ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.
Ιδρυτής
- Μηνύματα
- 30.058
- Reaction score
- 729
Το παρακατω κειμενο ανακαλυψα κατα την διαρκεια των αναζητησεων μου
και προερχεται απο Ελληνικη εταιρεια του χωρου.
Για λογους δεοντολογιας δεν προκειται να το κρινω, αυτο το αφηνω
σε εσας, αλλα ομολογω πως δεν μπορεσα να αντισταθω στον πειρασμο:
ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ;; Και πώς ζείτε χωρίς τουλάχιστον τις ειδήσεις! τα show!
-Μα και βέβαια έχουμε αλλά την έχουμε κρυμμένη.
-Σοβαρολογείτε κρύψατε την τηλεόραση;
-Μάλιστα την κλειδώσαμε στο ντουλάπι!
-Kαι πώς την μεταφέρετε από το ντουλάπι;
-Δεν χρειάζεται. Bγαίνει μόνη της ...
-Μήπως με κοροιδεύετε;
-Oχι.Κοιτάξτε αυτόν τον ωραίο πίνακα στη βιβλιοθήκη, τον βλέπετε;
-Nαι...
Ξαφνικά άρχισε να αναδύεται η τηλεόραση σε έξη δευτερόλεπτα η αυτού προσωπικότης η τηλεόραση είχε αποκαλυφθεί από την σκοτεινή της φωλιά και άρχισε να παίζει. Η συζήτηση συνεχίστηκε και . . .
-Στην κρεββατοκάμαρα πώς κοιμάστε τα βράδυα χωρίς να σας νανουρίζει;
-Μα και βέβαια έχουμε το υπνωτικό της κρεββατοκάμαρας.
-Εδώ ως δια μαγείας κατέβηκε από την οροφή αναδιπλώθηκε πήρε την επιθυμητή κλίση ως προς το κρεββάτι και σε λίγο αποκοίμησε τους ιδιοκτήτες της ...
-Μα καλά στο καθιστικό δεν θα έπρεπε να έχετε μία τηλεόραση έστω για τις κρύες νύχτες του χειμώνα συντροφιά με το τζάκι;
-Μα και βέβαια έχουμε.
-Και πού είναι; Μήπως μέσα στο τζάκι;
-Όχι χρυσή μου είναι μέσα στον πίνακα πάνω από το τζάκι.
-Δηλαδή ξεκρεμάτε τον πίνακα για να δείτε τηλεόραση;
- Όχι βεβαίως πατάμε το κουμπί και ο πίνακας παραχωρεί την θέση του στην τηλεόραση.
Άχ γύρισα σπίτι μου και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Σκεφτόμουν πώς μπορώ να έχω τόσα μπαούλα τηλεοράσεις στο σαλόνι την τραπεζαρία , στις κρεββατοκάμαρες, στο playroom. Πόσο χώρο μου πιάνουν αυτές και τα τραπέζια τους πόση σκόνη και καλώδια περιφέρονται άσκοπα τριγύρω του. Δεν άντεξα την άλλη μέρα ξαναεπισκέφθηκα το σπίτι της φίλης μου.
-Αλήθεια δεν μου είπες τα παιδιά και ο Νίκος πού βλέπουν τηλεόραση και ποδόσφαιρο;
-Μα στο playroom αγαπητή μου.
-Που εκεί στο υπόγειο τους έχεις εξορίσει;
-Όχι δεν είναι πιά σκοτεινό υπόγειο έλα να δεις.
Μόλις πήγα να κατεβώ τη σκάλα, άναψαν αυτόματα τα φώτα σε κάθε σκαλοπάτι, στην είσοδο μια μηχανή έφτιαχνε ποπ κόρν, ενώ αφίσες από την Casablanca με τον Humphrey Bogard φωτίζονται από μικροσκοπικά σποτ. Ο ουρανός του υπογείου ήταν σαν τον έναστρο ουρανό καλοκαιρινής νύχτας. Ψιλά fiber optics -οπτικές ίνες- σαν το κεφάλι της καρφίτσας ιρίδιζαν και φώτιζαν σχηματίζοντας χιλιάδες αστέρια και το milky way -τον Γαλαξία- σε ένα φόντο μεταξύ τυρκουάζ και blue marine. Δεν πρόλαβα να περάσω το πρώτο σκαλοπάτι και μια χολυγουντιανή φωνή με καλωσόρισε στον οικιακό κινηματογράφο της Λέλας και του Νίκου. Νόμιζα πως βρέθηκα τουλάχιστον μερικές δεκαετίες πίσω τότε που το Πάλλας και το Αττικόν έπαιζαν τις ίδιες ταινίες και το σινεμά ήταν ένα κοσμικό γεγονός τα Σαββατόβραδα.
-Κάθισε μου είπε η Λέλα, ξάπλωσε τα πόδια σου μη φοβάσαι δεν θα πέσεις πάρε το κοντρόλ και ρύθμισε την πολυθρόνα όπως σου αρέσει.Έλα θα σου δείξω μερικές σκηνές από εκείνη την ταινία που είχαμε πάει μαζί στο Αττικόν.
Η οθόνη ξεπρόβαλε, τα φώτα άρχισαν να χαμηλώνουν και ο ήχος να εισχωρεί βαθιά στο σώμα μου.
-Μα πές μου Λέλα νοιώθω τον ήχο του Οριάν Εξπρές κάτω από τα πόδια μου. Μη φοβάσαι δεν είμαστε πάνω στο τραίνο είναι το ειδικό μεγάφωνο κάτω από το κάθισμα που σου μεταφέρει το τουκ-τουκ, τουκ-τουκ των γραμμών του τραίνου.
Η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβω, τώρα κατάλαβα γιατί όλοι οι φίλοι παρακαλούν τη Λέλα να περάσουν μια νύχτα στο υπόγειο.
και προερχεται απο Ελληνικη εταιρεια του χωρου.
Για λογους δεοντολογιας δεν προκειται να το κρινω, αυτο το αφηνω
σε εσας, αλλα ομολογω πως δεν μπορεσα να αντισταθω στον πειρασμο:
ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ;; Και πώς ζείτε χωρίς τουλάχιστον τις ειδήσεις! τα show!
-Μα και βέβαια έχουμε αλλά την έχουμε κρυμμένη.
-Σοβαρολογείτε κρύψατε την τηλεόραση;
-Μάλιστα την κλειδώσαμε στο ντουλάπι!
-Kαι πώς την μεταφέρετε από το ντουλάπι;
-Δεν χρειάζεται. Bγαίνει μόνη της ...
-Μήπως με κοροιδεύετε;
-Oχι.Κοιτάξτε αυτόν τον ωραίο πίνακα στη βιβλιοθήκη, τον βλέπετε;
-Nαι...
Ξαφνικά άρχισε να αναδύεται η τηλεόραση σε έξη δευτερόλεπτα η αυτού προσωπικότης η τηλεόραση είχε αποκαλυφθεί από την σκοτεινή της φωλιά και άρχισε να παίζει. Η συζήτηση συνεχίστηκε και . . .
-Στην κρεββατοκάμαρα πώς κοιμάστε τα βράδυα χωρίς να σας νανουρίζει;
-Μα και βέβαια έχουμε το υπνωτικό της κρεββατοκάμαρας.
-Εδώ ως δια μαγείας κατέβηκε από την οροφή αναδιπλώθηκε πήρε την επιθυμητή κλίση ως προς το κρεββάτι και σε λίγο αποκοίμησε τους ιδιοκτήτες της ...
-Μα καλά στο καθιστικό δεν θα έπρεπε να έχετε μία τηλεόραση έστω για τις κρύες νύχτες του χειμώνα συντροφιά με το τζάκι;
-Μα και βέβαια έχουμε.
-Και πού είναι; Μήπως μέσα στο τζάκι;
-Όχι χρυσή μου είναι μέσα στον πίνακα πάνω από το τζάκι.
-Δηλαδή ξεκρεμάτε τον πίνακα για να δείτε τηλεόραση;
- Όχι βεβαίως πατάμε το κουμπί και ο πίνακας παραχωρεί την θέση του στην τηλεόραση.
Άχ γύρισα σπίτι μου και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Σκεφτόμουν πώς μπορώ να έχω τόσα μπαούλα τηλεοράσεις στο σαλόνι την τραπεζαρία , στις κρεββατοκάμαρες, στο playroom. Πόσο χώρο μου πιάνουν αυτές και τα τραπέζια τους πόση σκόνη και καλώδια περιφέρονται άσκοπα τριγύρω του. Δεν άντεξα την άλλη μέρα ξαναεπισκέφθηκα το σπίτι της φίλης μου.
-Αλήθεια δεν μου είπες τα παιδιά και ο Νίκος πού βλέπουν τηλεόραση και ποδόσφαιρο;
-Μα στο playroom αγαπητή μου.
-Που εκεί στο υπόγειο τους έχεις εξορίσει;
-Όχι δεν είναι πιά σκοτεινό υπόγειο έλα να δεις.
Μόλις πήγα να κατεβώ τη σκάλα, άναψαν αυτόματα τα φώτα σε κάθε σκαλοπάτι, στην είσοδο μια μηχανή έφτιαχνε ποπ κόρν, ενώ αφίσες από την Casablanca με τον Humphrey Bogard φωτίζονται από μικροσκοπικά σποτ. Ο ουρανός του υπογείου ήταν σαν τον έναστρο ουρανό καλοκαιρινής νύχτας. Ψιλά fiber optics -οπτικές ίνες- σαν το κεφάλι της καρφίτσας ιρίδιζαν και φώτιζαν σχηματίζοντας χιλιάδες αστέρια και το milky way -τον Γαλαξία- σε ένα φόντο μεταξύ τυρκουάζ και blue marine. Δεν πρόλαβα να περάσω το πρώτο σκαλοπάτι και μια χολυγουντιανή φωνή με καλωσόρισε στον οικιακό κινηματογράφο της Λέλας και του Νίκου. Νόμιζα πως βρέθηκα τουλάχιστον μερικές δεκαετίες πίσω τότε που το Πάλλας και το Αττικόν έπαιζαν τις ίδιες ταινίες και το σινεμά ήταν ένα κοσμικό γεγονός τα Σαββατόβραδα.
-Κάθισε μου είπε η Λέλα, ξάπλωσε τα πόδια σου μη φοβάσαι δεν θα πέσεις πάρε το κοντρόλ και ρύθμισε την πολυθρόνα όπως σου αρέσει.Έλα θα σου δείξω μερικές σκηνές από εκείνη την ταινία που είχαμε πάει μαζί στο Αττικόν.
Η οθόνη ξεπρόβαλε, τα φώτα άρχισαν να χαμηλώνουν και ο ήχος να εισχωρεί βαθιά στο σώμα μου.
-Μα πές μου Λέλα νοιώθω τον ήχο του Οριάν Εξπρές κάτω από τα πόδια μου. Μη φοβάσαι δεν είμαστε πάνω στο τραίνο είναι το ειδικό μεγάφωνο κάτω από το κάθισμα που σου μεταφέρει το τουκ-τουκ, τουκ-τουκ των γραμμών του τραίνου.
Η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβω, τώρα κατάλαβα γιατί όλοι οι φίλοι παρακαλούν τη Λέλα να περάσουν μια νύχτα στο υπόγειο.
