Ηχεία και απόσταση ακρόασης

[costas EAR]

Έχεις γράψει πολλά λάθη σε ένα ποστ...

Η δουλειά του δορυφόρου είναι να μπορέσει να βγάλει στην τρίτη οκταβα (80-160) τις αναγκαίες στάθμες, και φυσικά και στην τέταρτη (160-320) όπου επίσης έχει πολύ πλούσιο ενεργειακά περιεχόμενο.

Για κλειστό χώρο μιλάμε πάντα, όχι για ηχεία PA.

Εφόσον μας ενδιαφέρει τουλάχιστον η αναπαραγωγή στη στάθμη αναφοράς των 85 ντεσιμπέλ, θα έχουμε κορυφές τουλάχιστον στα 100-105.

Στην τρίτη οκταβα, ακολουθώντας τα ταργκετ κερβ και τις γραμμές ακουστοτητας που επικαιροποιηθηκαν από την ψυχοακουστικη, θα χρειαστεί ο δορυφόρος να βγάζει 110 ντεσιμπέλ. Καλό είναι να έχει και λίγο περιθώριο, να μη τερματίζει.

Αυτές είναι οι αναγκαίες στάθμες από ένα δορυφόρο στη θεση ακρόασης, όχι στο 1μ.

Για να κλείνει το θέμα, είναι απαραίτητη προϋπόθεση να μπορεί ο δορυφόρος να βγάλει 115 ντεσιμπέλ στο φάσμα 80-160 στο 1μ.

Και τα σαμπ, +15 ντεσιμπέλ τουλάχιστον, διότι έχουν το LFE και το bass management του συνόλου των δορυφόρων.

Καλή επιτυχία με το 6", που για μένα είναι ικανό μόνο για elevator music. Ή έστω, για μιντ.

 

[Bhutia]

Χμμ… Διαφωνώ. Ένα μεγάφωνο 8΄΄ μπορεί να διαχειριστεί την 3η οκτάβα, βλέπε 63Hz.


Οι περισσότερες αναφορές στα επαγγελματικά είναι σε βάση νόμων ανοιχτού χώρου. Ένα επαγγελματικό ηχείο με μεγάφωνο 15΄΄ δύσκολα θα "κατέβει" στους 50Hz, σε αντίθεση με ένα οικιακό ηχείο ιδίου μεγαφώνου, που άνετα μπορεί να "δει" το 1/3 της οκτάβας, βλέπε 40Hz. Συνεπικουρούμενου του χώρου θα μπορούσε να πλησιάσει και τη 2η οκτάβα, βλέπε 31,5Hz.


Γι’αυτό και οι διαφορές μεταξύ χρήσης studio και χρήσης οικιακού χώρου.

Οι επαγγελματίες έχουν κατανοήσει τις διαφορές και τις συμπεριλαμβάνουν στη σχεδίαση των ηχείων, ανάλογα σε ποιους απευθύνονται.

Δε νοείται επαγγελματικό δίχως SUBs, δεν καλύπτεται ο ανοιχτός χώρος ή ο μεγάλος κλειστός χώρος (αίθουσα, κλαμπ κ.λπ.) με την ενέργεια που απαιτείται, οπότε για ποιο λόγο να "πιεστεί" ο 15ιντσος δορυφόρος με συχνότητες που δε θα χρειαστεί να καλύψει;


Καλό να πράττουμε με βάση τους τύπους και τα .pdf αλλά θα πρέπει η εφαρμογή αυτών να γίνεται με τη σκέψη σε ποιους απευθυνόμαστε, για ποια χρήση, σε ποιους χώρους, διαφορετικά περνάμε στην… κατάχρηση με κίνδυνο να χαρακτηριστούμε υπερβολικοί.

Θεωρώ ότι ανάλογα ζητήματα έχουν θιγεί με τη δέουσα προσοχή.

Καταρχάς τα ηχεία για επαγγελματική χρήση δεν έχουν όλα κοινά χαρακτηριστικά.Είναι διαφορετικές οι προδιαγραφές ανάμεσα σε όσα ηχεία χρησιμοποιούνται σε εκδηλώσεις και όσα σε χώρους επισκόπησης.

Η δεύτερη κατηγορία μάλιστα έχει και η ίδια τις δικές της υποκατηγορίες : μόνιτορ ηχογράφησης,μίξης και mastering αντιστοίχως.

Τα ηχεία με προδιαγραφές mastering είναι τα πλέον κατάλληλα και συνεργάσιμα με τυπικούς οικιακούς χώρους.αφού η τελική φάση της εκάστοτε παραγωγής με τη συνδρομή εκείνων θα πρέπει να εξασφαλίζει στην κρίση του ηχητικού μηχανικού τονική ισορροπία του περιεχομένου υπό οικιακές συνθήκες αναπαραγωγής.

Η συνάρτηση ανάμεσα σε μέγεθος woofer και απόσταση επισκόπησης/ακρόασης είναι απόλυτη για στουντιακά ηχεία χρησιμοποιούμενα κατά τη μίξη.
Παραμένει όμως ισχυρή τόσο για όσα ηχεία χρησιμοποιούνται κατά την πρώτη φάση,όσο και για τα ηχεία με προδιαγραφές mastering.

Και τότε πώς γίνεται διάφορα ηχεία με αυστηρώς οικιακό χαρακτήρα ν'αποδίδουν ικανοποιητικές χαμηλές στα διάφορα δωμάτια και σαλόνια μολονότι θα διέθεταν ενδεχομένως μικρότερα μεγέθη στις μονάδες χαμηλών που διαθέτουν;

Όπως έχει αναλυθεί στο ΄΄Κατά Απόσβεσιν Ευαγγέλιον΄΄,πληθώρα σύγχρονων υλοποιήσεων αποκλειστικά για οικιακή χρήση τείνουν να είναι ζυγοσταθμισμένες με υποαποσβενύμενη συμπεριφορά κατά το θεμελιώδη συντονισμό στο ενιαίο σύστημα μεγαφώνου-καμπίνας.Αυτή η ζυγοστάθμιση μπορεί να δώσει χορταστικό αποτέλεσμα στο κάτω όριο απόκρισης συχνότητας εις βάρος όμως της μεταβατικής απόκρισης ,δηλαδή της συμπεριφοράς στο πεδίο του χρόνου.Και η απόκριση πλάτους στην κεντρική συχνότητα συντονισμού που επηρεάζει πάντα και τις ανώτερες οκτάβες συνδυάζεται με θεμελιώδεις και αρμονικές συνιστώσες προερχόμενες από τους συνήθως αφρόντιστους ιδιορρυθμούς που επικρατούν στη συμπεριφορά του χώρου από τη ζώνη Schroeder και κάτω.

Και υπεισέρχονται υποχρεωτικώς στη συνάρτηση τα ωφέλιμα όρια σε μέση συνεχόμενη στάθμη και στάθμες κορυφής κατά την αναπαραγωγή.Τα οποία τείνουν να είναι κατώτερα σε σύγκριση προς τις επαγγελματικές εφαρμογές.

Το επαγγελματικό πρότυπο με κύρια ηχεία-δορυφόρους κροσαρισμένα με ανεξάρτητες υποβαθύφωνες μονάδες ανταποκρίνεται ακριβώς στην ανάγκη γραμμικότερης συμπεριφοράς σε υψηλότερες στάθμες και οπωσδήποτε με μικρότερη θερμική καταπόνηση του συστήματος για ομαλότερη λειτουργία από τα κατώτατα όρια του φάσματος.Κι επειδή οι επαγγελματικές απαιτήσεις είναι δεδομένες χωρίς να συμβιβάζονταν με όποια υλοποίηση δεν θα τις ικανοποιούσε,τα επαγγελματικά ηχεία ακολουθούν συγκεκριμένες προδιαγραφές.Αυτό δεν θα τα καθιστούσε ακατάλληλα για οικιακή χρήση.

 

[Auditory]

Έχεις γράψει πολλά λάθη σε ένα ποστ...

Η δουλειά του δορυφόρου είναι να μπορέσει να βγάλει στην τρίτη οκταβα (80-160) τις αναγκαίες στάθμες, και φυσικά και στην τέταρτη (160-320) όπου επίσης έχει πολύ πλούσιο ενεργειακά περιεχόμενο.

Για κλειστό χώρο μιλάμε πάντα, όχι για ηχεία PA.

Εφόσον μας ενδιαφέρει τουλάχιστον η αναπαραγωγή στη στάθμη αναφοράς των 85 ντεσιμπέλ, θα έχουμε κορυφές τουλάχιστον στα 100-105.

Στην τρίτη οκταβα, ακολουθώντας τα ταργκετ κερβ και τις γραμμές ακουστοτητας που επικαιροποιηθηκαν από την ψυχοακουστικη, θα χρειαστεί ο δορυφόρος να βγάζει 110 ντεσιμπέλ. Καλό είναι να έχει και λίγο περιθώριο, να μη τερματίζει.

Αυτές είναι οι αναγκαίες στάθμες από ένα δορυφόρο στη θεση ακρόασης, όχι στο 1μ.

Για να κλείνει το θέμα, είναι απαραίτητη προϋπόθεση να μπορεί ο δορυφόρος να βγάλει 115 ντεσιμπέλ στο φάσμα 80-160 στο 1μ.

Και τα σαμπ, +15 ντεσιμπέλ τουλάχιστον, διότι έχουν το LFE και το bass management του συνόλου των δορυφόρων.

Καλή επιτυχία με το 6", που για μένα είναι ικανό μόνο για elevator music. Ή έστω, για μιντ.

Να επαναλάβω: Για μεγάλους, κλειστούς, χώρους, έχουν εφαρμογή αυτά που αναφέρεις ή οικιακούς χώρους αφιερωμένους γι' αυτό.
Θέατρα, αίθουσες συναυλίας, κλαμπ (γι’ αυτό υπάρχουν και τα συστήματα γραμμής, για να καλύπτεται συχνοτικά το κοινό σε διαφορετικές αποστάσεις) ή play rooms.

Για ένα χώρο 5 x 7 ή αλλιώς 93 λίτρα, τυπικό οικιακό χώρο δηλαδή, που φιλοξενεί σαλόνι (καναπές διθέσιος/ τριθέσιος ή κάποιος τριθέσιος με πολυθρόνα, τραπέζι σαλονιού, βιβλιοθήκη ή παρόμοιο έπιπλο αποθήκευσης, έπιπλο τηλεόρασης και στερεοφωνικού), τραπεζαρία (τραπέζι 1,40 x 0,90 τουλάχιστον, 6 καρέκλες, έπιπλο για την αποθήκευση του … καλού σερβίτσιου ή κάποιο μπαρ) ΔΕΝ ισχύουν!

Επίσης, επειδή διαβάζω συνεχώς για στάθμες κορυφής 110db, να υπενθυμίσω τα λεγόμενα, των Ουέμπε(αρ) και Φέχνε(αρ)
Ο πρώτος είπε ότι η ελάχιστη αντιληπτή μεταβολή στην ένταση φυσικού ερεθίσματος είναι ανάλογη της αρχικής έντασης…
Ο δεύτερος είπε ότι καθώς η ένταση του φυσικού ερεθίσματος αυξάνει, η ευαισθησία μας σε αυτό μειώνεται…

Οι λογικές εντάσεις σε καθημερινή ακρόαση δε θα υπερβούν ΠΟΤΕ τα 100db κορυφής. Και τα 100 για λίγο, μετά γκρινιάζουν οι υπόλοιποι στο σπίτι που δεν έχουν τη δική μας τρέλα.

Σύμφωνα με τα αγγλοσαξονικά δεδομένα, η προσωπική επικοινωνία 2 ατόμων καλύπτεται απόλυτα με 75db (ισχύς εξόδου από την πηγή, δηλαδή συνομιλητής) για απόσταση 1,5 μέτρα.
Με τα ίδια δεδομένα, η μη προσωπική επικοινωνία, δηλαδή ομιλία σε ομάδα ατόμων, σε δημόσιο χώρο, είναι 81db για απόσταση έως 2,5 μέτρα.
Ελαχιστα διαφοροποιούνται οι βόρειοι και οι μεσόγειοι, περισσότερο στο εύρος και λιγότερο στη μέγιστη στάθμη.

Αυτή είναι και η απόσταση -συνήθως- της θέσης ακρόασης σε οικιακούς χώρους, +- 0,50 εκατοστά. Οι περισσότεροι εδώ, γι' αυτές τις αποστάσεις συζητούν.

Τα ηχεία, συνήθως, τοποθετούνται πλησίον του οπίσθιου τοιχώματος, αρκετά συχνά και πλησίον του πλάγιου. Οι συχνότητες που επωφελούνται (ενισχύονται) από αυτές τις τοποθετήσεις είναι οι συχνότητες στην 3η οκτάβα (κεντρική συχνότητα 63Hz).

Αυτό βοηθά στην ακουστότητα, όταν το σύστημα ενισχυτή/ηχείου είναι σωστά "δουλεμένο", αυξάνοντας την ένταση του φυσικού ερεθίσματος και μειώνοντας τη θέση στο πλήκτρο έντασης του ενισχυτή.

Επειδή οι χαμηλές συχνότητες λόγω μήκους επικαλύπτουν τις υψηλότερες, σε χαμηλότερη ένταση έχουμε (στις πλείστες των περιπτώσεων λόγω της παραπάνω τοποθέτησης) καλύτερη ισορροπία στο άκουσμα, ειδικά αν το έχουμε παρακάνει με τον όγκο των ηχείων μας (δαπέδου, πολλά μεγάφωνα, "πνιγμένο")

Στην περίπτωση μικρότερου όγκου ηχείων, δηλαδή βάσης, (π.χ. 5,5¨ έως 8¨, μέγιστο 23 λίτρα καμπίνας), σε ίδια μορφή τοποθέτησης, η ανικανότητα του ηχείου να υποστηρίξει τη 2η οκτάβα (31,5Hz) ή και το 1/3 αυτής (40Hz), "συμπληρώνεται" από την ενίσχυση λόγω τοποθέτησης, με αποτέλεσμα να μας προσφέρει το "σώμα" και"όγκο" της μουσικής, χωρίς να ενοχλεί η έλλειψη το "απόλυτου" χαμηλού. Σε περίπτωση ανάγκης μεγαλύτερης έντασης, επίσης μας προσφέρει έναν ικανοποιητικό όγκο για λίγο, όσο να ακουστούν οι διαμαρτυρίες των μελών της οικογένειας.
Μάλιστα η αλληλεπίδραση με το χώρο μπορεί να είναι τέτοια που κάποιοι θα θεωρήσουν πως έχουν "πλούσιο" ... εχμ... μπάσο....

 

[Dimifoot]

Πάρτε ακουστικά.

 

[costas EAR]

To sony, στο τέλος.

 

[editor]

Σημασια εχει να πιστευεις
οτι σε καθε περιπτωση εχεις τον ελεγχο...
Οτι ακους οπως στο Abbey Road.

 

[emmanouhl52]

με τα atc scm40 και στα δύο μέτρα απόσταση σε χώρο 25 τετραγωνικών είμαι αρκετά ευχαριστημένος όχι πως δεν νιώθω την ανάγκη ενός υπογούφερ σε κάποιες εγγραφές
[DOUBLEPOST=1560523486][/DOUBLEPOST]όπως επίσης και τα scm7 v2 με το γουφεράκι των 5" γεμίζουν αρκούντως ικανοποιητικά ένα χώρο 12 τετραγωνικών με θέση ακρόασης στα 1.5 μέτρα

 

[costas EAR]

Αρκουντως ικανοποιητικά παίζουν γενικώς και τα μπιενταμπλεγιου.
Ναι, τα χρεπια.
Μακριά από μας.
Ο Κογιας μόνο τα θέλει.
Δε του φάνηκαν όμορφα τα Άνταμ, γι'αυτό.

