Μοντελισμός

[abcd]

...μήπως θα μπορούσαν οι διαχειριστές, αν θελουν, να ανοίξουν μια υποενότητα μοντελισμού

Μπορείς να το ανοίξεις κι εσύ φίλε μου αν θέλεις, αλλιώς πες μου να το ανοίξω εγώ.

Κύριε διαχειριστά ευχαριστώ. Ανοίξτε το εσείς όπως κρίνετε...

Ο τίτλος μπορεί ν' αλλάξει εύκολα αν προτείνεις κάποιον διαφορετικό.

 

[Kyriakoskypraios]

Συζητηση για μοντελισμο

 

[kogni]

Τέλεια !!!
Έχω να ασχοληθώ χρόνια με το παλιό μου χόμπι !
Υπάρχει ο στατικός μοντελισμος
Και ο τηλεκατευθυνομενος μοντελισμος ...

 

[Dimpas]

Στατικό ή τηλεκατευθυνόμενο ???

 

[Kyriakoskypraios]

Στατικό ή τηλεκατευθυνόμενο ???

Στατικο

 

[kogni]

Και τα δύο

 

[Kyriakoskypraios]

Και τα δύο

Ασχολουμε με στατικο καθε ειδουσ πχ διοραματα σπιτακια ξυλογλυπτικη καραβακια

 

[Kyriakoskypraios]

Κ

Ασχολουμε με στατικο καθε ειδουσ πχ διοραματα σπιτακια ξυλογλυπτικη καραβακια[/QUOT

Και τα δύο

Ασχολουμε με στατικο καθε ειδουσ πχ διοραματα σπιτακια ξυλογλυπτικη καραβακια

Κανεις με αυτο το χομπι

 

[Kyriakoskypraios]

Και τα δύο

Κατι συγκεκριμενο

 

[Dimpas]

Μικρό παιδί σαν ήμουνα και πήγαινα σχολείο... μικρό παιδί !
Είχα στα δώσει πολλά λεφτά σε Καλφάκη, Plastimodelismo κτλ...
Έφτιαχνα προπέλες του Β παγκοσμίου πολέμου.
Ο σεισμός του 99 κατέστρεψε σχεδόν όλα τα μοντέλα μου και έμειναν 3-4 που πλέον είναι στο πατρικό και πάνω σε ένα ράφι.
Η μάνα μου βάζει συχνά το χεράκι της να τα ξεσκονίζει και τα έχει πετσοκόψει, ιδίως τα σκέλη και τις αντέννες...

Αυτό που έχει μείνει τώρα είναι παραπάνω από 15 άφτιαχτα 48αρια 32 άρια Tamiya, Hasegawa, Dragon ( με Photo edged) 2 κουτιά με χρώματα humbrol gunze στόκοι αερογράφοι ντουκόχαρτα πινέλα λαβίδες κόφτες , δεκάδες περιοδικά, βιβλία, μίτζιλα τζίτζιλα......

Έχω φτιάξει μια όμορφη επιφάνεια, ένα ξύλινο ταμπλό 50Χ50 περίπου και την έχω για επιφάνεια εργασίας όμορφη με πυχάκια κάπου το 2012 όταν είχα ξαναπιάσει για 3 μήνες τον κόφτη.

Ένα P-47 ένα Spitfire MKIX ένα DO-217 Night fighter είναι ακόμα ημιτελή και περιμένουν τελικό βάψιμο και χαλκομανίες...

Άν θα μου κάτσει το joker θα τα ξαναπιάσω, βέβαια κάθε που περνάω από την Ιπποκράτους μπαίνω και χαζεύω έτσι να γεμίσει το μάτι μου.
Βέβαια αν υπήρχε και ένα υπόγειο με μόνο δικό μου χώρο για εργαστήριο και γραφείο θα υπήρχε σίγουρα και χώρος-γωνία μοντελισμού

 

[Kyriakoskypraios]

Μικρό παιδί σαν ήμουνα και πήγαινα σχολείο... μικρό παιδί !
Είχα στα δώσει πολλά λεφτά σε Καλφάκη, Plastimodelismo κτλ...
Έφτιαχνα προπέλες του Β παγκοσμίου πολέμου.
Ο σεισμός του 99 κατέστρεψε σχεδόν όλα τα μοντέλα μου και έμειναν 3-4 που πλέον είναι στο πατρικό και πάνω σε ένα ράφι.
Η μάνα μου βάζει συχνά το χεράκι της να τα ξεσκονίζει και τα έχει πετσοκόψει, ιδίως τα σκέλη και τις αντέννες...

Αυτό που έχει μείνει τώρα είναι παραπάνω από 15 άφτιαχτα 48αρια 32 άρια Tamiya, Hasegawa, Dragon ( με Photo edged) 2 κουτιά με χρώματα humbrol gunze στόκοι αερογράφοι ντουκόχαρτα πινέλα λαβίδες κόφτες , δεκάδες περιοδικά, βιβλία, μίτζιλα τζίτζιλα......

