Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

[Snow Whitty]

Re: Απάντηση: Fandango

Αν υπαρχει και καποιος λογος για να την αποδομησει, no prob...

:114::109:

 

[Snow Whitty]

Re: Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

Εμένα δε μου αρέσει το φλαμέγκο. Προτιμώ το παρακάτω...

The Argentine Tango
[youtube]VBXZ96WyOa8&feature=related[/youtube]

Δεν υπαρχει ανακολουθεια μεταξυ του χορου και της 'μουσικης επενδυσης' του βιντεου??? :142:


Εμενα η Jem με 'τρελαινει'...για να μην παρεξηγηθω...:120:

 

[nmtray2]

Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

Όχι δεν είναι η αισθητική είναι θέμα γούστου μάλλον περισσότερο συνήθειας....κατεστημένο να πω?

Εδώ 10+1 χορεύτριες μέτρησα ήδη (οff topic) κλασικου μπαλέτου στις πρόβες τους...
[reliops=Moonlight Sonata][youtube]GxBeqttBlwg[/youtube][/reliops]

H μουσική δεν έχει όρια.....που να την στενεύουν....

Κατ'αρχην ΔΕΝ πιανεις το υφος μου.
Δεν ειπα "βαλω 10 χορευτες" ειπα "κοτσαρω". Ειρωνικα.
Ειναι θεμα αισθητικης, επαναλαμβανω.
Δευτερον, ειπα "σκυλαδικο" ως αισθητικη και κριση.
Με αλλα λογια, παρε την Σονατα, βαλε της 10 τουμπερλεκια και 20 χορευτριες της κοιλιας, κι ελα να μου πεις οτι τα ορια της μουσικης δεν ειναι στενα και ειναι θεμα συνηθειας.

Τα ορια της μουσικης ειναι στενα.
Δεν γραφει ο καθενας οτιδηποτε του κατεβει.
Και δεν εννοω με την αυστηρη αρμονικη εννοια.

 

[Snow Whitty]

Τι θα ελεγες να κοτσαρω 10 χορευτες στη Σονατα του Σεληνοφωτος?

Τη σονατα του σεληνοφωτος τη θελω -εγω προσωπικα-'ασπιλη' κι 'αμολυντη' εντελως αθικτη...σκοτεινη,μελαγχολικη...και συναμα αγερωχη...,υποβλητικη ....με μια πρεζα αισιοδοξιας...γιατι οχι?

Εναν 'χορευτη'...μπορω να φανταστω...,ο 'δευτερος' θα ηταν φαντασμα...

'Εδώ κάθισαν άνθρωποι που ονειρεύτηκαν μεγάλα όνειρα....'

-Τελος του εκτος θεματος.

 

[Fedra]

Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

Επικρατεί ή αντίληψη πως η μετενσάρκωση μέσω της ενορχήστρωσης μιας μουσικής σύνθεσης του παρελθόντος που ενσαρκώνεται στην τωρινή εποχή με τη βοήθεια της συνήχησης πολλών διαφορετικών μουσικών οργάνων ανύπαρκτων αλλά και υπαρκτών στην παλιότερη εποχή, ή ακόμη και πρόσθεση νέων ήχων ή και ανθρωπίνων μέσων έκφρασης όπως το σώμα και η φωνή, είναι ιεροσυλία της τέχνης της μουσικής.
Στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να αναλογιστούμε τι τελικά είναι ιεροσυλία μιας μουσικής σύνθεσης ως προς την αναπαραγωγή και επανερμηνεία της από τους μουσικούς ή τους ενορχηστρωτές.
Αν πάρουμε μια σύνθεση από κάποιο συγκεκριμένο συνθέτη μιας κάποιας εποχής προκλασικής κλασικής κλπ και της αλλάξουμε τον ρυθμό ή προσθέσουμε διάφορες νότες ή ποικίλματα που αποδομούν την αρχική σύνθεση τότε φυσικά παύει να είναι η ίδια με την πρωτότυπη αλλά εντελώς διαφορετική ως προς την πρωταρχική αισθητική της δομή , ίσως κακόγουστη γιατί θα μας αφήνει το φάντασμα τον απόηχο της πρωτότυπης σύνθεσης άρα ταυτόχρονα παύει να υπάρχει στο τωρινό παρόν.
Αυτό δεν μπορούν φυσικά να το καταλάβουν οι ακροατές που δεν έχουν εκτιμήσει την πρωτότυπη σύνθεση μια και ποτέ δεν την άκουσαν ή η τότε λιτότητα της δομής της τους αφήνει αδιάφορους λόγω της προτίμησής τους στους ήχους των νεότερων ή και περισσότερων ίδιων μουσικών οργάνων που την αποδίδουν, σεβόμενοι μεν την παρτιτούρα βάζοντας δε διαφορετικό χρώμα στην σύνθεση με διαφορετικό ηχητικό άκουσμα νέων οργάνων ή πολυφωνικό άκουσμα.

