Funny Games U.S. (2007)

[Cine Gear]

[IMGl]http://img522.imageshack.us/img522/104/funnygamesver2od2.jpg[/IMGl]

[imdb= Funny Games]tt0808279[/imdb]

O Μίκαελ Χάνεκε ξαναχτυπά.

Δέκα χρόνια μετά το μοναδικό και αλησμόνητο " Funny Games", μια ταινία για την οποία κανείς δεν μπορεί να έχει ουδέτερη άποψη, ο Αυστριακός σκηνοθέτης διασχίζει τον Ατλαντικό και ξαναφτιάχνει το αριστούργημα του πλάνο-πλάνο και σκηνή-σκηνή (ακόμα και το σπίτι με τον κήπο μοιάζει υπερβολικά μ' αυτό της πρώτης ταινίας), αλλά αυτή τη φορά, στα αγγλικά με γνωστούς πρωταγωνιστές.

Ελληνικη πρεμιερα 27/3/2008

 

[Maria Pentagiotissa]

Γιατί όλα πρέπει να είναι στα αγγλικά και με γνωστούς πρωταγωνιστές; :141:
Κι αν δεν είναι, να ξαναγίνονται;

 

[Cine Gear]

Γιατί όλα πρέπει να είναι στα αγγλικά και με γνωστούς πρωταγωνιστές; :141:
Κι αν δεν είναι, να ξαναγίνονται;

Συμφωνω απολυτως μαρια !!

Ελαχιστα αμερικανικα remakes καταφεραν να ξεπερασουν τις πρωτοτυπες ταινιες !!

 

[Cine Gear]

Χολιγουντιανή ρεπλίκα της πιο εφιαλτικής ταινίας του Μίκαελ Χάνεκε

Oι περισσότερες ταινίες του Μίκαελ Χάνεκε είναι ψυχρές, σχεδόν απωθητικές. Τοποθετούν τη βία στο μικροσκόπιο και ασχολούνται μαζί της κλινικά, ασκώντας πλάγια κριτική σε μηχανισμούς, όπως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, που την αναπαράγουν ως ψυχαγωγικό θέαμα. Στο «Bίντεο του Μπένι», στη «Δασκάλα του πιάνου» και στο «Funny Games» (που ατυχώς αποδόθηκε ως «Παράξενα παιχνίδια») η ματιά του Γερμανοαυστριακού Χάνεκε στα μεσοαστικά στρώματα της κεντροευρωπαϊκής κοινωνίας μας φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με έναν εφιάλτη:

Η απόλυτη οργάνωση, η ακρίβεια και η πειθαρχία οδηγούν στη νεύρωση και τη διαστροφή. «Οι παγωμένες ανθρώπινες σχέσεις», όπως λέει ο ίδιος, αποτελούν το πιο εύφορο έδαφος για να γεννηθεί ένας νέος φασισμός. Προσφάτως, ο Χάνεκε δέχτηκε την πρόσκληση του Χόλιγουντ και έφτιαξε εκεί μια ρεπλίκα της πιο γνωστής (και εφιαλτικής) ταινίας του. Ξαναγύρισε καρέ καρέ το «Funny Games». Το αντίγραφο είναι πιστό, όμως, διαφέρει σημαντικά από το πρωτότυπο ως προς την ουσία.

Η ιστορία είναι ακριβώς η ίδια. Ενα παντρεμένο ζευγάρι μεσοαστών εγκαταλείπει τα προάστια και πηγαίνει μαζί με τον μικρό γιο του στο πολυτελές εξοχικό τους στις όχθες μιας ειδυλλιακής λίμνης. Με το που φτάνουν εκεί, ο πατέρας και ο γιος ρίχνουν το καινούργιο ιστιοπλοϊκό της οικογένειας στη λίμνη, ενώ η μητέρα μένει στην κουζίνα για να ετοιμάσει το γεύμα. Σε λίγο έρχεται ο εφιάλτης. Ενας νεαρός εμφανίζεται ξαφνικά στην είσοδο του σπιτιού, συστήνεται στη γυναίκα, που είναι μόνη στο σπίτι, ως φιλοξενούμενος των γειτόνων και ζητάει για λογαριασμό τους μερικά αυγά. Η συνέχεια μοιάζει σαν κακό όνειρο. Ο ευγενέστατος νέος επιβάλλει με το γάντι την παρουσία του στο σπίτι και αρχίζει να «σκηνοθετεί» μαζί με έναν φίλο του μια «ταινία» τρόμου με πρωταγωνιστές το ζευγάρι και το παιδί.

Είναι εμφανές ότι ο Χάνεκε έχει κατά νου φαινόμενα όπως αυτό του μακελειού στο Κόλουμπαϊν. Η βία είναι αναίτια, ακραία και δεν αφορά την εγκληματικότητα που αναπτύσσεται στα πεζοδρόμια των μεγαλουπόλεων. Προέρχεται από νεαρούς, ντυμένους στην τρίχα με ρούχα του τένις, που οι λεπτοί τρόποι και η ευφράδειά τους μαρτυρούν ακριβοπληρωμένες σπουδές σε κολέγια. Στο «Funny Games» οι νεαροί δολοφόνοι σκοτώνουν από πλήξη στήνοντας ένα παιχνίδι στα θύματά τους, το οποίο στην αρχή μοιάζει με κακόγουστη φάρσα. (Σε αυτό ακριβώς το στοιχείο έγκειται και η πρωτοτυπία της πρώτης ταινίας, στην οποία η βία περιγράφεται ως ένα καρκίνωμα που αφορά την κυτταρική δομή της εύρωστης κεντροευρωπαϊκής κοινωνίας.) Ο Χάνεκε εδώ γλιστράει αργά, σαν να βρέθηκε πάνω σε πάγο δίχως να το καταλάβει. Είναι φλύαρος και ανήμπορος να χρησιμοποιήσει τον μηχανισμό του κινηματογραφικού τρόμου (τον οποίο είχε δανειστεί από το Χόλιγουντ) ως έναν μεγεθυντικό φακό στραμμένο στα κύτταρα της κοινωνίας.

Το αμερικανικό «Funny Games» είναι μια στιβαρή κατασκευή χωρίς ταυτότητα. Αστοχη για το παλιό κοινό του Χάνεκε και αδιάφορη για τους θεατές που θα 'θελαν ένα θρίλερ με σασπένς. Είναι σαν μια κρύα σούπα διανθισμένη με γενικόλογα σχόλια περί της βίας ως θεάματος και με δραματικές περιγραφές του εφιάλτη που ζουν οι ήρωές του. Προς την οικογένεια, όπως τη θέλει η χολιγουντιανή συνταγή, λοξοκοιτάζει ο Χάνεκε περιγράφοντας τη θανάσιμη φάρσα (στην οποία ενυπάρχει το παράλογο στοιχείο) που ζει το ανυποψίαστο ζευγάρι. Η οικογένεια είναι ανήμπορη να αντιδράσει γιατί το αρσενικό στον ένα πόλο της (ο Τιμ Ροθ σε μια από τις πιο μέτριες στιγμές της καριέρας του) έχει χάσει τα αντανακλαστικά της αυτοάμυνας.

Ενα μέτρο σύγκρισης για το «Funny Games US» είναι ο «Ελέφαντας» του Γκας βαν Σαντ και το «Τέλος της βίας» του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ.

KAΘΗΜΕΡΙΝΗ

 

[Cine Gear]

Για οσους δεν εχουν δει την πρωτοτυπη ταινια μπορουν να την δουν το επομενο σαββατο τα μεσανυχτα στην ΕΤ1

 

[Maria Pentagiotissa]

Για οσους δεν εχουν δει την πρωτοτυπη ταινια μπορουν να την δουν το επομενο σαββατο τα μεσανυχτα στην ΕΤ1

Μεσάνυχτα κιόλας... :142: :142: :142: :142:

 

[Giota]

Το remake είναι από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει.

 

[Cine Gear]

Κυκλοφορει στις 22/9/2008 σε dvd απο την ODEON

 

[el_diablo]

Για οσους δεν εχουν δει την πρωτοτυπη ταινια μπορουν να την δουν το επομενο σαββατο τα μεσανυχτα στην ΕΤ1

Μπραβο ρε Τζιμακο και δεν το εχω δει.Δε μου λες..επειδη θα το ξεχασω δεν μεταφερεις το ποστ στο tv news (κοιτα να δεις που ειχαμε και τετοια...ολα τα εχετε σκεφτει :137 ??? :143:

 

[Cine Gear]

Μπραβο ρε Τζιμακο και δεν το εχω δει.Δε μου λες..επειδη θα το ξεχασω δεν μεταφερεις το ποστ στο tv news (κοιτα να δεις που ειχαμε και τετοια...ολα τα εχετε σκεφτει :137 ??? :143:

Kαλα δεν ειδες οτι το post γραφτηκε στις 30/3/2008 ?? :139::143:

 

[el_diablo]

Kαλα δεν ειδες οτι το post γραφτηκε στις 30/3/2008 ?? :139::143:

OXI !!!!!!

Φτου , φτου @@#@ :609: