η αντιληπτή σχέση ήχου και εικόνας

[Mr Spock]

- εδώ θα ήθελα να συζητήσουμε για το πως αντιδρούμε στην συνύπαρξη ακουστικού και οπτικού ερεθίσματος

- δηλ. όταν και εάν υπάρχουν και τα δύο αυτά ερεθίσματα , τι ακριβώς συμβαίνει με την προσοχή μας ; . . . προστίθενται αυτά , ή είναι μία και πεπερασμένη η ικανότητά συγκέντρωσης - προσοχής μας , και επομένως διαιρείται αναλόγως της πληθώρας των ερεθισμάτων που δεχόμαστε ;

- σας μπέρδεψα ; . . . ας το δούμε μ΄ένα πείραμα :





- φάση 1 : . . . διαλέγουμε ένα ''καλογραμμένο'' dvd κάποιας συναυλίας , ξεκινάμε και το ακούμε ( η εικόνα είναι επίτηδες off ) , για περίπου 15-20 λεπτά έτσι ώστε να συγκεντρωθούμε σ΄αυτό . Επειδή όλο και κάτι θα μας απασχολεί η προσοχή μας στον ήχο αλλά και στην εικονική εικόνα ( ! ) , θα είναι της τάξης του 80-85% , που όμως χάριν ευκολίας & υπολογισμών εδώ θα την πάμε ιδανικά στο 100%

- φάση 2 : . . . ανάβουμε και την εικόνα ( προβολέας , tv ) , και προσπαθούμε να συγκεντρωθούμε και στα δύο πλέον ερεθίσματα . . . τι ακριβώς συμβαίνει τότε ; . . . διαιρείται η προσοχή μας ( δηλ. πχ. 70% στην εικόνα & 30% στον ήχο - αναλόγως του εάν είμαστε ''οπτικοί'' ή ''ακουστικοί'' χαρακτήρες ) ; . . . ή αμβλύνεται η ικανότητα της προσοχής μας οπότε το νέο αυτό ερέθισμα ( δηλ. της εικόνας ) , προστίθεται στο ήδη υπάρχον ( μουσική ) ; . . . ή συμβαίνει κάτι ανάμεσα των δύο αυτών εκδοχών ;










ΥΓ : - ανακάλυψα μόλις το κάτωθι και θα δώ μήπως έχει επί του θέματός μας απόψεις

http://www.syros.aegean.gr/de/dpsd05021.pdf

 

[panoramious]

Προσωπικά απολαμβανω περισσότερο την ακρόαση όταν έχω το jriver σε theater view και μου γυρίζει εικόνες απο τον εκάστοτε καλλιτέχνη.

Απορροφουμαι περισσότερο.

 

[Mr Spock]

- κατανοητό αυτό που λες , αλλά θα ήθελα να το ανέπτυσσες σε επίπεδο ακουστικής και οπτικής αντίληψης

 

[Fns777]

Το πλήρες σκοτάδι οξύνει όλες τις άλλες αισθήσεις εκτός τις οράσεως,κάνε μια ακρόαση στο πλήρες σκοτάδι και θα καταλάβεις ότι ισχύει η φάση 1 που περιέγραψες.

 

[Mr Spock]

- πρόσεξε , δεν λέω εάν ισχύει η φάση 1 ή 2 ( είναι και οι δύο μέρος του ίδιου πειράματος ) , αλλά πως αυτά τα 2 ερεθίσματα επενεργούν στην αντίληψή μας

- δεν κάνουμε κόντρα : ήχος vs εικόνα . . . συνυπάρχουν και τα δύο όπως και στην καθημερινότητά μας ( μαζί με τις υπόλοιπες αισθήσεις

 

[Kostas Kefalas]

Σωκρατη αγορι μου το ιδανικο για ολους μας ειναι εικονα και ηχος παρεα....

......δεν καταλαβαινω το πειραμα...

 

[Decembered]

...βρισκω την οραση πιο κυριαρχη αισθηση απο την ακοη, ως εκ τουτου το οπτικο αυθορμιτα υπερτερει του ηχητικου, εκτως αν το παρεις πρεφα και το αντιστρεψεις ή οταν εστιασεις στον ηχο..
Αγορια σαν το νημα του "καλημερα" ειναι, καλητερα να της βλεπεις, παρα να τις ακους.

οκαυ, ειναι απλο, συναυλια ;-D οταν υποχωρησει το οπτικο του θεματος και πιασεις τι γινεται μετα μπορεις να ακουσεις τη μουσικη... ή οπως τη βρισκει ο καθενας...
Monte Cazazza- Six Eyes From Hell
you listen but you do not hear....you look but you do not see...κοκ...

 

[Mr Spock]

- λοιπόν ας σύρω τον χορό απλοποιώντας κάπως το ερώτημα

- όταν συνοδεύω τον ήχο με την εικόνα , αισθάνομαι τον ήχο να πέφτει σε δεύτερη μοίρα . . . στο πείραμα δηλ που προανέφερα ( με μουσικό βινταοκλίπ live αποκλειστικά , διότι με ταινία δεν γίνεται μιάς και δεν νοείται εικόνα σκέτη ή ήχος μόνος του ) , θα χρειαστεί να ανεβάσω πχ την στάθμη του ήχου για να μπορέσω να έχω την επιθυμητή ισορροπία , οπότε πιστεύω πως σε επίπεδο αντιληπτικότητας τα ερεθίσματα δεν λειτουργού προσθετικά ,αλλά η προσοχή μας μοιράζεται


- επαναλαμβάνω , το παρόν δεν αφορά κόντρα ήχου - εικόνας , αλλά προσπάθεια κατανόησης της λειτουργίας του εγκεφάλου ως προς τα ερεθίσματα που δέχεται . . . θα μπορούσε το ίδιο πείραμα να γίνει με την αφή και την όσφρηση

 

[Zizik]

σε επίπεδο αντιληπτικότητας τα ερεθίσματα δεν λειτουργού προσθετικά ,αλλά η προσοχή μας μοιράζεται

Και η όραση πάντα προηγείται.

Γι' αυτό ο Σκαλ άκουγε με κλειστά τα ματάκια.

 

[Alfaalfa]

Όταν έχω εικόνα και ήχο σε live ακρόαση είναι απόλαυση.

Στο δωμάτιο μου ΟΜΩΣ επειδή η ηχητική «διάσταση» είναι μεγάλη και ξεπερνάει το δωμάτιο , αν την συνδυάσω με εικόνα (που είναι περιορισμένη – ακόμη και από προβολέα) το αποτέλεσμα μου προκαλεί δυσφορία.

Ακούω μεγάλη ηχητική σκηνή και βλέπω την εικόνα μικρή (σαν από παράθυρο η μπακλονόπορτα στην καλύτερη) – δεν μου αρέσει.

Δεν ξέρω ποιό είναι κυρίαρχο , το αποτέλεσμα πάντως με ξεβολεύει.

Συνήθως ακούω με κλειστά μάτια και «φαντάζομαι» πως είναι η σκηνή- Δεν νομίζω εκεί να είχε άδικο ο Σκαλ.

Πιθανώς ωραίο θα ήταν να έχεις ΟΛΟ τον μπροστινό σου τοίχο εικόνα , με ένα προβολέα και οθόνη 250 ιντσών.

 

[haris1308]

Γι' αυτό ο Σκαλ άκουγε με κλειστά τα ματάκια.

Hi end critical listening λέγεται αυτό ρε γίδι!

 

[Mr Spock]

- εάν αποδεχθούμε πως όταν συνυπάρχει το ακουστικό με το οπτικό ερέθισμα , η προσοχή μας διαμοιράζεται και επικρατεί η εικόνα , τι θα μπορούσαμε να κάνουμε στον ήχο γιά να τον φέρουμε στο προσκήνιο ; . . .

- να τον δυναμώσουμε ; . . . να επέμβουμε συχνοτικά ; . . . κάτι άλλο ;

- ορμώμαι από το γεγονός πως κάποια ( εντυπωσιακά συνήθως από την φύση τους ηχεία , πχ klipsch - κόρνες κλπ ) , τα χαρακτηρίζουμε ως καλύτερες επιλογές γιά hc απ΄ ότι για μουσική





- παράδειγμα :
- όταν εργαζόμουν σε κατάστημα του χώρου , τελειώνοντας με την εγκατάσταση του hc , και θέλοντας να ευχαριστήσουμε τον πελάτη , του δίναμε 2 σετ ηχείων να δοκιμάσει και να αποφασίσει μόνος του ποία βάσει προσωπικού γούστου τον ικανοποιούν περισσότερο . . . αυτά ήταν από δύο διαφορετικές ( από πλευράς ηχητικής αναπαραγωγής ) σχεδιάσεις . . . απαλά chario vs δυναμικά klipsch
- η πλειονότητά των συμφωνούσε πως τα Ιταλικά ήταν άψογα και ξεκούραστα στην μουσική , αλλά αναιμικά στις απαιτήσεις του hc ( ειδικά σε ταινίες με πολλά εφέ ) . . . και το αντίστροφο γιά τα Αμερικάνικα
- μήπως οφειλόταν στην διαφορετική ( εκ κατασκευής ) , απόκριση συχνότητας ;



ΥΓ : - επειδή μπορούμε να επηρεάσουμε την εν λόγω απόκριση ισοσταθμιστικά , ας την αφήσουμε γιά την ώρα έξω , εστιάζοντας στο τι είναι αυτό που κάνει τον ήχο καταλληλότερο για τις ανάγκες του hc , και μετά επεμβαίνουμε μέσω ισοστάθμισης

 

[panoramious]

Πάντως μουσική χωρίς δυναμικά, καφές χωρίς τσιγάρο... Το ίδιο και ταινίες.
Αλλά αυτό τι σχέση εχει; Τωρα συγκρινεις δυο τελειως διαφορετικα προγραμματα. Ειχα την εντυπωση οτι μιλουσες για μουσικη με αυνοδεια εικονας. Ας πουμε το fantasia της disney. Στην πειπτωση αυτη απλα η προσοχή μας μοιράζεται και η ταυτόχρονη ικανοποίηση των δυο αισθήσεων δεν αφήνει χώρο να αναπτυχθούν τα γνωστά συναισθήματα γκρινιας για το κλαπατσιμπαλο που δεν είναι ξεκάθαρα αναγνωρίσιμο απο τον ήχο και σαφως τοποθετημένο στη μουσική σκηνή (άλλωστε το βλέπουμε που είναι στην τηλεοραση, δε χρειαζεται να το στησουμε στο μυαλό μας)

 

[Mr Spock]

- ναί το γύρισα κάπως για να καταλήξουμε στό ποίες είναι οι απαραίτητες επεμβάσεις μας στον ήχο όταν συνοδεύεται από την εικόνα ( η οποία μας αποσπά κάπως από την εστίαση στον ήχο ), προκειμένου να μας ξανατραβήξει την προσοχή . . . loudness , ανέβασμα έντασης , επέμβαση σε κάποιες συγκεκριμένες συχνότητες ; . . . κάτι άλλο ;

- στο ότι όπως είπες . . . Στην περίπτωση αυτή απλά η προσοχή μας μοιράζεται . . . συμφωνώ απόλυτα , διότι το έχω συζητήσει και με άλλους που είχαν διαφορετική άποψη