Γενικά θέματα περί ταινιών



xfader

Segregation supporter
Administrator
Μηνύματα
40.412
Reaction score
99.685




melina

Cargo 200
Μηνύματα
25.554
Reaction score
46.233
Δημήτρης Τριάντος
55m ·

χθες το βραδυ 70 χρόνια πριν το 1955, κανει πρεμιέρα στα σινεμά η ταινία – θρύλος, όλη η καλλιτεχνική αφρόκρεμα, η dream team σε μια ταινία μαζί, τρεις μετέπειτα «Οσκαρικοι», ο 33χρονος Μιχάλης Κακογιάννης, ο 30χρονος Μάνος Χατζιδάκις, Ντένη Βαχλιώτη (κοστούμια), σενάριο ενός μετέπειτα Ακαδημαϊκού του Ιακ. Καμπανέλλη, σκηνικά του Γιάννη Τσαρούχη, ενορχήστρωση των τραγουδιών από τον Βασίλη Τσιτσάνη, τραγούδι η γυναίκα- θρύλος Σοφία Βέμπο,
μεγάλη εμπορική επιτυχία, πρώτη σε εισπράξεις την χρονιά εκείνη, καλύτερη ξενόγλωσση ταινία της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών του Χόλυγουντ.
Το αντίτιμο του εισιτηρίου δύο δραχμές και είκοσι λεπτά, αυστηρώς ακατάλληλη, για να την δεις έδειχνες ταυτότητα, τ καμία τολμηρή σκηνή αλλά τολμηρό το θέμα, η γυναικεία χειραφέτηση!
«Το ξετραχηλισμένο αυτό γύναιο, η γυναίκα που δεν θέλει να παντρευτεί για να 'χει το ελεύθερο να γλεντάει τη ζωή της, είναι χαρακτήρας? το μαχαίρωμά της από έναν αλήτη είναι τραγωδία? διερωτάται ο Αντώνης Μοσχοβάκης στην «Επιθεώρηση Τέχνης….
....η χυδαιότητα και η ξετσιπωσιά παρουσιάζονται σαν ηρωισμός….ο κ. Κακογιάννης, ξένος ακόμα στον τόπο μας, χρωστάει να μελετήσει βαθύτερα την ελληνική πραγματικότητα.
Ο Κώστας Σταματίου από τις στήλες της «Αυγής» χαρακτηρίζει την ταινία «ξεδιάντροπο μελόδραμα, που προβάλλει ό,τι χαμηλότερο, ό,τι πιο "λούμπεν", ό,τι πιο χυδαίο και καθυστερημένο στοιχείο υπάρχει στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα».
Ολόκληρη η ταινία ένα διαμάντι όπου ο θεατής μπορεί να ανακαλύψει πως ήταν η Αθήνα εκείνη την εποχή, σκηνές έχουν γυριστεί στον Πειραιά, Καστέλλα, Μικρολίμανο, πλατεία Αβησσυνίας, πλατεία Μοναστηρακίου, Πύλη Ρωμαϊκής Αγοράς, Α’ Νεκροταφείο, Ερμού, Όθωνος, Αμαλίας, στο Αρσάκειο, στα δικαστήρια της οδού Σανταρόζα, στις ανηφοριές του Λυκαβηττού!
Αδελφή του Αλέκου Αλεξανδράκη πια άλλη η Τασσώ Καββαδία, οπλισμένη με την κακία της υπεροψίας της πήγε να τα βάλει με τη Στέλλα, το σενάριο έλεγε ότι η Μελίνα θα της έδινε ένα χαστούκι και αναρωτιόταν πώς θα το κάνει ‘‘Μη σε νοιάζει’’, της απάντησε ο Μ. Κακογιάννης, ‘‘ θα σε κοιτάζει με τέτοιο βλέμμα που θα σε κάνει να της δώσεις όχι ένα αλλά τέσσερα χαστούκια’’.
Φωτο1, αφίσα δια χειρός Σπ. Σούτσου,
