Τι είδαμε, τι θα δούμε


Sleep

Dr. Jekyll & Mr. Hyde
Μηνύματα
686
Reaction score
2.675
Από τον Jarmusch έχω καταφέρει να δω μόνο το Ghost Dog: The Way of the Samurai, κι αυτό λόγω του soundtrack που "πατάει" στο hip hop που ακούω.

Καλώς ή κακώς, το συναίσθημα δεν με αγγίζει στις ταινίες, οπότε όταν βασίζονται μόνο σε αυτό δεν μου προσφέρουν τίποτα. Είμαι ξεκάθαρος ότι τον κινηματογράφο τον βλέπω ως διασκέδαση και ως τρόπο αποκοπής από την πραγματικότητα μέσω υπερβολών στον υλικό κόσμο.

Υ.Γ. Φυσικά, δέχομαι όλα τα είδη και τους θαυμαστές τους, όσο η κόντρα παραμένει στο καλαμπούρι και όχι στο ποιος της έχει πιο μεγάλη. :)
Εγώ ανέφερα ένα σκηνοθέτη που θεωρείται "σινεφίλ" (αν και η λέξη δε μου αρέσει, οποιοσδήποτε αγαπάει κινηματογράφο είναι "σινεφίλ") ο οποίος δεν καταπιάνεται με "πόνο, κλάμα, αναπηρία, φτώχεια, μιζέρια" όπως ζήτησες. Το αν δε σου αρέσει, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Να, μου ήρθε και άλλος: Woody Allen, από μεσοαστική τάξη και πάνω.

Ή ακόμα και ο Paul Thomas Anderson με εξαίρεση, ίσως, το Magnolia.
 
Last edited:

xfader

Segregation supporter
Administrator
Μηνύματα
35.723
Reaction score
83.478
Εγώ ανέφερα ένα σκηνοθέτη που θεωρείται "σινεφίλ" (αν και η λέξη δε μου αρέσει, οποιοσδήποτε αγαπάει κινηματογράφο είναι "σινεφίλ") ο οποίος δεν καταπιάνεται με "πόνο, κλάμα, αναπηρία, φτώχεια, μιζέρια" όπως ζήτησες. Το αν δε σου αρέσει, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Να, μου ήρθε και άλλος: Woody Allen, από μεσοαστική τάξη και πάνω.

Ή ακόμα και ο Paul Thomas Anderson με εξαίρεση, ίσως, το Magnolia.
OK! Φτάνει!!! Με έπεισες!!!! :p:D
 





Μηνύματα
2.120
Reaction score
5.567
Καλημερα σας,
Ειδα dunkirk το οποιο καλο ηταν αλλα οκ,σε αντιθεση με το blade runner 2049 το οποιο παρολο που ειναι sequel ειχε ατμοσφαιρα ,φωτογραφια και ηχο ο οποιος ομως ειχε καποιες εξαρσεις με αρκετα db +.
 

melina

Cargo 200
Μηνύματα
22.912
Reaction score
41.171
The Vietnam War (2017)
Epic story of one of the most consequential, divisive, and controversial events in history as never told before on film. Visceral and immersive, exploring the human dimensions of the war through revelatory testimony of nearly 80 witnesses.

Έχω δει μέχρι και το 4ο επεισόδιο και τη θεωρώ ήδη must see.
Κάπου στην αρχή του πρώτου επεισοδίου λέει ένας βορειοβιετναμέζος βετεράνος,
"It has been forty years.
Even the Vietnamese veterans, we avoid talking about the war.
People sing about victory, about liberation. They are wrong.
Who won and who lost is not a question.
In war, no one wins or loses.
There is only destruction.
Only those who have never fought like to argue about who won and who lost."
 





Μηνύματα
695
Reaction score
1.656
the other side of Hope (2017)

8/10

Μια εντελώς διαφορετική ματιά στο προσφυγικό. Όπως το λέει και ο τίτλος της.
Αλλόκοτο χιούμορ, παλαβοί χαρακτήρες, σύγχρονο μεν αλλά με στοιχεία που σε κανουν να νομίζεις ότι διαδραματίζεται δεκαετίες πριν, υπέροχες μπλουζιές στα Φινλανδικά και αλλα που στο τέλος φτιάχνουν μια εξαιρετική ανθρώπινη ταινία.

 

Μηνύματα
695
Reaction score
1.656
:help::help::help:

ΜΗΝ ΤΗ ΔΕΙΤΕ!!

:headbang::headbang::headbang:
:o:o:o
λίγο έλειψε να...


απ' τα Χριστούγεννα την έχω αφήσει μισοτελειωμένη. Βρε δικό μας παιδί ο σκηνοθέτης, βρε ωραίο καστ, βρε πχιοτικός κινηματογράφος... Μπά, το χάπι δεν κατέβαίνει με τίποτα.
 

Μηνύματα
2.260
Reaction score
1.205

----------------------------------------------------------------------

ΜΑΚΡΙΑ ! ! ! Βαθμός: 1/10

Ξεκίνησε αρκετά καλά και στην πορεία το ξεφτίλισαν...

