- Μηνύματα
- 1.065
- Reaction score
- 1.117
Αγαπητέ Ardim,
Καλά κάνεις και το ρωτάς γιατί αρκετοί μπερδεύουν δύο διαφορετικές λειτουργίες.
Είναι άλλη η λειτουργία της ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ ενός ψηφιακού αρχείου και διαφορετική η "λειτουργία" ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ για μεγάλο (ή μικρό) χρονικό διάστημα σε κάποιο σκληρό δίσκο.
Για να ξέρουμε για τι μιλάμε, οτιδήποτε έχει ήδη μετατραπεί σε μια ψηφιακή ακολουθία, είτε είναι αρχείο φωτογραφίας, είτε είναι μουσικό αρχείο, είτε είναι αρχείο βιντεο, ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ που δημιουργούμε ένα ψηφιακό αντίγραφο απο αυτό το αρχείο (χωρίς editing ή coding ή συμπίεση) τότε αυτό είναι ΕΠΑΚΡΙΒΕΣ και ΠΛΗΡΕΣ. Δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης επ' αυτού, ποτέ όμως.
Αυτό διασφαλίζεται απο κάποιες δικλείδες ασφαλείας που χρησιμοποιούν τα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα τα λεγόμενα Error Detection Schemes ή Hash Functions. Στη φαρέτρα εργαλείων των λειτουργικών συστημάτων λοιπόν ανοίκουν τα Cyclic Redundancy Checks, Parity Bits, Checksums, Message Authentication Code, ARQ protocols (Automatic Repeat reQuest), Repetition Codes και άλλα.
Στην πράξη λοιπόν, τη ΣΤΙΓΜΗ (το τονίζω: τη στιγμή) της δημιουργίας ψηφιακού αντιγράφου τότε αυτό θα είναι ακριβές με το αρχέτυπο. Αν το αρχέτυπο είναι corrupted τότε και το αντίγραφο θα είναι corrupted.
Και αυτό μας φέρνει στην άλλη "λειτουργία", αυτή της αποθήκευσης που αναφέρω στην αρχή. Το βάζω σε εισαγωγικά γιατί στην πραγματικότητα δεν είναι λειτουργία. Ένα απο τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η επιστήμη της αρχειοθέτησης (Archival Science) είναι το σχετικά υψηλό ποσοστό "απώλειας δεδομένων" και "διαφθορας δεδομένων" ("data loss", "data integrity" κλπ).
Αυτά οφείλονται μεταξύ άλλων στην ποιότητα του αποθηκευτικού μέσου (του σκληρού δίσκου στην περίπτωση μας) στον τρόπο μεταγραφής αλλά, όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, και στην κοσμική ακτινοβολία (cosmic radiation). Σύμφωνα δε με μια μελέτη του CERN τα ποσοστά του λεγόμενου "silent data corruption" οφειλόμενα στην κοσμική ακτινοβολία ξεπερνούν το 10%, ενα δυσθεώρητα μεγάλο ποσοστό.
Πως μεταφράζεται η απώλεια ή διαφθορά δεδομένων σε ένα αρχείο ήχου?
Πολύ απλά όταν θα το βάλουμε να "παίξει" ή ΔΕΝ θα παίξει ή κάποια στιγμή θα ακουστεί κάποιος υψίσυχνος θόρυβος ή θα παίξει μέχρι ένα σημείο και μετά σιωπή ή συνδυασμός των παραπάνω.
Εν ολίγοις η συμπεριφορά του θα είναι απρόβλεπτη σε αντίθεση για παράδειγμα με έναν χιλιοπαιγμένο δίσκο βυνιλίου όπου η απώλεια πληροφορίας είναι πιο "γραμμική" και προβλεψιμή.
Ετσι λοιπόν, μπορεί να αντιγράψουμε ένα ηχητικό ψηφιακό αρχείο σήμερα να το ακούσουμε απο τον υπολογιστή μας ή απο το στερεοφωνικό μας και όλα μια χαρά. Μετά απο μερικές μέρες αποφασίζουμε να το αντιγράψουμε σε έναν εξωτερικό HDD για να το ακούσουμε απο έναν άλλον υπολογιστη και πάλι όλα καλά. Μετα απο μερικούς μήνες ή χρόνια θέλουμε να ακούσουμε πάλι το κομματι αυτό αλλά ενδεχομένως να παρουσιάσει τα προβλήματα που αναφέρθηκαν πρίν.
Για να επιστρέψω λοιπόν στην ερώτηση σου, ζητώντας συγγνώμη που μακρυγόρησα, ναι είμαι σίγουρος οτι το ψηφιακό αντίγραφο τη στίγμη που γίνεται είναι ακριβές. Το πρόβλημα έγκειται στο πώς θα αποθηκεύσεις μακροχρόνια αυτή την πληροφορία.
Φιλικά
ΠΣΣΣΣ ρε συ Άρη και μεις της πληροφορικής είμαστε αλλά δεν κάνουμε έτσι !!!
Πλάκα κάνω εννοείται ε, σαφέστατη και λεπτομερέστατη η εξήγηση σου .