 

[Bhutia]

Να επαναλάβω: Για μεγάλους, κλειστούς, χώρους, έχουν εφαρμογή αυτά που αναφέρεις ή οικιακούς χώρους αφιερωμένους γι' αυτό.
Θέατρα, αίθουσες συναυλίας, κλαμπ (γι’ αυτό υπάρχουν και τα συστήματα γραμμής, για να καλύπτεται συχνοτικά το κοινό σε διαφορετικές αποστάσεις) ή play rooms.
Για ένα χώρο 5 x 7 ή αλλιώς 93 λίτρα, τυπικό οικιακό χώρο δηλαδή, που φιλοξενεί σαλόνι (καναπές διθέσιος/ τριθέσιος ή κάποιος τριθέσιος με πολυθρόνα, τραπέζι σαλονιού, βιβλιοθήκη ή παρόμοιο έπιπλο αποθήκευσης, έπιπλο τηλεόρασης και στερεοφωνικού), τραπεζαρία (τραπέζι 1,40 x 0,90 τουλάχιστον, 6 καρέκλες, έπιπλο για την αποθήκευση του … καλού σερβίτσιου ή κάποιο μπαρ) ΔΕΝ ισχύουν!
Επίσης, επειδή διαβάζω συνεχώς για στάθμες κορυφής 110db, να υπενθυμίσω τα λεγόμενα, των Ουέμπε(αρ) και Φέχνε(αρ)
Ο πρώτος είπε ότι η ελάχιστη αντιληπτή μεταβολή στην ένταση φυσικού ερεθίσματος είναι ανάλογη της αρχικής έντασης…
Ο δεύτερος είπε ότι καθώς η ένταση του φυσικού ερεθίσματος αυξάνει, η ευαισθησία μας σε αυτό μειώνεται…
Οι λογικές εντάσεις σε καθημερινή ακρόαση δε θα υπερβούν ΠΟΤΕ τα 100db κορυφής. Και τα 100 για λίγο, μετά γκρινιάζουν οι υπόλοιποι στο σπίτι που δεν έχουν τη δική μας τρέλα.
Σύμφωνα με τα αγγλοσαξονικά δεδομένα, η προσωπική επικοινωνία 2 ατόμων καλύπτεται απόλυτα με 75db (ισχύς εξόδου από την πηγή, δηλαδή συνομιλητής) για απόσταση 1,5 μέτρα.
Με τα ίδια δεδομένα, η μη προσωπική επικοινωνία, δηλαδή ομιλία σε ομάδα ατόμων, σε δημόσιο χώρο, είναι 81db για απόσταση έως 2,5 μέτρα.
Ελαχιστα διαφοροποιούνται οι βόρειοι και οι μεσόγειοι, περισσότερο στο εύρος και λιγότερο στη μέγιστη στάθμη.
υτή είναι και η απόσταση -συνήθως- της θέσης ακρόασης σε οικιακούς χώρους, +- 0,50 εκατοστά. Οι περισσότεροι εδώ, γι' αυτές τις αποστάσεις συζητούν.