φωτο 2. Αξέχαστη η συμμετοχή της Σοφίας Βέμπο (απόσπασμα από την βιογραφία της)
Σοφία: Εμπρός; Ναι, έλα Βασίλη (ο Τσιτσάνης) ..ναι πες μου. Τι; Ποιο τραγούδι; Η Μερκούρη; Είσαι σίγουρος; Α.. στόπε ο ίδιος ο Χατζιδάκις, μάλιστα.... θα δω τι θα κάνω…γεια σου (κλείνει το τηλέφωνο)…
Σοφία: Έτσι ρε πούστηδες ε; Δεν με ξέρετε καλά... άι σιχτίρ... (απευθύνεται στην Αλίκη) - πάρε τηλέφωνο τον Κακογιάννη και πες του πως η Βέμπο πουστιές δεν σηκώνει. Αποχωρεί απ’την «Στέλλα» ... Τέλος.
Αλίκη: Γιατί φωνάζεις καλέ; Τι έγινε;
Σοφία: η συμφωνία ήταν να είμαι εγώ η μοναδική τραγουδίστρια της ταινίας. Μου είπε ο Τσιτσάνης πως το βασικό τραγούδι («Αγάπη πού γινες δίκοπο μαχαίρι) θα το πει η Μερκούρη. Κατάλαβες; Δεν της φτάνει που είναι η πρωταγωνίστρια; Θα φύγω και θα τους τραβήξω και μήνυση!!
Αλίκη: Έλα ηρέμησε, εσύ δεν έχεις πάει ποτέ κανέναν στα δικαστήρια. Εσύ είσαι η Βέμπο και θα καταδεχθείς να κάνεις κάτι τέτοιο; Σκέψου το λίγο..
(μετά από λίγο)- Σοφία: εντάξει, το σκέφτηκα. Έχεις δίκιο. Δεν θα φύγω κι ούτε μήνυση θα κάνω...
Αλίκη: Μπράβο και τι θα κάνεις;
Σοφία: Πάρτι.. Και μάλιστα θα τους καλέσω όλους, όλους της ταινίας...
Αλίκη: Μα ρε Σοφία είμαστε αδέκαρες, το ξέχασες; πως θα κάνουμε πάρτι;
Σοφία : Πήγαινε τώρα στο μπακάλη, πάρε ότι χρειάζεται και πες του να τα γράψει τεμπεσίρι! (Τουρκική λέξη, tebeşir , κιμωλία, από τα βερεσέδια που γράφανε με κιμωλία οι καφετζήδες σε μαύρη πλάκα).
3. Το διάσημο φινάλε, «το Στέλλα κρατάω μαχαίρι» γυρίζεται στο τρίστρατο αγνώριστο σήμερα που σχηματίζεται από τη συμβολή των οδών Καλλιδρομίου, Πλαπούτα και Τσαμαδού στα Εξάρχεια.
Η Στέλλα περιφρονούσε το δήθεν και το «τι θα πει ο κόσμος»… Ας έλεγε ότι ήθελε ! ζούσε τον έρωτα ελεύθερα, ακόμα κι αν ήξερε πως θα γινόταν «δίκοπο μαχαίρι», γνήσια Ελληνίδα έπραττε όπως οι αρχαίοι Έλληνες «κατά τον δαίμονα εαυτού». Υπέκυπτε μόνο στους προσωπικούς της δαίμονες και βάδισε με χαμόγελο ίσια πάνω στο μαχαίρι που, τελικά, της έκοψε το νήμα της ζωής. Ακόμα και τότε, όμως, εκείνη την ύστατη ώρα, ήθελε να γευτεί τον έρωτα. Γι’ αυτό τη στιγμή που ξεψυχούσε ζήτησε από τον αγαπημένο της να την φιλήσει…
τελικά, η πατριαρχία επιβάλλεται με μια γυναικοκτονία.
σημ. ο μόνος που ζει από τους συντελεστές της ταινίας ο 90χρονος σήμερα Κώστας Κακκαβας


558151322_32409220718722922_6926130837301578067_n.jpg
 


Staff online

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Threads
176.697
Μηνύματα
3.061.120
Members
38.599
Νεότερο μέλος
TMantΖ@13
Top