ΥΨΩΜΑ 731

Μηνύματα
29.073
Reaction score
23.098
ΜΕΡΕΣ ΠΟΥΝΑΙ....ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ.



Μάχη Στο Ύψωμα 731

Το ύψωμα 731 μετά τη μάχη.
Στα ορεινά της Αλβανίας στην περιφέρεια του Τεπελενίου, βρίσκεται το ύψωμα 731 του βουνού Τρεμπεσίνα. Εδώ έγινε η πλέον κρίσιμη μάχη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου κατά την Εαρινή Επίθεση των Ιταλών από 8 έως 23 Μαρτίου 1941, όπου οι Ιταλοί επιτέθηκαν παρουσία του “duce” τους Μπενίτο Μουσολίνι, εναντίον Ελληνικών θέσεων. Ποτέ άλλοτε κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ανώτατος στρατιωτικός ηγέτης, δεν βρέθηκε τόσο κοντά στην πρώτη γραμμή της μάχης όσο ο Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος ήθελε να παρακολουθήσει από κοντά τα τεκταινόμενα.

Η επίθεση των Ιταλών εκδηλώθηκε εναντίον του υψώματος 731 το οποίο υπεράσπιζε το 2ο Τάγμα του 5ου Συντάγματος Τρικάλων με διοικητή τον Δημήτριο Κασλά. Οι υπερτριπλάσιες σε δύναμη ανδρών Ιταλικές δυνάμεις ενισχυμένες με 400 βομβαρδιστικά αεροπλάνα και με τεράστιο αριθμό κανονιών, έπρεπε να καταλάβουν το ύψωμα αυτό και έτσι να τους ανοίξει ο δρόμος για τα Ιωάννινα. Εκεί όμως οι Ιταλικές μεραρχίες συνετρίβησαν και δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν προς στην Ελλάδα. Στο ύψωμα 731 κρίθηκε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος και η ανεπάρκεια αυτή του Ιταλικού στρατού έκανε τον Χίτλερ να σχεδιάσει άμεσα την επίθεσή του κατά της Ελλάδας, η οποία εκδηλώνεται ένα μήνα μετά.

«Επί των κατεχομένων θέσεων θα αμυνθώμεν μέχρι εσχάτων. Προμηνύεται λυσσώδης επίθεσις του εχθρού, η οποία οπωσδήποτε θα αποκρουσθή και θα συντριβή. Τότε μόνον θα διέλθη ο εχθρός εκ της τοποθεσίας μας, όταν αποθάνωμεν άπαντες επί των θέσεών μας. Ουδείς θα κινηθή προς τα οπίσω. Πάντες θα αποθάνωσι επί των θέσεών των». Αυτή ήταν η διαταγή που έδωσε ο ηρωικός ταγματάρχης Δημήτριος Κασλάς στις 9 Μαρτίου 1941. Στην επικές μάχες που ακολούθησαν τις επόμενες μέρες ρίφθηκαν τόσα πολλά πυρομαχικά όσα σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν τόσα πολλά τα πυρά των Ιταλών στις 20 επιθέσεις που πραγματοποίησαν, που το ύψωμα μετά τις μάχες μειώθηκε κατά 5 μέτρα και σήμερα αναφέρεται στους χάρτες σαν ύψωμα 726 και όχι 731, μια και το υψόμετρο καθορίζει την ονομασία των υψωμάτων.

«Ξημερώνει η 10η Μαρτίου 1941, ημέρα Δευτέρα, και το πυροβολικό του Καβαλέρο (Ιταλός Στρατάρχης) ξαναρχίζει. Ξαναρχίζει από την Τρεμπεσίνα, με πείσμα διπλό, γιατί η πρώτη μέρα χάθηκε κι αυτό είναι άσχημο για μίαν επίθεση, που πρέπει να το πετύχει στις πρώτες ώρες της. Το κανονίδι τώρα απλώνεται ανατολικά, στο 731. Είναι τέτοιο που μόνο με τους θρυλικούς βομβαρδισμούς του Βερντέν, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να παραβληθεί. Τ' ακούει και ζαρώνει περίτρομη η ψυχή του ανθρώπου. Τα ελληνικά πυρά της έκοψαν την ορμή, ως που το μεσημέρι οι Ιταλοί ενισχυμένοι με νέες δυνάμεις, ξανάρχισαν, όμως, το πεζικό κατόρθωσε με μόνα τα δικά του να σπάσει το πρώτο κύμα του εχθρού. Στις 6 τ' απόγεμα οι Ιταλοί άνοιγαν μεγάλη φωτιά κατά του 731. Χίμηξαν ύστερα με ταυτόχρονη προσπάθεια να το υπερκεράσουν από τη δημοσιά. Ήταν η έβδομη επίθεσή τους για το 731. Το ύψωμα έμπαινε πια, ζωσμένο με φλόγες στο θρύλο». Αυτά γράφει ο λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Άγγελος Τερζάκης, πολεμιστής και αυτός του ‘40.

Ο παλαίμαχος της Μικρασιατικής Εκστρατείας του 1922 και κύριος συντελεστής του νεώτερου αυτού Ελληνικού έπους, ο ταγματάρχης Δημήτριος Κασλάς, κατόρθωσε τελικά μαζί με τους στρατιώτες του να κρατήσει το ύψωμα οδηγώντας τους Ιταλούς σε μεγάλη ήττα και τους Έλληνες σε περίτρανη νίκη. Για τον ηρωισμό που επέδειξε σε αυτές τις μάχες έλαβε το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας. Οι απώλειες ήταν μεγάλες και για τα δύο μέρη: 12.000 νεκροί Ιταλοί και 1.200 νεκροί Έλληνες, μέχρι το πρωί της 22ας Μαρτίου 1941, την ώρα που ο Μπενίτο Μουσολίνι αποχωρούσε για τη Ρώμη ταπεινωμένος, απογοητευμένος και αηδιασμένος με τους στρατηγούς του, όπως δήλωσε ο ίδιος αργότερα. Έτσι το ύψωμα 731 που οι στρατιώτες της εποχής το ονόμασαν «Γολγοθά», έγινε θρύλος και αναγράφεται στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου στην Αθήνα, για να μας θυμίζει τους αγώνες των προγόνων μας.



http://ww2.gr/index.php?option=articles&id=1623
 

Μηνύματα
29.073
Reaction score
23.098


Η τελευταία προσπάθεια του Μουσολίνι να νικήσει στον πόλεμο που κήρυξε στην Ελλάδα έγινε τον Μάρτιο του 1941 και έμεινε γνωστή στην ιστορία ως «Εαρινή Επίθεση» (Primavera).

Ο Ιταλός δικτάτορας ήθελε πάσει θυσία να κάμψει την ελληνική αντίσταση ώστε να αποδείξει τις ικανότητες της ιταλικής στρατιωτικής μηχανής στον Χίτλερ, που είχε αποφασίσει ήδη να επιτεθεί στα Βαλκάνια. Γι’ αυτό το λόγο ήταν παρών στην πρώτη γραμμή. Μόνο που η δύναμη της καθάριας ελληνικής ψυχής δεν του επέτρεψαν να απολαύσει τον θρίαμβο της νίκης.

Για τις ανάγκες της μεγάλης επίθεσης ο Μουσολίνι είχε στη διάθεσή του 25 μεραρχίες, τρία συντάγματα ιππικού, τέσσερα συντάγματα Βερσαλλιέρων, ένα σύνταγμα Γρεναδιέρων, 20 τάγματα Μελανοχιτώνων, Αλπινιστές και πέντε τάγματα Αλβανών εθελοντών που είχαν εξοπλιστεί από τους Ιταλούς. Ήταν επίσης διαθέσιμος μεγάλος αριθμός πυροβόλων και 400 περίπου αεροπλάνα.

Οι ελληνικές δυνάμεις αποτελούντο από πέντε μεραρχίες του Β΄ Σώματος Στρατού. Το Ιταλικό σχέδιο απέβλεπε σε διάσπαση της ελληνικής γραμμής στον τομέα ευθύνης της 1ης Μεραρχίας μεταξύ Τρεμπεσίνας και Μπούμπεσι δηλαδή στα υψώματα 731 και Μπρέγκου Ράπιτ. Με τον τρόπο αυτό θα απωθούσαν τις ελληνικές δυνάμεις εκατέρωθεν του σημείου διάσπασης και θα προέλαυναν από την κοιλάδα του Αώου προς Πρεμετή – Λεσκοβίκι – Μέρτζανη – Ιωάννινα.

Στην περιοχή που θα εκδηλωνόταν η κύρια εχθρική επίθεση, η 1η Μεραρχία (Θεσσαλίας) με διοικητή τον Υποστράτηγο Βασίλειο Βραχνό διέθετε 6 τάγματα στην πρώτη γραμμή και άλλα 3 σε εφεδρεία επί της οδού Κλεισούρας – Βερατίου.



9 Μαρτίου 1941, ώρα 04.00 – πρωινή. Ο Μουσολίνι με το επιτελείο του εγκαθίστανται σε παρατηρητήριο απέναντι από το ύψωμα 731, το πλέον στρατηγικό σημείο και από τα κυριότερα πεδία της μάχης που θα ακολουθούσε, για την οποία είχε επιστρατεύσει τους γόνους των καλύτερων οικογενειών της Ιταλίας και τους σημαντικότερους παράγοντες του φασιστικού καθεστώτος. Όλα ήταν σχεδιασμένα τέλεια. Άλλωστε ο δικτάτορας είχε επιβλέψει προσωπικά την προπαρασκευή της μάχης ευρισκόμενος στην Αλβανία επτά ημέρες πριν την επίθεση. Ώρα 06.00 – πρωινή. Η επίθεση ξεκινά.


Το Ιταλικό πυροβολικό δημιούργησε κατάσταση κόλασης στον τομέα της 1ης Μεραρχίας. Στις δυόμιση ώρες της επίθεσης οι ελληνικές θέσεις εβλήθησαν με πάνω από 100.000 σφαίρες. Ταυτοχρόνως η ιταλική αεροπορία με 190 αεροπλάνα βομβάρδιζε ανελέητα. Τα υψώματα 731, Μπρέγκο Ράπιτ και Κιάφε Λούζιτ δέχθηκαν το κύριο βάρος της επίθεσης. Ώρα 08.00 – πρωινή. Το ιταλικό πεζικό επιτίθεται.

Η ένταση των επιθέσεων δεν προβληματίζει την ελληνική αμυντική γραμμή. Ώρα 09.00 πρωινή. Ξεκινά η κύρια επίθεση εναντίον του υψώματος 731 και του Μπρέγκου Ράπιτ. Παρά την αντίσταση του ελληνικού πυροβολικού τα ιταλικά τμήματα φθάνουν ως τις πλαγιές των υψωμάτων. Ο βομβαρδισμός κατέστρεψε όλα τα αμυντικά έργα και το τηλεφωνικό δίκτυο. Φωτιά και κουρνιαχτός παντού. Πλησιάζοντας το ύψωμα 731 οι Ιταλοί, εμφανίζονται μπροστά τους σαν φαντάσματα οι Έλληνες φαντάροι με τα πολυβόλα και τους παίρνουν στο κυνήγι … Μέχρι το απόγευμα εξαπέλυσαν χωρίς επιτυχία άλλες τέσσερις επιθέσεις οι Ιταλοί. Το μόνο, που κατάφεραν ήταν η κατάληψη του υψώματος 717, που βρισκόταν 500 μέτρα μπροστά από το 731. Οι ιταλικές προσπάθειες στις περιοχές Μάλι Σπάνταριτ, Κιάφε Σοφιούτ και στα υψώματα 1300, 1030, Κιάφε Λούζιτ, 809, 710 και 717 υπήρξαν ιδιαιτέρως έντονες με σφοδρούς βομβαρδισμούς αλλά η ελληνική αντίσταση ήταν επιτυχής.



Τη νύχτα οι Έλληνες ετοιμάσθηκαν για τη δεύτερη ημέρα της επίθεσης της 10ης Μαρτίου 1941. Με σκοπό τη διάσπαση της ελληνικής γραμμής στο όρος Σεντέλι μέχρι την Τρεμπεσίνα, οι Ιταλοί δεν κατάφεραν να διασπάσουν την ελληνική άμυνα, αντιθέτως, έχασαν ισχυρά οχυρωμένες θέσεις κι ο Μουσολίνι άρχισε να ανησυχεί.

11 Μαρτίου 1941. Χαράματα οι Ιταλοί επιτίθενται χωρίς προπαρασκευή πυροβολικού. Κανένα αποτέλεσμα. Τη νύχτα διατάγματα της 26ης Λεγεώνας Μελανοχιτώνων προωθήθηκαν μέσα στην χαράδρα Προι Μάθ, έγιναν αντιληπτοί, εγκλωβίσθηκαν στη χαράδρα και μετά ολίγων ωρών τα δύο ιταλικά τάγματα έπαψαν να υπάρχουν … Εάν είχε επιτυχή έκβαση η συγκεκριμένη ιταλική προσπάθεια, το τελικό αποτέλεσμα της «Εαρινής Επίθεσης» ίσως να ήταν διαφορετικό.

12 Μαρτίου 1941. Συνεχίστηκαν οι επιθέσεις σε όλη την έκταση του μετώπου και όλες αποκρούστηκαν. Οι απώλειες από τη δράση του ελληνικού πυροβολικού όμως δεν φοβίζουν τους Ιταλούς στρατηγούς και οι Έλληνες, που επιζούσαν στα υψώματα της πρώτης γραμμής, μάχονταν σθεναρά χωρίς όρια λογικής. Πριν χαράξει, δυνάμεις της Μεραρχίας «Μπάρι» επιτέθηκαν εναντίον όλων των υψωμάτων κι οι άνδρες του Κετσέα, τους απέκρουσαν και καταδίωξαν. Στην ιταλική πλευρά η αρχική αισιοδοξία άρχισε να χάνεται…

13 Μαρτίου 1941. Το ύψωμα 731 βομβαρδίζεται και ο λόχος του 111/19 Τάγματος, που βρισκόταν στην κορυφή του, απώλεσε 68 νεκρούς και 219 τραυματίες, μεταξύ αυτών ελαφρά και ο Λοχαγός Κουτρίδης που παρέμεινε στη θέση του. Επιχειρώντας τοπικές αντεπιθέσεις με εφ’ όπλου λόγχη και κραυγάζοντας «αέρα», οι υπερασπιστές του 731 με μπροστάρη τον Υπολοχαγό Λαυρεντίδη (αντιπρόεδρο της Βουλής μετά τη μεταπολίτευση) και τον έφεδρο Ανθυπολοχαγό Τζόμαλο, που έχασε τη ζωή του, εκδιώκουν τους Ιταλούς στρατιώτες, οι οποίοι υποχώρησαν κατατρομαγμένοι…

14 Μαρτίου 1941. Και την επόμενη ημέρα οι προσπάθειες των Ιταλών απέτυχαν, ενώ οι βομβαρδισμοί συνεχίζονταν. Εφορμώντας από το 717 έφθασαν μέχρι τις πρώτες γραμμές του 7.131 αλλά γρήγορα υποχώρησαν αφήνοντας πίσω τους σημαντική ποσότητα λαφύρων και αιχμαλώτων. Τμήμα υπό τον Λοχαγό Κουτρίδη και τον έφεδρο Ανθυπολοχαγό Χατζηκυριάκο αντεπιτέθηκε με σφοδρότατη μανία και αποδεκάτισε τους εχθρούς.

15 Μαρτίου 1941. Από την αρχή των επιχειρήσεων, οι απώλειες των Ιταλών είχαν φθάσει τους 12.000 νεκρούς και τραυματίες. Μέχρι και τις 18 Μαρτίου εκτός από βομβαρδισμούς, οι Ιταλοί δεν εκδήλωσαν επιθέσεις Πεζικού. Οι υπερασπιστές των υψωμάτων βρήκαν την ευκαιρία ανασύνταξης και επιδιόρθωσης των οχυρώσεών τους. 19 Μαρτίου 1941. Οι Ιταλοί επιτίθενται εναντίον του 731 όπου κινήθηκε επίλεκτος λόχος της Μεραρχίας «Στένα», με την υποστήριξη 4 αρμάτων. Αυτή ήταν η μοναδική φορά, που ο εχθρός πάτησε το ύψωμα…

Αμέσως μετά, εφεδρική διμοιρία υπό τον έφεδρο Ανθυπολοχαγό Τζάθα, αντεπιτέθηκε εισχωρώντας ανάμεσα στους Ιταλούς. Η κύρια ελληνική αντεπίθεση εκδηλώθηκε από τον 9ο Λόχο με επικεφαλής τον Υπολοχαγό Λαυρεντίδη και τον επιλοχία Ζήκο. Οι Έλληνες τελικά κατέσφαξαν τους γενναίους «αρντίτι», οι οποίοι είχαν πλέον αποκλεισθεί πάνω στο ύψωμα. Παρά τους συνεχείς βομβαρδισμούς των Ιταλών, την αριθμητική τους υπεροχή και τις απόπειρες να διασπάσουν την ελληνική άμυνα, κυρίως στην περιοχή της Κλεισούρας, οι προσπάθειές τους απέτυχαν. 21 Μαρτίου 1941.

Ο Μουσολίνι αποχώρησε από την Αλβανία εκφράζοντας την περιφρόνηση και την αηδία του για τους στρατηγούς του θεωρούσε ότι τον είχαν εξαπατήσει, αφού ο στρατός του δεν είχε προχωρήσει ούτε βήμα.

22 Μαρτίου 1941. Αντιπροσωπεία Ιταλών από ιερείς και τραυματιοφόρους ήρθε στο 731, ζητώντας κατάπαυση του πυρός για να ταφούν οι νεκροί τους. Όμως, παρά την κατάπαυση εκεί, οι επιθέσεις συνεχίστηκαν στο όρος Γκόλικο, όπου αμυνόταν η 11η Μεραρχία (Αθηνών). Οι Ιταλοί τόλμησαν την ανακατάληψη μάταια στη θέση Δόντι και στο ύψωμα 1615. Τις δύο επόμενες ημέρες επαναλήφθηκαν οι βομβαρδισμοί και οι προσπάθειες πεζικού αλλά ουσιαστικά η μεγάλη «Εαρινή Επίθεση» του Μουσολίνι είχε κριθεί 23 και 24 Μαρτίου 1941. Οι Ιταλοί επιδόθηκαν σε επιθέσεις και σφοδρούς βομβαρδισμούς ειδικά στην περιοχή του 731 αλλά μόλις έγινε φανερή η πρόθεση των Ελλήνων για αντεπίθεση και ακούστηκε ο ήχος των ξιφολογχών που ετοποθετούντο στα όπλα, οι Ιταλοί φρόντισαν να συμπτυχθούν.


Έλληνες στρατιώτες σε πορεία

25 Μαρτίου 1941. Τελευταία ημέρα, της ιταλικής επίθεσης. Το εχθρικό πυροβολικό βομβάρδισε διάφορα σημεία του μετώπου και ιδιαίτερα το 731. Ανάμεσα στους απωλεσθέντες από αυτούς τους βομβαρδισμούς ήταν και ο Ανθυπολοχαγός Μαδεμλής. Τη νύχτα προς την 26η Μαρτίου, ελληνικά τμήματα κινήθηκαν προς κατάληψη των σημείων νότια του υψώματος 717. Φθάνοντας στις θέσεις που σκόπευαν διαπιστώθηκε ότι αυτές ήταν κενές.

Ο εχθρός είχε εγκαταλείψει τη μάχη. Ο Μουσολίνι δεν είχε υπολογίσει σωστά. Τα όνειρά του δεν κατάφεραν να λογχίσουν το μέταλλο της καρδιάς του Έλληνα φαντάρου!


https://maccunion.wordpress.com/2013/03/09/η-εαρινή-επίθεση-στο-ύψωμα-731/
 

Μηνύματα
29.073
Reaction score
23.098
«Τι ψυχή θα παραδώσω στον Θεό;» Οι τύψεις του Έλληνα πυροβολητή για τον θάνατο των Ιταλών που ήθελαν να παραδοθούν. Η σκληρή αλήθεια του πολέμου (βίντεο)

27/10/2015
Κατηγορίες: FEATURED, Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ
Ετικέτες: βετεράνοι, εκτέλεση. Ιταλοί, Ευάγγελος Κόγιας, πόλεμος, ύψωμα 731, Χρήστος Κανέλας


Το ύψωμα 731 που βρίσκεται στα στενά της Κλεισούρας ήταν ένα στρατηγικό πέρασμα στα βουνά της Αλβανίας, που εάν έπεφτε θα άνοιγε το δρόμο στους Ιταλούς για την κατάκτηση της Ελλάδας.
Οι Έλληνες κλήθηκαν να το υπερασπιστούν την άνοιξη του 1941.

Η μάχη ήταν τόσο σημαντική, που έκανε το Μουσολίνι να βρεθεί αυτοπροσώπως στην πρώτη γραμμή.
Είχε υποσχεθεί άλλωστε στον Χίτλερ ότι τον Μάρτιο θα έκανε παρέλαση στην Αθήνα και ήθελε να είναι παρών στον θρίαμβό της Ιταλίας.


Αριστερά ο Χρήστος Κανέλας από την Πύλη Τρικάλων και δεξιά ο Ευάγγελος Κόγιας από Σοφάδες Καρδίτσας,. Ηρωικοί μαχητές του 731


Ο Μουσολίνι τέθηκε προσωπικά επικεφαλής της λεγόμενης εαρινής επίθεσης. Στόχος ήταν να πέσει το ύψωμα 731 και να μπει στην Ελλάδα. Δεν τα κατάφερε

Για να είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα, ενίσχυσε με ξεκούραστες και πολλαπλάσιες δυνάμεις το ιταλικό στράτευμα και υποχρέωσε να πάνε στο μέτωπο όλα τα σημαντικά στελέχη του φασιστικού κινήματος, αλλά και τα παιδιά της ιταλικής αριστοκρατίας.
Οι Έλληνες ήταν κατάκοποι και εξαντλημένοι.
Η μάχη ήταν σφοδρή. Η αντοχή του ελληνικού στρατού που ήταν πολύ μικρότερος σε αριθμό, ξάφνιασε τους Ιταλούς.
Οι βομβαρδισμοί ήταν τόσο φονικοί που η χαράδρα δίπλα στο λόφο ονομάστηκε χαράδρα του θανάτου.
Ο Μουσολίνι έχασε το ύψωμα 731 και ταπεινωμένος αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Ρώμη.
Η «Μηχανή του Χρόνου» συνάντησε δύο βετεράνους που πολέμησαν στο στρατηγικό ύψωμα.
Τον Ευάγγελο Κόγια από Σοφάδες Καρδίτσας και τον Χρήστο Κανέλα από την Πύλη Τρικάλων
Οι μαρτυρίες τους για το απάνθρωπο πρόσωπο του πολέμου, συγκλονίζουν.
Οι ίδιοι όχι μόνο δεν ξέχασαν την εμπειρία τους, αλλά οι σκληρές εικόνες θανάτου που αντίκρισαν τότε, τους ακολούθησαν σε όλη τους την ζωή. Οι μάχες σώμα με σώμα και η ανθρωποθυσία των συμπολεμιστών τους τους σημάδεψε τη ζωή.
Ο Χρήστος Κανέλας σε μια μοναδική εξομολόγηση στον Χρίστο Βασιλόπουλο περιέγραψε την πιο τραγική στιγμή της ζωής του, όταν βρέθηκε κάτω από την ανυπόφορη ψυχική δοκιμασία και άνοιξε πυρ κατά ομάδας Ιταλών στρατιωτών την ώρα που σήκωσαν τα χέρια τους για να παραδοθούν. Είχε προηγηθεί ανελεής βομβαρδισμός του υψώματος από το εχθρικό πυροβολικό και σκληρές μάχες που είχαν ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν δίπλα του πολλοί φίλοι και συμπολεμιστές.
Δυστυχώς λίγες ημέρες μετά τη συνέντευξη ο Χρήστος Κανέλας έφυγε από τη ζωή.
[DOUBLEPOST=1489172848][/DOUBLEPOST]ΚΑΙ Η ΜΑΝΑ ΕΛΛΑΣ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ.....

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΣΛΑΣ

https://el.wikipedia.org/wiki/Δημήτριος_Κασλάς
 


Μηνύματα
2.750
Reaction score
1.190
Αντί να έχουν οι δρόμοι μας και οι λεωφόροι τα Ονόματα των ηρώων αυτών δίνουν οι δήμαρχοι και οι νομάρχες ονόματα πολιτικών και προδοτών. Λεωφόρος Ανδρέα Παπανδρέου, Καραμανλή, και τόσα άλλα...
Είναι δύσκολο να αισθάνεσαι περήφανος για την χώρα σου σήμερα...
 



Staff online

  • Zizik
    Chauncey Gardiner * tl;dr *

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Threads
171.313
Μηνύματα
2.858.205
Members
37.893
Νεότερο μέλος
k.dimitriadis
Top