Αν δεν συμβαίνουν αυτές οι κραυγαλέες αλλαγές που αλλοιώνουν τη σύνθεση ως προς τη δομή της (μελωδία, η αρμονία, και ο ρυθμός) αλλά απλά αποδίδεται με περισσότερα από ένα όργανα , πρόσθεση ήχου χορού ή και φωνής σε ορισμένα έργα τα οποία απευθύνονται από τότε ως και σήμερα για την τέρψη του λαού σπάζοντας τα στενά όρια του ελιτισμού,(αυτή η μουσική φόρμα χρησιμοποιήθηκε και στην όπερα γενικότερα στην κλασική μουσική αργότερα ) γιατί θα πρέπει αυτό να είναι ιεροσυλία από τη στιγμή που ένα έργο του παρελθόντος αναβιώνει και γίνεται ευρύτερα γνωστό και πάλι στα λαϊκότερα στρώματα και μιλάμε για το Fandango που οι ρίζες του είναι από το 1700 και μετά και όπου ήταν χορευτική μουσική και από τότε οι καστανιέτες ακούγονταν σε αυτό το είδος μουσικής φόρμας.?
Επί της ουσίας αυτή τη μουσική φόρμα την χρησιμοποίησαν μεγάλοι κλασικοί συνθέτες όπως για παράδειγμα ο Βoccherini (ιταλός συνθέτης) και όχι το αντίθετο και έγινε ευρέως γνωστή στα σαλόνια της ελίτ κατά τα τέλη του 18ου αιώνα.

Έχω την εντύπωση πως η μουσική σύνθεση στην οποία αναφέρεσαι δεν είναι ιεροσυλία αλλά απόδοση διαφορετική ως προς την ενορχήστρωση και το ύφος που δεν αλλοιώνεται αλλά απλά διαφοροποιείται…και επανέρχεται κατά κάποιον τρόπο στις ρίζες της δείχνοντας ξεκάθαρα την καταγωγή της με πολύ πετυχημένο τρόπο.

Κατ'αρχην ΔΕΝ πιανεις το υφος μου.
Δεν ειπα "βαλω 10 χορευτες" ειπα "κοτσαρω". Ειρωνικα.
Ειναι θεμα αισθητικης, επαναλαμβανω.
Δευτερον, ειπα "σκυλαδικο" ως αισθητικη και κριση.
Με αλλα λογια, παρε την Σονατα, βαλε της 10 τουμπερλεκια και 20 χορευτριες της κοιλιας, κι ελα να μου πεις οτι τα ορια της μουσικης δεν ειναι στενα και ειναι θεμα συνηθειας.

Τα ορια της μουσικης ειναι στενα.
Δεν γραφει ο καθενας οτιδηποτε του κατεβει.
Και δεν εννοω με την αυστηρη αρμονικη εννοια.

Σύμφωνα με τα παραπάνω που σου απάντησα καταλαβαίνεις φαντάζομαι που έχω πιάσει το ύφος σου αλλά σε καμιά περίπτωση το βίντεο στο οποίο αναφέρεσαι δεν έχει την αισθητική του σκυλάδικου ούτε υπάρχουν 10 χορευτές αλλά δύο χορεύτριες αλλά και να υπήρχαν δεν θα υπήρχε πρόβλημα εφόσον ήταν χορεύτριες με καστανιέτες και όχι χορεύτριες της κοιλιάς με τουμπερλέκια γιατί σίγουρα θα ακούγαμε μια διαφορετική μουσική ως προς μελωδία, η αρμονία, και ρυθμό όπου οι χορεύτριες φορούν τα παραδοσιακά τους κοστούμια και όχι αναβίωση σίγουρα της φόρμας fandango η οποία υπάρχει διάχυτη στις συνθέσεις του Ιταλού συνθέτη Βoccherini.

Κάπου έχεις νομίζω μπερδέψει την αισθητική με την ιστορική αναβίωση της μουσικής αυτής για την οποία γίνεται θέμα.
Εκτιμώ ως άστοχη αυτή σου την σύγκριση σκεπτόμενος ελιτιστικά και κλείνοντας την μουσική έκφραση και την Τέχνη καθώς και την ιστορία της Τέχνης σε στενά πλαίσια από τη στιγμή που και ο ίδιος ο
Βoccherini δεν έκανε...............Δεν αρκεί η αισθητική αντίληψη όσο η αισθητική παιδεία.

 

[Fedra]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

Ε όχι και να σε βαρεθούμε βρε Bhutia!

Eσύ μας αντιπαθείς... εμείς δε σε βαριόμαστε.:103:

Πάντως αν το no news is good news τότε δεν πειράζει αν δε γράφεις. Το θέμα είναι να περνάει κανείς όμορφα.


Εμένα δε μου αρέσει το φλαμέγκο. Προτιμώ το παρακάτω...

The Argentine Tango
[YOUTUBE]VBXZ96WyOa8&feature=related[/YOUTUBE]

Αυτό ήταν κάποτε Αργεντίνικο Τάνγκο... Τώρα λέγεται Αργεντίνικο R&B hip-hop:142: καμιά σχέση το βίντεο με το τραγούδι..

 

[nmtray2]

Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

Επικρατεί ή αντίληψη πως η μετενσάρκωση μέσω της ενορχήστρωσης μιας μουσικής σύνθεσης του παρελθόντος που ενσαρκώνεται στην τωρινή εποχή με τη βοήθεια της συνήχησης πολλών διαφορετικών μουσικών οργάνων ανύπαρκτων αλλά και υπαρκτών στην παλιότερη εποχή, ή ακόμη και πρόσθεση νέων ήχων ή και ανθρωπίνων μέσων έκφρασης όπως το σώμα και η φωνή, είναι ιεροσυλία της τέχνης της μουσικής.
Στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να αναλογιστούμε τι τελικά είναι ιεροσυλία μιας μουσικής σύνθεσης ως προς την αναπαραγωγή και επανερμηνεία της από τους μουσικούς ή τους ενορχηστρωτές.
Αν πάρουμε μια σύνθεση από κάποιο συγκεκριμένο συνθέτη μιας κάποιας εποχής προκλασικής κλασικής κλπ και της αλλάξουμε τον ρυθμό ή προσθέσουμε διάφορες νότες ή ποικίλματα που αποδομούν την αρχική σύνθεση τότε φυσικά παύει να είναι η ίδια με την πρωτότυπη αλλά εντελώς διαφορετική ως προς την πρωταρχική αισθητική της δομή , ίσως κακόγουστη γιατί θα μας αφήνει το φάντασμα τον απόηχο της πρωτότυπης σύνθεσης άρα ταυτόχρονα παύει να υπάρχει στο τωρινό παρόν.
Αυτό δεν μπορούν φυσικά να το καταλάβουν οι ακροατές που δεν έχουν εκτιμήσει την πρωτότυπη σύνθεση μια και ποτέ δεν την άκουσαν ή η τότε λιτότητα της δομής της τους αφήνει αδιάφορους λόγω της προτίμησής τους στους ήχους των νεότερων ή και περισσότερων ίδιων μουσικών οργάνων που την αποδίδουν, σεβόμενοι μεν την παρτιτούρα βάζοντας δε διαφορετικό χρώμα στην σύνθεση με διαφορετικό ηχητικό άκουσμα νέων οργάνων ή πολυφωνικό άκουσμα.

