- Μηνύματα
- 58.265
- Reaction score
- 143.949
Κατ'αρχάς όσοι είναι υπέρμαχοι του μαύρου δίσκου με την τρύπα και τις χαρακιές, να περάσουν έξω. Εδώ ασχολούμαστε με ψηφιακά...."happy_1" "happy_1" :crazy_3: :crazy_3: :crazy_3:
Αφορμή για να μαζέψουμε εδώ κάποιες γνώσεις ήταν το χάος της άγνοιας που είδα στα γραφόμενα διάφορων στο θέμα ακρόασης του επίμαχου mp3 που καλά έκανε κι έφτιαξε και μας έβαλε να ακούσουμε ο μεσιέ Κόγιας. Εύγε μάστορα, ποτέ δε φανταζόμουν τι λαυράκια θα βγούν στη φόρα!:respect:
Ας δούμε πχ μερικές ερωτήσεις, για αρχή:
Έχουμε το κατακαημένο το CD μας, με την απαράδεκτη (ελπίζω να μη διαφωνεί κανείς) δειγματοληψία του. Άμα το κάνουμε 24/96 κερδίζουμε τίποτα ή τζάμπα ο κόπος? Αν κερδίζουμε, αν λέω, τι κερδίζουμε?
Όλοι οι τρόποι να το κάνουμε από 16/44 σε 24/96 είναι ίδιοι? Ποιός τρόπος είναι καλύτερος? πχ η Lynx AES/SRC (με sample rate converter) με ποιό τρόπο κάνει υπερδειγματοληψία και τι κερδίζει κανείς με αυτόν?
Αν μετά, από 24/96, το κάνουμε πάλι 16/44 χάσαμε τίποτα?
Και από την υπερδειγματοληψία ας πάμε στην υπο....
Αν υποθέσουμε ότι το 16/44 το μετατρέπουμε σε mp3, όλοι οι τρόποι να το μετατρέψουμε είναι ίδιοι?
Ένα CD-player που παίζει και αρχεία mp3, αν του δώσουμε ένα αρχείο mp3 θα το μετατρέψει σε 16/44 πριν το αναπαράγει ή θα το αναπαράγει αυτούσιο στην όποια δειγματοληψία είναι? Τι προδιαγραφές έχουν τα σύγχρονα DAC στην αναγνώριση ψηφιακού σήματος και στην αναπαραγωγή αυτού? Σε κάθε διαφορετικής "ποιότητας" ψηφιακό σήμα το κάθε dac διατηρεί τα ίδια χαρακτηριστικά στην έξοδό του?
Υπάρχει κέρδος να το μετατρέψουμε (το mp3) σε 16/44 πριν το αναπαράγει το dac μας? Αν ναι, λεω αν, ποιό είναι αυτό?
Η απώλεια της πληροφορίας που (φυσικά) συμβαίνει κατά την μετατροπή ενός 16/44 σε mp3 συνεχίζει να υφίσταται όταν το Mp3 ξαναμετατραπεί σε 16/44? Αν ναι, σε ποιό βαθμό? Σε ποιό βαθμό διορθώνεται - συμπληρώνεται αυτό που "χάνεται" στην αρχική μετατροπή? Ποιές παράμετροι επανέρχονται πλήρως στα αρχικά επίπεδα όταν κάνουμε upsampling σε ένα πχ mp3 (πχ δυναμικό εύρος, συχνότητα απόκρισης κλπ κλπ κλπ) ?
Τι είναι πιο σημαντικό για ένα dac που μπορεί να αναπαράγει από mp3 μέχρι 24/96? Σε ποιά δειγματοληψία βγάζει τις αναμενόμενες προδιαγραφές του ως dac? Τι το επηρεάζει περισσότερο, η απώλεια κάποιων δεδομένων ή η δειγματοληψία και το jitter της συνολικής κατασκευής του δίσκου?
Ο (φυσικά) απωλεστικός αλγόριθμος τι ακριβώς χάνει σε επάλληλες μετατροπές υπερ-υπο-δειγματοληψίας και τι δε χάνει? Η απώλεια δεδομένων (είτε ανάγνωσης είτε από αλλεπάλληλες μετατροπές) σε ποιό βαθμό καλύπτεται ΠΛΗΡΩΣ από τους σύγχρονους αλγόριθμους ανάγνωσης του κατακαημένου CD μας αλλά και των ανώτερης δειγματοληψίας αρχείων?
Ένα ημίτονο στους 1000 κύκλους (καθαρός τόνος) έχει καμιά μετρήσιμη αλλοίωση αν περάσει από πολλαπλές μετατροπές δειγματοληψίας (μετατροπές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο - ανα΄λογο software-hardware, κι όχι χύμα στο κύμα) και καταλήξει στο τέλος στην ίδια αρχική του μορφή?
Δε ξέρω γιατί, αλλά η Lynx AES/SRC παίρνει τροφή από το Taskam και βγάζει στην έξοδό της κάτι απείρως καλύτερο.... Υποψιάζεται κανείς το λόγο? Μα γιατί πήγα και την αγόρασα????:crazy_1: :crazy_1: :crazy_1:
Ελπίζω να βοήθησα....:happy_2:
Αφορμή για να μαζέψουμε εδώ κάποιες γνώσεις ήταν το χάος της άγνοιας που είδα στα γραφόμενα διάφορων στο θέμα ακρόασης του επίμαχου mp3 που καλά έκανε κι έφτιαξε και μας έβαλε να ακούσουμε ο μεσιέ Κόγιας. Εύγε μάστορα, ποτέ δε φανταζόμουν τι λαυράκια θα βγούν στη φόρα!:respect:
Ας δούμε πχ μερικές ερωτήσεις, για αρχή:
Έχουμε το κατακαημένο το CD μας, με την απαράδεκτη (ελπίζω να μη διαφωνεί κανείς) δειγματοληψία του. Άμα το κάνουμε 24/96 κερδίζουμε τίποτα ή τζάμπα ο κόπος? Αν κερδίζουμε, αν λέω, τι κερδίζουμε?
Όλοι οι τρόποι να το κάνουμε από 16/44 σε 24/96 είναι ίδιοι? Ποιός τρόπος είναι καλύτερος? πχ η Lynx AES/SRC (με sample rate converter) με ποιό τρόπο κάνει υπερδειγματοληψία και τι κερδίζει κανείς με αυτόν?
Αν μετά, από 24/96, το κάνουμε πάλι 16/44 χάσαμε τίποτα?
Και από την υπερδειγματοληψία ας πάμε στην υπο....
Αν υποθέσουμε ότι το 16/44 το μετατρέπουμε σε mp3, όλοι οι τρόποι να το μετατρέψουμε είναι ίδιοι?
Ένα CD-player που παίζει και αρχεία mp3, αν του δώσουμε ένα αρχείο mp3 θα το μετατρέψει σε 16/44 πριν το αναπαράγει ή θα το αναπαράγει αυτούσιο στην όποια δειγματοληψία είναι? Τι προδιαγραφές έχουν τα σύγχρονα DAC στην αναγνώριση ψηφιακού σήματος και στην αναπαραγωγή αυτού? Σε κάθε διαφορετικής "ποιότητας" ψηφιακό σήμα το κάθε dac διατηρεί τα ίδια χαρακτηριστικά στην έξοδό του?
Υπάρχει κέρδος να το μετατρέψουμε (το mp3) σε 16/44 πριν το αναπαράγει το dac μας? Αν ναι, λεω αν, ποιό είναι αυτό?
Η απώλεια της πληροφορίας που (φυσικά) συμβαίνει κατά την μετατροπή ενός 16/44 σε mp3 συνεχίζει να υφίσταται όταν το Mp3 ξαναμετατραπεί σε 16/44? Αν ναι, σε ποιό βαθμό? Σε ποιό βαθμό διορθώνεται - συμπληρώνεται αυτό που "χάνεται" στην αρχική μετατροπή? Ποιές παράμετροι επανέρχονται πλήρως στα αρχικά επίπεδα όταν κάνουμε upsampling σε ένα πχ mp3 (πχ δυναμικό εύρος, συχνότητα απόκρισης κλπ κλπ κλπ) ?
Τι είναι πιο σημαντικό για ένα dac που μπορεί να αναπαράγει από mp3 μέχρι 24/96? Σε ποιά δειγματοληψία βγάζει τις αναμενόμενες προδιαγραφές του ως dac? Τι το επηρεάζει περισσότερο, η απώλεια κάποιων δεδομένων ή η δειγματοληψία και το jitter της συνολικής κατασκευής του δίσκου?
Ο (φυσικά) απωλεστικός αλγόριθμος τι ακριβώς χάνει σε επάλληλες μετατροπές υπερ-υπο-δειγματοληψίας και τι δε χάνει? Η απώλεια δεδομένων (είτε ανάγνωσης είτε από αλλεπάλληλες μετατροπές) σε ποιό βαθμό καλύπτεται ΠΛΗΡΩΣ από τους σύγχρονους αλγόριθμους ανάγνωσης του κατακαημένου CD μας αλλά και των ανώτερης δειγματοληψίας αρχείων?
Ένα ημίτονο στους 1000 κύκλους (καθαρός τόνος) έχει καμιά μετρήσιμη αλλοίωση αν περάσει από πολλαπλές μετατροπές δειγματοληψίας (μετατροπές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο - ανα΄λογο software-hardware, κι όχι χύμα στο κύμα) και καταλήξει στο τέλος στην ίδια αρχική του μορφή?
Δε ξέρω γιατί, αλλά η Lynx AES/SRC παίρνει τροφή από το Taskam και βγάζει στην έξοδό της κάτι απείρως καλύτερο.... Υποψιάζεται κανείς το λόγο? Μα γιατί πήγα και την αγόρασα????:crazy_1: :crazy_1: :crazy_1:
Ελπίζω να βοήθησα....:happy_2:
