«Όσο σ' αγαπώ, αγάπησέ με...»

[Costas Coyias]

«... κι όταν σε πληγώσω, πλήγωσέ με,
η καρδιά μου χώρια σου δεν κάνει,
ένα θα σου πω κι εκείνο φτάνει,
όσο σ' αγαπώ να μ' αγαπάς...»

Είναι φορές που η ψυχή δεν ακούει κανέναν. Έρχεται μια λέξη στο νου και το μυαλό θυμάται αβίαστα, χωρίς κανέναν κόπο. Αυτά τα παρακατιανά, τα ραδιοφωνιτζήδικα. Και τα λόγια και τη μελωδία. Κι ας πέρασαν 25 χρόνια. Να ήταν ο Πάνος Μαρίνος; Θα σας γελάσω. Πώς; Δεν είναι ποιοτικόν το άσμα; Ε, και; Το κρατάω για μένα και κρατήστε εσείς την «πιρόγα». Δίκαιη μοιρασιά. Όχι άλλη «πιρόγα».

Πού είναι μωρέ ο Πλούταρχος, να το ξανατραγουδήσει, να χαλάσει κόσμο! Ρε Γιάννη, ακούς, ή τζάμπα τα γράφω;

 

[ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑΝΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ]

Κώστα μάλλον ο Πλούταρχος δεν σε ακούει...Τον εμποδίζει η νέα του κόμμωση....