Αν δεν συμβαίνουν αυτές οι κραυγαλέες αλλαγές που αλλοιώνουν τη σύνθεση ως προς τη δομή της (μελωδία, η αρμονία, και ο ρυθμός) αλλά απλά αποδίδεται με περισσότερα από ένα όργανα , πρόσθεση ήχου χορού ή και φωνής σε ορισμένα έργα τα οποία απευθύνονται από τότε ως και σήμερα για την τέρψη του λαού σπάζοντας τα στενά όρια του ελιτισμού,(αυτή η μουσική φόρμα χρησιμοποιήθηκε και στην όπερα γενικότερα στην κλασική μουσική αργότερα ) γιατί θα πρέπει αυτό να είναι ιεροσυλία από τη στιγμή που ένα έργο του παρελθόντος αναβιώνει και γίνεται ευρύτερα γνωστό και πάλι στα λαϊκότερα στρώματα και μιλάμε για το Fandango που οι ρίζες του είναι από το 1700 και μετά και όπου ήταν χορευτική μουσική και από τότε οι καστανιέτες ακούγονταν σε αυτό το είδος μουσικής φόρμας.?
Επί της ουσίας αυτή τη μουσική φόρμα την χρησιμοποίησαν μεγάλοι κλασικοί συνθέτες όπως για παράδειγμα ο Βoccherini (ιταλός συνθέτης) και όχι το αντίθετο και έγινε ευρέως γνωστή στα σαλόνια της ελίτ κατά τα τέλη του 18ου αιώνα.

Έχω την εντύπωση πως η μουσική σύνθεση στην οποία αναφέρεσαι δεν είναι ιεροσυλία αλλά απόδοση διαφορετική ως προς την ενορχήστρωση και το ύφος που δεν αλλοιώνεται αλλά απλά διαφοροποιείται…και επανέρχεται κατά κάποιον τρόπο στις ρίζες της δείχνοντας ξεκάθαρα την καταγωγή της με πολύ πετυχημένο τρόπο.



Σύμφωνα με τα παραπάνω που σου απάντησα καταλαβαίνεις φαντάζομαι που έχω πιάσει το ύφος σου αλλά σε καμιά περίπτωση το βίντεο στο οποίο αναφέρεσαι δεν έχει την αισθητική του σκυλάδικου ούτε υπάρχουν 10 χορευτές αλλά δύο χορεύτριες αλλά και να υπήρχαν δεν θα υπήρχε πρόβλημα εφόσον ήταν χορεύτριες με καστανιέτες και όχι χορεύτριες της κοιλιάς με τουμπερλέκια γιατί σίγουρα θα ακούγαμε μια διαφορετική μουσική ως προς μελωδία, η αρμονία, και ρυθμό όπου οι χορεύτριες φορούν τα παραδοσιακά τους κοστούμια και όχι αναβίωση σίγουρα της φόρμας fandango η οποία υπάρχει διάχυτη στις συνθέσεις του Ιταλού συνθέτη Βoccherini.

Κάπου έχεις νομίζω μπερδέψει την αισθητική με την ιστορική αναβίωση της μουσικής αυτής για την οποία γίνεται θέμα.
Εκτιμώ ως άστοχη αυτή σου την σύγκριση σκεπτόμενος ελιτιστικά και κλείνοντας την μουσική έκφραση και την Τέχνη καθώς και την ιστορία της Τέχνης σε στενά πλαίσια από τη στιγμή που και ο ίδιος ο
Βoccherini δεν έκανε...............Δεν αρκεί η αισθητική αντίληψη όσο η αισθητική παιδεία.

