Βιβλία


wizzy

Music is our (Supernatural) friend!
Μηνύματα
15.386
Reaction score
22.452
Θα συνεχίσω με την extended version της βιογραφίας των Paradise Lost. Είχα διαβάσει την πρώτη έκδοση, την οποία ο συγγραφέας αναθεώρησε με νέο κεφάλαιο/πρόσφατες συνεντεύξεις, προσθέτοντας άλλες εκατόν τριάντα (130) σελίδες. Με "έτρωγε" το χέρι μου να αγοράσω την νέα έκδοση, ε, άντεξα, ένα (1) χρόνο, δεν άντεξα παραπάνω! Αγόρασα τη νέα έκδοση και χάρισα την παλιά σε έναν φίλο ίδιων μουσικών γούστων με μένα.
Το τελείωσα σχετικά σύντομα. ΟΚ, ενδιαφέρουσες οι προσθήκες, θεωρώ ότι άξιζαν τον κόπο της αναθεωρημένης έκδοσης. Δεν μου άρεσαν δύο γεγονότα:
1) Στο επιπρόσθετο κεφάλαιο, αναγράφεται λανθασμένα δύο φορές (!!!) ο τίτλος ενός album τους. Κάτι δεν πήγε καλά με την επιμέλεια του κειμένου.
2) Η σελιδοποίηση του πρόσθετου μέρους είναι "εκτός" κατά δύο σελίδες. Π.χ. στα περιεχόμενα γράφει ότι το τάδε κεφάλαιο ξεκινάει στη ΧΧΧ σελίδα, ενώ στην πραγματικότητα ξεκινάει στην "ΧΧΧ + 2" σελίδα.

Μικρά τα κακά; Για κάποιους, ίσως. Εμένα με ενόχλησαν, διότι έδειξαν ότι στην αναθεωρημένη έκδοση δεν δόθηκε η ελάχιστη προσοχή που απαιτείτο. Αφαίρεσαν λίγους βαθμούς ικανοποίησης από τη συνολική εμπειρία ανάγνωσης, όμως, δεν τα θεωρώ ικανά/αρκετά για να κακοχαρακτηρίσω το βιβλίο.

Συνέχισα με το "Η Έκρηξη" της Ίρσα Σιγκουρδαντότιρ.

1753695305106.png


Πρέπει να ήταν το τρίτο βιβλίο που μεταφράστηκε στα Ελληνικά και με πρωταγωνίστρια τη δικηγόρο Θόρα, απλώς άργησε να περιέλθει στην αντίληψή μου. Το βιβλίο κινείται στα γνωστά μονοπάτια αστυνομικής λογοτεχνίας της συγγραφέως. Μικρά κεφάλαια, που διατηρούν αμείωτο ενδιαφέρον του αναγνώστη, αδιόρατη έως καθόλου "κοιλιά", διάσπαρτα στοιχεία "εδώ κι εκεί" τα οποία προκαλούν τον αναγνώστη να καταλήξει σε συμπέρασμα πριν το τέλος του βιβλίου και - φυσικά - η ανατροπή - με όλη τη σημασία της λέξης - στο τέλος.

Το ευχαριστήθηκα και το συστήνω σε λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας.

Ακολούθως, "ξεπατώθηκα" διαβάζοντας comics/graphic novels. Διάβασα τα "Περσέπολις", "Σκιές στο φως - ιστορίες για τον Freddie Mercury", "Τρέξιμο: Το μαρτύριο και η ηδονή", "
No Remorse - Αληθινές ιστορίες για τον Lemmy Kilmister και τους Motorhead", "Miles Davis - Αναζητώντας τον ήχο", "ΘΒ - Η γαλέρα της ζωής μου" και το "The Κόπανοι". Όλα ενδιαφέροντα και διασκεδαστικά (ειδικά τα "Περσέπολις", "No remorse" και "ΘΒ" με συνεπήραν) εκτός από το "Σκιές στο φως", όπου περίμενα πιο ουσιαστικές ιστορίες για τον Freddie Mercury, οι οποίες θα κάλυπταν τη ζωή του μέχρι το τέλος της.

Συνεχίζω με το "Ανάμεσα σε ψεύτες"

1753696204674.png


Μέχρι στιγμής, το βρίσκω ενδιαφέρον.
 

Decembered

Μαϊμού
Μηνύματα
18.756
Reaction score
44.236
διαστροφικο <3
1753698603601.png

Εκεί που νομίζεις ότι γνωρίζεις τα πάντα για τους άντρες, συναντάς τον ντουντούκα, τον καστράτο, τον μικρό βεδουίνο, τον Boy George, και χωρίς να το καταλάβεις έχεις βρεθεί στο Ανδρολίβαδο. Τι είναι το Ανδρολίβαδο; Ένας φλεγόμενος τόπος γεμάτος ερωτικές μειονότητες, ένα τέρας φτιαγμένο από λίμπιντο, ένα κίνημα ερωτικής αναρχίας. Δεκαοκτώ γλυκόπικρες, σαρκοφαγικές ιστορίες παράφορης ερωτικής βλάστησης και απότομης ενηλικίωσης. Ζήτω οι ηδονές! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
IMG_20250723_094248.jpg
 
Last edited:





Μηνύματα
21.294
Reaction score
17.364
Η ολοζώντανη ανάγνωση του βιβλίου από αυτόν τον κύριο,μου έκανε τόσο απολαυστική την ακρόαση,που σκοπεύω να συνεχίσω και με άλλα βιβλία .

Ο Ξένος - Καμυ Αλμπέρ —- Εξαιρετικό!:thumbsup:

Τα τελευταία 13 λεπτά του διαλόγου του Μερσω με τον ιερέα στη φυλακή,έπαιξαν σε επαναληψη…





«Ο Ξένος απεικονίζει τις ειρωνείες της επιβολής νοήματος σε ένα κενό και τις παραλογότητες που μας περιβάλλουν ως ανθρώπους που βαδίζουμε προς την ίδια ψυχρή, άψυχη μοίρα. «Αφού όλοι θα πεθάνουμε», γράφει ο αφηγητής Meursault, «είναι προφανές ότι το πότε και το πώς δεν έχουν σημασία». Ωστόσο, το πότε και το πώς ορίζουν μια ζωή, ειδικά όταν το γιατί είναι άμεση συνέπεια μιας ζωής που ζήσαμε, αν και έχουν πραγματικά σημασία οι ζωές μας;
Αυτά τα ερωτήματα κροταλίζουν τις σελίδες αυτής της φανταστικής μελέτης χαρακτήρων που περιστρέφεται γύρω από μια δικαστική κρίση χαρακτήρα του αφηγητή, μια αίθουσα δικαστηρίου με αγωγές….

Το δράμα του Μερσώ :Είναι ένας ξένος. Ξένος με τον εαυτό του. Ξένος με τους άλλους. Ξένος με τη ζωή. Ξένος με τα πάντα. Περνάει και περνάει. Περπατάει δίπλα μας, δίπλα στον εαυτό του. Σαν μια ανάσα. Ούτε ζεστό ούτε κρύο, αδιάφορο, ασυνεπές και χωρίς περισσότερη συνείδηση.


Ο Ξένος είναι ένα μάθημα παραλογισμού και ερευνητικής ανάλυσης μιας ζωής που αντιμετωπίζει την «καλοήθη αδιαφορία του κόσμου».


IMG_0415.jpeg


Η ταινία του 1967 :

 

Attachments



TGD

Μηνύματα
10.903
Reaction score
10.443
 


ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Threads
175.842
Μηνύματα
3.030.174
Members
38.505
Νεότερο μέλος
wendigo
Top