Μεγάλη διαδικτυακή συναυλία 13/12, 21.00 (σχόλια)

[haris1308]

Δηλαδή πρέπει ν απαντάω στα γραφόμενά σου μόνο όταν αναφέρεσαι προσωπικά?

Οχι βέβαια. Προφανώς θα απαντάς σε όσα κρίνεις εσύ σκόπιμο. Εγώ όμως, όφειλα να διευκρινίσω πως τα περί εμετικων σχολίων δεν αφορούσαν εσένα, προς αποφυγή παρερμηνειων.

Τα υπόλοιπα δεν θα τα σχολιάσω.

Κατανοητό και αναμενόμενο.

 

[Nick Arvanitakis]

Κατανοητό και αναμενόμενο.

Μπαα..

 

[haris1308]

Μπαα..

Δεν πειράζει. Άσε να καταλαβαίνω μέχρι εκεί που μου κόβει.

 

[Παναγιώτης Μελάς]

Οπότε, μάλλον ενόχλησε και ο διοργανωτής. Βλέπεις, αυτοί του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, συναγελαζονται ενίοτε και με άλλους "απλυτους", σε πορείες και συλλαλητήρια..

Ξέρεις, Χάρη, η παραγωγή πολιτισμού - με την ευρύτερη έννοια του όρου - για το παρόν σύστημα εθεωρείτο πάντα πως είναι υπόθεση ατόμων και όχι φορέων.

Εδώ και πολλές δεκαετίες - τουλάχιστον για τη χώρα μας - κάθε πολιτιστική δημιουργία που, είτε ήταν κάποιου μεμονωμένου δημιουργού, είτε ήταν κάποιας ευρύτερης ομάδας ή συνόλου ανθρώπων, αν εμφανιζόταν ως "τέχνη για την τέχνη", είχε πάντα τους προβολείς στραμένους πάνω της.

Αντίθετα, όταν αυτή η δημιουργία γινόταν τέχνη για τον λαό, κοινωνός συναισθημάτων, οδηγός μάχης κι ευτυχίας, αντικείμενο ευρύτερης αποδοχής, η προσπάθεια για θάψιμο ή και πλήρη εξαφανισμό ήταν πάντα παρούσα. Σε ποιο σχολικό βιβλίο διδάχτηκαν οι Ρίτσος, Βάρναλης, Σεφέρης, Ελύτης, Καμπανέλλης, Γκάτσος, Ρώτας κλπ. κλπ.; Και δεν εννοώ σήμερα, που πια είναι αδύνατο να κρυφτούν, αλλά παλιότερα. Ακόμα και ο Σολωμός ή ο άλλος εθνικός ποιητής, ο Παλαμάς, πόση συμμετοχή είχαν στα σχολικά βιβλία;

Αν μάλιστα πιάσεις τους πεζογράφους, εκεί να δεις τι γινόταν.

Αν δεν υπήρχε ένας Θεοδωράκης αρχικά και στη συνέχεια και σχεδόν ταυτόχρονα ένας Χατζηδάκις, ποιοι και πότε θα μαθαίναμε για όλους τους παραπάνω; Τα μυαλά μας μας τα γανώνανε με τους διάφορους Δροσίνη, Μελά (τον Σπύρο), που και που κανέναν Παπαδιαμάντη (κι αυτόν επιλεκτικά), Καρκαβίτσα (κι αυτόν επιλεκτικά) κ.α. παρόμοιους.

Α, και τον Γαργάλατα, για να μην ξεχνιόμαστε.

Χρειάστηκαν τα δυο Νόμπελ, μετά ο Θεοδωράκης, ο Χατζηδάκις και μεταπολιτευτικά το επόμενο κύμα των σπουδαίων συνθετών, να κοινωνήσουν τη μεγάλη ποίηση (κι από κοντά τη μεγάλη λογοτεχνία) στον απλό λαό. Μέχρι τότε, και υπό το βάρος των αποτελεσμάτων του εμφυλίου, παιδιά και μεγάλοι μαθαίναμε μόνο τα:

Τώρα ποὺ θὰ φύγω καὶ θὰ πάω στὰ ξένα
καὶ θὰ ζοῦμε μῆνες, χρόνους χωρισμένοι,
ἄφησε νὰ πάρω κάτι κι ἀπὸ σένα,
γαλανὴ πατρίδα πολυαγαπημένη...

...του Δροσίνη (Χώμα ελληνικό)

και το

Καθαρώτατον ἥλιο ἐπρομηνοῦσε
Τῆς αὐγῆς τὸ δροσᾶτο ὕστερο ἀστέρι...

...του Σολωμού (ο Λάμπρος), άντε και τα πρώτα 3-4 τετράστιχα του "Ύμνου εις την Ελευθερίαν" του.

Ακόμα και οι μεγάλοι ρεμπέτες (Τσιτσάνης, Βαμβακάρης, Παπαϊωάννου, Παγιουμτζής, Μπαγιαντέρας κ.α., καθώς και ο Χιώτης, που γράφει ο Κόγιας), έμεναν στην αφάνεια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και βέβαια μακριά από το ραδιόφωνο, το μόνο μέσο που μπορούσε τότε να χρησιμοποιηθεί για να φτάσουν οι δημιουργίες τους στον απλό λαό. Το κοινό που μπορούσε να τους παρακολουθήσει, πέραν των - κατά κανόνα φραγκάτων - θαμώνων των κέντρων που κάποιοι από αυτούς εμφανίζονταν, ήταν μικρό και πολύ συγκεκριμένο και απαιτούσε προσπάθεια, πραγματική και οικονομική, να φτάσουν τα έργα τους στον κόσμο. Ακόμα και οι δισκογραφικές εταιρείες έπασχαν από μεγάλη δυσκοιλιότητα, όταν έπρεπε να βγάλουν κάποιον δίσκο τους.

Όσο για τους μετέπειτα, αρχής γενόμενης από τον Θεοδωράκη, εκεί να δεις δυσκοιλιότητα.

Το θέμα είναι τεράστιο και φυσικά, εδώ που τα γράφω αυτά, μπορεί και να φωνάζω σε βουλωμένα αυτιά ή για άλλους (ολίγους) απλά να τα υπενθυμίζω. Ωστόσο, θα τελειώσω αυτή μου την αναφορά με τις φράσεις του Βάρναλη, του Ρίτσου και του Μαγιακόφσκι, που κατά διαβολική σύμπτωση ήταν όλοι τους από την ίδια πάστα:

«Εννοούμε να παρατήσουνε οι καλλιτέχνες πια τα στείρα δόγματα της αριστοκρατικότητας της τέχνης, της αγνής ποίησης, της φυγής απ’ την πραγματικότητα και τον ατομικισμό και την περιφρόνηση των αγελαίων και να πλησιάσουνε το λαό. Να τον νιώσουνε, να τον αγαπήσουνε, να δουλέψουν γι’ αυτόν» (Κώστας Βάρναλης).

«Η ποίηση πρέπει να είναι ένας οδηγός μάχης κι ευτυχίας, ένα όπλο στα χέρια του λαϊκού αγωνιστή, μια σημαία στα χέρια της ελευθερίας» (Γιάννης Ρίτσος).

«Η τέχνη δεν είναι για ν’ αντανακλά την πραγματικότητα, αλλά για να μεγεθύνει σαν φακός» (Μαγιακόφσκι - το έχει κάνει και τραγούδι ο Μικρούτσικος αυτό, με μια ελαφρά διαφοροποίηση στον στίχο, που είναι ελεύθερη μετάφραση του Ρίτσου)

Αν παίξουν τίποτε από Ζαμπέτα, Χιώτη και Γαβαλά, εγώ θα τη δω...

Για τον πρώτο και τον τρίτο δεν είμαι σίγουρος. Για τον δεύτερο ίσως. Τουλάχιστον μπορεί να ακουστούν τραγούδια από τον Επιτάφιο του Θεοδωράκη, του οποίου την πρώτη εκτέλεση (Μπιθικώτσης-Καίτη Θύμη) είχε κοσμήσει με το μπουζούκι του ανεπανάληπτα ο Χιώτης, ως γνωστόν. Πάλι όμως, αυτά που γράφω είναι εικασίες, αφού το πρόγραμμα παραμένει άγνωστο προς το παρόν.

Σε ότι με αφορά, κι εγώ πολύ ευχαρίστως θα ήθελα να έχουν συμπεριλάβει όλους τους παραπάνω.

