Ανοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας... και Ανοιξη ---Spring, Summer, Fall, Winter…

[Snow Whitty]

Ενα εργο τεχνης του Κιμ Κι Ντουκ :112:



Σκηνοθεσία: Ki-duk Kim
Σενάριο: Ki-duk Kim
Πρωταγωνιστούν: Ki-duk Kim, Yeong-su Oh, Jong-ho Kim
Παραγωγοί: Karl Baumgartner, Dong-joo Kim, Seung-jae Lee
Μουσική: Ji-woong Park
Μοντάζ: Ki-duk Kim
Εταιρείες Παραγωγής: Korea Pictures, LJ Film, Pandora Filmproduktion
Χώρα: Νότια Κορέα, Γερμανία
Γλώσσα: Κορεάτικα
Χρονολογία: 19 Σεπτεμβρίου 2003 (Νότια Κορέα), 26 Μαρτίου 2004 (Ελλάδα)
Είδος: Δράμα
Διάρκεια: 103 λεπτά

Βραβεια

ΙΜDb 8,1


Θα μπορουσε κανεις να συνοψισει τα 103 λεπτα της ταινιας σε αυτη την προταση -αποσταγμα:

Σ’ ένα απομονωμένο μοναστήρι, χτισμένο στην επιφάνεια μιας λίμνης, ένας ηλικιωμένος μοναχός και ο νεαρός μαθητής του σμιλεύουν στωικά το χρόνο και αγωνίζονται για την πνευματική τους ολοκλήρωση, παλεύοντας με τα ανθρώπινα πάθη τους…

Δεν επαρκει ομως...Παραδεχομαι πως "Ημαρτον!",ημουν αρνητικα διακειμενη ...:203:


Αντί προλόγου

-Κωστης Θεοδωριδης

19:45 : Το ακουστικό βρόντηξε πάνω στη συσκευή. 5 τηλέφωνα/5απορρίψεις. Κανείς δεν έρχεται να δει 5 κορεάτικες εποχές. Η τελευταία φωνή με ειρωνεύτηκε κιόλας: «Ίσως έρθω στο ‘καλοκαίρι’…άλλωστε την άνοιξη θα την έχει επανάληψη στο τέλος!» Καλαααααά…
.....

Στο τηλέφωνο όταν με ρωτούσαν το κλασικό, «Τι παίζει;», τους απαντούσα αφελώς «Ένα κορεάτικο….ξέρεις εκεί δε μιλούν και πολύ.» (και περίμενα να τους πείσω κιόλας.) Mea culpa! Τελικά, ο Ki-duk Kim όχι μόνο μίλησε, αλλά πιθανώς να τα παραείπε. Και όλα τα έκανε με ένα απίθανο μωσαϊκό εικόνωv...



Spring, Summer, Autumn, Winter... & Spring - part 01

 

[Zizik]

Re: Ανοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας... και Ανοιξη ---Spring, Summer, Fall, Win

Αριστούργημα.

 

[Maria Pentagiotissa]

Απάντηση: Re: Ανοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας... και Ανοιξη ---Spring, Summer,

Υπέροχη ταινία, υπνωτιστική, που σε ακολουθεί για πολύ καιρό μετά τη θέασή της.

 

[Snow Whitty]

"Βλεπω κατι που δεν καταλαβαινω και φτιαχνω κατοπιν μια ταινια για να το κατανοησω.."

Η ταινια ειναι μια παραβολη πανω στον κύκλο των εποχών, της ζωής, από τη γέννηση στο θάνατο και πάλι στη γέννηση…

Αντικατοπτριζει τη γαληνη,την απλοτητα και τη βια πισω απο το ειδυλλιακο...

Εδω και τριακοσια χρονια μεγαλωνει το δεντρο στην ακρη της oρεινης λιμνης οπου ενας γέρος μοναχός ζει μαζί με τον μικρό μαθητευόμενο μοναχό σε έναν μικρό, απομονωμένο, πλωτό ναό.Η ζωή τους ακολουθεί τους ατάραχους ρυθμούς των εποχών, παρότι, όμως, ζουν αποκομμένοι από τα εγκόσμια, δεν μπορούν να αποφύγουν την έλξη της ζωής, με τα πάθη και τα βασανα της.

Το άγρυπνο βλέμμα του δασκάλου - μοναχού καθοδηγεί, προβληματίζει και τιμωρεί τον μικρό μαθητή. Αυτό συμβαίνει στις περιπτώσεις που ο τελευταίος λόγω της παιδικής αφέλειας και της ανωριμότητάς του επιδίδεται σε πράξεις ασέβειας και βαρβαρότητας προς το φυσικό περιβάλλον που τον θρέφει και τον συντηρεί....

