Και πως δουλευει?

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Η ως ανω φωτογραφια αναπαριστα το ηχειο 101X της Γερμανικης MBL και ειναι "τραβηγμενη" κατα την διαρκεια της τελευταιας CES
Περα απο την εντυπωσιακη και ασυνηθιστη εμφανιση(καλα, ειδατε την διαμετρο των καλωδιων απο πισω?) πολυ θα ηθελα να ξερω πως ακριβως δουλευει...:crazy_1:

http://www.mbl-germany.de/

 

[RDoherty]

Το σήμα αλλάζει την απόσταση των πόλων των πεπονιών και συνεπώς οι φέτες του κάθε πεπονιού κυρτώνουν προς τα έξω, λιγότερο ή περισσότερο.

 

[Γιωργος YODAνδρεαδης]

Λοιπον...
Βαζεις νερακι στο κατω μπουκαλι
Στο πανω βαζεις καπνο (με οποια γευση θες) και τον αναβεις
Καθεσαι στην πολυθρονα και ρουφας λιγο καπνο καθε φορα για να το απολαυσεις...

 

[Cpt.Haddock]

Όλο απορίες είναι τελευταία...

...ο Sir Andrew και έχω αρχίσει να ανησυχώ...

Τέλος πάντων, ο RD περιέγραψε - λακωνικά μεν, όπως πάντα, αλλά πολύ εύστοχα – την αρχή λειτουργίας αυτού του συστήματος «μεγαφώνων».
Να προσθέσω ότι το οι «φέτες» αυτές (24, τον αριθμό) κατασκευάζονται από συνθετικά υλικά, με βάση τα ανθρακονήματα, τα οποία έχουν εγγενώς υψηλό συντελεστή δυσκαμψίας και χαμηλό βάρος, στοιχεία που τους επιτρέπουν να ακολουθούν όσο το δυνατόν πιστότερα τις αστραπιαίες μικροδιακυμάνσεις του σήματος. Επίσης, το πηνίο φωνής δεν αναρτάται σε «αράχνη» όπως έχουμε συνηθίσει στα συμβατικά μεγάφωνα.

Θεωρητικά, αυτό το «μεγάφωνο» (η mbl το αποκαλεί «ισοτροπικό μετατροπέα» - isotropic transducer) ακτινοβολεί προς όλες τις κατευθύνσεις ταυτόχρονα, δημιουργώντας ένα ακουστικό λοβό 360 μοιρών και «χτίζοντας» μια ολογραφική εικόνα, με τη συνδρομή του χώρου ακρόασης, βεβαίως.

Η mbl χρησιμοποιεί συνήθως 3-4 τέτοιους μετατροπείς στα μοντέλα της, που τους συνοδεύει με ένα παθητικό υπογούφερ τύπου bandpass. Όλοι οι μετατροπείς εκπέμπουν συμφασικά και το κύκλωμα διαχωρισμού τους περιλαμβάνει πάντοτε ένα φίλτρο Linkwitz-Riley 4ης τάξης (24dB/οκτάβα).

Παρά την ομαλή εμπέδηση (4Ω), η χαμηλή ευαισθησία τους (μόλις 81dB/Wm) δεν επιτρέπει την ανάπτυξη ακουστικής πίεσης μεγαλύτερης των 106dB/m, και αυτά με 500 ολόκληρα W στην είσοδο, γεγονός που σημαίνει ότι και πολύ δυνατά δεν μπορούν να παίξουν, και ένα κάρο watt χρειάζονται από πίσω.

Τώρα, προς τι όλη η φασαρία; Γιατί να επιλέξουμε ένα παντοκατευθυντικό ηχείο; Τι παραπάνω προσφέρει στην ακουστική απόλαυση της στερεοφωνικής αναπαραγωγής, όπως την έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια;

 

[Cpt.Haddock]

Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα...

...θα πρέπει πρώτα να δούμε ποιες είναι οι βασικές αρχές που διέπουν το σχεδιασμό ενός ηχείου.
Στην ουσία, δύο είναι οι σχεδιαστικές φιλοσοφίες, ανεξάρτητα από το είδος του μετατροπέα.

Η πρώτη, θέλει το ηχείο να εκπέμπει εντελώς ευθύγραμμα, από το σημείο εκπομπής του μεγαφώνου ως τη θέση ακρόασης. Σαν ακτίνα laser, ένα πράγμα. Η ηχητική του ακτινοβολία είναι τόσο αυστηρά εστιασμένη, που ακόμα και χωρίς καμιά ηχοαπορροφητική παρέμβαση στο χώρο, ελάχιστο ποσοστό από το ηχητικό κύμα θα χάσει το δρόμο του πριν ανακλαστεί στον τοίχο πίσω από τον ακροατή.

Τέτοια ηχεία (κλασικό παράδειγμα τα βρετανικά ATC) δημιουργούν μια ακλόνητη στεροφωνική «εικόνα» και διατηρούν μια εξαιρετικά επίπεδη καμπύλη απόκρισης συχνοτήτων, αφού δεν διεγείρουν (ή διεγείρουν ελάχιστα) τους ακουστικούς ρυθμούς του χώρου. Είναι το είδος του ηχείου που κάποτε, σε μια διαφήμιση, είχε περιγραφεί ως «παράθυρο στο χώρο».

Ο «ψείρας» ακροατής μπορεί, μέσα από αυτό το «παράθυρο», να ακούσει τις ιδιαιτερότητες του χώρου που πραγματοποιήθηκε η ηχογράφηση, ήσυχος ότι ο δικός του χώρος δεν θα συμμετέχει στο αποτέλεσμα. Αυτή είναι, ουσιαστικά, η φιλοσοφία της «monitor» σχεδίασης.

Το αρνητικό της υπόθεσης είναι ότι το sweetspot είναι πολύ περιορισμένο, ουσιαστικά ανύπαρκτο, για περισσότερους από έναν ακροατές. Το μόνο ηχείο αυτής της φιλοσοφίας που έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια να ικανοποιεί περισσότερους του ενός ακροατές είναι το Cabasse Kara.

 

[Cpt.Haddock]

Η δεύτερη σχεδιαστική προσέγγιση...

...είναι διαμετρικά αντίθετη: μια ηχητική «σφαίρα», που εκπέμπει ισότιμα προς όλες τις πιθανές κατευθύνσεις, τόσο στον οριζόντιο όσο και στον κάθετο άξονα.
Ένα ηχείο αυτής της φιλοσοφίας έχει νόημα μόνο εφόσον ο χώρος ακρόασης είναι σε θέση να στείλει πίσω στον ακροατή, διαμέσου των ανακλάσεων, όλο αυτό το διάχυτο ηχητικό κύμα.

Για τη φτωχή μου λογική, ένα τέτοιο ηχείο θα ήταν ιδανικό για ένα σύστημα 5.1 και σίγουρα πολύ πιο αποτελεσματικό από τα δίπολα που συνήθως χρησιμοποιούνται σε τέτοιες διατάξεις.
Βέβαια, δεν υπάρχει καμιά μαθηματική ή ψυχοακουστική τεκμηρίωση για το παραπάνω, ούτε για το αν αυτά τα ηχεία θα ήταν ιδανικά σε stereo πρόγραμμα, οπότε όλοι βαδίζουμε κατά το δοκούν...

Όταν βγήκε το 901 της Bose (γύρω στα 1969), θυμάμαι ότι όλοι οι «άρρωστοι» με τον ήχο είχαν εντυπωσιαστεί με την χωρική πληροφορία που ήταν σε θέση να αναπαράξει και πολλοί είχαν αναθεωρήσει τις βασικές τους πεποιθήσεις στη στερεοφωνία.
Και αυτό γιατί ηχεία αυτής της φιλοσοφίας δημιουργούσαν την ισχυρότατη ψευδαίσθηση της παρουσίας των ερμηνευτών στο δωμάτιο (ακόμα θυμάμαι το σλόγκαν της διαφήμισης: "They Are Here!").

Αν πάρουμε μια ηχογράφηση ενός πιάνου ή ενός jazz trio, που έχει ηχογραφηθεί σε ένα τυπικά «στεγνό» εγγλέζικο στούντιο και την αναπαραγάγουμε σε ένα μέσο νεοελληνικό διαμέρισμα, με πολλές γυμνές και «σκληρές» επιφάνειες, τότε η ακουστική σφραγίδα του χώρου ακρόασης θα αποτυπωθεί στο ηχητικό αποτέλεσμα που θα προκύψει και θα όλοι θα μείνουμε εντυπωσιασμένοι γιατί θα «νιώθουμε» ότι οι ερμηνευτές είναι εκεί μαζί μας, στο δωμάτιο (αν μπορούσε ποτέ να χωρέσει ένα πιάνο ή ένα jazz trio στο σαλόνι ενός τριαριού διαμερίσματος...).

Αυτός είναι και ο λόγος που οι «audiophile» ηχογραφήσεις, τύπου Chesky, είναι οι αγαπημένες των Hi-Endάδων, αλλά και των αντιπροσώπων στις εκθέσεις των ξενοδοχείων.
Δυστυχώς, αυτή η ψευδαίσθηση χάνεται όταν ο αριθμός των οργάνων μεγαλώνει, λ.χ. σε συμφωνικές ορχήστρες, όπερες, ή και σε ηχογραφήσεις που περιέχουν αφεαυτών πολλή χωρική πληροφορία, που συγκρούεται με την ηχητική του χώρου ακρόασης.

Οι ανακλάσεις που προκαλεί στο χώρο ακρόασης ένα παντοκατευθυντικό ηχείο σαν το mbl, μπορεί να δημιουργούν ένα ευρύ sweetspot, που θα βολέψει όλους τους καλεσμένους μας, ταυτόχρονα όμως μπορεί να «θολώσουν» τον απόλυτο εστιασμό της εικόνας, οπότε μην περιμένετε να βρείτε τη χοντρή κυρία καρφωμένη ανάμεσα στα ηχεία, στα δυό μέτρα εμπρός σας.
Από την άλλη, πολλοί θα αντιτάξουν (και δικαίως) ότι ούτε σε μια αίθουσα συναυλιών υφίσταται απόλυτος εστιασμός των ερμηνευτών...

Τελικά, όπως όλα σε αυτό το σπορ, είναι θέμα γούστου...//; - )

 

[Gebreselassie]

Πολύ ωραία μας τα 'πες κυρ Σπύρε!

Νομίζω ότι η ολογραφική αναπαράσταση σκηνής είναι βούτυρο στο ψωμί των δίπολων και φαντάζομαι, (διότι δεν τα έχω ακούσει), ότι τα παντοκατευθυντικά σε mbl, θα τα πηγαίνουν πάρα πολύ καλά σε αυτόν τον τομέα.

Μακάρι να μπορούσαμε να αποκτήσουμε ιδίαν άποψη για τα πολύ ενδιαφέροντα από κατασκευαστικής άποψης αυτά ηχεία. Να σημειώσω ότι τα 106dB για εμένα είναι υπέρ-αρκετά...

 

[Cpt.Haddock]

Για σένα, μπορεί

...τα 106dB για εμένα είναι υπέρ-αρκετά...

Για ρώτα, όμως, τον "γκαζοφονιά" - κατά κόσμον, Γιώργο (Mac)...//; - )

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Σπύρο,πραγματικά ωραία τα έγραψες,όμως πιστεύω οτι μας έβαλες και άλλους προβληματισμούς,για μονοκατευθυντικά και πολυκατευθυντικά ηχεία.
Πάντα θα υπάρχει το πρόβλημα του χώρου,εφ'οσον μιλάμε για οικιακούς χώρους,οπότε μια λύση που μας λύνει κάποια προβλήματα είναι ο μικρός (κατευθυντικός) λοβός που εκπέμπει το εκάστοτε ηχείο?

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Re: Για σένα, μπορεί

Για ρώτα, όμως, τον "γκαζοφονιά" - κατά κόσμον, Γιώργο (Mac)...//; - )

....:happy_5: :crazy_3: :crazy_3: :happy_9:

 

[Cpt.Haddock]

Σαφώς

...Πάντα θα υπάρχει το πρόβλημα του χώρου,εφ'οσον μιλάμε για οικιακούς χώρους,οπότε μια λύση που μας λύνει κάποια προβλήματα είναι ο μικρός (κατευθυντικός) λοβός που εκπέμπει το εκάστοτε ηχείο?...

Γι' αυτό και στην πλειονότητα των ελληνικών διαμερισμάτων είναι προτιμότερη η λογική του "near-mid field" τριγώνου ακρόασης.
Αν το ηχείο ανήκει στην πρώτη κατηγορία, θα έχεις όλη τη χωρική πληροφορία που χρειάζεσαι, καθώς και μια ομαλή συχνοτική καμπύλη, αλλά αναπτυγμένη σε μικρότερο εμβαδόν απ' ό,τι, ενδεχομένως, θα ήθελες.

Αν θυμάσαι από τις παλιότερες αναζητήσεις σου για αντικαταστάτη των KEF, σού είχα προτείνει ένα "βαρβάτο" δίδρομο ηχείο βάσης και όχι ένα μεγάλο δαπέδου. Μπορεί να "στένευε" λίγο το sweet spot σου, αλλά σίγουρα θα κέρδιζες πολύ περισσότερα απ' όσα χάνεις κυνηγώντας τη χίμαιρα του μπάσου...//; - )

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Για αυτό υπάρχει πληθώρα ηχείων με μεγάλες κατασκευαστικές φιλοσοφίες,για να μπορέσουμε να επιλέξουμε το καταλληλότερο για τον χώρο μας και τις προτιμήσεις μας.
Πιστεύω πάντος οτι η επιλογή μου σε ηχεία,είναι επιτυχημένη,διότι υπάρχουν ολα τα θετικά για τον χώρο που τα φιλοξενεί,βέβαια μακάρι να ήταν καμμιά 10αριά τετραγωνικά μεγαλύτερος,όμως η φιλοσοφία του ομόκεντρου,με γλύτωσε απο πολλές ανεπιθύμητες ανακλάσεις.:cool_4:

Ξεφύγαμε όμως απο το κυρίως θέμα μας.;-)

 

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Μια και μιλησατε για ισχυ για δειτε και ολοκληρο το ενισχυτικο set up:

http://www.hometheaterhifi.com/volume_14_1/show-report-ces-2007-page-13.html

 

[RDoherty]

Re: Σαφώς

τη χίμαιρα του μπάσου...//; - )

Το θέμα αυτό το καλύψαμε στο subΤσαρουχάδικο thread :happy_6:

 

[Gebreselassie]

Μια και μιλησατε για ισχυ για δειτε και ολοκληρο το ενισχυτικο set up:

http://www.hometheaterhifi.com/volume_14_1/show-report-ces-2007-page-13.html

Μου κάνει εντύπωση που έχουν και τραβηγμένες τις κουρτίνες. Παντοκατευθυντικό και από πίσω τζαμαρία. Εκεί μέσα πρέπει να έγινε κόλαση...

 

[costas EAR]

Αν βγάζαν ένα τέτοιο ηχείο δικάναλο, πιστεύω θα ήταν πολύ καλύτερο.

