Σώστε το ζωάκι!

[Abessalom]

Ένα είδος που μας συνοδεύει για εκατομμύρια χρόνια, μοιραζόμενο το κρύο, τη ζέστη, τους στεναγμούς, τους έρωτές μας (ναι, και τους έρωτές μας) κινδυνεύει με εξαφάνιση, λόγω .... αποψίλωσης των βιοτόπων της.

Το πολύπαθο είδος δεν είναι άλλο από την ταπεινή, πλην τίμια, ψείρα του εφηβαίου (να το πω ευγενικά), την οποία οι μόδες της αποτρίχωσης, χαλάουας, απλού και κόντρα ξουρίσματος, βραζιλιάνικου, landing strip και λοιπές περιβαλλοντικές καταστροφές, έχουν φέρει στα πρόθυρα της εξαφάνισης!

Περισσότερα
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231230652
http://blogs.smithsonianmag.com/smartnews/2013/01/brazilian-waxes-could-make-pubic-lice-go-extinct/


:142: Όχι δεν είναι για γέλια!

 

[rodouma]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

The Following User Says Thank You to Abessalom For This Useful Post:
Zizik

:142:


(χωρίς παρεξήγηση...όταν το διαβάζεις όμως, σε συνδυασμό με το κείμενο του νήματος, είναι πράγματι αστείο!):612:

Spoiler

Ειδικά, αν φέρεις στο μυαλό τη κοινή ονομασία του "ζωακίου"...

Άσε που είναι και "κάρφωμα", το να ευχαριστείς για τέτοιο νήμα...:116:

 

[stathis]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Στάδια γυναικείας τριχοφυίας:
1) Φρεσκοξυρισμένη
2) Τριών ημερών
3) Τις αφήνω για αποτρίχωση
4) Δεν έχω γκόμενο και είναι χειμώνας
5) ΚΚΕ

 

[rodouma]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Έτσι όπως το θέτεις, κατά μία έννοια, το ΚΚΕ είναι το κόμμα της οικωλογίας...:116:

 

[Abessalom]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Έτσι όπως το θέτεις, κατά μία έννοια, το ΚΚΕ είναι το κόμμα της οικωλογίας...:116:

Χμ... δεν ξέρουμε εάν από έμπροσθεν επεκτείνονται και στον τυχόν οπίσθιο κήπο τα ζωύφια.

 

[rodouma]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Χμ... δεν ξέρουμε εάν από έμπροσθεν επεκτείνονται και στον τυχόν οπίσθιο κήπο τα ζωύφια.

Γιατί όχι; Αν η δομή-υφή της τριχός είναι η ίδια....

Σίγουρα θέλει επιστημονική ανάλυση το θέμα...Μήπως να μας συμβουλέψει κάποιος ειδικός τριχολόγος;:116:

 

[Maria Pentagiotissa]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Είχε δει κανείς, προ αμνημονεύτων χρόνων, την ταινία "Γρανίτα από Λεμόνι"; Οι όψειρες ηταν guest star σε μια σκηνή με απίστευτο γέλιο...

 

[Zizik]

Re: Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

The Following User Says Thank You to Abessalom For This Useful Post:
Zizik

:142:


(χωρίς παρεξήγηση...όταν το διαβάζεις όμως, σε συνδυασμό με το κείμενο του νήματος, είναι πράγματι αστείο!):612:

Spoiler

Ειδικά, αν φέρεις στο μυαλό τη κοινή ονομασία του "ζωακίου"...

Άσε που είναι και "κάρφωμα", το να ευχαριστείς για τέτοιο νήμα...:116:

Δεν έχω εμπειρία απ' το θέμα, αλλά είναι ενδιαφέρον.
Το είχα δει προχθές και βαρέθηκα να το ανεβάσω. Γι' αυτό και το thanks.


Το προσεγμένο εργαλείο εξάλλου, είτε έχει είτε δεν έχει τρίχες, δεν έχει μ0υν0ψειρες. :126:

 

[rodouma]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Είχε δει κανείς, προ αμνημονεύτων χρόνων, την ταινία "Γρανίτα από Λεμόνι"; Οι όψειρες ηταν guest star σε μια σκηνή με απίστευτο γέλιο...

Που τη θυμήθηκες αυτή τη ταινία;;; Πω πω, αυτό κι αν ήταν flashback!!!

Πάντως, πρέπει να ήταν πολύ επώδυνη και ενοχλητική εμπειρία η εν λόγω "συμβίωση"...

 

[rodouma]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

...

Το προσεγμένο εργαλείο εξάλλου, είτε έχει είτε δεν έχει τρίχες, δεν έχει μ0υν0ψειρες. :126:

Σωστός!

 

[Abessalom]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Που τη θυμήθηκες αυτή τη ταινία;;; Πω πω, αυτό κι αν ήταν flashback!!!

Πάντως, πρέπει να ήταν πολύ επώδυνη και ενοχλητική εμπειρία η εν λόγω "συμβίωση"...

Κι εσύ όμως, φίλτρατε, πολύ βλέπω ενδιαφέρεσαι για το ζήτημα.... που εγκαλείς τον Ζιζίκο μας!

:142: :142:

 

[rodouma]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Κι εσύ όμως, φίλτρατε, πολύ βλέπω ενδιαφέρεσαι για το ζήτημα.... που εγκαλείς τον Ζιζίκο μας!

:142: :142:

Δεν "εγκάλεσα" κανένα και εξηγήθηκα επαρκώς νομίζω...εξάλλου, για να ασχοληθούμε και να γελάσουμε δε το ανέβασες εσύ; :116:

 

[abcd]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Που τη θυμήθηκες αυτή τη ταινία;;; Πω πω, αυτό κι αν ήταν flashback!!!

Ολόκληρη και με Ελληνικούς υπότιτλους:

 

[Abessalom]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Δεν "εγκάλεσα" κανένα και εξηγήθηκα επαρκώς νομίζω...εξάλλου, για να ασχοληθούμε και να γελάσουμε δε το ανέβασες εσύ; :116:

Ωχ.... τώρα θα το ρίχνει ο ένας στον άλλο δλδ.... ακριβώς δλδ όπως μεταδίδεται το ευγενές αυτό ζωντανό :142:

 

[rodouma]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Ωχ.... τώρα θα το ρίχνει ο ένας στον άλλο δλδ.... ακριβώς δλδ όπως μεταδίδεται το ευγενές αυτό ζωντανό :142:

Πάρτο από πάνω μου!!! :142:

 

[Petros_Dalipis]

[YOUTUBE]TopVNc8HMvQ[/YOUTUBE]

 

[rodouma]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Μάδημα αιδοίου - Μια πανάρχαια συνήθεια...

Στους αρχαίους Έλληνες δεν άρεσαν τα μαλλιαρά σαν πρόβατα αιδοία. Λάτρεις της απολλώνιας ομορφιάς, τα ήθελαν μαδημένα, ξυρισμένα, στιλπνά, καθαρά και αστραφτερά. Τα «μαλλιαρά» ήταν ένδειξη δουλοπρέπειας, μας πληροφορεί εξαντλημένη μελέτη από το 1963 του δόκτορος Βαλέριου Ι. Μαρσέλλου με τίτλο: Η σεξουαλική ζωή των αρχαίων λαών (εκδ. Μαρή). Η αρχαία ονομασία της πρακτικής; «Παρατιλμός αιδοίου»...

Εκείνο που άρεσε στους αρχαίους Έλληνες, ήταν να βλέπουν και ν' απολαμβάνουν τα ξυρισμένα ή μαδημένα αιδοία των γυναικών, καθαρά και λάμποντα, όπως το συνηθίζουν οι σύγχρονες ανατολίτισσες και μερικές της Αφρικής, γιατί οι Έλληνες θεωρούσαν πως ήταν δουλόπρεπο να έχουν οι γυναίκες τον χ ο ί ρ ο ν (το αιδοίον) σαν μαλλιαρό πρόβατο, όπως το είχαν υποχρεωτικά οι δούλες, το συμπεραίνομε δε αυτό από τους ακόλουθους στίχους του αθάνατου Αριστοφάνη που αναφέρει στους «Βατράχους», ότι οι ορχηστρίδες παρουσιάζοντο άμα χόρευαν «ηβυλλιώσαι γ' άρτι παρατετιλμέναι».

«Στο άνθος της ηλικίας των και με φρεσκομαδημένο το αιδοίον των», όπως λέει η Θεράπαινα.
Επίσης στις «Εκκλησιάζουσες η Πραξαγόρα λέει:

«Και τας γε δούλας ουχί δει κοσμουμένας
την των ελευθέρων υφαρπάζειν Κύπριν,
αλλά παρά τοις δούλοισι κοιμάσθαι μόνον,
κατωνάκην τον χοίρον αποτετιλμένας».
Δηλ. «κι οι δούλες πάλι δεν πάει να φοράν στολίδια
κι από τις ελεύθερες εμάς να κλέβουν τις ηδονές,
μα θα κοιμώνται μόνον με τους δούλους
μαδώντας το γουρουνάκι τους για μια παλιοπροβιά».
(Αριστοφάνους, Εκκλησιάζουσαι, στ. 721)
Το ίδιο στην «Ειρήνη» στ. 1351 λέει:
«Του μεν μέγα και παχύ, της δ' ηδύ το σύκον».
(αυτουνού είναι μεγάλο και χοντρό (το πέος) κεινής δε γλυκό το σύκο (αιδοίο).
Και στους «Αχαρνής», στ. 781:
Μ. «αύτα εστί χοίρος;»
Δ. «νυν γε χοίρος φαίνεται• ατάρ εκτραφείς γε κύσθος έσται».
( Μ. «αυτά είναι χοίρος;»
Δ. «τώρα τουλάχιστον χοίρος (μικρό αιδοίο) φαίνεται•
όμως όταν μεγαλώσει θα γίνει αιδοίον κανονικό).
Και στο στίχο 791:
«Αίκα δε παχυνθή καναχνοασθή τριχί,
κάλλιστος έσται χοίρος Αφροδίτη θύειν»
(εάν όμως παχύνει και γεμίσει τρίχες
θαυμάσιο αιδοίο θα γίνει για να θυσιάζει στην Αφροδίτη).
Γεμάτους χάρη κι εξυπνάδα βρίσκομε στη Λυσιστράτη και πάλιν του Αριστοφάνη τους παρακάτω στίχους, στους οποίους χρησιμοποιεί τη λέξη υν αντί γουρούνι – χοίρος, όταν μαλώνουν οι άντρες με τις γυναίκες λέγοντας:
«Ει νη τω θεώ με ζωπυρήσεις
Λύσω την εμαυτής υν εγώ δη και ποιήσω
Τήμερον τους δημότας βωστρείν σ' εγώ πεκτούμενον».
Εάν μα τη θεά μ' εξερεθίσεις
θα λύσω τον χοίρο μου (θα βγάλω έξω το αιδοίον μου
και κυνηγώντας σε θα σε κάνω να φωνάζεις στους δημότες βοήθεια).
(Αριστοφάνους, Λυσιστράτη, στ. 682)
Ο Φερεκράτης πάλι χρησιμοποίησε αντί αιδοίον τη λέξη ρ ό δ ο ν:
«Κόραι αρτίως ηβυλλιώσαι και τα ρόδα κεκαρμέναι».
(Κόρες μόλις στο άνθος της ηλικίας τους που είχαν κουρεμένα τα αιδοία τους).
Ο αθάνατος πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης μεταχειρίσθηκε την λέξη φ ύ σ ι ν που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα:
«Ων αι μήτραι προΐωσιν εξωτέρω της φύσιος».
(Αν η μήτρα προπέσει και βγει έξω από το αιδοίον)
(Ιπποκράτους, Αφορισμοί § 27, σελ. 643)
Ο Λουκιανός περιγράφοντας πώς πιάστηκε επ' αυτοφώρω ένας μοιχός λέει:
«Και μοιχός εάλω ποτέ, ως ο Άξων φησίν, άρθρα εν άρθροις έχων».
(Κάποτε πιάστηκε ένας μοιχός, που είχε τα αιδοία του μέσα στα αιδοία της γυναίκας).
Ο Αθήναιος χρησιμοποίησε τη λέξη κ ο ί λ ο ν Ά ρ γ ο ς αντί αιδοίον:
«Η δ' είπε• μήτερ, πώς, έφη, μέλλω φιλείν τον μηδέν ωφέλημα, τον υπό τας στέγας το κοίλον Άργος θέλοντ' έχειν;»
(Η κόρη είπε, πώς καλέ μητέρα θ' αγαπήσω αυτόν, από τον οποίον δεν έχω καμμιά ωφέλεια, που κάτω από τη στέγη μας θέλει να' χει δωρεάν το αιδοίο μου
(Αθήναιος, Βιβλ. ΙΓ΄, 582 α΄)
Μεταγενέστερα στους Μαγικούς Παπύρους αναφέρεται:
«Ορκίζω σε, νεκύδαιμον, – ίνα μοι άξης την δείνα και κεφαλήν κεφαλή κολλήση και χείλεα χείλεσι συνάψη και γαστέρα γαστρί κολλήση και μηρόν μηρώ πελάση και το μ έ λ α ν τω μ έ λ α ν ι (το μαυρότριχον αιδοίον συναρμόσει με το μαυρότριχο ανδρικό) και τα αφροδισιακά εαυτής εκτελέση μετ' εμού».
Ο της Κωνσταντινουπόλεως Πατριάρχης Φώτιος, σε διάφορα μέρη του Λεξικού του, πριν την άλωση, αναφέροντας για τα γεννητικά όργανα, λέει:
«Σ ά ρ α β ο ν• το γυναικείο οι κωμικοί το ονομάζουν και σ ά κ α ν και σ ά β υ τ τ ο ν και σ έ λ ι ν ο και τ α ύ ρ ο και έτερα πολλά».
(Ευίου Ληναίου, Απόρρητα, Θεσσαλονίκη, 1935)
Αλλά και ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ευστάθιος, σε μερικά μέρη των «Εις Όμηρον Παρεκβολών», γράφει τα ακόλουθα:
«Ότι δε πολυώνυμον (ον) το γυναικείον αιδοίον, ά μ β ω ν τε γαρ λέγεται και
χ ο ί ρ ο ς και ε σ χ ά ρ α και δ έ λ τ α, το αυτό και κ έ λ η ς κλπ.»
ΟΝΟΜΑΣΙΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΑΙΔΟΙΟΥ
Παραθέτομεν για τον περίεργον πλούτον των ονομασιών, τα πιο κάτω:
1) Αγγείον
2) Αηδονιεύς
3) Αιδοίον
4) Αιδώς
5) Αισχύνη
6) Άμβων
7) Αναγκαίον
Απόκρυφον
9) Απόρρητα
10) Άρθρα
11) Ασχημοσύνη
12) Βασιλείδης
13) Βληχώ
14) Βύττος
15) Γείτον
16) Γέρρα
17) Γίγαρτον
18) Γυία
19) Δέλτα
20) Δελφάκιον
21) Δορίαλλος
22) Επίσειον
23) Εσχάρα
24) Ευδίαιον
25) Εύστρα
26) Ηδονοθήκη
27) Ίακχος
28) Ιπποκλείδης
29) Κέλης
30) Κένταυρος
31) Κήπος
32) Κοίλον Άργος
33) Κόκκος
34) Κολεός
35) Κτεις
36) Κύνειρα
37) Κύσθος
38) Κυσολαμπίς
39) Κυσός
40) Κύων
41) Λάκκος
42) Λειμών
43) Μέλαθρον
44) Μέλαν
45) Μισγκάγκειον
46) Μόριον
47) Μύρτον
48) Μύσχος
49) Μύτος
50) Νάπος
51) Οστάνιον
52) Πεδίον
53) Πελλάνα
54) Πράγμα
55) Ρόδον
56) Ροδωνιά
57) Σάβυττος
58) Σαβαρίχη
59) Σάκανδρος
60) Σάκας
61) Σάκος
62) Σαλάμβη
63) Σάραβος
64) Σάρων
65) Σέλινον
66) Σκάφιον
67) Σύκον
68) Ταύρον
69) Τιτίς
70) Τρήμα
71) Τρυβλίον
72) Τρυμαλίη
73) Τρύπημα
74) Υς
75) Ύσσακος
76) Ύσσαξ
77) Φορμίσιος
78) Φύσις
79) Χοιρίλος
80) Χοιρίον
81) Χοίρος
82) Ψίμαρον
Και τα νεώτερα:
Α χ ι ν ό ς, α χ α ΐ ρ ε υ τ ο (Καρύστου), α μ ε λ έ τ η τ ο, ο π ω ρ ι κ ό (Λευκάδος),
ν ε ρ ό μ υ λ ο ς, π ο υ λ ί, π ο υ λ ά κ ι, π ο υ τ ί, π ρ ά μ α, ρ η μ α δ ι α κ ό,
σ χ ι σ τ ό και το ηπειρώτικο κ λ ε ι δ ω ν ι ά.
Στη συλλογή Αραβαστινού (σελ. 223, 373) υπάρχει το παραστατικώτατο δημοτικό αλληγορικό τραγούδι για την κλειδωνιά:
Απόψε κυρά νύφη
Θα παίξη ο μάνταλος
Τα δυο κουπιά του Μπάρκα
Και ο παρασάνταλος
Απόψε κυρά Νύφη
Της πεθεράς σου ο γιος
Θα μπη ξεσπαθωμένος
Σαν φίλος σαν οχτρός
Απόψε η κλειδωνιά σου
Με μια θα τσακιστεί
Και η πόρτα της αυλής σου
Θα στέκετ' ανοιχτή.
Ο Κουκουλές επίσης αναφέρει ότι οι Πόντιοι και σήμερα εξακολουθούν να ονομάζουν το αιδοίον της γυναίκας γ ε ί τ ο ν.



Πηγή: Μάδημα αιδοίου - Μια πανάρχαια συνήθεια... | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/91160#ixzz2LFStQW5E

 

[Abessalom]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Από εκεί θα προέκυψε και η έκφρασις ....το θες και ξυρισμένον!

 

[rodouma]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Μάλιστα. Το επιθυμώ ξυρισμένον και ουχί "κουρεμένον", φίλτατε...

(πάντως, θα διαπίστωσες το αμείωτο ενδιαφέρον μου δια το πολυώνυμον αντικείμενον...)

 

[Abessalom]

Απάντηση: Σώστε το ζωάκι!

Θα μπορούσαν να προστεθούν και τα ονόματα με τα οποία το στολίζει πχ ο Εμπειρίκος, αλλά να, ίσως φανούν σε ορισμένους λιγάκι αισχρά. Όσο πατεί η γαλή.