Ποδήλατο

[xfader]

@xfader & @bretsos Επειδή εσείς είστε αντικοινωνικοί, δεν φταίνει οι άλλοι ποδηλάτες!

Με χαρτί γιατρού κιόλας!

Τι μου θύμισες...

Φαντάσου ότι πήγα στην Αεροπορία στα 28 μου και μετά ένα χρόνο θητείας, μου ξαναέδωσαν ένα χρόνο αναβολής λόγω αντικοινωνικής συμπεριφοράς και αδυναμίας συνεργασίας.

Ένα πρωί, μετά από κάτι επανειλημμένες μαλ@κίες που μου έλεγαν να κάνω, έφυγα από την Ελευσίνα που ήταν η τότε μονάδα μου και πήγα κατευθείαν στο ΓΝΑ.
Μία βδομάδα έκατσα στο Νευρολογικό Τμήμα και τους έκανα άνω-κάτω. Έβαζαν κάτι ηλίθιες χαλαρωτικές μουσικές κι εγώ τις άλλαζα κι έβαζα τέρμα τα hiphop της εποχής. Αρνιόμουν να φάω το φαγητό του νοσοκομείου και παράγγελνα απέξω. Είχαν στείλει αξιωματικό να με ρωτήσει γιατί δεν θέλω το δικό τους φαγητό. Τι να του εξηγήσω...
Ααα και κάθε πρωί ερχόταν μία ψυχολόγος και μέσω μισάωρης κατήχησης μού έλεγε να βλέπω θετικά τη ζωή . Η πίεση στα κόκκινα. Της έλεγα ότι η ζωή μου ήταν μια χαρά όσο ήμουν μακριά από τον στρατό, αν έχει καμιά καλή φίλη να μου γνωρίσει (η ίδια δεν βλεπόταν) κι άλλα τέτοια για να περάσει η ώρα.

Ωραίες εποχές καφρίλας.

 

[Sotos65]

Και μετά σοβαρεύτηκες...

Not

@xfader & @bretsos Επειδή εσείς είστε αντικοινωνικοί, δεν φταίνει οι άλλοι ποδηλάτες!

Αιτούμαι να συμπεριληφθώ στην ίδια λίστα...

 

[wizzy]

Με χαρτί γιατρού κιόλας!

Τι μου θύμισες...

Φαντάσου ότι πήγα στην Αεροπορία στα 28 μου και μετά ένα χρόνο θητείας, μου ξαναέδωσαν ένα χρόνο αναβολής λόγω αντικοινωνικής συμπεριφοράς και αδυναμίας συνεργασίας.

Ένα πρωί, μετά από κάτι επανειλημμένες μαλ@κίες που μου έλεγαν να κάνω, έφυγα από την Ελευσίνα που ήταν η τότε μονάδα μου και πήγα κατευθείαν στο ΓΝΑ.
Μία βδομάδα έκατσα στο Νευρολογικό Τμήμα και τους έκανα άνω-κάτω. Έβαζαν κάτι ηλίθιες χαλαρωτικές μουσικές κι εγώ τις άλλαζα κι έβαζα τέρμα τα hiphop της εποχής. Αρνιόμουν να φάω το φαγητό του νοσοκομείου και παράγγελνα απέξω. Είχαν στείλει αξιωματικό να με ρωτήσει γιατί δεν θέλω το δικό τους φαγητό. Τι να του εξηγήσω...
Ααα και κάθε πρωί ερχόταν μία ψυχολόγος και μέσω μισάωρης κατήχησης μού έλεγε να βλέπω θετικά τη ζωή . Η πίεση στα κόκκινα. Της έλεγα ότι η ζωή μου ήταν μια χαρά όσο ήμουν μακριά από τον στρατό, αν έχει καμιά καλή φίλη να μου γνωρίσει (η ίδια δεν βλεπόταν) κι άλλα τέτοια για να περάσει η ώρα.

Ωραίες εποχές καφρίλας.

Οι οποίες εποχές, όπως σημειώνει εύστοχα ο @Sotos65, δεν έχουν παρέλθει!

Αιτούμαι να συμπεριληφθώ στην ίδια λίστα...

Μάλιστα κύριε @Sotos65! Πλέον ανήκεις κι εσύ στη λίστα των αντικοινωνικών ποδηλατών του AVsite! Την επόμενη φορά που θα έρθω Κρήτη (Χανιά, εκεί δεν είσαι?) ΔΕΝ θα πάμε μαζί ποδηλασία!

 

[xfader]

Οι οποίες εποχές, όπως σημειώνει εύστοχα ο @Sotos65, δεν έχουν παρέλθει!

Κι όμως, κάνοντας αυτοκριτική, είμαι πλέον στο 10-20% του τότε. Άλλος άνθρωπος.

 

[wizzy]

Κι όμως, κάνοντας αυτοκριτική, είμαι πλέον στο 10-20% του τότε. Άλλος άνθρωπος.

Ναι, το διαπίστωσα το καλοκαίρι που μας πέρασε, αλλά κι όσες φορές βγήκαμε για καφέ!

 

[n_olympios]

Με χαρτί γιατρού κιόλας!

Τι μου θύμισες...

Φαντάσου ότι πήγα στην Αεροπορία στα 28 μου και μετά ένα χρόνο θητείας, μου ξαναέδωσαν ένα χρόνο αναβολής λόγω αντικοινωνικής συμπεριφοράς και αδυναμίας συνεργασίας.

Ένα πρωί, μετά από κάτι επανειλημμένες μαλ@κίες που μου έλεγαν να κάνω, έφυγα από την Ελευσίνα που ήταν η τότε μονάδα μου και πήγα κατευθείαν στο ΓΝΑ.
Μία βδομάδα έκατσα στο Νευρολογικό Τμήμα και τους έκανα άνω-κάτω. Έβαζαν κάτι ηλίθιες χαλαρωτικές μουσικές κι εγώ τις άλλαζα κι έβαζα τέρμα τα hiphop της εποχής. Αρνιόμουν να φάω το φαγητό του νοσοκομείου και παράγγελνα απέξω. Είχαν στείλει αξιωματικό να με ρωτήσει γιατί δεν θέλω το δικό τους φαγητό. Τι να του εξηγήσω...
Ααα και κάθε πρωί ερχόταν μία ψυχολόγος και μέσω μισάωρης κατήχησης μού έλεγε να βλέπω θετικά τη ζωή . Η πίεση στα κόκκινα. Της έλεγα ότι η ζωή μου ήταν μια χαρά όσο ήμουν μακριά από τον στρατό, αν έχει καμιά καλή φίλη να μου γνωρίσει (η ίδια δεν βλεπόταν) κι άλλα τέτοια για να περάσει η ώρα.

Ωραίες εποχές καφρίλας.

Αν και προσπαθώ να μην επαναλαμβάνομαι, αυτό θα το γράψω ξανά: πολύ σε πάω!

 

[bretsos]

@xfader & @bretsos Επειδή εσείς είστε αντικοινωνικοί, δεν φταίνει οι άλλοι ποδηλάτες!

Όσον αφορά εμένα, από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω...
Είμαι απίστευτα αντικοινωνικος, πάντα με θυμάμαι να ψάχνω το cafe με τον λιγότερο κόσμο, άμα βρω μαγαζί άδειο είμαι απίστευτα ικανοποιημένος, απολαμβάνω τον καφέ,αμα έχει μια παρέα έστω, ψάχνω τη γωνιά που δεν θα ήμαστε κάν σε οπτική επαφή.
Τώρα όσον αφορά το ποδήλατο και τις διάφορες παρέες καταλαβαίνεις ότι ο θκός ρυθμός δεν συμβαδίζει εύκολα με αυτόν μιας παρέας. Στις περισσότερες περιπτώσεις θέλουν απλά να βγουν στο δρόμο να κάνουν χαμούλη, να γυρίσουν σπίτι να ποστάρουν παντού τι έκαναν σήμερα, να γεμίσουν το τόπο με φωτογραφίες και ωραία τοπία και άλλα τέτοια χαζά. Μετά να κάτσουν στη βεράντα για καφέ και να το συζητήσουν με όλη τη γειτονιά για τον άθλο που έκαναν.
Αυτή η κατηγορία είναι απλά η χειρότερη ποδηλατικά και δυστηχως είναι οι περισσότεροι...
Μετά υπάρχουν οι πχιο ψαγμένοι, οι pro, οι που παίρνουν μέρος σε αγώνες (επιλεκτικά πάντα, βλέποντας τον ανταγωνισμό) και μπλέκονται στις διάφορες ποδηλατικές παρέες, αυτοί αρέσκονται πάντα να ακούνε τα ωραία λόγια, είναι οι ποδηλατικά ώριμοι, είναι αυτοί που τα έχουν κάνει όλα, τα ξέρουν όλα, ξέρουν μέχρι τι υπάρχει στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Κάθονται πάντα οδηγοί και σέρνουν το κονβόι, ορίζουν τις αλλαγές και άλλες τέτχιες παπαριές στους δημόσιους δρόμους δημιουργώντας κυκλοφοριακό πρόβλημα, αυτοί είναι ίσως που χαλάνε τη εικόνα και εχουν στρέψει τη έχθρα των αυτοκινητιστων προς όλους τους ποδηλάτες. Δεν διατάζουν να βγουν μπροστά και να κόψουν τη κυκλοφορία για να περάσει με ασφάλεια το κονβόι, σαν τροχονόμοι ένα πράμα...
Και φτάσαμε σιγά σιγά στους φίλους μου τους γυαλιστερούς
Εδώ ότι και να πει κανείς είναι απλά λίγο σε σχέση με τον κάλο που υπάρχει στον εγκέφαλο, υποβόσκει και μεγαλώνει στο σώμα που φιλοξενείται. Όσο μεγαλύτερο το σώμα, τόσο μεγαλύτερος και ο κάλος, προσωπικά πιστεύω πως στη ηλικιακή αποκορύφωση μέσα στον εγκέφαλο υπάρχει μαναχά ένας κάλος, ντίπ μυαλό
Πέσμ τώρα σε ποιά κατηγορία με βλέπς εμένα να κολλάω?

 

[Abessalom]

Παίδες ηρεμήστε.

Δεν χρειαζόμαστε κι άλλα πειστήρια ότι είστε αντικοινωνικοί και πειραγμένοι.

Το Δικαστήριο έχει διαμορφώσει άποψη.

 

[xfader]

Όσον αφορά εμένα, από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω...
Είμαι απίστευτα αντικοινωνικος, πάντα με θυμάμαι να ψάχνω το cafe με τον λιγότερο κόσμο, άμα βρω μαγαζί άδειο είμαι απίστευτα ικανοποιημένος, απολαμβάνω τον καφέ,αμα έχει μια παρέα έστω, ψάχνω τη γωνιά που δεν θα ήμαστε κάν σε οπτική επαφή.
Τώρα όσον αφορά το ποδήλατο και τις διάφορες παρέες καταλαβαίνεις ότι ο θκός ρυθμός δεν συμβαδίζει εύκολα με αυτόν μιας παρέας. Στις περισσότερες περιπτώσεις θέλουν απλά να βγουν στο δρόμο να κάνουν χαμούλη, να γυρίσουν σπίτι να ποστάρουν παντού τι έκαναν σήμερα, να γεμίσουν το τόπο με φωτογραφίες και ωραία τοπία και άλλα τέτοια χαζά. Μετά να κάτσουν στη βεράντα για καφέ και να το συζητήσουν με όλη τη γειτονιά για τον άθλο που έκαναν.
Αυτή η κατηγορία είναι απλά η χειρότερη ποδηλατικά και δυστηχως είναι οι περισσότεροι...
Μετά υπάρχουν οι πχιο ψαγμένοι, οι pro, οι που παίρνουν μέρος σε αγώνες (επιλεκτικά πάντα, βλέποντας τον ανταγωνισμό) και μπλέκονται στις διάφορες ποδηλατικές παρέες, αυτοί αρέσκονται πάντα να ακούνε τα ωραία λόγια, είναι οι ποδηλατικά ώριμοι, είναι αυτοί που τα έχουν κάνει όλα, τα ξέρουν όλα, ξέρουν μέχρι τι υπάρχει στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Κάθονται πάντα οδηγοί και σέρνουν το κονβόι, ορίζουν τις αλλαγές και άλλες τέτχιες παπαριές στους δημόσιους δρόμους δημιουργώντας κυκλοφοριακό πρόβλημα, αυτοί είναι ίσως που χαλάνε τη εικόνα και εχουν στρέψει τη έχθρα των αυτοκινητιστων προς όλους τους ποδηλάτες. Δεν διατάζουν να βγουν μπροστά και να κόψουν τη κυκλοφορία για να περάσει με ασφάλεια το κονβόι, σαν τροχονόμοι ένα πράμα...
Και φτάσαμε σιγά σιγά στους φίλους μου τους γυαλιστερούς
Εδώ ότι και να πει κανείς είναι απλά λίγο σε σχέση με τον κάλο που υπάρχει στον εγκέφαλο, υποβόσκει και μεγαλώνει στο σώμα που φιλοξενείται. Όσο μεγαλύτερο το σώμα, τόσο μεγαλύτερος και ο κάλος, προσωπικά πιστεύω πως στη ηλικιακή αποκορύφωση μέσα στον εγκέφαλο υπάρχει μαναχά ένας κάλος, ντίπ μυαλό
Πέσμ τώρα σε ποιά κατηγορία με βλέπς εμένα να κολλάω?

Κολλητέ!!!!


Όπως ακριβώς τα γράφεις!

Γενικά, οι παρέες όλων των ειδών, έχουν μέσα τα άτομα που θέλουν να προωθήσουν τον εαυτό τους με όποιον τρόπο είναι εφικτός. Με ψέματα, με επιδόσεις, με φιγούρα, με ύφος ανώτερου διδασκάλου (εδώ ρίχνω κουτουλίδια) κλπ.
Εννοείται ότι όσοι δεν είναι αγωνιζόμενοι θέλουν να ξεφύγουν από την καθημερινότητα που έχει "με το ζόρι" τέτοιες συμπεριφορές. Και τελικά κάνουν αυτά που δεν μπορούν να κάνουν αλλού.

Δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι όλοι αυτοί έχουν μηδενικό χιούμορ ή παρεξηγούνται με τα αστεία, οπότε έχουν φάει x πριν καν αρχίσουν τα εγωιστικά απωθημένα τους.

 

[pankrok]

να σας δω μαζί ρε κιορατάδες σε μαγαζί στο ίδιο τραπέζι και τι στον κόσμο.

 

[xfader]

Θα γίνει κι αυτό.

 

[pankrok]

θα έρθω να βλέπω (σιγά μην γίνει)

 

[Abessalom]

 

[xfader]

Σε ένα άκρως αντιποδηλατικό post δύο χαρακτηριστικές απαντήσεις. Ο ένας είναι Βοστώνη, ΗΠΑ κι ο άλλος Μελβούρνη, Αυστραλία. Στην Ελλάδα είμαστε πολύ καλύτερα (ακόμα).

 

[wizzy]

@xfader & @bretsos & @Sotos65 (για να μην ξεχνιόμαστε!) νιώθω ότι έχετε αφαιρέσει την "ευχαρίστηση" από την ποδηλασία. Δικαίωμά σας και καλά κάνετε εάν αυτό σας ευχαριστεί.

Προσωπικά είμαι κάπου στη μέση. Για προπονήσεις, έχω το roller. Για ποδηλατικές διαδρομές, έχω παρέα.

 

[Abessalom]

Τώρα φαντάζομαι τον κροκ να τα διαβάζει και να λιμάρει τα δόντια του με χοντρή ράσπα

 

[pankrok]

ο κρόκ έτσι όπως είναι για 9η μέρα καβαλάει ούτε παπί.
και έχουμε και αγώνα την κυριακή... σειχτήρ.

 

[wizzy]

Τι έπαθες ρε man;

 

[bretsos]

να σας δω μαζί ρε κιορατάδες σε μαγαζί στο ίδιο τραπέζι και τι στον κόσμο.

Μωρή σακαφιόρα, βγάλαμε τα σώψυχα και ζήλεψες?
Ελα, ελεύθερα, άνοιξέ μας τη καρδιά σου

Δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι όλοι αυτοί έχουν μηδενικό χιούμορ ή παρεξηγούνται με τα αστεία, οπότε έχουν φάει x πριν καν αρχίσουν τα εγωιστικά απωθημένα τους.

Ήθελα να το προσθέσω, έπιασα όμως τη ανάλυση των γυαλιστερων και το ξέχασα (φούντωσα)

 

[xfader]

@xfader & @bretsos & @Sotos65 (για να μην ξεχνιόμαστε!) νιώθω ότι έχετε αφαιρέσει την "ευχαρίστηση" από την ποδηλασία. Δικαίωμά σας και καλά κάνετε εάν αυτό σας ευχαριστεί.

Προσωπικά είμαι κάπου στη μέση. Για προπονήσεις, έχω το roller. Για ποδηλατικές διαδρομές, έχω παρέα.

Το ποδήλατο με τράβηξε στον αθλητισμό για δύο βασικούς λόγους:

1. η αγάπη για τα οχήματα και τις μηχανικές αναζητήσεις μου.
2. η δυνατότητα να είσαι μόνος σου μακριά από τις "ομαδικότητες" όλων των ειδών. Μην ξεχνάμε ότι τότε η ποδηλασία δεν είχε την ομαδική δουλειά του σήμερα.

Θέλω να πω ότι η ευχαρίστηση διαφέρει ακόμα και σε αυτούς που έχουν επιλέξει το ίδιο αντικείμενο ενασχόλησης.

Δεν λέω ότι δεν έβγαινα για ποδήλατο μαζί με άλλον, αλλά ότι δεν ήταν αυτό αναγκαία συνθήκη για την έξοδο. Αν υπήρχε οκ, αν όχι πάλι οκ (και καλύτερα).

Κι εγώ, από τη μεριά μου, απορώ πώς γίνεται όλες οι δραστηριότητες, από τις ταινίες μέχρι τα άρθρα γνώμης, κι από το κουτσομπολιό μέχρι τη διασκέδαση, να καταλήγουν στις πολυσχιδείς ανθρώπινες σχέσεις που δημιουργούν προβλήματα αλλά συνάμα δεν μπορούμε και χωρίς αυτές...