- Μηνύματα
- 25.951
- Reaction score
- 23.020
Τουλάχιστον οι παλιότεροι θα θυμάστε – δε μπορεί! – κάτι θα θυμάστε. Τότε η βασική ηχητική πηγή μας ήταν το πικάπ. Ήθελες στερεοφωνικό συγκρότημα; Ε, ήθελες πικάπ – ενισχυτή – ηχεία, κι από και πέρα, έπαιρνες και κανα κασσετοφωνάκι ή κανα ραδιοφωνικό δέκτη, τέλος πάντων, να συμπληρώσεις το καρέ. Αν το φυσούσες το παραδάκι, έπαιρνες μαγνητόφωνο ανοικτής ταινίας, του οποίου η απόδοση ήταν μακράν ανώτερη απ’ αυτήν του κασσετοφώνου – με το αζημίωτο βέβαια. Θυμάμαι ότι σαν φοιτητής πλήρωνα ενοίκιο 4000 δραχμές, ενώ ένα Revox B77 έκανε καινούργιο 250.000 δρχ. – κάντε αναγωγή στις σημερινές τιμές, να δείτε τι εστί βερύκοκο. Αλλά τέλος πάντων, το θέμα μου είναι το πικάπ.
Τότε είχαμε δύο επιλογές, πικάπ με ιμάντα ή πικάπ άμεσης οδήγησης. Υπήρχαν βέβαια και κάποια μοντέλα με κίνηση με τροχαλία, αλλά ήταν πανθομολογουμένως οι φτηναδούρες, τα φτηνιάρικα και φτωχής απόδοσης πικάπ, που επέλεγαν όσοι είχαν πολύ περιορισμένο βαλάντιο. Υπήρχαν κάποια ελάχιστα μοντέλα από τη Dual, καναδυό BSR που τα συναντούσες και σε εκείνα τα φτωχά ολοκληρωμένα συστήματα, αυτά. Αλλά μη νομίσετε, και η Dual εγκατέλειψε αυτή την αρχιτεκτονική. Βέβαια, η τροχαλία ζούσε και βασίλευε για 20 χρόνια, περίπου από το ’55 ως το ’75, αλλά μετά, νισάφι πια. Και όχι χωρίς λόγο βέβαια, αφού έπασχε από υπερβολικά πολύ θόρυβο. Ο,τιδήποτε και να έβαζες να ακούσεις, ειδικά με καμιά κεφαλή λιγάκι της προκοπής, των 500 – 1000 δραχμών, τον άκουγες αμέσως , γρρρρρρρρρρρρρρ, κι έλεγες, ρε π..στη μου, πως το πουλάνε αυτό το πράμα;
Κι αν σας πω ότι τα πουλάνε ακόμα; Θα μου πείτε, μόδα είναι, θα περάσει κι αυτή, όπως κάθε άλλη μόδα. Για συγγνώμη ρε παιδιά! Μόδα; Δηλαδή να περιμένω και κανα μουράτο υβριδικό αυτοκίνητο με ταμπούρα μπρος – πίσω, και σχόλια του κατασκευαστή σε περισπούδαστο ύφος του στυλ, «απολαύστε προοδευτικό φρενάρισμα με βελούδινη αίσθηση, χωρίς το αντιπαθητικό τρίξιμο του ABS»;
Όχι, γιατί τέτοια λένε. Για ποια; Για την τροχαλία! Τι για απαραίτητη ροπή, τι για αβίαστη ροή της μουσικής, τι για έλλειψη των ελαστικών απωλειών του ιμάντα, τι να σας λέω. Κι όχι μόνον αυτό! Βλέπω εδώ ένα «σάιτ» ενός τέτοιου χαζο-χαϊεντά κατασκευαστή, που όχι μόνον φτιάχνει καινούργια πικάπ με τροχαλία – υπ’ όψιν, έχουμε 2013 – αλλά τα φτιάχνει και με τη χειρότερη δυνατή τοποθέτηση, με κατακόρυφη μετάδοση. Τουλάχιστον να την είχε οριζόντια, να εφάπτεται στο εσωτερικό της περιφερικής μετώπης, πάει στο διάολο, το σύστημα θα ήταν κάπως ανθεκτικό στις έκκεντρες τάσεις. Είναι να τρελαίνεσαι…
