- Μηνύματα
- 428
- Reaction score
- 457
Ανοίγω εδώ ένα θέμα σχετικά με το κατά πόσο, οι όποιοι ηλεκτρονικοί της αγοράς, είναι πράγματι σε θέση να φέρουν τον γνήσιο («μαμίσιο») ήχο σε μεταχειρισμένα και παλαιά ενισχυτικά(δεκαετίας+) υψηλής απόδοσης(του λεγόμενου hi-end), όταν βεβαίως παρουσιαστεί πρόβλημα και δεν υπάρχει η δυνατότητα, το service του μηχανήματος να γίνει είτε στον κατασκευαστή του, είτε σε αυθεντικό ή πραγματικά πιστοποιημένο service, είναι για παράδειγμα το εργοστάσιο στις ΗΠΑ(και δεν ασχολείται με Ευρώπη).
Ανοίγω αυτό το θέμα επειδή προσωπικά, είχα μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία με έναν προενισχυτή «πολύ» brand, τον οποίο αγόρασα μεταχειρισμένο από κατάστημα ενός από τους πιο «επώνυμους αντιπροσώπους» του χώρου(ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε, και άλλωστε δεν είναι αυτός ο σκοπός του θέματος), που ο ίδιος μου σύστησε για να οδηγήσει τελικό και ηχεία τα οποία είχα, και συμπτωματικά ήταν δικές του εισαγωγές, πραγματικά έμεινα άφωνος και εντυπωσιασμένος από τον ήχο, μιλάμε για ΗΧΟ, είχες την απόλυτη ψευδαίσθηση του φυσικού(δηλαδή σαν να μην άκουγες μηχάνημα αλλά να είχες τους μουσικούς στο δωμάτιο σου), και για να γίνει περισσότερο κατανοητό αυτό που λέω(το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία για το θέμα), είναι ότι η συνολική παρουσίαση του ηχητικού αποτελέσματος ήταν τέτοια πού, ανεξάρτητα το είδος της μουσικής και την ποιότητα της ηχογράφησης, σου άφηνε πάντα μια «γλυκιά» ευχαρίστηση, ήταν μάλλον αυτό που λέγεται, «μηχάνημα με ηχητικό χαρακτήρα», για να σας περιγράψω λίγο περαιτέρω αυτό τον ηχητικό χαρακτήρα, θα έλεγα ότι: οι νότες ακούγονταν ακέραιες και καθαρές χωρίς ίχνος παραμόρφωσης ή κάποιου «πέπλου» απροσδιόριστου θορύβου να τις «σκοτεινιάζει», σαν να παράγονταν επί τόπου στο χώρο ακρόασης και συνολικά το μηχάνημα «καμπάνιζε», «μαγεία»! Επειδή τώρα οι περιγραφές αυτές πάντα περικλείουν μια υποκειμενικότητα και είναι πρακτικά δύσκολο να βάλεις στο λόγο την πραγματική ακουστική αίσθηση, ένα περαιτέρω στοιχείο που νομίζω θα βοηθήσει να κατανοήσει κανείς αυτό που λέω, είναι ότι ακούγοντας ορισμένα άλλα hiend συστήματα, είτε σε φίλους, είτε σε εκθέσεις έλλειπε αυτός ο «χαρακτήρας», όχι ότι εκείνα δεν έπαιζαν όμορφα ή εντυπωσιακά, μιλώ δηλαδή, για ένα λεπτό(fino) ηχητικό χαρακτηριστικό που δεν έχει σχέση με τεχνικά χαρακτηριστικά(απόκριση συχνότητας κλπ).
Μετά από τρείς και κάτι περίπου μήνες από την αγορά, παρουσιάστηκε ένα ελάχιστο «γρέζι» στα γρήγορα μεταβατικά περάσματα συμφωνικής μουσικής, και η συνολική αίσθηση πληρότητας, φυσικότητας και «καμπανίσματος» χάλασε ή με άλλα λόγια το «fino» χαρακτηριστικό εξαφανίστηκε, απευθυνόμενος στον τεχνικό του αντιπροσώπου, αυτός, απ’ το τηλέφωνο!, που περιέγραφα το πρόβλημα, αποφάνθηκε: «είναι οι ηλεκτρολυτικοί πυκνωτές, μετά από 10-15 χρόνια, ανάλογα τη χρήση, απαιτείται η αλλαγή τους, μην ανησυχείτε, θα κάνουμε το service δωρεάν, είστε στην εγγύηση», πράγματι όλα έγιναν όπως το είπε, όταν όμως παρέλαβα το μηχάνημα και με αγωνία περίμενα το πρώτο άκουσμα, απογοητεύτηκα, ο «λεπτός» χαρακτήρας του μηχανήματος έλειπε ακόμη, επικοινωνώντας με τον αντιπρόσωπο, αυτός με διαβεβαίωσε, «χρειάζονται 400-500 ώρες λειτουργίας για να στρώσει ό ήχος, τώρα ο ενισχυτής μετράει πολύ παραπάνω θα δείτε», έτσι περίμενα…
Ύστερα από τρεις-τέσσερις μήνες όπου τον άκουγα, πάντα με τη νοσταλγία της αρχικής του ηχητικής απόδοσης με ένα συναίσθημα αφόρητης έλλειψης δηλαδή, η λεπτή ποιότητα του αρχικού ήχου δεν ήρθε, και ούτε ήρθε ποτέ, βέβαια το μηχάνημα έγινε πράγματι πιο «δυνατό», μ’ αυτό δηλαδή εννοώ ότι είχε δυνατότερο «punch», βαθύτερο μπάσο, υψηλότερο πρίμο κ.λ.π., αλλά από χαρακτήρα και «μαγεία»; τίποτα, θα ‘λεγε κανένας ότι δεν είχε χαρακτήρα, ίσως αυτό να ακούγεται ως προτέρημα, και ίσως σε άλλες «σχολές» ήχου να είναι το επιθυμητό, για τον συγκεκριμένο μηχάνημα όμως; και παρότι πράγματι ο ήχος έγινε πιο «δυνατός», στ’ αυτιά μου άκουγα την έλλειψη στο τελείωμα της νότας και το χαρακτηριστικό «καμπάνισμα» ούτε που υπήρχε.
Από κει και ύστερα, τις περιπέτειες με τον εν λόγω προενισχυτή, σας τις περιγράφω συνοπτικά, τον πήγα σε «ουκ έστιν» αριθμό ηλεκτρονικών, οι οποίοι όλοι, δεν έβρισκαν τίποτα το επιλήψιμο, «ότι παίρνει δίνει», «μηχάνημα που δεν έχει τεχνικό πρόβλημα δεν το πειράζω», και παρά την επιμονή μου περί ηχητικού χαρακτήρα κ.λ.π. στο τέλος άρχισαν να με παίρνουν και στο ψιλό, «είναι μάλλον ψυχολογικό», «το πρώτο άκουσμα χαϊεντάδικου το ωραιοποιείς στη μνήμη σου», μόνο ένας έμεινε με το στόμα ανοιχτό λέγοντας χαρακτηριστικά «μα καλά άλλαξε πυκνωτές σε προενισχυτή;».
Στο δια ταύτα λοιπόν έμεινα με ένα σωρό απορίες, τι ισχύει για τους ηλεκτρολυτικούς; π.χ. έχω δει στο δίκτυο κάποιον να αλλάζει τους πυκνωτές μόνο του τροφοδοτικού, όχι εκείνους του ενισχυτικού κυκλώματος, το πρόβλημα που έβγαλε το μηχάνημα ήταν τόσο αμυδρό για να εντοπιστεί από τεχνικό; Υπάρχουν άραγε τέτοια προβλήματα; Μιλάμε για μηχάνημα δεν είναι μεταφυσική, ο τεχνικός μπορεί να το φέρει ή όχι; Οι κατασκευαστές έχουν μυστικά που τα κρατούν κρυφά, ακόμη και σε μηχανήματα τόσο παλαιά;
Κλείνοντας την εισαγωγή μου, η εμμονή που είχα με τον αρχικό ήχο με οδήγησε στο να φέρω από το εξωτερικό, μέσω του δικτύου, το ίδιο παλιό μοντέλο επίσης μεταχειρισμένο, παρότι είναι πιο κοντά στον αρχικό ήχο, ούτε όμως αυτός με ικανοποιεί εντελώς, έχει μεν τους «μαμίσιους» πυκνωτές, αλλά έχουν αλλαχτεί ορισμένες αντιστάσεις του τροφοδοτικού, πράγμα που υποδηλώνει ότι έχει υποστεί τουλάχιστον μια επισκευή, κάτι που δεν το διέκρινα(λάθος μου) στις φωτό που μου έστειλε ο πωλητής, πάντως δεν τον πειράζω και δεν τον πάω πουθενά όσο παίζει.
Αυτά τα ωραία, όποιος ενδιαφέρεται ας καταθέσει τις εμπειρίες, τις γνώσεις και τη γνώμη του.
Ανοίγω αυτό το θέμα επειδή προσωπικά, είχα μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία με έναν προενισχυτή «πολύ» brand, τον οποίο αγόρασα μεταχειρισμένο από κατάστημα ενός από τους πιο «επώνυμους αντιπροσώπους» του χώρου(ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε, και άλλωστε δεν είναι αυτός ο σκοπός του θέματος), που ο ίδιος μου σύστησε για να οδηγήσει τελικό και ηχεία τα οποία είχα, και συμπτωματικά ήταν δικές του εισαγωγές, πραγματικά έμεινα άφωνος και εντυπωσιασμένος από τον ήχο, μιλάμε για ΗΧΟ, είχες την απόλυτη ψευδαίσθηση του φυσικού(δηλαδή σαν να μην άκουγες μηχάνημα αλλά να είχες τους μουσικούς στο δωμάτιο σου), και για να γίνει περισσότερο κατανοητό αυτό που λέω(το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία για το θέμα), είναι ότι η συνολική παρουσίαση του ηχητικού αποτελέσματος ήταν τέτοια πού, ανεξάρτητα το είδος της μουσικής και την ποιότητα της ηχογράφησης, σου άφηνε πάντα μια «γλυκιά» ευχαρίστηση, ήταν μάλλον αυτό που λέγεται, «μηχάνημα με ηχητικό χαρακτήρα», για να σας περιγράψω λίγο περαιτέρω αυτό τον ηχητικό χαρακτήρα, θα έλεγα ότι: οι νότες ακούγονταν ακέραιες και καθαρές χωρίς ίχνος παραμόρφωσης ή κάποιου «πέπλου» απροσδιόριστου θορύβου να τις «σκοτεινιάζει», σαν να παράγονταν επί τόπου στο χώρο ακρόασης και συνολικά το μηχάνημα «καμπάνιζε», «μαγεία»! Επειδή τώρα οι περιγραφές αυτές πάντα περικλείουν μια υποκειμενικότητα και είναι πρακτικά δύσκολο να βάλεις στο λόγο την πραγματική ακουστική αίσθηση, ένα περαιτέρω στοιχείο που νομίζω θα βοηθήσει να κατανοήσει κανείς αυτό που λέω, είναι ότι ακούγοντας ορισμένα άλλα hiend συστήματα, είτε σε φίλους, είτε σε εκθέσεις έλλειπε αυτός ο «χαρακτήρας», όχι ότι εκείνα δεν έπαιζαν όμορφα ή εντυπωσιακά, μιλώ δηλαδή, για ένα λεπτό(fino) ηχητικό χαρακτηριστικό που δεν έχει σχέση με τεχνικά χαρακτηριστικά(απόκριση συχνότητας κλπ).
Μετά από τρείς και κάτι περίπου μήνες από την αγορά, παρουσιάστηκε ένα ελάχιστο «γρέζι» στα γρήγορα μεταβατικά περάσματα συμφωνικής μουσικής, και η συνολική αίσθηση πληρότητας, φυσικότητας και «καμπανίσματος» χάλασε ή με άλλα λόγια το «fino» χαρακτηριστικό εξαφανίστηκε, απευθυνόμενος στον τεχνικό του αντιπροσώπου, αυτός, απ’ το τηλέφωνο!, που περιέγραφα το πρόβλημα, αποφάνθηκε: «είναι οι ηλεκτρολυτικοί πυκνωτές, μετά από 10-15 χρόνια, ανάλογα τη χρήση, απαιτείται η αλλαγή τους, μην ανησυχείτε, θα κάνουμε το service δωρεάν, είστε στην εγγύηση», πράγματι όλα έγιναν όπως το είπε, όταν όμως παρέλαβα το μηχάνημα και με αγωνία περίμενα το πρώτο άκουσμα, απογοητεύτηκα, ο «λεπτός» χαρακτήρας του μηχανήματος έλειπε ακόμη, επικοινωνώντας με τον αντιπρόσωπο, αυτός με διαβεβαίωσε, «χρειάζονται 400-500 ώρες λειτουργίας για να στρώσει ό ήχος, τώρα ο ενισχυτής μετράει πολύ παραπάνω θα δείτε», έτσι περίμενα…
Ύστερα από τρεις-τέσσερις μήνες όπου τον άκουγα, πάντα με τη νοσταλγία της αρχικής του ηχητικής απόδοσης με ένα συναίσθημα αφόρητης έλλειψης δηλαδή, η λεπτή ποιότητα του αρχικού ήχου δεν ήρθε, και ούτε ήρθε ποτέ, βέβαια το μηχάνημα έγινε πράγματι πιο «δυνατό», μ’ αυτό δηλαδή εννοώ ότι είχε δυνατότερο «punch», βαθύτερο μπάσο, υψηλότερο πρίμο κ.λ.π., αλλά από χαρακτήρα και «μαγεία»; τίποτα, θα ‘λεγε κανένας ότι δεν είχε χαρακτήρα, ίσως αυτό να ακούγεται ως προτέρημα, και ίσως σε άλλες «σχολές» ήχου να είναι το επιθυμητό, για τον συγκεκριμένο μηχάνημα όμως; και παρότι πράγματι ο ήχος έγινε πιο «δυνατός», στ’ αυτιά μου άκουγα την έλλειψη στο τελείωμα της νότας και το χαρακτηριστικό «καμπάνισμα» ούτε που υπήρχε.
Από κει και ύστερα, τις περιπέτειες με τον εν λόγω προενισχυτή, σας τις περιγράφω συνοπτικά, τον πήγα σε «ουκ έστιν» αριθμό ηλεκτρονικών, οι οποίοι όλοι, δεν έβρισκαν τίποτα το επιλήψιμο, «ότι παίρνει δίνει», «μηχάνημα που δεν έχει τεχνικό πρόβλημα δεν το πειράζω», και παρά την επιμονή μου περί ηχητικού χαρακτήρα κ.λ.π. στο τέλος άρχισαν να με παίρνουν και στο ψιλό, «είναι μάλλον ψυχολογικό», «το πρώτο άκουσμα χαϊεντάδικου το ωραιοποιείς στη μνήμη σου», μόνο ένας έμεινε με το στόμα ανοιχτό λέγοντας χαρακτηριστικά «μα καλά άλλαξε πυκνωτές σε προενισχυτή;».
Στο δια ταύτα λοιπόν έμεινα με ένα σωρό απορίες, τι ισχύει για τους ηλεκτρολυτικούς; π.χ. έχω δει στο δίκτυο κάποιον να αλλάζει τους πυκνωτές μόνο του τροφοδοτικού, όχι εκείνους του ενισχυτικού κυκλώματος, το πρόβλημα που έβγαλε το μηχάνημα ήταν τόσο αμυδρό για να εντοπιστεί από τεχνικό; Υπάρχουν άραγε τέτοια προβλήματα; Μιλάμε για μηχάνημα δεν είναι μεταφυσική, ο τεχνικός μπορεί να το φέρει ή όχι; Οι κατασκευαστές έχουν μυστικά που τα κρατούν κρυφά, ακόμη και σε μηχανήματα τόσο παλαιά;
Κλείνοντας την εισαγωγή μου, η εμμονή που είχα με τον αρχικό ήχο με οδήγησε στο να φέρω από το εξωτερικό, μέσω του δικτύου, το ίδιο παλιό μοντέλο επίσης μεταχειρισμένο, παρότι είναι πιο κοντά στον αρχικό ήχο, ούτε όμως αυτός με ικανοποιεί εντελώς, έχει μεν τους «μαμίσιους» πυκνωτές, αλλά έχουν αλλαχτεί ορισμένες αντιστάσεις του τροφοδοτικού, πράγμα που υποδηλώνει ότι έχει υποστεί τουλάχιστον μια επισκευή, κάτι που δεν το διέκρινα(λάθος μου) στις φωτό που μου έστειλε ο πωλητής, πάντως δεν τον πειράζω και δεν τον πάω πουθενά όσο παίζει.
Αυτά τα ωραία, όποιος ενδιαφέρεται ας καταθέσει τις εμπειρίες, τις γνώσεις και τη γνώμη του.
