Συνεντεύξη του Gary Koh(Genesis) στο avmentor

[back]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Συνεντεύξη του Gary Koh(Genesis) στο avmentor

Από τη σελίδα κατάλαβα ότι πρόκειται για κάτι σαν και αυτό το οποίο και έχω χρησιμοποιήσει.
Η ερώτησή μου αναφερόταν σε πρόγραμμα για σχεδίαση παθητικού crossover που να υπολογίζει αυτές τις παραμέτρους.
Όπως και να έχει θα το κατεβάσω να το δω και να το δοκιμάσω.
Σε ευχαριστώ.

οχι δεν ειναι σαν αυτο.

παρολο που περιλαμβανη και αυτο το κοματι εχει και αλλες

δυνατοτητες.

αυτο που ζητας δεν ειναι μετρητικο αλλα simulator.

υπολογιζη τα χοντρα αλλα μετα πρεπη να μετρησεις για

επαληθευση.

μην περιμενης να δεις τετοια πραγματα σε εξομειωσεις.

 

[Μ.Φ.]

Απάντηση: Συνεντεύξη του Gary Koh(Genesis) στο avmentor

Δεν μπορώ να 'πιάσω' τα -δεκάδες- ποστ ένα προς ένα.
Ούτε φυσικά τα άλλα δύο σχετικά θέματα.

Θέλω μόνο να πω ότι συντάσσομαι με τον themiloc.


Όπως είδα σήμερα στο avmentor, ο Θέμης απάντησε* (και μου 'έλυσε' τα χέρια) με ονομαστικά παραδείγματα που εγώ, για ευνόητους λόγους, δεν τόλμησα να κάνω.

Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα…, και από τις δύο πλευρές, που πάλι για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω.

Τα έχω αναφέρει όμως και στους δύο ριβιούερ που πολλοί -και δεν εννοώ εσάς, τους 'γνωστοί μου άγνωστοι από χρόνια'- όψιμα εκτιμάνε.
(με τον έναν μάλιστα τα ξανασυζήτησα -με αφορμή αυτό το θέμα- πριν δέκα περίπου μέρες. -όταν έτυχε να συναντηθούμε.)


*τα παραδείγματα (post 16.)
http://www.avmentor.eu/forum/showthread.php?t=500&page=2

(σημ. Verity -εγώ- εννοώ τα Parsifal Εncore. /που διατηρώ. :126: ...)
+ (post 16) ['...αλλά αποδίδουν πιστικώτερα τα ακουστικά οργανα' /σ.σ. και τις φωνές!]


Άσχετα όμως με τα παραπάνω, νομίζω ότι δεν χρειάζεται αντιπαλότητα -και μάλιστα 'έντονη' - για ένα χόμπυ που θα έπρεπε να μας ενώνει. (έστω. υπό προϋποθέσεις. π.χ. τίμιες συμπεριφορές εκατέρωθεν κ.λπ. …)

Όλα αυτά όμως ελπίζω να έχουμε την ευκαιρία να τα συζητήσουμε (και να γνωριστούμε) στην Έκθεση.





*προσωπικά πιστεύω -μπορεί να κάνω και λάθος- ότι οι μετρήσεις των ηχείων είναι λιγότερο σημαντικές (ως προς το τελικό άκουσμα) από άλλους 'κρίκους' του συστήματος. (π.χ. ενισχυτές)

*όσο για τα (απόλυτα) papers, πόσοι από αυτούς που τα είχαν εκδώσει και δεν βρίσκονται πια εν ζωή (ή και από αυτούς που βρίσκονται), θα διαφωνούσαν με τα περισσότερα από όσα ανέφερε ο Θέμης; (ή δεν θα αναθεωρούσαν σήμερα αρκετά από όσα έγραψαν

*τέλος λέω, με όποια πείρα…, ότι το: 'οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα' , είναι Κανόνας!

 

[TGD]

Απάντηση: Συνεντεύξη του Gary Koh(Genesis) στο avmentor

Δύο επισημάνσεις από εμένα.

1. Voicing με μετρήσεις
http://www.chario.it/obj_attach/1278346298159547.pdf

Και για να μην κατεβάζετε το τεράστιο διαφημιστικό PDF, το ζουμί είναι: η Chario ισχυρίζεται ότι το ηχείο δεν πρέπει να μετράει φλατ σε χαμηλή ισχύ, αλλά η απόκρισή του να ακολουθεί την καμπύλη ακουστότητας του αφτιού για επίπεδο 45 Phon.

If the system’s frequency response is shaped to the loudness level curve envelope for 45 Phon, it is near to the goal of reproducing ambience information aligned with human ear sensitivity
displayed at 40-50 dB SPL (beyond which it is lost in typical domestic background noise) emission
levels. The particularity of this original solution is that it is very effective in offsetting the inherent
paradox of the loudspeaker system reproduction principle. It is established that during a concert
in a closed venue, human hearing is reached by two distinct sound fields: one is direct and comes
to the source along the line-of-sight; the other is reverberated and comes from all the surfaces of
the enclosed space. The reverberated field not only suffers delays because of multiple bounce, but
also has no single arrival direction – statistically speaking – as it comes from all directions except
the one already occupied by the direct field.
So it’s obvious that when listening at home, the memory has no way of comparing the
phenomenon, as the direct field and the reverberated field come from the same point. This new
situation confuses the auditory system and in an attempt to make sense of this contradiction,
activates a process of “directional listening”, focusing too hard on the sources. At this point, it
is easy to see that if the ambience information is returned on a linear curve, the brain pays too
much attention to the mid frequencies, with consequent collapse of the stereo front “between” the
speakers.
Luckily, the ear sensitivity curve plateaus increasingly at higher reproduction levels and offsets almost to perfection the dynamic losses at low frequencies due to subwoofer thermal, mechanical and inertia limits, hence ensuring a balanced response at mid-high listening levels.

2. H αξία της εμπειρίας
http://en.wikipedia.org/wiki/Tacit_knowledge

Και ο Ken Ishiwata και ο John Curl έχουν μιλήσει στις συνεντεύξεις τους για τον ξεχωριστό ήχο που έχουν οι διαφορετικοί πυκνωτές, αλλά και για το ήχο που έχει ο συγκεκριμένος πυκνωτής μέσα στη συγκεκριμένη σχεδίαση. Πιθανότατα η γνώση αυτή θα μπορούσε να αναλυθεί σε τεχνικά χαρκατηριστικά των εξαρτημάτων, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είναι "λεκτικά μεταφερόμενη γνώση". Και δεν νομίζω ότι κάποιος από τους δύο θα φάει μερικά χρόνια για να την τεκμηριώσει. Τέτοιες πληροφορίες μεταβιβάζονται μόνο μετά από "μαθητεία" από το μάστορα στον βοηθό. Αν ο μάστορας είναι καλός δάσκαλος θα φανεί όταν ο βοηθός αρχίζει να φτιάχνει μόνος του τα πράγματα. Να δούμε λοιπόν τι θα γίνουν τα πικάπ Michell χωρίς τον John, οι βραχίονες Triplanar χωρίς τον Papier, κ.ο.κ..