Μελίδης Μιχάλης
Πρόεδρος ΕΒΒΕ
- Μηνύματα
- 31.118
- Reaction score
- 30.715
Στην γειτονιά μου έχει έρθει πριν λίγο καιρό από τη Ρωσσία (κοινώς ρωσσοπόντιοι) κάποια οικογένεια που έφεραν και τα πράγματά τους από κει, μεταξύ αυτών κι ένα πιάνο με ουρά. Όχι την πολύ μακρυά ουρά, δηλ Grand piano, αλλά την πιο κοντή.
Η σύζυγος του αρχηγού λοιπόν παίζει πιάνο. Ήταν καθηγήτρια μουσικής στη Ρωσσία.
Με φώναξαν να τους φτιάξω μια σιδερένια βάση για το μπαλκόνι και με κέρασαν κι έναν καφέ.
Έπιασα κουβέντα μαζί της για το πιάνο και γενικά τη μουσική και με άφησε κι εμένα να παίξω λίγο να θυμηθώ τα νιάτα μου. Έχω καιρό να παίξω αλλά τα κατάφερα καλά. Μετά έπαιξε κι αυτή, φυσικά πολύ καλύτερα από μένα.
Καθόμουν και άκουγα και με συνεπήρε ο ήχος.
Λοιπόν: έχω μιαν αμυδράν εντύπωσιν ότι:
αυτόν τον ήχο που ακούω ζωντανά, μέχρι σήμερα τίποτα δεν τον πλησίασε τόσο πολύ. Κανένα ηχείο, ενισχυτής, βινύλιο, CD κ.λ.π.
Της ζήτησα να μου παίξει την Φεγγαρόφωτη σονάτα του Μπετόβεν. Έργο που μου άρεσε να παίζω κι εγώ κάποτε που μάθαινα.
Επίσης μου έπαιξε ένα κομμάτι του Franz List και κάποια κομμάτια από Robert Shuman, Frederic Shopin και Tsaikovski.
Ο ήχος ζωντανά είναι το κάτι άλλο. Καμμία σχέση με τα ηλεκτρικά μηχανήματα που έχουμε. Σε κάποιες στιγμές ανατρίχιασα αισθανόμενος το συναίσθημα που έβγαινε από το μαγικό αυτό πιάνο σε συνδυασμό με το υπέροχο παίξιμο αυτής της Ρωσσίδας πιανίστριας.
Κάτι που δεν μπορώ να εξηγήσω, διότι και από τα ηχεία μου ακούγεται τόσο ωραία, αλλά κάτι λείπει. Τι λείπει;
Η σύζυγος του αρχηγού λοιπόν παίζει πιάνο. Ήταν καθηγήτρια μουσικής στη Ρωσσία.
Με φώναξαν να τους φτιάξω μια σιδερένια βάση για το μπαλκόνι και με κέρασαν κι έναν καφέ.
Έπιασα κουβέντα μαζί της για το πιάνο και γενικά τη μουσική και με άφησε κι εμένα να παίξω λίγο να θυμηθώ τα νιάτα μου. Έχω καιρό να παίξω αλλά τα κατάφερα καλά. Μετά έπαιξε κι αυτή, φυσικά πολύ καλύτερα από μένα.
Καθόμουν και άκουγα και με συνεπήρε ο ήχος.
Λοιπόν: έχω μιαν αμυδράν εντύπωσιν ότι:
αυτόν τον ήχο που ακούω ζωντανά, μέχρι σήμερα τίποτα δεν τον πλησίασε τόσο πολύ. Κανένα ηχείο, ενισχυτής, βινύλιο, CD κ.λ.π.
Της ζήτησα να μου παίξει την Φεγγαρόφωτη σονάτα του Μπετόβεν. Έργο που μου άρεσε να παίζω κι εγώ κάποτε που μάθαινα.
Επίσης μου έπαιξε ένα κομμάτι του Franz List και κάποια κομμάτια από Robert Shuman, Frederic Shopin και Tsaikovski.
Ο ήχος ζωντανά είναι το κάτι άλλο. Καμμία σχέση με τα ηλεκτρικά μηχανήματα που έχουμε. Σε κάποιες στιγμές ανατρίχιασα αισθανόμενος το συναίσθημα που έβγαινε από το μαγικό αυτό πιάνο σε συνδυασμό με το υπέροχο παίξιμο αυτής της Ρωσσίδας πιανίστριας.
Κάτι που δεν μπορώ να εξηγήσω, διότι και από τα ηχεία μου ακούγεται τόσο ωραία, αλλά κάτι λείπει. Τι λείπει;