Gebreselassie
Μαύρος!
- Μηνύματα
- 31.217
- Reaction score
- 3.896
Είναι και τα δύο.Σπύρος Μπλάτσιος said:Συμβιβασμός καλύτερα...g.kar said:Συγκερασμός με λίγα λόγια. Αφού δεν μπορείς να το φτιάξεις τέλειο - λόγω κόστους- τουλάχιστον κάνε το να ακούγεται σωστά εκεί που μπορεί το ηχείο να ακουστεί καλύτερα.
Το hifi ελιναι καθαρά η τέχνη των συμβιβασμών. Όσο πιο πετυχημένους συμβιβασμούς κάνι κάποιος τόσο καλύτερο το αποτέλεσμα.
Το κόστος δεν είναι πάντα το πρόβλημα. Πιστεύετε ότι υπάρχει το ΤΕΛΕΙΟ ηχείο έστω κι αν αυτό κοστίζει 15 ζωές δουλειά? Όχι βέβαια...
Ο συμβιβασμός αφορά μέχρις ενός σημείου συσκευές value for money. Όταν όμως πανάκριβες συσκευές - και κατά γενική ομολογία καλές συσκευές - έχουν ιδιαιτερότητες που στα αυτιά κάποιων δείχνουν αδυναμίες, τότε δεν μιλάμε για κατασκευαστικό συμβιβασμό κατ' ανάγκην, αλλά για φιλοσοφία κατασκευής και σχολής ήχου.
Και επειδή πιάσαμε το θέμα "χαμηλό" να δώσω ένα εύκολο παράδειγμα.
Είναι αλήθεια ότι οι περισσότερες, υλοποιήσεις μεμβράνης δεν καλύπτουν 100% τις χαμηλές συχνότητες ή τις εντάσεις που οι περισσότεροι θέλουν, ειδικά σε μεγάλους χώρους (φυσικά υπάρχουν ηχεία με επαρκές φάσμα χαμηλών). Ο κατασκευαστής μπορεί να επιλέξει δύο δρόμους. Ο πρώτος είναι να δημιουργήσει ένα τεράστιο ηχείο που θα είναι πλήρες συχνοτικά και θα έχει ένα σκασμό προβλήματα τοποθέτησης και ο δεύτερος είναι να φιάξει ένα normal διαστάσεων ηχείο που θα μπορεί να μπει σε κάθε χώρο και θα παίζει με ελλείψεις σε κάποια σημεία του φάσματος αλλά και σε πιο χαμηλές εντάσεις. Οι δύο αυτοί δρόμοι θα διατηρήσουν στο ακέραιο το μεγάλο πλεονέκτημα έναντι οποιασδήποτε άλλης υλοποίησης που είναι η μεσαία, η υψηλή περιοχή των μεμβρανών και η ομοιογένεια μιας ενδεχομένως full range υλοποίησης χωρίς κροσόβερ.
Φυσικά υπάρχει και ο τρίτος δρόμος. Ο υβριδικός.
Εδώ προσπαθούμε να πάρουμε κομάτι της μιας τεχνολογίας και να το μπερδέψουμε με την άλλη. Εδώ ο συμβιβασμός είναι πολύ μεγαλύτερος, με την λογική ότι χάνουμε μερικά βασικά πλεονεκτήματα της χρήσης μεμβράνης, προς όφελος θεμάτων που αποτελούν πλεονέκτημα άλλων τεχνολογιών. Ακολουθούμε λοιπόν άλλη σχεδίαση. Μικρότερα κομάτια μεμβράνης σε καμπύλη δεμένα μεταξύ τους, αφ' ενός για να έχουμε καλύτερη διασπορά από κλασικά πάνελ και αφ' ετέρου για να περιορίσουμε το εύρος της ταλάντωσης των μεμβρανών, κάτι που μεταφράζεται σε μικρότερο κίνδυνο γι αυτές σε υψηλές εντάσεις αφού έτσι αποκλείονται πλέον οι σπινθηρισμοί. Για τον ίδιο λόγο κροσάρισμα σε υψηλή συχνότητα αποκοπής και παράδοση της σκυτάλης σε κλασικά γούφερ. Ούτως ή άλλως η μικρή κίνηση της μεμβράνης σε συνδιασμό με το μικρό της μέγεθος, δεν μπορεί να βγάλει χαμηλές συχνότητες. Αναγκαζόμαστε λοιπόν και σταματάμε την μεμβράνη περίπου στους 250-300 κύκλους διαταράσσοντας την ομοιογένεια σε μια περιοχή συχνοτήτων που βγάζει πχ φωνές, αδιαφορώντας για ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα της σχεδίασης full range πάνελ χωρίς κρος.
Βεβαίως σε σχέση με ένα full range πάνελ το ηχείο οδηγείται ευκολότερα και παίζει σε στάθμες εξωπραγματικές...
Εδώ λοιπόν δεν υπάρχουν παράγοντες όπως το κόστος. Υπάρχει η φιλοσοφία του κατασκευαστή που προσπαθεί να συμφωνήσει με το γούστο ενός απαιτητικού ακροατή. Κάποιοι κατασκευαστές βάζουν νερό στο κρασί τους ανάλογα με την φιλοσοφία που ακολουθούν και κάποιοι ακροατές αποφασίζουν ότι ο συμβιβασμός είναι σχετικά μικρός για να τον απορρίψουν.
- Πιο είναι το πιο σωστό?
Περί ορέξεως...