Το σύστημα μου

[MakChem]

Εννοείται πως ένα ψηφιακό USB καλώδιο των 3 ευρώ από το ΙΚΕΑ , για όσο χρόνο κάνει καλή επαφή με τα μηχανήματα και για όσα χρόνο δεν εχει κοπεί στη μέση απο τη σκουριά , δεν πρόκειται να έχει μετρήσιμες και ακουστές διαφορές με οποιοδήποτε άλλο καλώδιο USB ίσης ή και μεγαλύτερης χρηματικής αξίας; εφόσον τηρούνται τα βασικά ηλεκτρικά και μηχανικά χαρακτηριστικά που ορίζει το πρωτοκολλο επικοινωνίας.
Όποιος αμφιβάλει υπάρχουν και τα blind tests για του λόγου το αληθές.

ΠΑΗ πήγαινέ του, το δικό σου ψηφιακό USB καλώδιο, για blind test, deaf test ή ότι άλλο test θέλει τέλος πάντων!!!

 

[Π.Α.Η.]

Βάρος και όταν έχει αέρα στοπαρεις και την

Δεν είναι βάρος(άλλως τε είναι πολύ ελαφρύ γι αυτό)αλλά βάση.Επιδρα περισσοτερο στο κάτω καπάκι διότι σ' αυτό είναι στηριγμένο το κυκλωμα ενώ λιγότερο(όμως εύκολα ακουστο) στο άνω καπάκι.

 

[Π.Α.Η.]

Βάρος και όταν έχει αέρα στοπαρεις και την

Αν κάποιος ενδιαφέρεται για βάρος πάνω στην συσκευή, του προτείνω να δοκιμάσει το μοντέλο 2,5 κιλών της Artesania Audio.

 

[g.kar]

@ ΟΑΗ
Εξακολουθεί το δικό σου Eversolo A6 να μην παίζει το πρώτο δευτερόλεπτο από κάθε νέο track ;
Εαν βρέθηκε το πρόβλημα τι έφταιγε;
Για να λέμε και κάτι χρήσιμο σε όσους διαβάζουν το θέμα και μπορεί να έχουν το ίδιο πρόβλημα.

 

[g.kar]

Διόρθωση
@ ΠΑΗ

Η ιστορία τελείωσε τη δεκαετία του 80, όταν κάποιες αμερικάνικες εταιρείες πρωτοέδειξαν τις ηχητικές δυνατότητες των καλωδίων σοβαρής / καινοτόμας κατασκευής, για εκείνη την εποχή.

Πολύ καλό το παράδειγμά σου.
Οι μεγαλύτεροι απατεώνες έδρασαν και μεγαλούργησαν στην Αμερική.

 

[Π.Α.Η.]

@ ΟΑΗ
Εξακολουθεί το δικό σου Eversolo A6 να μην παίζει το πρώτο δευτερόλεπτο από κάθε νέο track ;
Εαν βρέθηκε το πρόβλημα τι έφταιγε;
Για να λέμε και κάτι χρήσιμο σε όσους διαβάζουν το θέμα και μπορεί να έχουν το ίδιο πρόβλημα.

Δεν λύθηκε το πρόβλημα όμως συνεχίζεται με συχνότητα 1-10.

Δυστυχώς για την τσέπη μου, δεν είμαι σίγουρος, ότι δεν χρειάζονται 500+ ευρώ για ένα πολύ καλό καλώδιο.

Η ιστορία δεν τελειώνει εκεί..., όπως λες!!!
Η ιστορία τελείωσε τη δεκαετία του 80, όταν κάποιες αμερικάνικες εταιρείες πρωτοέδειξαν τις ηχητικές δυνατότητες των καλωδίων σοβαρής / καινοτόμας κατασκευής, για εκείνη την εποχή.

Άσε με εμένα να λέω τα δικά μου..., δες τα like σου, όλοι μαζί σου είναι!!!

Ταυτόχρονα με Ιαπωνικες(Audio Note αν και ανεμιχθη το Αγγλικό τμήμα της)και Ευρωπαϊκές(VDH,Focal).

 

[Π.Α.Η.]

Πιο αναλυτικά αν θες, τι προσφέρει αυτό δλδ;

Όλα τα αντίστοιχα προϊόντα της εταιρίας απορροφούν ενεργεια.Αλλο ένα τεστ για σένα όταν θα έλθεις όμως θα ξεμπερδεψω πρώτα με τις προσεχείς αλλαγές στα καλώδια ρεύματος.

 

[Nikospi]

Μιας περί ιστορίας ο λόγος,
ένα απόσπασμα από άρθρο στο blog του The Absolute Sound του Dick Olsher (Aug. 02-2019):


"...It’s fair to say that the great awakening took place in the mid-1970s. Prior to that time no serious attention was paid to audio cable. For example, the original 1972 manual of the famed Dahlquist DQ-10 advised users that “for distances to 25 or 30 feet, use no smaller than #18 lamp cord (“zip cord”). For greater lengths, use #16, or larger. In general, it is preferred to use the heavier wire, even for short distances. Smaller wires may have enough electrical resistance to reduce the damping provided by the amplifier and affect low frequency transient response.” And that was about the collective wisdom regarding cable at that time. Zip cord was cheap, often included as a freebie at the point of sale, and assumed to be a perfect conductor as long as resistance effects were taken into account.

The status quo was shattered by the publication of several articles. In Japan it was Akihiko Kaneda at Akita University (1974) who argued that sound quality of a speaker/amplifier interface could be impacted by wire or cable. He suggested that this could be caused by the skin effect whereby current is progressively pushed to the skin layer of a conductor at increasing frequency, an effect made worse by the common practice at that time of tin-plating copper wire. Soon thereafter, in 1975, the late great Japanese audio critic, Saburo Egawa (1932–2015), practically started his audio career with the publication of listening test results showing sonic differences between different speaker cables. At Japan’s Mogami Cable, Koichi Hirabayashi was determined to prove Egawa wrong. But after extensive listening tests he became convinced that despite its apparent minimal theoretical effect over the audible bandwidth, skin effect does play a rather large role in perceived sonic differences. The end results of his research were the Mogami 2803 interconnect and 2804 speaker cable."

Ατυχώς δεν έχω χρόνο να το παραθέσω μεταφρασμένο.

 

[thva]

Συνεχίζοντας στο ίδιο κλίμα με τα περίεργα γούστα του thva που φροντίζει για τα κατάλληλα διαλείμματα στο heated debate και πριν καταλήξουμε στην Sade (όλα στο τέλος καταλήγουν στην Sade) η Καναδέζα Anna Lacazio με μητέρα Κινέζα και πατέρα Ιταλό και τα περίεργα χορευτικά της που έμαθε απο την Ιταλίδα γιαγιά της. Μα τι μάτια και αυτά.


Για να έχω σχέση και με το θέμα ... 1.09 μα είναι σεβασμός αυτός τώρα που επιδεικνύει για τα καλώδια ;

Π.Α.Η εσυ μην κοιτάξεις θα πάθεις σοκ.

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

για βάρος πάνω στην συσκευή

... να βάλει τη μαμά της γειτόνισσας.

 

[MakChem]

Πολύ καλό το παράδειγμά σου.
Οι μεγαλύτεροι απατεώνες έδρασαν και μεγαλούργησαν στην Αμερική.

Αναφέρομαι στις Monster Cable, Kimber Cable, Audioquest, Straight Wire και άλλες.
Αυτές μας "άνοιξαν τα αυτιά"!!!
Αλλά πάλι βέβαια, όχι σε όλους, το έχεις κάνει προφανές αυτό.