Λιτότητα και αυστηρότητα συνδυασμένα με μια ανείπωτη εικαστική ομορφιά, την ομορφιά εκείνη που αντανακλά η ίδια η ζωή και η γύρω φύση, μαζί με τα απλά, καθημερινά στοιχεία της: το μοναστήρι στη μέση μιας βουτηγμένης συχνά στην ομίχλη λίμνης -ένα είδος μικρού πλανήτη στη μέση του σύμπαντος- ένα ρυάκι με ένα ψάρι να κολυμπά σ' αυτό, μια παράξενη πόρτα στην άκρη της λίμνης που οδηγεί σ' έναν άλλο κόσμο...

Μια μικρή παρένθεση (Κωστής Θεοδωρίδης ): Οσοι είχαν δει την ταινία σχολίαζαν σταθερά την ομορφιά των πλάνων και των εναλλασσόμενων εποχικών τοπίων, τα ζωηρόχρωμα κάδρα και άλλα τέτοια. Μα υπάρχει επιτέλους καμιά ελπίδα να σταματήσουμε να «βλέπουμε» ταινίες και να αρχίσουμε να τις «παρακολουθούμε»; Οι σκόρπιες εικόνες μόνες τους, όσο όμορφες και αν είναι, δεν πλάθουν ταινίες –ούτε καν ως ντοκιμαντέρ- όπως και οι ωραίες λέξεις δεν είναι αρκετές για να δώσουν ένα λογοτεχνικό monumentum. Όταν λοιπόν το μόνο που έχουμε να πούμε για μια ταινία περιορίζεται στα «όμορφα κάδρα», δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν…είτε είδαμε μια λουστραρισμένη πατάτα, είτε κοιτούσαμε το δέντρο ενώ όλο το δάσος καιγόταν.-

 

[Maria Pentagiotissa]

Απάντηση: "Βλεπω κατι που δεν καταλαβαινω και φτιαχνω κατοπιν μια ταινια για να το κα

Μια μικρή παρένθεση (Κωστής Θεοδωρίδης ): Οσοι είχαν δει την ταινία σχολίαζαν σταθερά την ομορφιά των πλάνων και των εναλλασσόμενων εποχικών τοπίων, τα ζωηρόχρωμα κάδρα και άλλα τέτοια. Μα υπάρχει επιτέλους καμιά ελπίδα να σταματήσουμε να «βλέπουμε» ταινίες και να αρχίσουμε να τις «παρακολουθούμε»; Οι σκόρπιες εικόνες μόνες τους, όσο όμορφες και αν είναι, δεν πλάθουν ταινίες –ούτε καν ως ντοκιμαντέρ- όπως και οι ωραίες λέξεις δεν είναι αρκετές για να δώσουν ένα λογοτεχνικό monumentum. Όταν λοιπόν το μόνο που έχουμε να πούμε για μια ταινία περιορίζεται στα «όμορφα κάδρα», δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν…είτε είδαμε μια λουστραρισμένη πατάτα, είτε κοιτούσαμε το δέντρο ενώ όλο το δάσος καιγόταν.-

Ωπ... εδώ διαφωνώ! Δεν αναφέρομαι στη συγκεκριμένη ταινία, αλλά γενικότερα στη φωτογραφία στον κινηματογράφο, στην οποία υπάρχουν καλλιτέχνες που έχουν καταφέρει, με το πνεύμα του σκηνοθέτη πάντα, να κάνουν τη φωτογραφία ακόμα και αυθύπαρκτο και όχι συμπληρωματικό στοιχείο της ταινίας. Θα είμαι off-topic όμως, οπότε δεν θα επεκταθώ...

 

[m1ts0s]

Απάντηση: Ανοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας... και Ανοιξη ---Spring, Summer, Fal

Πολύ Kim Ki Duk βλέπω τελευταία στο forum :107:

 

[Snow Whitty]

Απάντηση: Ανοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας... και Ανοιξη ---Spring, Summer, Fal

Ο σκηνοθέτης Ki-duk Kim μέσω της ταινίας του προβάλλει την βουδιστική άποψη ότι η σωματική και συναισθηματική βιαιότητα της ζωής μπορούν να αμβλυνθούν μέσω της αφύπνισης και του διαλογισμού που οδηγούν στον φωτισμό. Η ταινία αποτελείται από εκπληκτικές εικόνες φυσικών τοπίων που μεταμορφώνονται με την πάροδο των εποχών και των χρόνων.
Η τοποθεσία (Τόπος) είναι ταυτόχρονα συγκεκριμένη και ουτοπία. Κινείται μεταξύ λυρικότητας της φύσης, βουδιστικών αληθειών και βίαιων στιγμών της πραγματικής ζωής μεταφέροντας στον θεατή μια αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας.

Σε κάποια σημεία λοιπόν η ταινία μοιάζει με “εγχειρίδιο του ζεν για αρχαρίους”, όταν όμως δε συμβαίνει αυτό, όπως για παράδειγμα σε μιαν υπέροχη σεκάνς από το επεισόδιο του φθινοπώρου όπου ο μαθητής υποχρεώνεται από τον δάσκαλο να σκαλίσει στο ξύλο του δαπέδου ένα μεγάλο κείμενο (σημ.:Σοφια των Διαμαντιων / "Σούτρα του διαμαντιού" τυπωθηκε στις 11. Μαιου 868) για να μάθει να ελέγχει το θυμό του, το αποτέλεσμα είναι αληθινά υποβλητικό…

Οι διάλογοι είναι περιττοί, αφού όπως σε όλες τις ταινίες του Νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη, έτσι κι εδώ, κυρίαρχο ρόλο παίζουν οι ερμηνείες και φυσικά οι εικόνες με τα πανέμορφα τοπία.
Ο Ki-duk Kim σκηνοθετεί μαεστρικά, με μία υπέροχη λιτότητα, δημιουργώντας ένα λυρικό, εικαστικό αριστούργημα, ένα νατουραλιστικό ποίημα. :112:

 

[m1ts0s]

Απάντηση: "Βλεπω κατι που δεν καταλαβαινω και φτιαχνω κατοπιν μια ταινια για να το κα

Ωπ... εδώ διαφωνώ! Δεν αναφέρομαι στη συγκεκριμένη ταινία, αλλά γενικότερα στη φωτογραφία στον κινηματογράφο, στην οποία υπάρχουν καλλιτέχνες που έχουν καταφέρει, με το πνεύμα του σκηνοθέτη πάντα, να κάνουν τη φωτογραφία ακόμα και αυθύπαρκτο και όχι συμπληρωματικό στοιχείο της ταινίας. Θα είμαι off-topic όμως, οπότε δεν θα επεκταθώ...

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Όπως υπάρχει αφηρημένη ζωγραφική, υπάρχει και αφηρημένη μουσική και αφηρημένες ταινίες (βλέπε Tarkovsky και Paradjanov).

 

[Snow Whitty]

Lust awakens the desire to possess. And that awakens the intent to murder.

Τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο τελος της ταινιας κρατάει ο ίδιος ο σκηνοθέτης!

Αγορασα το Ν. 27 απο τη Συλλογη των 50 καλυτερων ταινιων της Arthaus Collection με το "Εναλλακτικο Τελος" και "Πισω απο τις καμερες" στα Εξτρα του.

Οσο με υπνωτισε η αφηγηση,αλλο τοσο με συνεπηραν τα πλανα της προετοιμασιας του σκηνικου και το γυρισμα καποιων απο τις σκηνες....:111:

Ανειπωτη ομορφια...Δεος...

Υπέροχη ταινία, .... σε ακολουθεί για πολύ καιρό μετά τη θέασή της.

Ετσι...

Επικοινωνια που αιωρειται,ειναι πανταχου παρουσα...Διαλογοι δεν θα μπορουσαν να εκφρασουν οσα ειπωθηκαν με τις ματιες...:112:

Παρ ολα αυτα αξεχαστη Σοφια το παρακατω:

Lust awakens the desire to possess. And that awakens the intent to murder.




“the Buddha’s praise of the suicides [was] not based on the fact that they were in terminal states, but rather that their minds were selfless, desireless, and enlightened at the moments of their passing” (“Buddhist Views of Suicide and Euthanasia” by Carl B. Becker); it is reasonable to assume, then, that the old monk’s suicide is not motivated by any feeling that he has failed in teaching his apprentice — rather that he has completed his task by passing enlightenment on to his apprentice, a point that may be lost on viewers wholly unfamiliar with Buddhism.

http://www.multiplexcomic.com/blog/...g-and-why-has-bodhi-dharma-left-for-the-east/
http://ccbs.ntu.edu.tw/FULLTEXT/JR-PHIL/becker.htm



http://www.cine.gr/film.asp?id=704020&page=4
http://www.provoles.gr/movie's_04-05/050513.htm
http://www.movieworld.gr/tainies/2632-spring-summer-fall-winter.html
http://www.imdb.com/title/tt0374546/



Βιογραφικο του Σκηνοθετη:

http://en.wikipedia.org/wiki/Kim_Ki-duk
http://www.imdb.com/name/nm1104118/

 

[Snow Whitty]

Απάντηση: Ανοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας... και Ανοιξη ---Spring, Summer, Fal

Πολύ Kim Ki Duk βλέπω τελευταία στο forum :107:

Ναι, προηγηθηκε η Bin-jip- 3 Ιron - η οποια με αφησε με πολλα ερωτηματικα μεχρι να μπω στο πνευμα του σκηνοθετη.Νομιζω τωρα,πως θελω να τις παρω με τη σειρα ολες τις ταινιες του...O αυτοδιδακτος σκηνοθετης,ξεκινησε την καριερα του σαν ζωγραφος...