wizzy
Music is our (Supernatural) friend!
- Μηνύματα
- 15.563
- Reaction score
- 22.668
Γεια σας!
Αυτή τη φορά θα προσκαλέσω τα σχόλιά σας για ένα θέμα που με απασχολεί και πιθανολογώ ότι δεν απασχολεί μόνο εμένα. Θα διηγηθώ μια μικρή (???) όχι και τόσο υποθετική ιστορία για να ξεκινήσουμε.
Ας υποθέσουμε τα εξής: Ο Χ και η σύζυγός του έχουν και οι δύο σταθερές δουλειές με αρκετά καλούς μισθούς, ώστε ουσιαστικά να εκπληρώνουν τις καθημερινές υποχρεώσεις/έκτακτα έξοδα/σταθερό ποσό μηνιαίας αποταμίευσης με τον ένα μισθό και ο άλλος να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την κάλυψη πάγιων εξόδων (π.χ. λογαριασμοί νερού, τηλεφώνου, διαδικτύου, ρεύματος, δόσεις δανείων) και για επιπλέον αποταμίευση. Με άλλα λόγια, τα οικονομικά τους είναι σε καλή έως πολύ καλή κατάσταση.
Ο Χ είναι λάτρης των δίσκων βινυλίου («μικρόβιο» το οποίο «κόλλησε» από τον πατέρα του και έναν θείο του), έχει μια συλλογή την οποία μέχρι στιγμής δεν μπορούσε να αξιοποιήσει λόγω κατοχής υποδεέστερων πικ απς και επειδή μέχρι και κάποιους μήνες πριν τον γάμο δεν είχε την οικονομική άνεση που θα του επέτρεπε να προβεί σε μια ανάλογη αγορά. Έχει ένα ηχοσύστημα αποτελούμενο από πικ απ, ενισχυτή και ηχεία (το οποίο σετ λόγω διαφόρων συνθηκών και περιστάσεων, έχει ελάχιστες ώρες λειτουργίας στα περίπου 10 χρόνια που βρίσκεται στην κατοχή του). Ο Χ δεν είναι hi-endάς, ούτε audiophile. Θέλει απλά να ακούει αξιοπρεπώς τους δίσκους της συλλογής του και ας μην αντιστοιχεί η αξία του συστήματός του σε πενταψήφιο νούμερο. Δίνει πολλή σημασία στην απόλαυση της εμπειρίας και όχι τόσο στην εμπειρία την ίδια. Επίσης, το ζευγάρι δεν έχει ακόμα παιδιά.
Η σύζυγος συμμερίζεται το πάθος του Χ για τη συλλογή του (και μάλιστα έχει καιρό που η ίδια επιδεικνύει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον jazz τομέα της), οπότε συμφώνησαν από κοινού να προβούν σε αναβάθμιση της εμπειρίας τους με την αγορά ενός νέου πικ απ (=πλατώ, βραχίονας, κεφαλή) καθώς και ενός phono stage. Ο Χ ξεκίνησε την έρευνα αγοράς, έχοντας θέσει αυθαίρετα ένα αρχικό όριο προϋπολογισμού γύρω στα € 1600 (±10%). Το ποσό αυτό, για τον Χ και σύμφωνα με την δική του αντίληψη χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε συζήτηση με την σύζυγο, ικανοποιούσε τις απαιτήσεις του (τους).
Ο Χ θεώρησε ότι θα ήταν καλό να αναμείξει και την σύζυγο στην διαδικασία επιλογής, οπότε της παρουσίασε μια σειρά 5 επιλογών πλατώ και βραχιόνων με τιμές που κυμαίνονταν από τα €800 μέχρι τα €1300, αναζητώντας κυρίως την έγκρισή της κυρίως ως προς το κόστος αγοράς και κατόπιν ως προς τον οπτικό/αισθητικό/σχεδιαστικό παράγοντα. Κάποιες επιλογές της άρεσαν και κάποιες όχι. Την ώρα που φυλλομετρούσαν τη σελίδα του κατασκευαστή, η σύζυγος εκδήλωσε ενδιαφέρον να δει την ανώτατη σειρά πικ απς του κατασκευαστή. Πράγματι, ένα από αυτά, το οποίο ήταν και το ανώτατο μοντέλο/ναυαρχίδα της εταιρίας, της άρεσε πολύ οπτικά (πολύ περισσότερο από τις προηγούμενες επιλογές) οπότε ζήτησε να μάθει την τιμή του. Ο Χ απάντησε ότι το συγκεκριμένο μοντέλο ξεφεύγει εντελώς από τον προϋπολογισμό (για τον οποίο η σύζυγος δεν είχε ιδέα!) και για αυτό απέφυγε να το θέσει ως επιλογή. Η σύζυγος επέμεινε για την τιμή και ο Χ απάντησε ότι το συγκεκριμένο μοντέλο στοιχίζει €4300.
Η σύζυγος – προς ευχάριστη έκπληξη του Χ – ζήτησε να προχωρήσουν με την παραγγελία του ακριβότερου μοντέλου. Το επιχείρημά της συνοψίστηκε στα εξής (πρώτο πρόσωπο): «Χ μου, προσωπικά βλέπω την αγορά του όλου σετ ως επένδυση (σε ψυχολογικό επίπεδο). Είναι κάτι το οποίο θα ευχαριστήσει και τους δύο μας, είναι κάτι το οποίο θα απολαύσουμε και οι δυο μας και είναι κάτι το οποίο δεν χάνει την αξία του όσο περνάει ο καιρός. Προς το παρόν δεν έχουμε παιδιά ώστε τα έξοδα να τρέχουν όσο μεγαλώνουν. Αν μας αξιώσει ο Θεός και αποκτήσουμε, σημαίνει ότι καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα μπορέσουμε να δαπανήσουμε ένα τέτοιο ποσό σε 20-25 χρόνια από τώρα. Εφόσον δεν έχεις σκοπό κάθε 2-3 χρόνια να αλλάζεις πικ απ, γιατί να μην πάρουμε κάτι πολύ ποιοτικό τώρα ώστε να μην μας απασχολήσει εκ νέου η αγορά κάποιου άλλου για αρκετό καιρό ακόμα;» Οι αντιρρήσεις του Χ κάμφθηκαν και το μόνο που μένει τώρα είναι να παραγγείλουν το πικ απ (και τα υπόλοιπα)!
Τα ερωτήματα που τίθενται εδώ είναι το εξής: Έχει νόημα για εσάς το επιχείρημα της συζύγου; Θεωρείτε ότι μια πολύ καλή ποιοτικά αγορά (στον ευρύτερο χώρο του ήχου) στο παρόν χρονικό σημείο μπορεί να λειτουργήσει ως «επένδυση» προς όφελος της από κοινού ευχαρίστησης; Με δεδομένο ότι ο Χ συνειδητά δεν θα μπει στο τριπάκι της συχνής ανάβαθμισης (εξαιρείται η κεφαλή η οποία, λόγω φθοράς, κάποια στιγμή θα αλλαχθεί) και το γεγονός ότι το ζευγάρι δεν έχει οικονομικές υποχρεώσεις που να μην επιτρέπουν τέτοιου είδους αγορές, θεωρείται ότι η αγορά έχει τον χαρακτήρα του once in a lifetime (όπου lifetime αντιστοιχεί σε 20-25 χρόνια);
Περιμένω τις απόψεις σας!
Υ.Γ.: Αρκετά μεγάλο το παρόν blogspot, ελπίζω να είναι ευανάγνωστο και κατανοητό.
Υ.Γ.: Τα πρόσωπα και οι καταστάσεις είναι πραγματικά και αληθινές αντίστοιχα. Η ανωνυμία επιβάλλεται για ευνόητους λόγους.
Αυτή τη φορά θα προσκαλέσω τα σχόλιά σας για ένα θέμα που με απασχολεί και πιθανολογώ ότι δεν απασχολεί μόνο εμένα. Θα διηγηθώ μια μικρή (???) όχι και τόσο υποθετική ιστορία για να ξεκινήσουμε.
Ας υποθέσουμε τα εξής: Ο Χ και η σύζυγός του έχουν και οι δύο σταθερές δουλειές με αρκετά καλούς μισθούς, ώστε ουσιαστικά να εκπληρώνουν τις καθημερινές υποχρεώσεις/έκτακτα έξοδα/σταθερό ποσό μηνιαίας αποταμίευσης με τον ένα μισθό και ο άλλος να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την κάλυψη πάγιων εξόδων (π.χ. λογαριασμοί νερού, τηλεφώνου, διαδικτύου, ρεύματος, δόσεις δανείων) και για επιπλέον αποταμίευση. Με άλλα λόγια, τα οικονομικά τους είναι σε καλή έως πολύ καλή κατάσταση.
Ο Χ είναι λάτρης των δίσκων βινυλίου («μικρόβιο» το οποίο «κόλλησε» από τον πατέρα του και έναν θείο του), έχει μια συλλογή την οποία μέχρι στιγμής δεν μπορούσε να αξιοποιήσει λόγω κατοχής υποδεέστερων πικ απς και επειδή μέχρι και κάποιους μήνες πριν τον γάμο δεν είχε την οικονομική άνεση που θα του επέτρεπε να προβεί σε μια ανάλογη αγορά. Έχει ένα ηχοσύστημα αποτελούμενο από πικ απ, ενισχυτή και ηχεία (το οποίο σετ λόγω διαφόρων συνθηκών και περιστάσεων, έχει ελάχιστες ώρες λειτουργίας στα περίπου 10 χρόνια που βρίσκεται στην κατοχή του). Ο Χ δεν είναι hi-endάς, ούτε audiophile. Θέλει απλά να ακούει αξιοπρεπώς τους δίσκους της συλλογής του και ας μην αντιστοιχεί η αξία του συστήματός του σε πενταψήφιο νούμερο. Δίνει πολλή σημασία στην απόλαυση της εμπειρίας και όχι τόσο στην εμπειρία την ίδια. Επίσης, το ζευγάρι δεν έχει ακόμα παιδιά.
Η σύζυγος συμμερίζεται το πάθος του Χ για τη συλλογή του (και μάλιστα έχει καιρό που η ίδια επιδεικνύει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον jazz τομέα της), οπότε συμφώνησαν από κοινού να προβούν σε αναβάθμιση της εμπειρίας τους με την αγορά ενός νέου πικ απ (=πλατώ, βραχίονας, κεφαλή) καθώς και ενός phono stage. Ο Χ ξεκίνησε την έρευνα αγοράς, έχοντας θέσει αυθαίρετα ένα αρχικό όριο προϋπολογισμού γύρω στα € 1600 (±10%). Το ποσό αυτό, για τον Χ και σύμφωνα με την δική του αντίληψη χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε συζήτηση με την σύζυγο, ικανοποιούσε τις απαιτήσεις του (τους).
Ο Χ θεώρησε ότι θα ήταν καλό να αναμείξει και την σύζυγο στην διαδικασία επιλογής, οπότε της παρουσίασε μια σειρά 5 επιλογών πλατώ και βραχιόνων με τιμές που κυμαίνονταν από τα €800 μέχρι τα €1300, αναζητώντας κυρίως την έγκρισή της κυρίως ως προς το κόστος αγοράς και κατόπιν ως προς τον οπτικό/αισθητικό/σχεδιαστικό παράγοντα. Κάποιες επιλογές της άρεσαν και κάποιες όχι. Την ώρα που φυλλομετρούσαν τη σελίδα του κατασκευαστή, η σύζυγος εκδήλωσε ενδιαφέρον να δει την ανώτατη σειρά πικ απς του κατασκευαστή. Πράγματι, ένα από αυτά, το οποίο ήταν και το ανώτατο μοντέλο/ναυαρχίδα της εταιρίας, της άρεσε πολύ οπτικά (πολύ περισσότερο από τις προηγούμενες επιλογές) οπότε ζήτησε να μάθει την τιμή του. Ο Χ απάντησε ότι το συγκεκριμένο μοντέλο ξεφεύγει εντελώς από τον προϋπολογισμό (για τον οποίο η σύζυγος δεν είχε ιδέα!) και για αυτό απέφυγε να το θέσει ως επιλογή. Η σύζυγος επέμεινε για την τιμή και ο Χ απάντησε ότι το συγκεκριμένο μοντέλο στοιχίζει €4300.
Η σύζυγος – προς ευχάριστη έκπληξη του Χ – ζήτησε να προχωρήσουν με την παραγγελία του ακριβότερου μοντέλου. Το επιχείρημά της συνοψίστηκε στα εξής (πρώτο πρόσωπο): «Χ μου, προσωπικά βλέπω την αγορά του όλου σετ ως επένδυση (σε ψυχολογικό επίπεδο). Είναι κάτι το οποίο θα ευχαριστήσει και τους δύο μας, είναι κάτι το οποίο θα απολαύσουμε και οι δυο μας και είναι κάτι το οποίο δεν χάνει την αξία του όσο περνάει ο καιρός. Προς το παρόν δεν έχουμε παιδιά ώστε τα έξοδα να τρέχουν όσο μεγαλώνουν. Αν μας αξιώσει ο Θεός και αποκτήσουμε, σημαίνει ότι καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα μπορέσουμε να δαπανήσουμε ένα τέτοιο ποσό σε 20-25 χρόνια από τώρα. Εφόσον δεν έχεις σκοπό κάθε 2-3 χρόνια να αλλάζεις πικ απ, γιατί να μην πάρουμε κάτι πολύ ποιοτικό τώρα ώστε να μην μας απασχολήσει εκ νέου η αγορά κάποιου άλλου για αρκετό καιρό ακόμα;» Οι αντιρρήσεις του Χ κάμφθηκαν και το μόνο που μένει τώρα είναι να παραγγείλουν το πικ απ (και τα υπόλοιπα)!
Τα ερωτήματα που τίθενται εδώ είναι το εξής: Έχει νόημα για εσάς το επιχείρημα της συζύγου; Θεωρείτε ότι μια πολύ καλή ποιοτικά αγορά (στον ευρύτερο χώρο του ήχου) στο παρόν χρονικό σημείο μπορεί να λειτουργήσει ως «επένδυση» προς όφελος της από κοινού ευχαρίστησης; Με δεδομένο ότι ο Χ συνειδητά δεν θα μπει στο τριπάκι της συχνής ανάβαθμισης (εξαιρείται η κεφαλή η οποία, λόγω φθοράς, κάποια στιγμή θα αλλαχθεί) και το γεγονός ότι το ζευγάρι δεν έχει οικονομικές υποχρεώσεις που να μην επιτρέπουν τέτοιου είδους αγορές, θεωρείται ότι η αγορά έχει τον χαρακτήρα του once in a lifetime (όπου lifetime αντιστοιχεί σε 20-25 χρόνια);
Περιμένω τις απόψεις σας!
Υ.Γ.: Αρκετά μεγάλο το παρόν blogspot, ελπίζω να είναι ευανάγνωστο και κατανοητό.
Υ.Γ.: Τα πρόσωπα και οι καταστάσεις είναι πραγματικά και αληθινές αντίστοιχα. Η ανωνυμία επιβάλλεται για ευνόητους λόγους.