 

[haris1308]

Ξέρεις, Χάρη, η παραγωγή πολιτισμού - με την ευρύτερη έννοια του όρου - για το παρόν σύστημα εθεωρείτο πάντα πως είναι υπόθεση ατόμων και όχι φορέων.

Εδώ και πολλές δεκαετίες - τουλάχιστον για τη χώρα μας - κάθε πολιτιστική δημιουργία που, είτε ήταν κάποιου μεμονωμένου δημιουργού, είτε ήταν κάποιας ευρύτερης ομάδας ή συνόλου ανθρώπων, αν εμφανιζόταν ως "τέχνη για την τέχνη", είχε πάντα τους προβολείς στραμένους πάνω της.

Αντίθετα, όταν αυτή η δημιουργία γινόταν τέχνη για τον λαό, κοινωνός συναισθημάτων, οδηγός μάχης κι ευτυχίας, αντικείμενο ευρύτερης αποδοχής, η προσπάθεια για θάψιμο ή και πλήρη εξαφανισμό ήταν πάντα παρούσα. Σε ποιο σχολικό βιβλίο διδάχτηκαν οι Ρίτσος, Βάρναλης, Σεφέρης, Ελύτης, Καμπανέλλης, Γκάτσος, Ρώτας κλπ. κλπ.; Και δεν εννοώ σήμερα, που πια είναι αδύνατο να κρυφτούν, αλλά παλιότερα. Ακόμα και ο Σολωμός ή ο άλλος εθνικός ποιητής, ο Παλαμάς, πόση συμμετοχή είχαν στα σχολικά βιβλία;

Αν μάλιστα πιάσεις τους πεζογράφους, εκεί να δεις τι γινόταν.

Αν δεν υπήρχε ένας Θεοδωράκης αρχικά και στη συνέχεια και σχεδόν ταυτόχρονα ένας Χατζηδάκις, ποιοι και πότε θα μαθαίναμε για όλους τους παραπάνω; Τα μυαλά μας μας τα γανώνανε με τους διάφορους Δροσίνη, Μελά (τον Σπύρο), που και που κανέναν Παπαδιαμάντη (κι αυτόν επιλεκτικά), Καρκαβίτσα (κι αυτόν επιλεκτικά) κ.α. παρόμοιους.

Α, και τον Γαργάλατα, για να μην ξεχνιόμαστε.

Χρειάστηκαν τα δυο Νόμπελ, μετά ο Θεοδωράκης, ο Χατζηδάκις και μεταπολιτευτικά το επόμενο κύμα των σπουδαίων συνθετών, να κοινωνήσουν τη μεγάλη ποίηση (κι από κοντά τη μεγάλη λογοτεχνία) στον απλό λαό. Μέχρι τότε, και υπό το βάρος των αποτελεσμάτων του εμφυλίου, παιδιά και μεγάλοι μαθαίναμε μόνο τα:

Τώρα ποὺ θὰ φύγω καὶ θὰ πάω στὰ ξένα
καὶ θὰ ζοῦμε μῆνες, χρόνους χωρισμένοι,
ἄφησε νὰ πάρω κάτι κι ἀπὸ σένα,
γαλανὴ πατρίδα πολυαγαπημένη...

...του Δροσίνη (Χώμα ελληνικό)

και το

Καθαρώτατον ἥλιο ἐπρομηνοῦσε
Τῆς αὐγῆς τὸ δροσᾶτο ὕστερο ἀστέρι...

...του Σολωμού (ο Λάμπρος), άντε και τα πρώτα 3-4 τετράστιχα του "Ύμνου εις την Ελευθερίαν" του.

Ακόμα και οι μεγάλοι ρεμπέτες (Τσιτσάνης, Βαμβακάρης, Παπαϊωάννου, Παγιουμτζής, Μπαγιαντέρας κ.α., καθώς και ο Χιώτης, που γράφει ο Κόγιας), έμεναν στην αφάνεια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και βέβαια μακριά από το ραδιόφωνο, το μόνο μέσο που μπορούσε τότε να χρησιμοποιηθεί για να φτάσουν οι δημιουργίες τους στον απλό λαό. Το κοινό που μπορούσε να τους παρακολουθήσει, πέραν των - κατά κανόνα φραγκάτων - θαμώνων των κέντρων που κάποιοι από αυτούς εμφανίζονταν, ήταν μικρό και πολύ συγκεκριμένο και απαιτούσε προσπάθεια, πραγματική και οικονομική, να φτάσουν τα έργα τους στον κόσμο. Ακόμα και οι δισκογραφικές εταιρείες έπασχαν από μεγάλη δυσκοιλιότητα, όταν έπρεπε να βγάλουν κάποιον δίσκο τους.

Όσο για τους μετέπειτα, αρχής γενόμενης από τον Θεοδωράκη, εκεί να δεις δυσκοιλιότητα.

Το θέμα είναι τεράστιο και φυσικά, εδώ που τα γράφω αυτά, μπορεί και να φωνάζω σε βουλωμένα αυτιά ή για άλλους (ολίγους) απλά να τα υπενθυμίζω. Ωστόσο, θα τελειώσω αυτή μου την αναφορά με τις φράσεις του Βάρναλη, του Ρίτσου και του Μαγιακόφσκι, που κατά διαβολική σύμπτωση ήταν όλοι τους από την ίδια πάστα:

«Εννοούμε να παρατήσουνε οι καλλιτέχνες πια τα στείρα δόγματα της αριστοκρατικότητας της τέχνης, της αγνής ποίησης, της φυγής απ’ την πραγματικότητα και τον ατομικισμό και την περιφρόνηση των αγελαίων και να πλησιάσουνε το λαό. Να τον νιώσουνε, να τον αγαπήσουνε, να δουλέψουν γι’ αυτόν» (Κώστας Βάρναλης).

«Η ποίηση πρέπει να είναι ένας οδηγός μάχης κι ευτυχίας, ένα όπλο στα χέρια του λαϊκού αγωνιστή, μια σημαία στα χέρια της ελευθερίας» (Γιάννης Ρίτσος).

«Η τέχνη δεν είναι για ν’ αντανακλά την πραγματικότητα, αλλά για να μεγεθύνει σαν φακός» (Μαγιακόφσκι - το έχει κάνει και τραγούδι ο Μικρούτσικος αυτό, με μια ελαφρά διαφοροποίηση στον στίχο, που είναι ελεύθερη μετάφραση του Ρίτσου)



Για τον πρώτο και τον τρίτο δεν είμαι σίγουρος. Για τον δεύτερο ίσως. Τουλάχιστον μπορεί να ακουστούν τραγούδια από τον Επιτάφιο του Θεοδωράκη, του οποίου την πρώτη εκτέλεση (Μπιθικώτσης-Καίτη Θύμη) είχε κοσμήσει με το μπουζούκι του ανεπανάληπτα ο Χιώτης, ως γνωστόν. Πάλι όμως, αυτά που γράφω είναι εικασίες, αφού το πρόγραμμα παραμένει άγνωστο προς το παρόν.

Σε ότι με αφορά, κι εγώ πολύ ευχαρίστως θα ήθελα να έχουν συμπεριλάβει όλους τους παραπάνω.

Σε ευχαριστώ για αυτό το εξαιρετικό ποστ!
Μια μικρή μόνο διόρθωση, με όλον τον σεβασμό. Αν δεν κάνω λάθος, η πρώτη εκτέλεση του Επιτάφιου ήταν με τη Νανα Μούσχουρη και μάλιστα σε ενορχήστρωση Χατζιδάκι. Ακολούθησε η κλασσική και αξεπέραστη έκδοση με τον Μπιθικωτση και τον Χιώτη στο μπουζούκι, ενώ υπήρξε και μια τρίτη με τη Μαίρη Λίντα.

 

[Costas Coyias]

Ααααα, για να σας πω! Δε θέλω Θεοδωράκη κύριέ μου! Δε θέ-λω! Τον βαρέθηκα πια! Χιώτη θέλω, τα δικά του, τα κυριλέ, τα δύσκολα, αυτά που έπαιζε τότε το ραδιόφωνο και χαλούσε κόσμο ο Χιώτης - άκου στην αφάνεια ο Χιώτης! Τί άλλο θα διαβάσω πρωί - πρωί ρε!