Τα ηχεία, συνήθως, τοποθετούνται πλησίον του οπίσθιου τοιχώματος, αρκετά συχνά και πλησίον του πλάγιου. Οι συχνότητες που επωφελούνται (ενισχύονται) από αυτές τις τοποθετήσεις είναι οι συχνότητες στην 3η οκτάβα (κεντρική συχνότητα 63Hz).Αυτό βοηθά στην ακουστότητα, όταν το σύστημα ενισχυτή/ηχείου είναι σωστά "δουλεμένο", αυξάνοντας την ένταση του φυσικού ερεθίσματος και μειώνοντας τη θέση στο πλήκτρο έντασης του ενισχυτή.
Επειδή οι χαμηλές συχνότητες λόγω μήκους επικαλύπτουν τις υψηλότερες, σε χαμηλότερη ένταση έχουμε (στις πλείστες των περιπτώσεων λόγω της παραπάνω τοποθέτησης) καλύτερη ισορροπία στο άκουσμα, ειδικά αν το έχουμε παρακάνει με τον όγκο των ηχείων μας (δαπέδου, πολλά μεγάφωνα, "πνιγμένο")
Στην περίπτωση μικρότερου όγκου ηχείων, δηλαδή βάσης, (π.χ. 5,5¨ έως 8¨, μέγιστο 23 λίτρα καμπίνας), σε ίδια μορφή τοποθέτησης, η ανικανότητα του ηχείου να υποστηρίξει τη 2η οκτάβα (31,5Hz) ή και το 1/3 αυτής (40Hz), "συμπληρώνεται" από την ενίσχυση λόγω τοποθέτησης, με αποτέλεσμα να μας προσφέρει το "σώμα" και"όγκο" της μουσικής, χωρίς να ενοχλεί η έλλειψη το "απόλυτου" χαμηλού. Σε περίπτωση ανάγκης μεγαλύτερης έντασης, επίσης μας προσφέρει έναν ικανοποιητικό όγκο για λίγο, όσο να ακουστούν οι διαμαρτυρίες των μελών της οικογένειας.
Μάλιστα η αλληλεπίδραση με το χώρο μπορεί να είναι τέτοια που κάποιοι θα θεωρήσουν πως έχουν "πλούσιο" ... εχμ... μπάσο....

Στο πρώτο σκέλος έχω να σημειώσω ότι άλλες οι μέσες συνεχόμενες στάθμες οι οποίες υποστηρίζονται κιόλας από το προκύπτον πεδίο αντήχησης σε δεδομένο κλειστό χώρο και άλλες οι στιγμιαίες στάθμες κορυφής.

Η ακουστότητα σε σήματα που τείνουν προς τη σταθερή κατάσταση (λ.χ. μπάσες νότες εγχόρδων,ambient συνθετητές,ορχήστρες σε αργά περάσματα,απαλά φωνητικά,κ.α.) εξαρτάται από τη συνεχόμενη στάθμη.
Η ακουστότητα σε σήματα κρουστικά και με έντονες ενεργειακές μεταπτώσεις εξαρτάται από τις στιγμιαίες στάθμες κορυφής που θα προέρχονται αποκλειστικώς από τον άμεσο ήχο.Και εδώ μπαίνει στη συνάρτηση η απόσταση ακρόασης.
Περιττό να τονίσουμε την κρισιμότητα που έχει μια καλή μετάδοση των μεταβατικών για την είσπραξη ενός ικανοποιητικού ακροάματος.

Περνώντας λοιπόν στο δεύτερο σκέλος.σημειώνεται ξανά ότι η μεταβατική απόκριση σ'ένα σύστημα εξαρτάται από την ποιότητα της ηλεκτρομηχανικής απόσβεσης κατά το θεμελιώδη συντονισμό του και τη διαρρύθμιση σε συνάρτηση προς τις ακουστικές ιδιότητες δεδομένου χώρου.Θεωρώ ότι όλα αυτά έχουν ήδη αναλυθεί στο "Κατά Απόσβεσιν Ευαγγέλιον" και μάλιστα σε βαθμό που δεν θα επέτρεπε παρερμηνείες και αμφισβητήσεις.

Εάν λοιπόν η ποιότητα απόσβεσης υστερεί σε δεδομένο σύστημα,τότε με την προσέγγιση των ηχείων στο οπίσθιο τοίχωμα και το συνεπαγόμενο κέρδος απόκρισης στο κάτω όριο δεν πρόκειται να βελτιιωθεί ουσιαστικά το συνολικό αποτέλεσμα.Τουναντίον,τα κέρδη από τη γειτονία με το τοίχωμα θα ενισχύσουν μεν ακόμα περισσότερο τις εγγενείς τονώσεις στην απόκριση πλάτους στις χαμηλές,αλλά εις βάρος της συμπεριφοράς στο πεδίο του χρόνου.Απλώς θα εντείνεται ένα ΄΄μπούγιο΄΄ που λιγώνει στις πρώτες οκτάβες και θα μειώνεται η ευκρίνεια.

Τα όποια κέρδη σε προαναφερθέντα τονικά ύψη θα συνοδεύονται υποχρεωτικώς και από υποχωρήσεις σε πολλαπλάσια τονικά ύψη,αφού θα εξακολουθούν να ισχύουν και οι γνωστές ακυρώσεις - τονώσεις κατά SBIR.

Παράπλευρο θύμα θα γίνεται και η πειστικότητα στη στερεοφωνική απεικόνιση,ιδίως άμα έχουμε να κάνουμε με μονόπολες ηχητικές πηγές - μη έχουσες αρχιτεκτονική χοάνης - καθώς θα προσέγγιζαν και πλευρικά τοιχώματα.Η δε ατάκα και ρυθμική αγωγή αναμένεται να υποφέρουν με την παραμικρή άνοδο στάθμης πάνω από το επίπεδο της σιγανής συζήτησης.Καθένας εξ ημών βεβαίως θέτει δικές του ακροαματικές προτεραιότητες ανταποκρινόμενες στις ιδιαίτερες οικιακές του συνθήκες.

Η μόνη συνθήκη υπό την οποία το κέρδος από το οπίσθιο τοιχωματικό όριο θα οδηγήσει σε ικανοποιητική ολική απόδοση θα είναι το ηχειακό σύστημα να παρουσιάζει με την κατασκευή του υψηλή ποιότητα απόσβεσης χωρίς παρατάσεις στο group delay και να μην παρεμβαίνουν καταστρεπτικώς συνιστώσες από ιδιορρυθμούς του χώρου κάτωθεν της ζώνης Schroeder.Και για την αντιμετώπιση των ακυρώσεων σε μια τέτοια περίπτωση,μέτρο θα ήταν ο εντοιχισμός ή τουλάχιστον η εφαπτομενική τοποθέτηση του ηχείου πάνω στο οπίσθιο τοίχωμα.Κι εφόσον θα ίσχυε κρίσιμα αποσβενύμενη προς υπερ-αποσβενύμενη συμπεριφορά,τότε θα μπορούσε να εφαρμοστεί και ηλεκτρονική ισοστάθμιση μέσω λογισμικού που θα μπορούσε να επεκτείνει το κάτω όριο απόκρισης,με ανάλογη βεβαίως μείωση στα ανώτατα όρια ωφέλιμης στάθμης που θα μπορούσε να πιάσει το σύστημα.Διότι οι ηλεκτρομηχανικές παράμετροι είναι απαραβίαστες.

Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν διόλου δυσάρεστο για όσους διατείνονται ότι προτιμούν αποκλειστικώς σιγανές ακροάσεις.Το θέμα όμως έγκειται στο κατά πόσον έχουν τα κότσια να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες και πόσο θα τους άρεσε κατόπιν,αφού θα ήταν κάτι ανοίκειο προς όσα θα είχαν συνηθίσει.

Σημασια εχει να πιστευεις
οτι σε καθε περιπτωση εχεις τον ελεγχο...
Οτι ακους οπως στο Abbey Road.

Από το Αbbey Road μέχρι το Elm Street να εύχεσαι να είναι...μακρύς ο δρόμος.

 

[coolmind]

Αρκουντως ικανοποιητικά παίζουν γενικώς και τα μπιενταμπλεγιου.
Ναι, τα χρεπια.
Μακριά από μας.
Ο Κογιας μόνο τα θέλει.
Δε του φάνηκαν όμορφα τα Άνταμ, γι'αυτό.

Και εγω και εγω