Ο πρωταγωνιστής,ένας έφηβος που μόλις έχασε τον πατέρα του σε τροχαίο,μετακομίζει προσωρινά με τη μητέρα στο εξοχικό της θείας του,ένα μεγάλο,απόμερο σπίτι στην επαρχία (το οποίο ήταν προς πώληση) όπου τα βράδια ακουγόντουσαν θόρυβοι απο το θεοσκότεινο υπόγειο,συμβαίναν περίεργα πράγματα και μία βραδιά έφεραν έναν μαυρούλη γείτονα να τους βοηθήσει μπας και βγάλουν άκρη και θα κοιμόταν εκεί.Το βράδυ όμως αυτό ήρθε και ο δολοφόνος,ο οποίος έσφαξε το μαύρο,πλάκωσε τη μάνα,πλάκωσε τον πιτσιρικά,στην πορεία η μάνα πέθανε απο αδέσποτη μαχαιριά του γιου της και τον γιο τον κυνήγησε ο killer και τον βρήκε τα χαράματα σε ένα ποταμάκι όπου και τον σκότωσε ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΑΠΟΤΟΜΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΞΕΙ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΟΛΑ.

Ποιο ανώμαλο δεν γινόταν !

*** Σε όλη τη διάρκεια της ταινίας μου θύμιζε το "Get out - 2017" ***
 
Last edited by a moderator:

Μηνύματα
777
Reaction score
820
the other side of Hope (2017)

8/10

Μια εντελώς διαφορετική ματιά στο προσφυγικό. Όπως το λέει και ο τίτλος της.
Αλλόκοτο χιούμορ, παλαβοί χαρακτήρες, σύγχρονο μεν αλλά με στοιχεία που σε κανουν να νομίζεις ότι διαδραματίζεται δεκαετίες πριν, υπέροχες μπλουζιές στα Φινλανδικά και αλλα που στο τέλος φτιάχνουν μια εξαιρετική ανθρώπινη ταινία.
Πολύ αγαπημένος ο Άκι :)
 

Zizik

Chauncey Gardiner * tl;dr *
Super Moderator
Μηνύματα
42.399
Reaction score
74.683
ΜΑΚΡΙΑ ! ! ! Βαθμός: 1/10
Θέλω να μάθω πώς τα διαλέγεις. :):D

Tip: Κοίτα τη βαθμολογία του IMDb, δες τι γράφει στο Rotten Tomatoes. Αν είναι κάτω απο 6 ή όπου κρίνεις, μην το δεις.
 

Μηνύματα
1.743
Reaction score
402
Εγώ ανέφερα ένα σκηνοθέτη που θεωρείται "σινεφίλ" (αν και η λέξη δε μου αρέσει, οποιοσδήποτε αγαπάει κινηματογράφο είναι "σινεφίλ") ο οποίος δεν καταπιάνεται με "πόνο, κλάμα, αναπηρία, φτώχεια, μιζέρια" όπως ζήτησες. Το αν δε σου αρέσει, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Να, μου ήρθε και άλλος: Woody Allen, από μεσοαστική τάξη και πάνω.

Ή ακόμα και ο Paul Thomas Anderson με εξαίρεση, ίσως, το Magnolia.
βάλε και όλους τους μεγάλους..
Ozu, Dreyer, Bresson, Vigo, Antonioni, Tati, Godard, Hawks, Hitchcock, Renoir, Kar-wai, Hou Hsiao Hsien, Weerasethakul, Chris Marker, Edward Yang, Lynch, Malick και άπειρους ακόμα.. http://www.theyshootpictures.com/21stcentury_allfilms_table.php

φτώχεια και αναπηρία ειναι οταν κάποιος δεν μπορεί να απολαύσει καμιά απο αυτές ολες τις ταινίες.
 
Last edited:

Μηνύματα
27
Reaction score
53
neruda, http://www.imdb.com/title/tt4698584/, 7/10
Είχα μεγάλη περιέργεια να δω αυτή την ταινία. Είναι όντως μια καλή κινηματογραφικά, απολύτως μονόπλευρη και εντελώς ανιστόρητη ταινία για ένα πρόσωπο σύμβολο για την Χιλή και όχι μόνο. Η φωτογραφία της είναι λίγο περίεργη, τα χρώματα είναι λίγο μαβιά, η εικόνα λίγο φλου αρτιστίκ, για να δημιουργεί μια παραμυθένια ατμόσφαιρα και να πλαισιώνει το στόρι. Από εκεί και πέρα βέβαια ο Νερούντα εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά ως έκφυλος, συστηματικός θαμώνας των μπουρδέλων και εθισμένος στο ποτό ο οποίος σχεδόν "παίζει κρυφτούλι" με τους πολιτικούς του αντιπάλους χωρίς να πολυπιστεύει ότι κινδυνεύει και κυρίως χωρίς να παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του και τον ιστορικό του ρόλο. Είναι δηλαδή μια ταινία που κινείται στα πλαίσια της νέας τάξης πραγμάτων που κελεύει την αποκαθήλωση των συμβόλων και την ισοπέδωση των ιδεολογιών. Επειδή δε, είναι τόσο προφανές το μήνυμα που θέλει να περάσει ο όντως καλός σκηνοθέτης, έψαξα να βρώ το who is who του. Καθώς λοιπόν τίποτα δεν είναι τυχαίο τόσο στη ζωή όσο και στον κινηματογράφο, ο σκηνοθέτης της ταινίας Pablo Larain είναι γιος ενός υπερσυντηρητικού δικηγόρου και γερουσιαστή της Χιλής του Hernan Larain, ο οποίος τυγχάνει και πρόεδρος του κόμματος Unión Demócrata Independiente, το οποίο κόμμα συνεργάστηκε στενά με τον Πινοσέτ κατά την διάρκεια μιας χούντας, εκ των πλέον αιμοσταγών που γνώρισε ο πλανήτης Γη. Χμ...., τώρα έδεσε το .... γλυκό.
 


Staff online

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Threads
171.588
Μηνύματα
2.866.631
Members
37.936
Νεότερο μέλος
albie
Top