Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

[PeterMeni]

Re: Απάντηση: Re: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

Δίχως να θιγούν οι προτιμήσεις κανενός,έχω μονάχα να παρατηρήσω πως υ π ά ρ χ ε ι ψυχοακουστική εξήγηση γιά το λόγο που ηχεία με 1 γούφερ 6,5-7 ιντσών δύνανται να ικανοποιήσουν ως προς την ακρόαση του χαμηλού(και όχι αποκλειστικά σε μικρούς χώρους) -εξαιρώντας φυσικά την αίσθηση ΄΄γροθιάς στο υπογάστριο΄΄ που αποτελεί αναντικατάστατο προσόν των μεγάλων ιντσών ή/και των πολλών γούφερ.Θ'αναπτυχθεί σε μελλοντικό κεφάλαιο του μη εξαιρετέου θέματος...

Και σε ποια ζωντανή μουσική εκδήλωση ακούγεται η μουσική κατά αυτό το τρόπο?
Σε ποιο club ή αίθουσα συναυλιών η μπότα σε χτυπάει στη κοιλιά όταν τα όργανα παίζουν unplugged?

Αυτά συμβαίνουν όταν σε μια μουσική σκηνή σκοπός είναι η δημιουργία ψεύτικης ευφορίας, που έρχεται με πλούσιες χαμηλές συχνότητες, και αντίστοιχη κατανάλωση ποτού.
Τότε τα ενισχυτικά και τα ηχεία με τα 18άρια γούφερ αναλαμβάνουν δουλειά.

Σαφώς και το χαμηλό πρέπει να υπάρχει αλλά σε ισορροπία και όχι καλύπτοντας το υπόλοιπο φάσμα.
Επιπλέον το τι χαμηλό μπορεί να σηκώσει ένας χώρος είναι δεδομένο και εξαρτάται κυρίως από τις διαστάσεις του και την ακουστική πίεση.

 

[PeterMeni]

Re: Απάντηση: Re: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

No problem.
Η δική μου μπακαλίστικη λογική ομως λεει το εξής.
Ενα τυπικά καλό 8 θα είναι παντα προτιμότερο (αν θελεις να στο θέσω "πεζά" θα εχει καλύτερα νούμερα) απο ανα 6μισάρι.
Το ιδιο και ενα 10αρι σε σχεση με ενα 8αρι και πάει λέγοντας ...
Λυπάμαι αλλά ειναι απλως φυσική και την φύσηδεν μπορεις να την κοροιδεψεις (δεν είναι δικά μου λόγια αυτά), μόνο τον ευατο μας μπορούμε να παραμθιάζουμε με διάφορες χχαζομάρες....

Είναι προφανές πως δεν γνωρίζεις την αναλογία συχνότητας αναπαραγωγής και περιφέρειας μεγαφώνου.
Επίσης η παραμόρφωση ενός μεγαφώνου εκτός της περιοχής που είναι σχεδιασμένο να αποδίδει αυξάνει δραματικά.

Το να λέμε πως μια οικογενειακή πίτσα είναι καλύτερη από μια ατομική επειδή έχει μεγαλύτερο μέγεθος δεν είναι φυσική.

 

[back]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

Φίλε Τζιμάκο, καταλαβαίνω τη σκέψη σου αλλα πρέπει να καταλάβεις οτι όσο μεγαλώνει η μπάφλα τόσο πιο καλή μελέτη πρέπει να έχει ένα ηχείο.Δέν είναι έτσι απλό.Η αδράνεια μίας μεγάλης μπάφλας δημιουργεί φαινόμενα διαφοράς φάσης και καθυστέρησης στον ήχο.Το φαινόμενο αυτό το παρατηρείς εύκολα σε φτηνές υλοποιήσεις sub.Επομένως αν πιστεύεις οτι το πράμα παει με το κιλό σου λέω οτι ΟΧΙ δέν πάει.
Προς αντιμετώπιση των προβλημάτων μίας μεγάλης μπάφλας οι εταιρείες στρέφονται σε ηχεία με 2 10άιντσα,ή 3 8άιντσα,ή... τα οποία λειτουργώντας παράλληλα τετραπλασιάζουν ουσιαστικά την ένταση.Επίσης πρέπει να ξέρεις οτι το αυτί σου έχει κάποιο διάγραμμα απόκρισης.Στις χαμηλές συχνότητες δέν έχει καλή απόκριση αλλα ούτε μπορεί να διαχωρίσει σωστά τις στάθμες.Επομένως ένα ηχείο με μεγάλο μεγάφωνο αποτελεί ένα δύσκολο φορτίο προς οδήγηση σε σχέση με ένα μικρότερο.
Ας μήν τα μπακαλίζουμε όλα...

η μεγαλη μπαφλα το μονο που κανη ειναι να μετακινη το baffle

step σε χαμηλοτερη συχνοτητα.

τα διπλα δεκαρια και τα τριπλα οχταρια ειναι για να μπορη το το

ηχειο να εχει ενα λογικο ογκο για να μπη σε σαλονι.

αμα συγκρινης ενα ηχειο με δυο 8αρια με ενα που φοραη ενα 12αρι

που υποτιθεται οτι εχουν τα ιδια τετραγωνικα εκατοστα θα

καταλαβης.

 

[PeterMeni]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

αμα συγκρινης ενα ηχειο με δυο 8αρια με ενα που φοραη ενα 12αρι

που υποτιθεται οτι εχουν τα ιδια τετραγωνικα εκατοστα θα

καταλαβης.

Προφανώς εννοείς το Sd, αλλά στο δωδεκάιντσο μεγάφωνο είναι αρκετά μεγαλύτερο από το άθροισμα δύο οχτάιντσων.

 

[back]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

Προφανώς εννοείς το Sd, αλλά στο δωδεκάιντσο μεγάφωνο είναι αρκετά μεγαλύτερο από το άθροισμα δύο οχτάιντσων.

το κοιταξα λιγο και εξαρταται απο τα μεγαφωνα.

εχει 8αρια 210-230 και 12αρια απο 460-515 μαλλον εχεις δικιο

αλλα και με 10αρι να τα συγκρινης παλι δεν ειναι το ιδιο.

στα μεσοχαμηλα θα ειναι καλυτερα τα δυο 8ιντσα ενω στα πολυ

χαμηλα καλυτερο το 10αρι.

μιλαω για τυπικη ποιοτητα και στις δυο περιπτωσεις αφου

παντα υπαρχουν οι εξαιρεσεις.

 

[teachertza]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

η μεγαλη μπαφλα το μονο που κανη ειναι να μετακινη το baffle

step σε χαμηλοτερη συχνοτητα.

τα διπλα δεκαρια και τα τριπλα οχταρια ειναι για να μπορη το το

ηχειο να εχει ενα λογικο ογκο για να μπη σε σαλονι.

αμα συγκρινης ενα ηχειο με δυο 8αρια με ενα που φοραη ενα 12αρι

που υποτιθεται οτι εχουν τα ιδια τετραγωνικα εκατοστα θα

καταλαβης.

Ξέρεις αυτό το γενικό αν δείς και αν κάνεις θα καταλάβεις δέν μου λέει πολλά...
Υπάρχουν κάτι ηχεία 10άρια που έχουν απόκριση απο 20hz και άλλα μεγαλύτερα που έχουν χειρότερη.Είναι καθαρά θέμα παραμορφώσεων.Βέβαια ΝΑΙ ενοείται οτι ένα μικρό μεγαφωνάκι δέν δύναται να παράγει σωστά χαμηλές συχνότητες σε ψηλές εντάσεις.Αλλα ΟΧΙ δέν είναι απόλυτο οτι το μέγεθος ρυθμίζει την απόκριση.Υπάρχει μία σχετικά σύνθετη "εξίσωση" η οποία περιλαμβάνει το μέγεθος και το πλήθος των μεγαφώνων,τη καμπίνα και τις συχνότητες αποκοπής των κροσόβερ.
Τώρα αν δέν καταλαβαίνουμε τα τεραστια οφέλη στο να έχουμε 3 μεγάφωνα αντι για ένα στον τομέα της απόκρισης και των παραμορφώσεων...

 

[PeterMeni]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

το κοιταξα λιγο και εξαρταται απο τα μεγαφωνα.

εχει 8αρια 210-230 και 12αρια απο 460-515 μαλλον εχεις δικιο

αλλα και με 10αρι να τα συγκρινης παλι δεν ειναι το ιδιο.

στα μεσοχαμηλα θα ειναι καλυτερα τα δυο 8ιντσα ενω στα πολυ

χαμηλα καλυτερο το 10αρι.

μιλαω για τυπικη ποιοτητα και στις δυο περιπτωσεις αφου

παντα υπαρχουν οι εξαιρεσεις.

Έτσι ακριβώς αλλά τα δύο παράλληλα είναι και ποιο ζόρικο φορτίο.
Αν έχεις ενισχυτικό πίσω τους να τα πηγαινοφέρνει μια χαρά είναι τα δύο.
Ιδίως για συνηθισμένους οικιακούς χώρους.

 

[back]

Απάντηση: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

μα για αυτο εγραψα για εξαιρεσεις γιατι μετραη και η καμπινα και η διαδρομη και για το τι

ειναι σχεδιασμενα τα μεγαφωνα και αλλα πολλα.

το οτι ειναι πιο ζορικο φορτιο μαλλον υπερ των μεγαλυτερων και λιγοτερων ειναι

υ.γ. τα τωρινα μου ηχεια 1χ10 παντως εστειλαν αδιαβαστα τα προηγουμενα 2χ8.

βεβαια δεν εχει καμια σχεση η κατασκευη του δεκαιντσου με τα φτηνα οχταρακια του

προηγουμενου.

 

[Κώστας Φ.]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Η δόξα ανήκει στο copyright

Φαντάζομαι κάνεις χιούμορ και δεν έχεις χάσει το νόημα...

Δε νομίζω να γράφει κανείς για να εισπράξει ευχαριστώ, προς Θεού. Αρκεί έστω και ένας να βρει κάτι ενδιαφέρον σε μία παραπομπή για να αξίζει τον κόπο - ακόμα κι αν δεν το παραδεχτεί ποτέ λόγω εγωισμού όπως πολύ σωστά παρατηρεί ο κος Ζαφειρόπουλος. :126:
Απλά μου έκανε εντύπωση που ο εν λόγω φίλος μας, απ'όλο το ενδιαφέρον άρθρο που έβαλες, έμεινε σε αναφορές της ψυχοακουστικής ως κάτι άγνωστο στους πολλούς (όταν επανειλημμένα την έχω αναφέρει στο δίπλα thread και έχω βάλει παλιότερα αρκετά links σε άρθρα επί του θέματος) ή ακόμα χειρότερα στους ειδικούς (ο Toole την αναφέρει φάτσα κάρτα στο άρθρο του, χωρίς να το αναλύει και πολύ βέβαια στη συγκεκριμένη περίπτωση - μένει όμως περισσότερο σε αυτό που μας ενδιαφέρει στο παρόν thread)...

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

Ναι, αλλά η ψυχοακουστική είναι παράγων περιοριστικός του υπερφύαλου Εγώ του τυπικού audiophile καταναλωτή, κάτι που ο τελευταίος δε μπρόκειται να της συγχωρήσει ποτέ. Εφ' ω και την αγνοεί. Όπως κάνει και με τις γυναίκες που του έριξαν χυλόπιτα. Έτσι, αφήνει τις χυλόπιτες και πχιάνει την κολοκυθόπιτα.

 

[teachertza]

Να ρωτήσω και εγώ κάτι που δέν κατάλαβα??Τί σχέση έχει η ψυκοακουστική με το μέγεθος του ηχείου.
Βέβαια καταλαβαίνω.Αν κάποιος το έχει μεγάλο τότε αμέσως η αίσθηση του χώρου διαφέρει απο το να το είχε μικρό.Αλλα αν βάλουμε μία κουρτίνα.Πώς επιδρά η ψυχοακουστική?

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: Re: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

Πώς επιδρά η ψυχοακουστική?

Έτσι.

 

[teachertza]

Re: Απάντηση: Re: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

Έτσι.

Μάλιστα...Και μετά θα γίνω έτσι

 

[Bhutia]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

Και σε ποια ζωντανή μουσική εκδήλωση ακούγεται η μουσική κατά αυτό το τρόπο?
Σε ποιο club ή αίθουσα συναυλιών η μπότα σε χτυπάει στη κοιλιά όταν τα όργανα παίζουν unplugged?
Αυτά συμβαίνουν όταν σε μια μουσική σκηνή σκοπός είναι η δημιουργία ψεύτικης ευφορίας, που έρχεται με πλούσιες χαμηλές συχνότητες, και αντίστοιχη κατανάλωση ποτού.
Τότε τα ενισχυτικά και τα ηχεία με τα 18άρια γούφερ αναλαμβάνουν δουλειά.
Σαφώς και το χαμηλό πρέπει να υπάρχει αλλά σε ισορροπία και όχι καλύπτοντας το υπόλοιπο φάσμα.
Επιπλέον το τι χαμηλό μπορεί να σηκώσει ένας χώρος είναι δεδομένο και εξαρτάται κυρίως από τις διαστάσεις του και την ακουστική πίεση.

Δε βλέπω λόγο διαφωνίας...΄΄Γροθιά΄΄ χαμηλών γίνεται αντιληπτή από τον οργανισμό σε multiplex/homecinema εκρήξεις,στερεοφωνικά αυτοκινήτου ρυθμισμένα με κριτήριο τον εντυπωσιασμό,εκτόξευση πυραύλων,πέρασμα αεριωθουμένων,ελικοπτέρων,πυροσβεστικών σε χαμηλό ύψος,κ.ο.κ. Οι διαστάσεις του χώρου καθορίζουν το μεγαλύτερο δυνατό μήκος ηχητικού κύματος που μπορεί να διαδοθεί εντός αυτού.Η συχνοτική αίσθηση(pitch) των χαμηλών από τον ακροατή εξαρτάται και από το ΄΄κλείδωμα΄΄ του ακουστικού νεύρου και την επεξεργασία του εγκεφάλου στην κυματομορφή του ηχητικού ερεθίσματος.Όλα στην ώρα τους...

 

[Bhutia]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Η δόξα ανήκει στο copyright

Εγώ πάντως εσένα ευχαριστούσα όταν το έκανα.
Μία τελευταία απορία: μετά που διάβασες την όλη αντιπαράθεση, την
εύρεση και μελέτη όλων αυτών και ενδεχόμενα κι άλλων, θα θέλαμε και τη γνώμη σου για να μην υποθέσουμε οτι you are just amused!.

Ποτέ δε θα μουν "just amused"...Άλλωστε το ερωτηματικό στο δίλημμα της υπογραφής,υποδηλώνει και τις φορές που δε συμβαίνει τ ί π ο τ α εκ των δύο:126:Η μάθηση και η ψυχαγωγία(recreation αντί amusement) υποστηρίζουν η μία την άλλη σα δύο δρομείς που διασταυρώνονται ανανεώνοντας το ηθικό τους γιά τα επόμενα χιλιόμετρα...
Στη ΄΄λειτουργία της ακοής΄΄ οι γνώμες μου διασταυρώνονται με τα επιστημονικά δεδομένα.Γιά τα εκτεθέντα του παρόντος θέματος σκέφτομαι ότι με την πάροδο του χρόνου και χάρη σε όλο και πιό προηγμένες μελέτες,διαπιστώνεται πως η ακουστική εκτίμηση αποτελεί μιά πολύπλοκη υπολογιστική διαδικασία που δεν εντοπίζεται αποκλειστικά στον κροταφικό λοβό και την άνω ελαία,αλλά διαμοιράζεται εκτεταμένα από περιφερικά σε ανώτερα κέντρα του εγκεφάλου τα οποία προβαίνουν σε εκτίμηση των εισερχομένων δεδομένων ως προς τη συνέπεια με τον εαυτό τους και το πόσο λογικοφανή είναι,αντιπαραβάλλοντάς τα και με πληροφορίες που αποκτώνται ταυτόχρονα από το οπτικό μας σύστημα.Η εξελικτική πορεία του ανθρωπίνου γένους ρύθμισε το ακουστικό μας σύστημα γιά να χρησιμοποιείται πρωταρχικά σαν σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης και υποστηρικτικό της όρασης ενεργώντας πριν απ'όλα στο υ π ο σ υ ν ε ί δ η τ ο πεδίο.Το γεγονός αυτό αποτελεί έναν λόγο γιά τον οποίο είναι εξαιρετικά δύσκολο ν'αναπτύξουμε ε ν σ υ ν ε ί δ η τ α οξείες και ταυτόχρονα επακριβείς ακροαστικές επιδεξιότητες.Οι διθύραμβοι λοιπόν και οι ΄΄εξωσωματικές΄΄εμπειρίες όση ειλικρίνεια και να φανερώνουν,δεν παύουν ν'αφορούν εκείνους ακριβώς που τα βιώνουν...:612:

 

[costas EAR]

Απάντηση: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

και άρα χωρίς καμιά απολύτως αξία για κανέναν (εκτός από τον ίδιο)

 

[Κώστας Φ.]

Έτσι.

Kι όπως είπε κι ο Vince Masuka στο Dexter:

That’s not opinion; that’s science. And science is one cold-hearted bitch with a 14-inch strap-on.


:144: :116:

 

[Τζιμάκος]

Re: Απάντηση: Re: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

Είναι προφανές πως δεν γνωρίζεις την αναλογία συχνότητας αναπαραγωγής και περιφέρειας μεγαφώνου.
Επίσης η παραμόρφωση ενός μεγαφώνου εκτός της περιοχής που είναι σχεδιασμένο να αποδίδει αυξάνει δραματικά.

Και πως ορίζεται παρακαλώ αυτη η "αναλογία συχνότητας αναπαραγωγής και περιφέρειας μεγαφώνου" ?

 

[themiloc]

Re: Απάντηση: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

και άρα χωρίς καμιά απολύτως αξία για κανέναν (εκτός από τον ίδιο)

Αξία για όποιον, όπως ανέφερε και ο Bhutia πιο πάνω, κατάφερε και εκπαίδευσε το αυτί του και την ακουστική του μνήμη, ώστε να μπορεί να αναγνωρίσει και να εκτιμήσει πόσο κοντά είναι στις φυσικές χροιές ένα δεδομένο ηχείο, ανεξαρτήτως των μετρήσεών του. Γι αυτούς τους ακροατές σχεδιάστηκε ένα σπουδαίο ηχείο από έναν αντίστοιχα σπουδαίο σχεδιαστή. Αυτός ο τελευταίος κατάφερε και κατανόησε τις ιδιαιτερότητες του ανθρώπινου ακουστικού οργάνου και δεν στηρίχτηκε απλά στο τι του λέει το μετρητικό του σύστημα.
Δεν είναι εύκολη αλλά μία πολύπλοκη υπόθεση το να σχεδιάζεις αλλά και το να ακούς και να καταλαβαίνεις. Λίγοι οι σχεδιαστές και ακόμα λιγώτεροι οι ακροατές.

 

[vastsar]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο δρόμος προς το καλό ηχείο

Αξία για όποιον, όπως ανέφερε και ο Bhutia πιο πάνω, κατάφερε και εκπαίδευσε το αυτί του και την ακουστική του μνήμη, ώστε να μπορεί να αναγνωρίσει και να εκτιμήσει πόσο κοντά είναι στις φυσικές χροιές ένα δεδομένο ηχείο, ανεξαρτήτως των μετρήσεών του. Γι αυτούς τους ακροατές σχεδιάστηκε ένα σπουδαίο ηχείο από έναν αντίστοιχα σπουδαίο σχεδιαστή. Αυτός ο τελευταίος κατάφερε και κατανόησε τις ιδιαιτερότητες του ανθρώπινου ακουστικού οργάνου και δεν στηρίχτηκε απλά στο τι του λέει το μετρητικό του σύστημα.
Δεν είναι εύκολη αλλά μία πολύπλοκη υπόθεση το να σχεδιάζεις αλλά και το να ακούς και να καταλαβαίνεις. Λίγοι οι σχεδιαστές και ακόμα λιγώτεροι οι ακροατές.

Και γιατι το αυτι του συγκεκριμενου επιχειρηματια να ειναι πιο εκπαιδευμενο απο εκοτονταδες (να μην πω χιλιαδες) αλλους του χωρου, οι οποιοι ασχολουνται πολλα χρονια με το αντικειμενο, ομως βγαζουν ηχεια διαφορετικης τεχνολογιας? Και γιατι οσοι ακροατες εχουν εκπαιδευμενο αυτι να καταληξουν στο εν λογω ηχειο. Οσοι δηλαδη προτιμουν ηχεια διαφορετικα πρεπει να πανε να παρακολουθησουν σεμιναρια ...ακουστικης?