 

[Costas Coyias]

Και δε μου λέτε ρε παιδιά; Οι πόλοι καθενός από τα πεπόνια πάλλονται με ηλεκτροδυναμικούς κινητήρες, προσανατολισμένους αντίκρυ μεταξύ τους;

 

[Cpt.Haddock]

Δες το επισυναπτόμενο αρχείο σε PDF. Βέβαια, αφορά στα μικρότερα mbl model 111, αλλά η αρχή λειτουργίας είναι ίδια...//; - )

 

[Βασίλης Χουρμουζιάδης]

Re: Όλο απορίες είναι τελευταία...

Τώρα, προς τι όλη η φασαρία; Γιατί να επιλέξουμε ένα παντοκατευθυντικό ηχείο; Τι παραπάνω προσφέρει στην ακουστική απόλαυση της στερεοφωνικής αναπαραγωγής, όπως την έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια;[/FONT]

Γιατί καπετάνιε μου τα ηχεία της MBL δεν είναι συνηθισμένα παντοκατευθυντικά ηχεία.

Γιατί καπετάνιε μου την πρώτη φορά που άκουσα τα MBL 101E Radialstrahler ( το πρόγονο αυτού του τέρατος της φωτογραφίας ) ξέχασα το όνομά μου, ποιός είμαι, που πάω και που βρίσκομαι.

Γιατί για πρώτη φορά στην ζωή μου άκουσα ένα ηχείο ( ή καλύτερα σύστημα ) το οποίο όχι μόνο ξεπερνούσε ότι είχα ακούσει μέχρι τότε, εν έτει 2000, αλλά έδινε στην αναπαραγωγή του ήχου μία αληθοφάνεια - κατά την ταπεινή μου άποψη - συγκλονιστική.

Η ακρόαση των MBL 101E είναι μία απο τις τρείς κορυφαίες προσωπικές εμπειρίες που έχω στον χώρο του High-End.

To κόστος κτήσης του συγκεκριμένου συστήματος είναι δυστυχώς υψηλότατο και κατά συνέπεια το σύστημα με τα ηχεία αυτά ΟΦΕΙΛΕΙ να παίξει "μαγικά".

Πολύ ωραία μας τα 'πες κυρ Σπύρε!
Νομίζω ότι η ολογραφική αναπαράσταση σκηνής είναι βούτυρο στο ψωμί των δίπολων και φαντάζομαι, (διότι δεν τα έχω ακούσει), ότι τα παντοκατευθυντικά σε mbl, θα τα πηγαίνουν πάρα πολύ καλά σε αυτόν τον τομέα.

Δέν τα πηγαίνουν απλώς "πάρα πολύ καλά σε αυτόν τον τομέα", τα πηγαίνουν υπέροχα.

Μακάρι να μπορούσαμε να αποκτήσουμε ιδίαν άποψη για τα πολύ ενδιαφέροντα από κατασκευαστικής άποψης αυτά ηχεία. Να σημειώσω ότι τα 106dB για εμένα είναι υπέρ-αρκετά...

Υποθέτω οτι η MBL θα συμμετάσχει στην έκθεση του Μονάχου το 2007.
Οσοι επισκεφθούν τη συγκεκριμένη Έκθεση καλά θα κάνουν να επισκεφθούν το δωμάτιό της MBL.

 

[Cpt.Haddock]

Γι' αυτό σε λέω Kill Bill...

...την πρώτη φορά που άκουσα τα MBL 101E Radialstrahler ( το πρόγονο αυτού του τέρατος της φωτογραφίας ) ξέχασα το όνομά μου, ποιός είμαι, που πάω και που βρίσκομαι...

...Η ακρόαση των MBL 101E είναι μία απο τις τρείς κορυφαίες προσωπικές εμπειρίες που έχω στον χώρο του High-End...

Να μια εμπειρία που θα πλήρωνα όσο όσο να τη ζήσω. Τυχεράκια...//; - )