Έχω φτιάξει μια όμορφη επιφάνεια, ένα ξύλινο ταμπλό 50Χ50 περίπου και την έχω για επιφάνεια εργασίας όμορφη με πυχάκια κάπου το 2012 όταν είχα ξαναπιάσει για 3 μήνες τον κόφτη.

Ένα P-47 ένα Spitfire MKIX ένα DO-217 Night fighter είναι ακόμα ημιτελή και περιμένουν τελικό βάψιμο και χαλκομανίες...

Άν θα μου κάτσει το joker θα τα ξαναπιάσω, βέβαια κάθε που περνάω από την Ιπποκράτους μπαίνω και χαζεύω έτσι να γεμίσει το μάτι μου.
Βέβαια αν υπήρχε και ένα υπόγειο με μόνο δικό μου χώρο για εργαστήριο και γραφείο θα υπήρχε σίγουρα και χώρος-γωνία μοντελισμού

Μικρό παιδί σαν ήμουνα και πήγαινα σχολείο... μικρό παιδί !
Είχα στα δώσει πολλά λεφτά σε Καλφάκη, Plastimodelismo κτλ...
Έφτιαχνα προπέλες του Β παγκοσμίου πολέμου.
Ο σεισμός του 99 κατέστρεψε σχεδόν όλα τα μοντέλα μου και έμειναν 3-4 που πλέον είναι στο πατρικό και πάνω σε ένα ράφι.
Η μάνα μου βάζει συχνά το χεράκι της να τα ξεσκονίζει και τα έχει πετσοκόψει, ιδίως τα σκέλη και τις αντέννες...

Αυτό που έχει μείνει τώρα είναι παραπάνω από 15 άφτιαχτα 48αρια 32 άρια Tamiya, Hasegawa, Dragon ( με Photo edged) 2 κουτιά με χρώματα humbrol gunze στόκοι αερογράφοι ντουκόχαρτα πινέλα λαβίδες κόφτες , δεκάδες περιοδικά, βιβλία, μίτζιλα τζίτζιλα......

Έχω φτιάξει μια όμορφη επιφάνεια, ένα ξύλινο ταμπλό 50Χ50 περίπου και την έχω για επιφάνεια εργασίας όμορφη με πυχάκια κάπου το 2012 όταν είχα ξαναπιάσει για 3 μήνες τον κόφτη.

Ένα P-47 ένα Spitfire MKIX ένα DO-217 Night fighter είναι ακόμα ημιτελή και περιμένουν τελικό βάψιμο και χαλκομανίες...

Άν θα μου κάτσει το joker θα τα ξαναπιάσω, βέβαια κάθε που περνάω από την Ιπποκράτους μπαίνω και χαζεύω έτσι να γεμίσει το μάτι μου.
Βέβαια αν υπήρχε και ένα υπόγειο με μόνο δικό μου χώρο για εργαστήριο και γραφείο θα υπήρχε σίγουρα και χώρος-γωνία μοντελισμού

εχω φτιαξει ενα δικο μου μεροσ στον κηπο απο παλιεσ πορτεσ και εκει παιρναω τον ελευθερο χρονο μου δεν ειναι οτι καλυτερο αλλα την δουλεια του την κανει.Αυτα που φτιαχνω ειναι βασικα απο ξυλο βλεπεισ εδω που ειμαστε δεν εχουμε την πολυτελεια να περνουμε καποια πραγματα που μασ κανουν αναγκη.

 

[Dimpas]

Ξέρει κανείς τι γίνεται με τις χαλκομανίες ? Μετά απο τόσα χρόνια θα υπάρχουν ή θα έχουν χαλάσει ???

 

[Kyriakoskypraios]

Ξέρει κανείς τι γίνεται με τις χαλκομανίες ? Μετά απο τόσα χρόνια θα υπάρχουν ή θα έχουν χαλάσει ???

λογικα θα εχουν μαυριση μονο εκτοσ και αν υπαρχει υγρασια με μια αλειφη για τετοια υλικα θα τησ επαναφερεισ στο σταδιο που ηταν πριν

 

[Νίκος Τεγόπουλος]

Τυχαία έπεσα πάνω στο θέμα. Τι μου θυμίσατε! Οπαδός του πλαστικομοντελισμού από τα 15 μου. Το ενδιαφέρον μου εστιάζονταν αποκλειστικά στην κατασκευή μαχητικών αεροσκαφών, Β' Π.Π., και μετέπειτα ήλθε η μετάπτωση στα σύγχρονα μαχητικά. Δε μπορώ να θυμηθώ πόσες βραδιές ξενυχτούσα φτιάχνοντας, έλεγα στον εαυτό μου λίγο ακόμη, και λίγο ακόμη, έως το πρωί, οπότε ντυνόμουν και πήγαινα στη δουλειά.

Δεν υπήρχε μαχητικό που δεν είχα φτιάξει, όμως μπορώ να ξεχωρίσω 5:

1. Μαχητικά.

α. το Mig 25 Foxbat (παρακαλώ να μου επιτραπεί μικρή εισαγωγή εδώ, είχε τρομοκρατήσει τα υπουργεία αμύνης των δυτικών κυβερνήσεων, μετά την ενημέρωση που είχαν από τους στρατιωτικούς ακολούθους που βρίσκονταν στην κόκκινη πλατεία, όταν, κατά την παρέλαση της 1η Μαη/1965, σμήνος του τύπου έκανε χαμηλή διέλευση. Τότε το ΝΑΤΟ δεν γνώριζε την ύπαρξή του, έως εκείνη τη στιγμή είχε πλήρη άγνοια . Αποτέλεσμα αυτού ήταν να δώσει αμέσως εντολή στην αμυντική αεροπορική βιομηχανία να παράξει σειρά δικών της αεροσκαφών προς αντιμετώπισή του, με κορυφαίο το F 15 Eagle. Ίσως είναι η πρώτη και μοναδική φορά που οι Αμερικανοί σχεδιαστές της ΜcDonell Douglas "δανείστηκαν" ιδέες σχεδιασμού από σοβιετικούς συναδέλφους τους. Μέχρι την απομυθοποίησή του βέβαια, ένδεκα χρόνια αργότερα, όταν έλαβε χώρα η αυτομόληση του χειριστού Victor Belencko στην Ιαπωνία με το αεροσκάφος του. Την εποχή που πρωτοπαρουσιάστηκε, έως και μερικά χρόνια μετά, είχε καταρρίψει μια σειρά από ρεκόρ, και συγκρινόμενο με τα μαχητικά βρισκόταν τότε εν υπηρεσία στο δυτικό οπλοστάσιο, υπερείχε συντριπτικά. Και σκεφτείτε, το 1965 όλα αυτά, στην πιο σκληρή 10ετία του ψυχρού πολέμου, 2,5 χρόνια μετά την κρίση των πυραύλων στην Κούβα. Ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα των σχεδιαστών του, Mikoyan-Gurevich, τουλάχιστον όσον αφορά το σχεδιασμό και τα πτητικά του χαρακτηριστικά. Αργότερα διαπιστώθηκαν άλλες αδυναμίες που αφορούσαν τον μη προηγμένο τρόπο παραγωγής του, πάντα συγκρινόμενο με τα δυτικά πρότυπα, στα ηλεκτρονικά βοηθήματα κ.α. Σε κάθε περίπτωση ήταν το καμάρι της Σοβιετικής αεροπορίας, και όχι άδικα. Είχε τρομοκρατήσει τους δυτικούς, κυριολεκτικά. Είναι ένα από τα αγαπημένα μου!

β. το Mc Donell Douglas F4 E Phantom, με Ελληνικά εθνόσημα/βάψιμο, και

γ. το Mc Donell douglas F 15 Strike eagle.

2. Βομβαρδιστικά-Φωτογραφικά.

α. Το Rockwell International B1B Lancer, και,

β. το Lockheed SR 71 Blackbird.

Όλα σε κλίμακα 1:28 & 1:32! Δε μπορώ να θυμηθώ ποιας εταιρίας ήταν..νομίζω Revell & matchbox. Είχα τα πάντα που περιγράφει ο φίλος παραπάνω, και φυσικά αερογράφο, τα δε χρώματα που χρησιμοποιούσα ήταν της Tamiya. Iδέες για το πώς πρέπει να βαφούν τις έπαιρνα από το περιοδικό ΠΤΗΣΗ & ΔΙΑΣΤΗΜΑ, (έχω τα τεύχη από το 1981, έως και το 2005), αλλά και από τόμους που αγόραζα από το στρατιωτικό πρατήριο της αμερικανικής βάσης του Ελληνικού, (P.X), παραθέτω μια ενδεικτική φωτό παρακάτω. Έπαιρνα και βινύλια.

Τα χρήματα της μισθοδοσίας μου, εκτός από τα βασικά, (διατροφή, ένδυση, πληρωμή ενοικίου), πήγαιναν εκεί, και στην αγορά δίσκων βινυλίου. Δυστυχώς σήμερα, λόγω συχνών μετακινήσεων, μου έχουν μείνει μόνο οι φωτογραφίες και κάποια υλικά που χρησιμοποιούσα για την κατασκευή τους.

Μακάρι να διέθετα και τώρα την υπομονή και την επιμονή που είχα τότε. Α...και την όραση!

Συγνώμη για το μακροσκελές του κειμένου μου, αλλά διαβάζοντας το νήμα, χτύπησε μια από τις ευαίσθητες χορδές μου!!