Οκ, πασο.

 

[Fedra]

Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

Έτσι απλά οκ πάσο? Ξέρεις αυτό που με ενδιαφέρει εμένα προσωπικά δεν είναι η πειθώ αλλά το κίνητρο για μια πιο σφαιρική σκέψη και κατ'επέκταση συζήτηση πάνω στα μουσικά ζητήματα :121:

 

[nmtray2]

Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

Ναι πασο.
Δεν εχει νοημα.

 

[Fedra]

Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

Ναι πασο.
Δεν εχει νοημα.

Αν διαφωνείς δεν είναι κακό να γράψεις τη γνώμη σου όποια κι αν είναι αυτή τεκμηριωμένη (μιλάμε φυσικά μόνο για το συγκεκριμένο βίντεο που σχολίασες εννοείται).
Γιατί φαντάζομαι με το να μπεις στον κόπο να κάνεις quote δε μπορεί όλο και κάτι θα έχεις να προσθέσεις ή να αφαιρέσεις.

Εξάλλου συζήτηση κάνουμε...

 

[Bhutia]

Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

Αν υπαρχει και καποιος λογος για να την αποδομησει, no prob...

Ναι πασο.
Δεν εχει νοημα.

Ο καθένας είναι ελεύθερος να βρει το δικό του καλό λόγο...:612:

 

[Fedra]

Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

Dorantes Orobroy....
[YOUTUBE]4meOt4475vw&feature=related[/YOUTUBE]

Bus junelo a purí golí
e men arate sos guillabela
duquelando palal gres e berrochí
prejenelo a Undebé sos bué
men orchí callí ta andiar diñelo
andoba suetí rujis pre alangarí.


Cuando escucho la vieja voz
de mi sangre que canta y llora
recordando pasados siglos de horror
siento a Dios que perfuma mi alma
y en el mundo voy sembrando
rosas en vez de dolor.

 

[Fedra]

Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

DORANTES "DANZA DE LAS SOMBRAS"
[YOUTUBE]PG78u0RTanw&feature[/YOUTUBE]

 

[Snow Whitty]

Re: Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

Dorantes Orobroy....


Bus junelo a purí golí
e men arate sos guillabela
duquelando palal gres e berrochí
prejenelo a Undebé sos bué
men orchí callí ta andiar diñelo
andoba suetí rujis pre alangarí.


Cuando escucho la vieja voz
de mi sangre que canta y llora
recordando pasados siglos de horror
siento a Dios que perfuma mi alma
y en el mundo voy sembrando
rosas en vez de dolor.

"When I listen to the old voice of my blood
that sings and cries remembering
past centuries of horror
I feel God, who scents my soul
and in the world I keep on sowing
roses instead of pain"


Dorantes is unique because he doesn't use the traditional flamenco guitar in this song...only the piano, strings & brass, handclaps, and a children's chorus to create the rhythm, mood, etc. of the dance...


Mαγευτικο το αποτελεσμα....:442:

 

[Fedra]

Απάντηση: Φλαμένκο-μουσική-χορός-τραγούδι...με ιστορία....

Mιλάμε για δισκάρα Χριστίνα και ο Dorantes είναι σπουδαίος πιανίστας και μουσικός....!!!

Το cd αυτό μπορεί να το βρει κάποιος μόνο με παραγγελία και ίσως δεν υπάρχει πια...
Κάποτε το είχα αλλά έκανα το λάθος και το χάρισα...ευτυχώς η τύχη μου έφερε άλλο ένα cd....

ΥΓ. Χριστίνα ευχαριστώ για τη μετάφραση...για να είμαι ειλικρινής δεν την έκανα επίτηδες για να το ψάξει όποιος τελικά του άρεσε το κομμάτι που είναι το ορόσημο του δίσκου και μεγάλης καλλιτεχνικής έμπνευσης, αξίας, αλλά και πρωτοτυπίαs...Χαίρομαι που σου άρεσε:123: