Faidros Barlas
Φρομ δε ρίβερ του δε ση
- Μηνύματα
- 1.045
- Reaction score
- 2.110
Του ράψατε κανονικό κουστούμι του ανθρώπου! Βρες του και κατάλληλα παπούτσα τώρα με κανένα 500αρικο και είναι έτοιμος για εξορμήσεις..

Προφανώς παίζουν όλα αυτά ρόλο, νομίζω στην περίπτωση μου λείπει το consistency (συγνώμη Μπρέτσο, μου βγαίνει αβίαστα!): μπορεί μία βδομάδα να βγω 2-3 φορές και μετά να το παρατήσω 15 μέρες κ.λπ.
Αυτά όμως περί ρυθμίσεων τα είπα καθότι το ποδήλατο το προμηθεύτηκα μεταχειρισμένο και εκτός από το να βάλω δικά μου πετάλια και να ρυθμίσω το ύψος της σέλας και το μπρος πίσω της, δεν έχω αλλάξει τίποτα άλλο. Οπότε σκέφτομαι ότι μπορεί και να μην στέκομαι σωστά πάνω. Βεβαίως παίζει ρόλο και η ευλυγισία που αποκτάται όσο περισσότερο χρόνο περνάς πάνω εκεί, για να μην κάθεσαι σαν κούτσουρο στη σέλα αλλά να αλλάζεις στάσεις και πιάσιμο του τιμονιού και βεβαίως να κάνεις και κανένα ορθοπέταλο.
Στείλε μου πρώτα το βάρος και το μέγεθος σουτιέν την ξαδέρφης και το συζητάμε!
Ποδηλασία κάνω από το 2009 περίπου, ως commuter όμως τα περισσότερα χρόνια και μόνο μετά το 2022 ξεκίνησα πιο μεγάλες αποστάσεις, οπότε προμηθεύτηκα κούρσα. Το μέγιστο σε απόσταση που έχω κάνει είναι 135 χιλιόμετρα, Αθήνα-Λάυριο και πίσω, που μου πήρε κάπου 5 ώρες και κάτι αν θυμάμαι καλά, καθαρής ποδηλασίας χωρίς τις στάσεις. Γενικά οι χρόνοι μου δεν είναι καλοί, πάω λίγο με το πάσο μου αλλά δεν έχω και τη φυσική κατάσταση για να τους μειώσω. Επίσης όταν βγαίνω, δεν πάω συνήθως 2 ωρίτσες και πίσω, το παίρνω τουρνέ για κανένα 8ωρο, σταματάω, τρώω, πίνω, μιλάω στο τηλέφωνο, εξερευνώ μία περιοχή, άρα περπατάω και αρκετά με το ποδήλατο στο χέρι (ιεροσυλία!) κ.λπ.
Γενικά απ' ό,τι έχω καταλάβει, μου ταιριάζει πιο πολύ το τούρινγκ σαν νοοτροπία και μενταλιτέ παρά η αγωνιστική ποδηλασία εστιασμένη στην ταχύτητα και την αποδοτικότητα..
Μα τι έμμεσος και πολιτισμένος τρόπος να χαρακτηρίσεις κάποιον αγύμναστο και ερασιτέχνη της ποδηλασίας! Με το μπαμπάκι με έσφαξες κανονικά.Στις ρυθμίσεις υπάρχει το εξής caveat ( για σένα Χρήστο).
Μπορεί να παιδευόμαστε για να βρούμε το απόλυτο fit ενώ το πρόβλημα είναι εξαρχής η "αγυμνασιά".
Όσο αυξάνουμε τον χρόνο πάνω στο ποδήλατο ο πιο αδύναμος κρίκος του σώματος μας θα σκάσει πρώτος. Οι παλάμες, ο κ@λος, η μέση, ο αυχένας κλπ. Μπορεί και πολλά μαζί. Ακόμα κι αν το ποδήλατο το έχουν φτιάξει ακριβώς για μας.
Οι ρυθμίσεις λοιπόν δεν μπορούν να καλύψουν την αθλητική προσαρμογή και τη συνέπεια που αυτή απαιτεί.

Προφανώς παίζουν όλα αυτά ρόλο, νομίζω στην περίπτωση μου λείπει το consistency (συγνώμη Μπρέτσο, μου βγαίνει αβίαστα!): μπορεί μία βδομάδα να βγω 2-3 φορές και μετά να το παρατήσω 15 μέρες κ.λπ.
Αυτά όμως περί ρυθμίσεων τα είπα καθότι το ποδήλατο το προμηθεύτηκα μεταχειρισμένο και εκτός από το να βάλω δικά μου πετάλια και να ρυθμίσω το ύψος της σέλας και το μπρος πίσω της, δεν έχω αλλάξει τίποτα άλλο. Οπότε σκέφτομαι ότι μπορεί και να μην στέκομαι σωστά πάνω. Βεβαίως παίζει ρόλο και η ευλυγισία που αποκτάται όσο περισσότερο χρόνο περνάς πάνω εκεί, για να μην κάθεσαι σαν κούτσουρο στη σέλα αλλά να αλλάζεις στάσεις και πιάσιμο του τιμονιού και βεβαίως να κάνεις και κανένα ορθοπέταλο.
Μήπως να σου στείλω και φωτογραφία μου, πονηρέ;!Επειδή ο Άλεξ έχει δίκιο, ας το πάρουμε απτή αρχή.
@Faidros Barlas ποσο καιρό ασχολείσαι με τη ποδηλασία?
Σωματικό βάρος?
Στείλε μου πρώτα το βάρος και το μέγεθος σουτιέν την ξαδέρφης και το συζητάμε!
Ποδηλασία κάνω από το 2009 περίπου, ως commuter όμως τα περισσότερα χρόνια και μόνο μετά το 2022 ξεκίνησα πιο μεγάλες αποστάσεις, οπότε προμηθεύτηκα κούρσα. Το μέγιστο σε απόσταση που έχω κάνει είναι 135 χιλιόμετρα, Αθήνα-Λάυριο και πίσω, που μου πήρε κάπου 5 ώρες και κάτι αν θυμάμαι καλά, καθαρής ποδηλασίας χωρίς τις στάσεις. Γενικά οι χρόνοι μου δεν είναι καλοί, πάω λίγο με το πάσο μου αλλά δεν έχω και τη φυσική κατάσταση για να τους μειώσω. Επίσης όταν βγαίνω, δεν πάω συνήθως 2 ωρίτσες και πίσω, το παίρνω τουρνέ για κανένα 8ωρο, σταματάω, τρώω, πίνω, μιλάω στο τηλέφωνο, εξερευνώ μία περιοχή, άρα περπατάω και αρκετά με το ποδήλατο στο χέρι (ιεροσυλία!) κ.λπ.
Γενικά απ' ό,τι έχω καταλάβει, μου ταιριάζει πιο πολύ το τούρινγκ σαν νοοτροπία και μενταλιτέ παρά η αγωνιστική ποδηλασία εστιασμένη στην ταχύτητα και την αποδοτικότητα..
).