- Μηνύματα
- 590
- Reaction score
- 1
Έχουμε και λέμε. Η σειρά των γεγονότων με ημερομηνίες
30-1-08 : Ο Αδελφός μου παθαίνει σοβαρότατο τροχαίο (κάποιος παραβίασε στόπ και έπεσε πάνω του), από τρελή τύχη ζεί, οι γιατροί στο ΑΧΕΠΑ μετά από 9 μέρες τον βγάζουν έξω και από τύχη την επόμενη μέρα συγγενής ορθοπεδικός ανακαλύπτει ότι αν συνέχιζε την ζωή του κανονικά ήταν θέμα χρόνου να έμενε ανάπηρος. Στο ΑΧΕΠΑ παρόλο που του κάνανε σωματική αξονική ΔΕΝ είδαν κάταγμα στον αυχένα και εξάρθρωση σπονδύλου!!! Μετά από 3+ μήνες και μία μεταλική πλάκα στον αυχένα (5 ώρες επέμβαση) επέστρεψε στην δουλειά (Αυτή τη Δευτέρα δηλαδή και στο χαλαρό φυσικά). Έχει αρκετούς μήνες-χρόνια για να αναρρώσει καλά.
25-2-08 (Περίπου) : Μια κολλητή φίλη παθαίνει τροχαίο. Το αμάξι δεν επισκευάζεται αυτή όμως ευτυχώς δεν παθαίνει τίποτα.
15-3-08 : Με τρέχουν στο νοσοκομείο για πιθανό καρδιακό τελικά μου λένε κρίση πανικού ήταν (μετά το ατύχημα του αδελφού μου τρέχω σαν μαλάκας αλλά χωρίς να νοιώσω ποτέ ότι αγχώθηκα από το φόρτο εργασίας που έπεσε όλο πάνω μου και στην βοηθό μου). Κόντεψα να το πάθω 2-3 φορές ακόμα αλλά βρήκα μια χαρούμενη σκέψη που με έσωζε από το να μου ξανασυμβεί (τα παιδάκια μου!!!)
8-4-08 : Παθαίνω εγώ ένα τροχαίο από δικό μου λάθος. Βγαίνω σαν πού**α στη μέση του δρόμου (αφού είδα ότι δεν έρχονταν κανένας) με το που έχω βγεί αυτός μου ερχόταν (μα πώς δεν των είχα δεί!) με χτυπά
11-4-08 το χειρότερο :110: : Φωτεινή, η καλύτερη μου φίλη και υπάλληλος μου στην δουλεία (η βοηθός μου) μπαίνει στο νοσοκομείο 1 μέρα πριν την προγραμματισμένη άδεια μου. Εντάξει λέμε πόσο σοβαρά μπορεί να είναι; Αποτέλεσμα διάγνωσης… καρκίνος. Η ψυχολογία της άριστη και όπως πάντα ορεξάτη για να το παλέψει. Έτσι εκεί που ήμασταν 3 άτομα στο γραφείο έμεινα μόνος μου. Αυτό που με έκανε να τσατίζομαι : που από την πολύ δουλειά κάποιες στιγμές το μυαλό μου ΔΕΝ ήταν στην φίλη μου αλλά στο πώς θα τα προλάβω όλα (ντρέπομαι που το λέω)
28-4-08 Μαύρες διακοπές πάσχα με το μυαλό μου στην φωτεινή πάω να παίξω ψείρες με το 11 χρονο ανιψιό μου και εκεί που πάω να κάνω ανατροπή το σκόρ (χαχα) τρώω μια βούτα και γυρίζει το πόδι μου κουτσαίνω αλλά λέω θα περάσει!
30-4-08 Ο κουμπάρος μου, μου στέλνει 2 φώτο από msn. Είναι το αμάξι του εντελώς κομμάτια και τούμπα:111:. Ακόμα απορώ πως δεν έπαθε τίποτα αυτός (ευτυχώς!) Το αμάξι φυσικά για πέταμα (βλέπε προ-προηγούμενο και προ-προ-προηγούμενο τροχαίο)
7-5-08 (Προχτές) : Με παίρνει τήλ η γυναίκα μου… καθώς έκλεινε το πόρτ μπαγάζ χτύπησε τη μύτη της… πάμε νοσοκομείο. Αυτή ακτίνες στη μύτη εγώ στο πόδι (βλέπε 28-4-08)!!! Αυτή με 2 ράμματα και εμένα μου λένε βαριάς μορφής διάστρεμμα στον αστράγαλο και κάκωση του ενωτικού συνδέσμου (θα κουτσαίνω για 4-6 βδομάδες)
Όλα αυτά σε 3 μήνες και κάτι μέρες.
Όχι άλλο κάρβουνο ρε γαμώτο! Εγώ παρόλο αυτά το κεφάλι κάτω, δεν πτοούμε και τρέχω για να συντηρήσω την οικογένεια μου αλλά πότε θα δω φως στο τούνελ; Νικολούληηηηη hellllp!!!
ΥΓ : Αν κάποιος που τα διάβασε αυτά αποφασίσει προληπτικά να μη μου κάνει πιά παρέα φοβούμενος την σωματική του ακεραιότητα τον δικαιολογώ! (κοινώς : Να του καεί η λάμπα του προβολέα)
ΥΓ2 : Εμένα μου κάηκε!!!:204:
ΥΓ3 : Γελάω ακόμα με ότι έγραψα! Γελάω για να μην κλαίω σκεπτόμενος "Τί άλλο;" και τραγουδάω “always look on the bright side of life”
30-1-08 : Ο Αδελφός μου παθαίνει σοβαρότατο τροχαίο (κάποιος παραβίασε στόπ και έπεσε πάνω του), από τρελή τύχη ζεί, οι γιατροί στο ΑΧΕΠΑ μετά από 9 μέρες τον βγάζουν έξω και από τύχη την επόμενη μέρα συγγενής ορθοπεδικός ανακαλύπτει ότι αν συνέχιζε την ζωή του κανονικά ήταν θέμα χρόνου να έμενε ανάπηρος. Στο ΑΧΕΠΑ παρόλο που του κάνανε σωματική αξονική ΔΕΝ είδαν κάταγμα στον αυχένα και εξάρθρωση σπονδύλου!!! Μετά από 3+ μήνες και μία μεταλική πλάκα στον αυχένα (5 ώρες επέμβαση) επέστρεψε στην δουλειά (Αυτή τη Δευτέρα δηλαδή και στο χαλαρό φυσικά). Έχει αρκετούς μήνες-χρόνια για να αναρρώσει καλά.
25-2-08 (Περίπου) : Μια κολλητή φίλη παθαίνει τροχαίο. Το αμάξι δεν επισκευάζεται αυτή όμως ευτυχώς δεν παθαίνει τίποτα.
15-3-08 : Με τρέχουν στο νοσοκομείο για πιθανό καρδιακό τελικά μου λένε κρίση πανικού ήταν (μετά το ατύχημα του αδελφού μου τρέχω σαν μαλάκας αλλά χωρίς να νοιώσω ποτέ ότι αγχώθηκα από το φόρτο εργασίας που έπεσε όλο πάνω μου και στην βοηθό μου). Κόντεψα να το πάθω 2-3 φορές ακόμα αλλά βρήκα μια χαρούμενη σκέψη που με έσωζε από το να μου ξανασυμβεί (τα παιδάκια μου!!!)
8-4-08 : Παθαίνω εγώ ένα τροχαίο από δικό μου λάθος. Βγαίνω σαν πού**α στη μέση του δρόμου (αφού είδα ότι δεν έρχονταν κανένας) με το που έχω βγεί αυτός μου ερχόταν (μα πώς δεν των είχα δεί!) με χτυπά
11-4-08 το χειρότερο :110: : Φωτεινή, η καλύτερη μου φίλη και υπάλληλος μου στην δουλεία (η βοηθός μου) μπαίνει στο νοσοκομείο 1 μέρα πριν την προγραμματισμένη άδεια μου. Εντάξει λέμε πόσο σοβαρά μπορεί να είναι; Αποτέλεσμα διάγνωσης… καρκίνος. Η ψυχολογία της άριστη και όπως πάντα ορεξάτη για να το παλέψει. Έτσι εκεί που ήμασταν 3 άτομα στο γραφείο έμεινα μόνος μου. Αυτό που με έκανε να τσατίζομαι : που από την πολύ δουλειά κάποιες στιγμές το μυαλό μου ΔΕΝ ήταν στην φίλη μου αλλά στο πώς θα τα προλάβω όλα (ντρέπομαι που το λέω)
28-4-08 Μαύρες διακοπές πάσχα με το μυαλό μου στην φωτεινή πάω να παίξω ψείρες με το 11 χρονο ανιψιό μου και εκεί που πάω να κάνω ανατροπή το σκόρ (χαχα) τρώω μια βούτα και γυρίζει το πόδι μου κουτσαίνω αλλά λέω θα περάσει!
30-4-08 Ο κουμπάρος μου, μου στέλνει 2 φώτο από msn. Είναι το αμάξι του εντελώς κομμάτια και τούμπα:111:. Ακόμα απορώ πως δεν έπαθε τίποτα αυτός (ευτυχώς!) Το αμάξι φυσικά για πέταμα (βλέπε προ-προηγούμενο και προ-προ-προηγούμενο τροχαίο)
7-5-08 (Προχτές) : Με παίρνει τήλ η γυναίκα μου… καθώς έκλεινε το πόρτ μπαγάζ χτύπησε τη μύτη της… πάμε νοσοκομείο. Αυτή ακτίνες στη μύτη εγώ στο πόδι (βλέπε 28-4-08)!!! Αυτή με 2 ράμματα και εμένα μου λένε βαριάς μορφής διάστρεμμα στον αστράγαλο και κάκωση του ενωτικού συνδέσμου (θα κουτσαίνω για 4-6 βδομάδες)
Όλα αυτά σε 3 μήνες και κάτι μέρες.
Όχι άλλο κάρβουνο ρε γαμώτο! Εγώ παρόλο αυτά το κεφάλι κάτω, δεν πτοούμε και τρέχω για να συντηρήσω την οικογένεια μου αλλά πότε θα δω φως στο τούνελ; Νικολούληηηηη hellllp!!!
ΥΓ : Αν κάποιος που τα διάβασε αυτά αποφασίσει προληπτικά να μη μου κάνει πιά παρέα φοβούμενος την σωματική του ακεραιότητα τον δικαιολογώ! (κοινώς : Να του καεί η λάμπα του προβολέα)
ΥΓ2 : Εμένα μου κάηκε!!!:204:
ΥΓ3 : Γελάω ακόμα με ότι έγραψα! Γελάω για να μην κλαίω σκεπτόμενος "Τί άλλο;" και τραγουδάω “always look on the bright side of life”