Ή έστω, να ακούσω αυτό εδώ!
Παιδιά! ακούστε εδώ τον Αντώνη Ρεπάνη, να πάρετε μνια γεύση, πώς ρίχνει χυλόπιτα ο @haris1308 στα μανούλια των βορείων προαστίωνε. Η εισαγωγή είναι ε-ξαι-ρε-τι-κή, την έχω βάλει και ringtone στο κινητό - το δικό μου! Όχι του Χάρη... Σε flac! Όχι mp3 κι αηδίες...

 

[el_diablo]

Ανδρουλιδάκης Μανόλης
Αντωνοπούλου Ρίτα
Γλυκερία
Δεληβοριάς Φοίβος
Δρογώσης Στάθης
Ζουγανέλη Ελεωνόρα
Θηβαίος Χρήστος
Θωμαϊδης Κώστας
Ίκαρη Βιολέτα
Κανά Μελίνα
Κότσιρας Γιάννης
Λέκκας Βασίλης
Λιδάκης Μανώλης
Μακεδόνας Κώστας
Μητσιάς Μανώλης
Μουζουράκης Πάνος
Μουτσάτσου Αναστασία
Μπάμπαλη Ανδριάννα
Μπάσης Δημήτρης
Μποφίλιου Νατάσσα
Νέγκα Γιώτα
Νταλάρας Γιώργος
Παπακωνσταντίνου Βασίλης
Πασχαλίδης Μίλτος
Περίδης Ορφέας
Πορτοκάλογλου Νίκος
Σάττι Μαρίνα
Τριανταφυλλίδης Κώστας
Τσακνής Διονύσης
Φάμελλος Μανώλης
Φαραντούρη Μαρία

Τα ιδια και τα ιδια.Σκετη βαρεμαρα.Οχι οτι με συγκινει το εντεχνο αλλα θα ακουγα Σοφια Αβραμιδου που εχει και φωναρα η κανα λαικο απο την Μαρια Φασουλακη.Δηλαδη αν δεν ειναι η Ικαρη , η Σαττι και κανα δυο ακομα θα νομιζες οτι κατεβηκε η Εθνικη Εντεχνου Ρεβεγιον : )

 

[el_diablo]

Ας παιξει καποιος την συναυλια στο μυαλο του και μετα ας ακουσει και αυτο.Ε λοιπον ?

 

[wnet]

Τα ιδια και τα ιδια.Σκετη βαρεμαρα.Οχι οτι με συγκινει το εντεχνο αλλα θα ακουγα Σοφια Αβραμιδου που εχει και φωναρα η κανα λαικο απο την Μαρια Φασουλακη.Δηλαδη αν δεν ειναι η Ικαρη , η Σαττι και κανα δυο ακομα θα νομιζες οτι κατεβηκε η Εθνικη Εντεχνου Ρεβεγιον : )

Ότι πολιτισμό έκαναν... έκαναν... οι εν λόγω μουσικοί...
Έλεος με αυτό το ..."έντεχνο"

Δηλαδή αυτό είναι άτεχνο;;;

 

[daharis666]

Ααααα, για να σας πω! Δε θέλω Θεοδωράκη κύριέ μου! Δε θέ-λω! Τον βαρέθηκα πια! Χιώτη θέλω, τα δικά του, τα κυριλέ, τα δύσκολα, αυτά που έπαιζε τότε το ραδιόφωνο και χαλούσε κόσμο ο Χιώτης - άκου στην αφάνεια ο Χιώτης! Τί άλλο θα διαβάσω πρωί - πρωί ρε!

Ή έστω, να ακούσω αυτό εδώ!
Παιδιά! ακούστε εδώ τον Αντώνη Ρεπάνη, να πάρετε μνια γεύση, πώς ρίχνει χυλόπιτα ο @haris1308 στα μανούλια των βορείων προαστίωνε. Η εισαγωγή είναι ε-ξαι-ρε-τι-κή, την έχω βάλει και ringtone στο κινητό - το δικό μου! Όχι του Χάρη... Σε flac! Όχι mp3 κι αηδίες...

ναι αλλά αυτοί δεν ανήκουν κύριε μου στην σερτιφαιντ λίστα καλλιτεχνών του Κόμματος....επομένως δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στον λαο

ορίστε μας που τους κάνετε κ υποδείξεις

 

[Nick Arvanitakis]

Πω ρε κόλλημα...
Λες και μας ενδιαφέρει τι ψηφίζει ο κάθε τραγουδιστής.

 

[daharis666]

εμάς όχι....κάποιους ναι

 

[el_diablo]

Ότι πολιτισμό έκαναν... έκαναν... οι εν λόγω μουσικοί...
Έλεος με αυτό το ..."έντεχνο"

Δηλαδή αυτό είναι άτεχνο;;;

Δεν το ειχα ξανακουσει αυτο το κομματι , θυμιζει royksopp και αλλες ηλεκτρονικα μπαντες.To εχει γυρισει ο Tαφ απο το hip hop η ειναι μεμονωμενη αποπειρα ?
Μιλαω για αυτο το κομματι γιατι το video που εβαλεςε δεν μου επαιζε

 

[wnet]

... το video που εβαλεςε δεν μου επαιζε

Είναι από Live streaming, στα 4 πρώτα λεπτά δεν έχουν ξεκινήσει να παίζουν, απλά προχώρα το κανα τετράλεπτο.

 

[haris1308]

Ανοίγει ένας άνθρωπος ένα νήμα για μια διαδικτυακή συναυλία με πλήθος καλλιτεχνών, η οποία ανεξάρτητα από το προσωπικό γούστο του καθενός που είναι απόλυτα σεβαστό , αποτελεί ένα γεγονός στις ιδιόμορφες συνθήκες του λοκνταουν, που έχει σαν αποτέλεσμα και το κλείσιμο των "θεαμάτων" με την ευρύτερη έννοια.
Αμέσως αρχίζουν δύο τρεις να το γ@μανε, κάνοντας κακογουστα αστειάκια περί "κομμουνιστών". Στη συνέχεια διανθιζουν την ανοησία τους, κάνοντας αστειάκια για πιτόγυρα, λιγδα και μπόχα, αυτών που θα παρακολουθουσαν μια τέτοια συναυλία, αν οι συνθήκες το επέτρεπαν.
Και στο τέλος, αυτοί οι ίδιοι το παίζουν υπεράνω, κατηγορώντας αυτούς που εξ'αρχης διαμαρτυρηθηκαν για το ξεσκισμα του νήματος, ότι τάχα μου βάζουν ετικέτες και έχουν λίστα αποδεκτών καλλιτεχνών από το κόμμα...

Τι φάση ρε φίλε!

 

[Costas Coyias]

Πού ήσουνα τόση ώρα ρε! Εκκλησία πήγες;

 

[Dretman]

Ανοίγει ένας άνθρωπος ένα νήμα για μια διαδικτυακή συναυλία με πλήθος καλλιτεχνών, η οποία ανεξάρτητα από το προσωπικό γούστο του καθενός που είναι απόλυτα σεβαστό , αποτελεί ένα γεγονός στις ιδιόμορφες συνθήκες του λοκνταουν, που έχει σαν αποτέλεσμα και το κλείσιμο των "θεαμάτων" με την ευρύτερη έννοια.
Αμέσως αρχίζουν δύο τρεις να το γ@μανε, κάνοντας κακογουστα αστειάκια περί "κομμουνιστών". Στη συνέχεια διανθιζουν την ανοησία τους, κάνοντας αστειάκια για πιτόγυρα, λιγδα και μπόχα, αυτών που θα παρακολουθουσαν μια τέτοια συναυλία, αν οι συνθήκες το επέτρεπαν.
Και στο τέλος, αυτοί οι ίδιοι το παίζουν υπεράνω, κατηγορώντας αυτούς που εξ'αρχης διαμαρτυρηθηκαν για το ξεσκισμα του νήματος, ότι τάχα μου βάζουν ετικέτες και έχουν λίστα αποδεκτών καλλιτεχνών από το κόμμα...

Τι φάση ρε φίλε!

Είσαι νέος στο φόρουμ φιλαράκι..;

 

[haris1308]

Πού ήσουνα τόση ώρα ρε! Εκκλησία πήγες;

Ε ναι βρε.. Του Άη Νικόλα σήμερα!
Αρβανιτακη να σε χαιρόμαστε!
(καλό παιδί αλλά γάβρος)

 

[Costas Coyias]

Γαύρος. Τί να πεις! Ουδείς τέλειος...

 

[haris1308]

Γαύρος. Τί να πεις! Ουδείς τέλειος...

Εντάξει..
Γαύρος
Αυγό
Τραίνο
Κ@υλα..