- Μηνύματα
- 4.496
- Reaction score
- 3
Λευτέρη,η ρίγανη επιρρεάζει μέσω της γεύσης την ακοή...
,πρόσεξέ το εαν θέλεις σωστή αναπαραγωγή.
:mrgreen: :mrgreen:




Μαρία,υποκλείνομαι μπροστά στην σωστή και απλή τοποθέτησή σου.Μαρία Παρασκευοπούλου said:Για να βάλω κι εγώ τη γνώμη μου που έχω τις λιγότερες τεχνικές γνώσεις απ' όλους σας… Και να δούμε πού κατατάσσομαι.
Νομίζω ότι κατ' αρχήν παίζει ρόλο το πόση σημασία δίνει κανείς στη λεπτομέρεια και πόσο "καλό" είναι το αυτί του. Οπότε από το θέμα εξαιρείται αυτόματα κάποιος που βολεύεται εύκολα, πάει και παίρνει ένα έτοιμο φθηνό συστηματάκι και ακούει τη μουσικούλα του. Αν όμως έχει μεράκι για την ποιότητα του ηχητικού αποτελέσματος, γιατί αυτό είναι η ουσία, με αυτό το μεράκι μπορεί σιγά-σιγά να προσεγγίσει το ιδανικό, για τις δικές του προτιμήσεις πάντα, μια και η εμπειρία του ήχου έχει κι αυτή μια υποκειμενική διάσταση. Αν πάλι κάποιος ακούει σε πολύ μεγάλο ποσοστό συγκεκριμένα είδη μουσικής, είναι κι αυτό ένας παράγοντας που πρέπει να συνεκτιμηθεί γιατί κάθε είδος έχει κι άλλες απαιτήσεις (όργανα, φωνητικά, αίσθηση χώρου..).
Από κει και πέρα, πίσω στην πραγματικότητα και βλέπουμε μήπως αυτό το ιδανικό που θέλουμε, ακόμα κι αν το αποκτήσουμε, δεν θα μπορέσουμε να το χαρούμε όπως του αξίζει και μας αξίζει, λόγω συνθηκών (ενόχληση άλλων, έλλειψη χρόνου για απολαυστικές ακροάσεις, συνύπαρξη με στοιχεία του σπιτιού που δημιουργούν προβλήματα, θόρυβοι στο χώρο που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν, κλπ.).
Στην πράξη, το μόνο σταθερό που υπάρχει είναι ο χώρος. Αν βέβαια είναι κι αυτός σταθερός και δεν πρόκειται π.χ. να μετακομίσουμε ή να αλλάξει η χρήση του χώρου λόγω αναγκών της οικογένειας. Με βάση το χώρο λοιπόν, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ξεκινάμε από τον ιδανικό για τις προτιμήσεις μας συνδυασμό, αν και εφόσον βέβαια μπορούμε να είμαστε σίγουροι γι' αυτό χωρίς δοκιμή στο συγκεκριμένο χώρο, χωρίς αρχικά να ασχοληθούμε την τιμή. Τα βάζουμε κάτω, κι αν η τιμή δεν είναι μέσα στις δυνατότητές μας, μελετάμε τι συμβιβασμούς θα μπορούσαμε τεχνικά και θα μας πείραζε λιγότερο ακουστικά να κάνουμε, και φτάνουμε σιγά-σιγά στο προσωπικό μας value for money. Καθώς αρχίζουμε να "κατεβαίνουμε", απαραίτητη προϋπόθεση είναι κάποιες γνώσεις για να επιτευχθεί ο σωστός συνδυασμός (αν δεν τις έχουμε δεν είναι ντροπή να ρωτήσουμε, αρκεί να μην πέσουμε στα άτομα που ρώτησε ο sdragou :?), έτσι ώστε ένα εξαιρετικό μηχάνημα να μην "πάει χαμένο" μέσα σ' ένα δυσανάλογο σύνολο ή το ένα μηχάνημα να μην προκαλεί προβλήματα στην απόδοση του άλλου.
Παράλληλα υπάρχουν κι άλλα πράγματα που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη, όπως το. να μην επενδύσουμε πολλά σε κάποιο μηχάνημα που θα πέσει σύντομα θύμα των εξελίξεων (π.χ. κάποια αλλαγή τεχνολογίας ή φορμά που θα το παροπλίσει).
Συμπερασματικά, αν κανείς είναι λάτρης της ποιότητας, χομπίστας ή μη, το θέμα δεν είναι απλό ούτε για το γνώστη ούτε για το μη γνώστη, γιατί και οι δύο στην ίδια πραγματικότητα ζουν από την άποψη του χώρου, του χρόνου και του χρήματος.
Τώρα βέβαια αν κάποιου η απόλαυση είναι ο τέλειος ήχος και όχι η μουσική, και αρκείται σε μερικές δεκάδες "ιδανικά" CD/βινύλια γιατί ξέρει ότι τα άλλα δεν θα τον ικανοποιήσουν, εδώ μιλάμε για ένα κάπως διαφορετικό χόμπι, εξίσου απολαυστικό αλλά με διαφορετικές ανάγκες και ζητούμενα. Στο τέλος-τέλος, το χόμπι δεν είναι δουλειά, κέφι είναι, και το ζητούμενο μπορεί να είναι οποιοδήποτε ικανοποιεί τον καθένα. Ο τελειομανής δεν είναι εξ ορισμού και επιδειξιομανής.
Θάρρος χρειάζεται, θάρρος νέοι μου!!!g.kar said:Εγώ πάντως, μέχρι τώρα τουλάχιστον, δεν βλέπω κάποιον να γράφει και να παραδέχεται ότι του αρέσει περισσότερο να ασχολείται με τα μηχανήματα και λιγότερο με την δισκοθήκη του.