναγνωστών για τον ίδιο μεγάλωσε. Στα μυθιστορήματά του πρωταγωνιστούν τα έρημα τοπία των νοτίων πολιτειών, οι ήρωές του τα βάζουν με το πεπρωμένο τους, με τα στοιχεία της Φύσης, φτάνουν στα όρια των αντοχών τους, προκαλούν τους εκπροσώπους του νόμου.

Spoiler

Στο «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους», ένας νέος άντρας, στην έρημο του Τέξας, στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό όπου βρίσκουν καταφύγιο οι παράνομοι, βρίσκει τυχαία μια βαλίτσα με μεγάλο χρηματικό ποσόν, προϊόν συναλλαγής εμπόρων ηρωίνης. Βγήκε να κυνηγήσει και έπεσε σε εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα που έκρυβαν τα κουφάρια των εμπόρων ναρκωτικών καθώς και το εμπόρευμά τους. Το λάθος του να επιστρέψει στον τόπο του «εγκλήματος» θα τον φέρει αντιμέτωπο με τους κακοποιούς, οι οποίοι θα μάθουν την ταυτότητά του και θα τον μετατρέψουν από κυνηγό σε θήραμα. Παρ’ όλες τις αντίξοες συνθήκες, αυτός θα επιμένει να ξεγλιστρά, να σκαρφίζεται τρόπους για να επιβιώσει. Ωστόσο ο παράλογος, ιδιοφυής δολοφόνος βρίσκεται παντού και ρυθμίζει τα πάντα. Από τα χέρια και την οργή του δεν θα ξεφύγει κανείς. Το σατανικό του μυαλό τα προβλέπει όλα εκτός από το απρόοπτο, που θα δώσει και την οριστική λύση.

Τυχαία γεγονότα

Μ’ ένα τυχαίο γεγονός ανοίγει η υπόθεση, μ’ ένα τυχαίο κλείνει. Στο ενδιάμεσο της ιστορίας παρακολουθούμε τους αργούς ρυθμούς του έντιμου και συναισθηματικού εκπροσώπου του νόμου, ο οποίος βρίσκεται κοντά στη συνταξιοδότησή του, ανήμπορος να προλάβει ή να σταματήσει το κακό. Ο αντίπαλός του ήδη μεταφέρεται πολύ μακριά, όταν αυτός μόνο να ακολουθήσει μπορεί, γιατί ούτε οι μέθοδοί του είναι προχωρημένες ούτε διαθέτει φαντασία, καθώς πρόκειται για έναν επαρχιώτη αστυνομικό, ο οποίος επιδιώκει να επιβάλει τον νόμο και την ησυχία στην περιοχή του, αλλά και να απολαύσει τη ζεστασιά στο σπίτι του, δίπλα στην αγαπημένη του σύζυγο.

Δύο κόσμοι εκ διαμέτρου αντίθετοι παρουσιάζονται με ιδιαίτερη μαεστρία από τον συγγραφέα. Και τα μέλη των δύο προσπαθούν να αποκτήσουν την ευδαιμονία, αλλά τα μέσα τα οποία χρησιμοποιούν είναι τόσο διαφορετικά. Οι μεν προκαλούν τον θάνατο, ζουν στο όριο, στο χείλος του γκρεμού, ο άλλος κρατά σημειώσεις, κερδίζει τον χρόνο με την ημερολογιακή γραφή, επιθυμεί να ασχοληθεί με τα άλογά του, με πράγματα απλά, καθημερινά.

Αλλά και το γράψιμο του ΜακΚάρθυ είναι τόσο λιτό ακόμα κι όταν μιλάει για σκληρά πράγματα, για ανθρώπους που δεν είναι της διπλανής πόρτας: «Εμεινε καθιστός να κοιτάζει κι έπειτα κατέβασε το διαχωριστικό κι έμεινε ακίνητος με σκυφτό το κεφάλι. Ολη του η ζωή μπροστά του, ανάμεσα στα πόδια του. Η κάθε μέρα από το πρωί ώς το βράδυ μέχρι να πεθάνει. Κι όλη η ζωή αυτή είκοσι κιλά χαρτί σε μια βαλίτσα…». Ο λόγος κοφτός, συμπυκνωμένος, μεταφέρει τον παράδοξο συναισθηματικό κόσμο ορισμένων χαρακτήρων, το σκότος της «ψυχής», την απόγνωση. Οι ήρωες γνωρίζουν ότι ζουν στην κόψη του ξυραφιού, αλλά παρ’ όλ’ αυτά ο κίνδυνος τους διεγείρει, δίνει νόημα στην κενή ζωή τους. Η διαταραχή και η σχιζοφρένεια γεννούν τον ολέθριο παραλογισμό, που κανείς δεν γνωρίζει πότε και πώς θα σταματήσει.

Το «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» είναι ένα δυνατό βιβλίο, το οποίο αφήνει για πολύ καιρό τα ίχνη του στον αναγνώστη.

Πηγη :http://www.kathimerini.gr/

 

[tonypap]

Μου άρεσε αρκετά πάντως διακιολογημένα τα oscar σκηνοθεσίας/ηθοποιήας

 

[sothoms]

Βαρετή ταινία. Με το ζόρι την είδα λόγω του "όσκαρ"

 

[Irene_K]

Απάντηση: Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους - No Country for Old Men (2007)

Και εγώ θα έλεγα ότι με κούρασε αρκετά. Μόνο την πρώτη ώρα είδαμε και μετά την κλείσαμε..

 

[Regunus]

Re: Απάντηση: Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους - No Country for Old Men (2007)

Και εγώ θα έλεγα ότι με κούρασε αρκετά. Μόνο την πρώτη ώρα είδαμε και μετά την κλείσαμε..

Θα δούμε την συνέχεια σήμερα... :135:

 

[Irene_K]

Απάντηση: Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους - No Country for Old Men (2007)

:131: γμτ τι ήθελα και μίλαγα? :409::133:

 

[oppohellas]

Μακραν η χειροτερη ταινια που εχω δει τη τελευταια πενταετια....

Αν ειχα το DVD ουτε για σουβερ δεν θα το κραταγα....

εφαγε ομως ενα καλο delete απο το σκληρο....:141:


μολις τελειωσε ...γιαυτο τοσα νευρα.....:137:

 

[leonmix]

Απάντηση: Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους - No Country for Old Men (2007)

Πολυ καλες οι ερμηνειες,αλλα περιμενα περισσοτερα απο
αυτην την ταινια στο συνολο της..
Ετσι & αλλιως ειμαι φαν των Κοεν,για τοσα βραβεια ομως
δεν μου εκανε το συγκεκριμενο εργο.

 

[sothoms]

Μακραν η χειροτερη ταινια που εχω δει τη τελευταια πενταετια....

Αν ειχα το DVD ουτε για σουβερ δεν θα το κραταγα....

εφαγε ομως ενα καλο delete απο το σκληρο....:141:


μολις τελειωσε ...γιαυτο τοσα νευρα.....:137:

Μια από τα ίδια

 

[ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΥΚΟΥΡΑΚΗΣ]

Tην ειδα χθες στο σινεμα και την θεωρω μια απο τις καλυτερες ταινιες που εχω δει τελευταια... Κορυφαια. Ο ψυχοπαθης Μπαρδεμ ολα τα λεφτα!

 

[lady pseira]

Tην ειδα χθες στο σινεμα και την θεωρω μια απο τις καλυτερες ταινιες που εχω δει τελευταια... Κορυφαια. Ο ψυχοπαθης Μπαρδεμ ολα τα λεφτα!

+1000:607:

 

[MaxHeadroom]

Απάντηση: Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους - No Country for Old Men (2007)

Θα μιλήσω με όρους gaming. Αν το Shoot'em-up ήταν το καλύτερο... shoot'em-up της χρονιάς, το No country for old men ήταν αναμφίβολα το καλύτερο action-adventure. Η διαφορά είναι ότι ενώ στο πρώτο έχεις πέντε πίστες όλες κι όλες (και καθόλου story), στο δεύτερο παίρνεις τριπλό game-pack, στην τιμή του ενός:

• Στο πρώτο δισκάκι έχεις μια σφιχτοδεμένη περιπέτεια για γερά νεύρα, προσεγμένη ως την τελευταία λεπτομέρεια. Οι ρυθμοί της δεν είναι χολιγουντιανά καταιγιστικοί, αλλά η ένταση κι η αγωνία χτυπάνε κόκκινο σ' όλη τη διάρκεια!
• Στο δεύτερο έχεις ένα οξύ σχόλιο πάνω στην κοινωνία και στην ανθρώπινη φύση.
• Και στο τρίτο ένα βαθιά φιλοσοφημένο μεταφυσικό σχόλιο πάνω στη ζωή και στο θάνατο. Στην τύχη και το πως απλές επιλογές που κάνουμε συνέχεια -σαν να στρίβουμε ένα νόμισμα- καθορίζουν την πορεία της ζωής μας.

Μη φανταστείτε ότι πρόκειται για απλό game. Είναι ένα πραγματικό IQ τεστ για το θεατή. Αν αυτός αποτύχει, τότε sorry no bonus, back to Shoot'em-up.
Αν κάτσει όμως λίγο και σκεφτεί τι βλέπει, θ' ανταμειφθεί με μια πραγματική κινηματογραφική εμπειρία!

Το συμπέρασμα είναι ότι πρόκειται για ταινιάρα! Οι Κοέν είναι έτη φωτός μπροστά στην κινηματογραφία -και το μόνο πρόβλημα είναι ότι δε μπορούν όλοι οι θεατές να τους ακολουθήσουν.

ΥΓ Και δυο hints (όχι spoilers) για όσους δεν κατάλαβαν το τέλος της ταινίας:

• Ο πρωταγωνιστής δεν είναι ο καουμπόι, αλλά ο σερίφης. Αυτός -και ότι αντιπροσωπεύει- είναι ο old man, για τον οποίο there's no country (σωστή η παρατήρηση της Μαρίας ότι ο τίτλος έχει αποδοθεί λάθος στα ελληνικά). Λογικό είναι η ταινία να ξεκινάει και να καταλήγει σ'αυτόν.
• Φανταστείτε το Χαβιέρ Μπαρδέμ -εκτός από μαυροφορεμένο- να κρατάει κι ένα δρεπάνι, και θα καταλάβετε πολλά...

 

[pseiras]

Re: Απάντηση: Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους - No Country for Old Men (2007)

Θα μιλήσω με όρους gaming. Αν το Shoot'em-up ήταν το καλύτερο... shoot'em-up της χρονιάς, το No country for old men ήταν αναμφίβολα το καλύτερο action-adventure. Η διαφορά είναι ότι ενώ στο πρώτο έχεις πέντε πίστες όλες κι όλες (και καθόλου story), στο δεύτερο παίρνεις τριπλό game-pack, στην τιμή του ενός:

• Στο πρώτο δισκάκι έχεις μια σφιχτοδεμένη περιπέτεια για γερά νεύρα, προσεγμένη ως την τελευταία λεπτομέρεια. Οι ρυθμοί της δεν είναι χολιγουντιανά καταιγιστικοί, αλλά η ένταση κι η αγωνία χτυπάνε κόκκινο σ' όλη τη διάρκεια!
• Στο δεύτερο έχεις ένα οξύ σχόλιο πάνω στην κοινωνία και στην ανθρώπινη φύση.
• Και στο τρίτο ένα βαθιά φιλοσοφημένο μεταφυσικό σχόλιο πάνω στη ζωή και στο θάνατο. Στην τύχη και το πως απλές επιλογές που κάνουμε συνέχεια -σαν να στρίβουμε ένα νόμισμα- καθορίζουν την πορεία της ζωής μας.

Μη φανταστείτε ότι πρόκειται για απλό game. Είναι ένα πραγματικό IQ τεστ για το θεατή. Αν αυτός αποτύχει, τότε sorry no bonus, back to Shoot'em-up.
Αν κάτσει όμως λίγο και σκεφτεί τι βλέπει, θ' ανταμειφθεί με μια πραγματική κινηματογραφική εμπειρία!

Το συμπέρασμα είναι ότι πρόκειται για ταινιάρα! Οι Κοέν είναι έτη φωτός μπροστά στην κινηματογραφία -και το μόνο πρόβλημα είναι ότι δε μπορούν όλοι οι θεατές να τους ακολουθήσουν.

ΥΓ Και δυο hints (όχι spoilers) για όσους δεν κατάλαβαν το τέλος της ταινίας:

• Ο πρωταγωνιστής δεν είναι ο καουμπόι, αλλά ο σερίφης. Αυτός -και ότι αντιπροσωπεύει- είναι ο old man, για τον οποίο there's no country (σωστή η παρατήρηση της Μαρίας ότι ο τίτλος έχει αποδοθεί λάθος στα ελληνικά). Λογικό είναι η ταινία να ξεκινάει και να καταλήγει σ'αυτόν.
• Φανταστείτε το Χαβιέρ Μπαρδέμ -εκτός από μαυροφορεμένο- να κρατάει κι ένα δρεπάνι, και θα καταλάβετε πολλά...

Ετσι ετσι :622:

 

[Cinemusic - Ανδρεας]

Απάντηση: Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους - No Country for Old Men (2007)

[IMGl]http://www.odeon.gr/MEDIA/MediaRepository/16000084/no_country_for_old_men_rent.png[/IMGl]Από 14/7 κυκλοφορεί και σε dvd από την Odeon…
Η νέα ταινία των αδερφών Κοέν , που προτάθηκε για 8 Όσκαρ, μεταξύ των οποίων σκηνοθεσίας, καλύτερης ταινίας, διασκευασμένου σεναρίου και β' ανδρικού ρόλου.

 

[teosat]

Μετρια. Απιστευτη ψυχρολουσια το τελος. Κατι αλλο επρεπε να βρουνε με το ιδιο φιλοσοφικο νοημα.

 

[Cinemusic - Ανδρεας]

Απάντηση: Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους - No Country for Old Men (2007)

Πραγματι τα εκαναν μούσκεμα στο τελος …
Σαν να τους τελείωσε η βενζίνη..