ΣΤΙΧΟΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ - ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΣΙΓΟΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ!

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Ένας αλήτης πέθανε
Στου πάρκου την πλατεία
Μα ούτε μάτια εδάκρυσαν
ούτε καρδιές εράγισαν
Άραγε, άραγε, ποιος να' ναι αιτία
Αχ κακου-,κακούργα κοινωνία

Για κάποιο παραστράτημα για μια συκοφαντία
Οι φίλοι τον μισήσανε οι πόρτες όλες κλείσανε
άραγε, άραγε ποιος να' ναι αιτία
Αχ κακου-, κακούργα κοινωνία

Ένας αλήτης πέθανε
Εχτές αργά το δείλι
Ο χάρος τον αγκάλιασε
Εκεί που τον αντάμωσε
Μέσα στου πάρκου, στου πάρκου την πλατεία
Αχ κακου-, κακούργα κοινωνία

Τακης Μπινης

Το συγκεκριμένο αν δεν κάνω λάθος είναι του Καπλάνη, απλά το τραγουδά ο Μπίνης...

 

[exile]

Γιες προφεσορ!!!

 

[exile]

Πότε μες τα κίτρινα ντυμένη σε κοιτάζω
Το λυγερό σου το κορμί κάθομαι και θαυμάζω
Που μέρα νύχτα δε βγαίνεις απ’ το νου μου
Αχ, μαυρομάτα μου, τσαχπίνα κλωστηρού μου

Κόκκινα σαν βάλεις αδελφούλα
Πως ήθελα να σ’ έβρισκα μέρος που να ‘χει ζούλα
Μπλε όταν φορέσεις πως μ’ αρέσεις
Και τη καρδιά μου, κλωστηρού μου, έχεις κλέψει

Πότε μες τα κίτρινα ντυμένη σε κοιτάζω
Το λυγερό σου το κορμί κάθομαι και θαυμάζω
Που μέρα νύχτα δε βγαίνεις απ’ το νου μου
Αχ, μαυρομάτα μου, τσαχπίνα κλωστηρού μου

Μαρκος Βαμβακαρης

 

[exile]

Η μάνα μου με δέρνει

Η μάνα μου με δέρνει, καλέ μου και πονώ
με δέρνει, με σκοτώνει, τα βράδια που γυρνώ
Και το παράπονό μου σε σένα θα το πω
η μάνα μου με δέρνει γιατί σε αγαπώ

Βρε μάνα μη με δέρνεις, σεβντά έχω τρελό
αδίκως κοπιάζεις, δε βάζω εγώ μυαλό
Γιατί στην αγκαλιά του μια ώρα σα περνώ
το ξύλο που 'χω φάει αμέσως το ξεχνώ

Τη γνώμη δεν αλλάζω, τον όρκο δε πατώ
τον άντρα π' αγαπάω δε τον απαρατώ
Βρε μάνα σκότωσέ με, δε βγάζω εγώ μιλιά
εσύ μου δίνεις ξύλο κι αυτός γλυκά φιλιά

Σωτηρια Μπελλου

 

[exile]

Η μάνα που σε γέννησε
χρόνια πολλά να ζήσει
και με κοπέλες σα και σε
τον κόσμο να στολίσει

Nάχουν κι αυτές τις χάρες σου
τα μάτια τα δικά σου
τα δυο σμιχτά τα φρύδια σου
την όμορφη ελιά σου

Να 'χουν κι αυτές τα νάζια σου
να 'χουν την ομορφιά σου
τα κερασένια χείλη σου
και την σκληρή καρδιά σου

Παγιουμτζης

 

[exile]

Η Μαρίκα η δασκάλα

Η Μαρίκα η δασκάλα που 'χει σπίτια δυο μεγάλα
το πρωί στις έξι βγαίνει και στην αγορά πηγαίνει
Το καλάθι της κρατάει και με όρεξη κοιτάει
να 'βρει τρυφερό μοσχάρι ή κανένα φρέσκο ψάρι

Ένας νιος λεβέντης πρώτης, ο ψαράς ο Παναγιώτης
τη δασκάλα τη γνωρίζει και τηνε καλημερίζει
Έχω δυο λαβράκια φίνα, που 'ρθαν τώρα απ' τη Ραφήνα
Πάρε το 'να το βράσεις, μια ψαρόσουπα να φτιάξεις

Το λαβράκι δε μου κάνει, θέλω ψάρι για τηγάνι
κι αν δεν έβρω παλαμίδα, παίρνω γόπα ή μαρίδα
Κι αν δεν έβρω τέτοια ψάρια, παίρνω μιαν οκά παντζάρια
Βάζω και λιγάκι λάδι και μασάω και το βράδυ

Έτσι κάθε μέρα βγαίνει κι όμως τίποτα δεν παίρνει
η τσιγκούνα η δασκάλα, που 'χει σπίτια δυο μεγάλα
Κάθε τρυφερό τσ' αρέσει, μα φοβάται να ξοδέψει
Κι έτσι απ' την τσιγκουνιά της μένει άδεια η κοιλιά της

Κώστας Ρούκουνας

 

[exile]

Η μοδιστρούλα

Τις άλλες τα 'μπλεξα κι εγώ
με μια ξανθιά μικρούλα
που έχει μάτια έξυπνα
είναι και μοδιστρούλα

Είναι τώρα λίγος καιρός
οπού την αγαπάω
και μου 'ρχεται μα το Θεό
στη μάνα της να πάω

Και να της πω τα μυστικά
που έχει η καρδιά μου
ότι η κόρη σου καλέ
θα γίνει πια δικιά μου

 

[exile]

Η ξενιτιά

Ξενιτεμένος κι έρημος στη ξενιτιά γυρίζω
Τις πίκρες και τα βάσανα μπροστά µου αντικρίζω

Πόσες φορές βρε μάνα µου θυμήθηκα εσένα
Απ΄ τα πολλά τα βάσανα που τράβηξα στα ξένα

Για να ξεχάσω µανά µου πίνω το εκατοστάρι
Το δευτερώνω ύστερα και το τριτώνω πάλι

Είναι καημός μανούλα µου είναι μεγάλος πόνος
Εγώ μέσα στη ξενιτιά να τριγυρνάω µόνος

Αποστολος Χατζηχρηστος & Τσιτσανης

 

[exile]

Ηλιοβασίλεμα σωστό
την ώρα που νυχτώνει,
τραβώ σκυφτός το δρόμο μου
καημός με μαραζώνει.

Γκρίζα γινήκαν τα μαλλιά,
λύγισε το κορμί μου,
και το μαράζι ρίζωσε,
βαθιά μες στην Ψυχή μου

Πόνοι με δέρνουνε πολλοί,
καημοί με βασανίζουν
και κάθε μέρα που περνά,
τα νιάτα μου τσακίζουν.

Λαυκας-Μανεσης

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Ηλιοβασίλεμα σωστό
την ώρα που νυχτώνει,
τραβώ σκυφτός το δρόμο μου
καημός με μαραζώνει.

Γκρίζα γινήκαν τα μαλλιά,
λύγισε το κορμί μου,
και το μαράζι ρίζωσε,
βαθιά μες στην Ψυχή μου

Πόνοι με δέρνουνε πολλοί,
καημοί με βασανίζουν
και κάθε μέρα που περνά,
τα νιάτα μου τσακίζουν.

Λαυκας-Μανεσης

ίσως το κορυφαίο ρεμπέτικο τραγούδι...

 

[exile]

Ήμουνα μάγκας μια φορά
Με φλέβα αριστοκράτη
Τώρα θα γίνω δάσκαλος
Σαν τον σοφό Σωκράτη

Ο Πάρις θα γινόμουνα
Να έκλεβα την Ελένη
Ν΄ άφηνα τον Μενέλαο
Με την καρδιά καμένη

Ήθελα να ήμουν Ηρακλής
Όταν σε πρωτοείδα
Να σου σοβά την κεφαλή
Σαν την λερναία Ύδρα

Τι άλλο θέλεις να γενώ
Για να µε αγαπήσεις
Εσύ µε το κεφάλι σου
Το Ξέρξη θα ζητήσεις

Βαμβακαρης

 

[exile]

θα σου φύγω µε καιρό
και δικό σου δεν θα είµαι πια παιχνίδι
Στο χω πει από καιρό
να σ αντέξω δεν µπορώ
µες στα χέρια σου να γίνοµαι σκουπίδι

Στο χω πει από καιρό
να σ αντέξω δεν µπορώ
µες στα χέρια σου να γίνοµαι σκουπίδι

Κι αν µου κάνεις το βαρύ
θα ρθει η µέρα που πια δε θα µου γουστάρεις
Τώρα κάνεις το βαρύ
µα θα ψάχνεις µε κερί
µες στα κέντρα και τα µπαρ να µε τρακάρεις

θα τ αλλάξω το βιολί
θα ρεφάρω κι όπως πριν θα µαι στην πένα
θα τ αλλάξω το βιολί
και θα ντρέποµαι πολύ
να πονώ για µιά γυναίκα σαν κι εσένα
.......................................................!!

 

[exile]

Θέλω να γίνω μπουφετζής

θέλω να γίνω μπουφετζής
σε τούρκικους μπουφέδες
Να 'ρχονται οι χανούμισσες
µε δίχως φερετζέδες

Πήγα και 'γω κάποια βραδιά
και μπήκα στα μεράκια
Γνώρισα τρεις χανούμισσες
τρία σωστά κουκλάκια

Μπουκάρω μέσα στον τεκέ
βλέπω τρία μεράκια
Τρεις κοπελίτσες πεταχτές
να πίνουν τσιγαράκια

Η μια ρουφά τον ναργιλέ
κι η άλλη το τσιμπούκι
κι η τρίτη η μικρότερη
τρελή στο μαστρουλούκι

Η μια παίζει τον μπαγλαμά
κι η άλλη το μπουζούκι
κι η τρίτη η μικρότερη
γυρεύει να φουμάρει

Μπατης

 

[exile]

Ισοβίτης

Στη φυλακή µε κλείσανε ισόβια για σένα
Τέτοιο μεγάλωνε καημό επότισες εμένα
Εσύ ‘σαι αιτία του κακού για να µε τυραννούνε
Οι πίκρες και τα βάσανα να µε στριφογυρνούνε

Τώρα θα κάνω έφεση μήπως µε βγάλουν όξω
Κακούργο δολοφόνησα για να σε πετσοκόψω
Να σου 'χυνα πετρέλαιο κι υστέρα να σε κάψω
Και µες το ξεροπήγαδο να πα να σε πετάξω

Εφτά φορές ισόβια τότες να µε δικάσουν
Και στη κρεμάλα τ’ Άναπλιου εκεί να µε κρεμάσουν
Όλους ένορκους δικαστές του πλάνεψε η ομορφιά σου
Και µε δικάζουν ισόβια για να γενεί η καρδιά σου

Με τη ραδιουργία σου µπουζούριασα το χύτη
Χωρίς να θέλω µ’ έκανες να γίνω ισοβίτης
Τέτοια μεγάλη εκδίκηση να την εξεµπουκάρω
Όπως τον Έκτορα ο Αχιλλεύς τον έσουρνε στο καρo

Βαμβακαρης

 

[exile]

Κάποιο βράδυ με φεγγάρι

Κάποιο βράδυ με φεγγάρι
είδα τη δική σου χάρη
κι από τότε σε λατρεύω
μέρα νύχτα σε γυρεύω

Όπου πας κι όπου γυρίζεις
τριαντάφυλλα μυρίζεις
έχεις μέση δαχτυλίδι
μαύρο μάτι, μαύρο φρύδι

Κάν' την έτσι κάν' την έτσι
τη λιγνή ψιλή σου μέση
να τη δω να τη θαυμάσω
και τον πόνο να ξεχάσω

Βαμβακαρης

 

[exile]

Κάποτε ήμουνα κι εγώ
παιδάκι από τα φίνα
και η καρδιά μου επόνεσε
για μια γλυκιά τσαχπίνα.

Όταν την έπαιρνα μαζί
ο κόσμος με κοιτούσε
μ' αυτή μου την αμόλησε
και μ' άλλονε γυρνούσε.

Κι από το ντέρτι το πολύ
θολώνει το μυαλό μου
και η ψυχή μου η δύστυχη
σπαράζει απ' τον καημό μου.

Και από τότε πια κι εγώ
καμιά πια δεν γουστάρω,
την τσίκα μου πάντα τραβώ,
τον αργιλέ φουμάρω.

Βαμβακαρης

 

[Don Mario Lazarou]

Duran Duran - Save A Prayer

You saw me standing by the wall, corner of a main street
And the lights are flashing on your window sill
All alone aint much fun so youre looking for the thrill
And you know just what it takes and where to go.

Dont save a prayer for me now.
Save it til the morning after
No dont say a prayer for me now.
Save it til the morning after

Feel the breeze deep on the inside look down into the well
If you can youll see the world in all his fire
Take a chance (like all dreamers cant find another way.)
You dont have to dream it all, just live a day.

(chorus)

Save it til the morning after
Save it til the morning after
Save it til the morning after....

-

Pretty looking road I try to hold the rising floods that fill my skin
Dont ask me why Ill keep my promise Ill melt the ice
And you wanted to dance, so I asked you to dance
But fear is in your soul,
Some people call it a one night stand, but we can call it paradise

(chorus)

Save it til the morning after
Save it til the morning after
Save it til the morning after
Save it til the morning after
Do do do do do, do do do do do do do do

Save a prayer til the morning after...
Save a prayer til the morning after...
Save a prayer til the morning after,
Save a prayer til the morning after...

 

[Don Mario Lazarou]

Come Undone - Duran Duran

Mine, immaculate dream, made breath and skin, Ive been waiting for you,
Signed, with a home tattoo, happy birthday to you was created for you.

(cant ever keep from falling apart.. at the seams)
(cant I believe youre taking my heart.. to pieces)

Ahh, itll take a little time, might take a little crime to come undone
Now well try to stay blind, to the hope and fear outside,
Hey child, stay wilder than the wind
And blow me in to cry.

Who do you need?
Who do you love?
When you come undone.

(chorus)

Words, playing me deja vu, like a radio tune I swear Ive heard before,
Chill, is it something real, or the magic Im feeding off your fingers

(cant ever keep from falling apart.. at the seams)
(can I believe youre taking my heart.. to pieces)

Lost, in a snow filled sky, well make it alright, to come undone,
Now well try to stay blind, to the hope and fear outside,
Hey child, stay wilder than the wind -
And blow me in to cry.

 

[Giota]

Ωρες σιωπής

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΑΚΝΗΣ


Ωρες σιωπής και χάνομαι στο άσπρο των ματιών σου,
ώρες αιχμής και βρίσκομαι στις άκρες των χειλιών,
ας ήτανε να κράταγες στιγμούλα μου στο χρόνο,
ας ήτανε να φώτιζες αυτό μου το κενό.

Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ το χέρι,
κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών,
μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει,
εγώ ότι αγάπησα σε κείνη το χρωστώ.

Ώρες σιωπής και πίστεψα στα ναι σου και στα όχι,
ώρες αιχμής και βρέθηκα στον έβδομο ουρανό,
να ζήσω σ ένα όνειρο δεν ξέρω αν με παίρνει,
μα ο έρωτάς μου άναψε γι αυτό σου τραγουδώ.

Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ το χέρι,
κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών,
μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει,
εγώ ότι αγάπησα σε κείνη το χρωστώ.

 

[exile]

Κατηραμένη φτώχεια

Δεν με φοβίσαν κύματα
χιόνια κι ανεμοβρόχια
όσο με φόβισες εσύ
κατηραμένη φτώχεια

Απ' τα φτωχά μου όνειρα
ένα σωστό δεν βγαίνει
όλα τα σκόρπισες εσύ
φτώχεια κατηραμένη

Στον έρωτα και στην ζωή
όπου και να με νοιώσεις
φτώχεια δεν πέρασε στιγμή
χωρίς να με πληγώσεις

Χατζηχρηστος