Aς ακούσουμε κλασική μουσική!

Μηνύματα
148
Reaction score
208
Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο ότι είναι ακόμη διαθέσιμος ο Naoumoff στον συγκεκριμένο εξαιρετικό τριπλό CD της Saphir.
Ο συγκεκριμένος δίσκος του ιδιόμορφου εώς αιρετικού αλλά λαμπρού αυτού πιανίστα με έργα Mozart μου...δίεφυγε και δεν τον γνωρίζω. Ο Naoumoff όπου τον έχω (π.χ. Bach, Faure, Tchaikowsky) είναι τουλάχιστον ενδιαφέρων και σχεδόν ποτέ mainstream.
Επειδή υπάρχουν εκατοντάδες ηχογραφήσεις της Φαντασίας του Mozart K.475, γράψε μου ποιες έχεις ή από αυτές που έχεις (αν είναι πολλές) ποιες είναι οι "κορυφαίες" σου, για να σου πω, με τη σειρά μου κάποιες τυχόν άλλες λιάν ενδιαφέρουσες από τη δική μου εμπειρία. Επίσης, ενημέρωσέ με εάν σε ενδιαφέρουν και οι ερμηνείες σε Fortepiano.
Θερμός χαιρετισμός.
Για να ξεπληρώσω το χρέος μου με τον Naumoff, και όχι μόνο για αυτό, άκουσα αρκετές ηχογραφήσεις των έργων του J.C. Bach από το αρχείο μου (δεν χρησιμοποιώ ακόμη υπηρεσίες streaming).
Ξεχώρισα την Αμερικανίδα Rachel Heard σε forte piano στην Naxos που ενθέρμως συστήνω.

΄Εχω καθυστερήσει για την φαντασία Κ. 475 του Mozart αλλά δεν την έχω ξεχάσει.
 

Attachments


Μηνύματα
6.846
Reaction score
5.949
Για να ξεπληρώσω το χρέος μου με τον Naumoff, και όχι μόνο για αυτό, άκουσα αρκετές ηχογραφήσεις των έργων του J.C. Bach από το αρχείο μου (δεν χρησιμοποιώ ακόμη υπηρεσίες streaming).
Ξεχώρισα την Αμερικανίδα Rachel Heard σε forte piano στην Naxos που ενθέρμως συστήνω.

΄Εχω καθυστερήσει για την φαντασία Κ. 475 του Mozart αλλά δεν την έχω ξεχάσει.
Βλέπω ότι σε ενδιαφέρει, σε ικανό βαθμό, και το Φορτεπιάνο. Έχω και εγώ ιδιαίτερη αγάπη για τα όργανα εποχής, ειδικά ως προς την εξελικτική πορεία του κλειδοκύμβαλου μέχρι να φτάσουμε στο σημερινό Grand Piano (tangent piano, Fortepiano από τα πρώτα Christofori, τα μετέπειτα Silbermann και στα πιο κλασικά Walter, Graf, Pleyel, Clementi, Erard κ.α.).
H Αμερικανίδα R. Heard, στους τρεις δίσκους της στη Naxos (δύο με τις Σονάτες Op. 5 &17 του J.C. Bach και έναν με Σονάτες του Haydn), είναι πολύ ικανοποιητική για το είδος, το ύφος και ως προς το όργανο. Η εν λόγω εταιρεία, στο παρελθόν, κυκλοφόρησε μερικούς αξιόλογους και ανταγωνιστικούς δίσκους με πιανιστικά έργα των γιων του Bach.
Από τις πρόσφατες παραγωγές με έργα των σπουδαιοτέρων γιων του Bach είναι εκείνη της πολύ καλής Βελγικής εταιρείας Passacaille με Συμφωνίες των τεσσάρων σημαντικοτέρων γιων του σπουδαίου πατρός συνθέτη, των C.P.E., J.C. και των Johann Christoph Friedrich & Wilhelm Friedemann. Παίζει μια άγνωστη εώς τώρα Ιταλική ορχήστρα, με όργανα εποχής, που ακούει στο περιέργο όνομα...Conctrocorrente Orchestra. Οι ερμηνείες είναι ενθουσιώδεις έως και θυελλώδεις στα γρήγορα μέρη, ενώ η παραγωγή και ειδικά η ηχογράφηση...σούπερ!
Από τους κάπως λιγότερο πρόσφατους δίσκους (εκδόθηκε το 2016) που ξεχωρίζω ως εξαίρετη παραγωγή είναι και εκείνη της Γερμανικής Es-Dur, με ορχηστρικά έργα του C.P.E. Bach (τις τέσσερις Συμφωνίες Wq. 183 και τις πολύ σπάνια παιγμένες 6 μικρές Σονάτες για Πνευστά Wq. 184). Έξοχες ερμηνείες, υποδειγματική παραγωγή.
Από τους πολύ παλαιούς μου δίσκους που αγάπησα πολύ, είναι ο εκρηκτικής ερμηνείας δίσκος (τον είχα και σε LP) με τις Six Favourite Overtures του J.C. Bach, με τον μοναδικό Christopher Hogwood και την Academy of Ancient Music, στην θρυλική L'Oiseau-Lyre.

Υ.Γ.: Έχεις την "Ελεύθερη Φαντασία" σε Φα διέση ελάσσονα του C.P.E. Bach και, εάν ναι, σε ποιες εκτελέσεις. Πρόκειται για σπουδαίο έργο, μοναδικό στο ύφος, την ελεύθερη φόρμα και την ανάπτυξή του.
 

Μηνύματα
148
Reaction score
208
Υ.Γ.: Έχεις την "Ελεύθερη Φαντασία" σε Φα διέση ελάσσονα του C.P.E. Bach και, εάν ναι, σε ποιες εκτελέσεις. Πρόκειται για σπουδαίο έργο, μοναδικό στο ύφος, την ελεύθερη φόρμα και την ανάπτυξή του.
H Φαντασία Wq. 67 (Ελεύθερη Φαντασία) είναι έργο του ρομαντισμού μόνο που συνετέθη στην εποχή του ύστερου μπαρόκ. Είναι ένα έργο πρωτοπόρο.
Έχω μια εξαίρετη πρόσφατη ηχογράφηση με τον Ιταλό πιανίστα Vittorio Forte που παίζει με Steinway D. Eταιρία Odradek. Είναι αυτή την στιγμή η πρώτη μου προτίμηση.
Μια ακόμη πολύ καλή εκτέλεση με τον Alexei Lubimov στην εταιρία ECM. Χρησιμοποιεί Γερμανικό πιάνο του 1794.
Τέλος μία εκτέλεση με clavicorde με τον Mathieu Dupouy.


. Forte.jpg Lubimov.jpg C.P.E.Bach Pensees nocturnes.jpg
 

Μηνύματα
148
Reaction score
208
Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο ότι είναι ακόμη διαθέσιμος ο Naoumoff ...........
Επειδή υπάρχουν εκατοντάδες ηχογραφήσεις της Φαντασίας του Mozart K.475, γράψε μου ποιες έχεις ή από αυτές που έχεις (αν είναι πολλές) ποιες είναι οι "κορυφαίες" σου, για να σου πω, με τη σειρά μου κάποιες τυχόν άλλες λιάν ενδιαφέρουσες από τη δική μου εμπειρία. Επίσης, ενημέρωσέ με εάν σε ενδιαφέρουν και οι ερμηνείες σε Fortepiano.
Θερμός χαιρετισμός.
H φαντασία Κ.475 του Mozart είναι μια πολύτιμη παρακαταθήκη του πολιτισμού του ανθρώπου.
Με μεγάλη συνεπώς επιφύλαξη σε σύγχρονες ερμηνείες ξεχωρίζω.
Σε φορτε πιάνο τον Alexey Lubimov
Σε πιάνο τους Uchida, Gulda, την Pires σε βινύλιο της Denon του 1974 και τον Daniel-Ben Pienaar.
Με τις ευχαριστίες μου για την τόσο ουσιαστική συζήτηση.
 

Μηνύματα
6.846
Reaction score
5.949
H Φαντασία Wq. 67 (Ελεύθερη Φαντασία) είναι έργο του ρομαντισμού μόνο που συνετέθη στην εποχή του ύστερου μπαρόκ. Είναι ένα έργο πρωτοπόρο.
Έχω μια εξαίρετη πρόσφατη ηχογράφηση με τον Ιταλό πιανίστα Vittorio Forte που παίζει με Steinway D. Eταιρία Odradek. Είναι αυτή την στιγμή η πρώτη μου προτίμηση.
Μια ακόμη πολύ καλή εκτέλεση με τον Alexei Lubimov στην εταιρία ECM. Χρησιμοποιεί Γερμανικό πιάνο του 1794.
Τέλος μία εκτέλεση με clavicorde με τον Mathieu Dupouy.


. View attachment 190945 View attachment 190946 View attachment 190947
Η Φαντασία αυτή σε φα διέση ελάσσονα του σπουδαίου αυτού συνθέτη αποτελεί την κορυφαία στγμή της συνθετικής του εφευρετικότητας, φέρνοντας στην ίδια αξία την δημιουργική του φαντασία των νεανικών του χρόνων με τις εξαιρετικές δεξιότητες της ώριμης ηλικίας του. Πρόκειται για ένα μοναδικής φύσεως και γραφής αριστούργημα, που συνδυάζει τεχνικές από την Αναγέννηση και βαίνει μέχρι τον μεταρομαντισμό.
Σύμφωνα και με τον συνθέτη, το έργο αυτό, όπως και πολλά άλλα από το πιανιστικό του ρεπερτόριο, στηρίζονται στον αυτοσχεδιασμό, τον οποίο θεωρούσε ως πολύ σημαντικό στοιχείο για τη δημιουργικότητα και την έμπνευση ενός καλού συνθέτη. Ταυτόχρονα, όμως, σημείωνε εμφατικά την ανάγκη ύπαρξης ενός "σχεδίου", μίας πλήρους εικόνας του πως θα αποτυπωθεί στο χαρτί ο κάθε αυτοσχεδιασμός για να καταλήξει να καταστεί μία ολοκληρωμένη σύνθεση.
Λόγω της μεγάλης και ιδιαίτερης σημασίας του έργου, υπάρχουν όχι πολλές ηχογραφήσεις (περίπου δύο ντουζίνες), αλλά σχεδόν όλες είναι τουλάχιστον αξιόλογες και αξιόπιστες. Από αυτές ξεχωρίζω, πέραν αυτών που έχεις ήδη αναφέρει (ειδικά αυτή του V. Forte, στην Odradek, είναι άψογη και ως ερμηνεία και λαμπρή ως παραγωγή. Ο Lubimov την έχει ηχογραφήσει παλαιότερα και σε μεγάλο πίανο, πάλι στην ECM, όπου, τουλάχιστον στην αρχή, δίνει ένα ρομαντικό ύφος στο έργο):
- Σε Tangent Piano, ο λίαν εξειδικευμένος στο είδος και στον συνθέτη εξαίρετος Ούγγρος Miklos Spanyi, στην BIS (όπου έχει ηχογρφήσει όλο το πιανιστικό έργο και όλα τα Κοντσέρτα για Κλειδοκύμβαλο του C.P.E. Bach σε κλαβίχορδο, tangent piano και ολίγα σε Φορτεπιάνο).
- Σε Φορτεπιάνο, τουλάχιστον τρεις θαυμάσιες ερμηνείες και αξιόπιστες παραγωγές: a) ο πάντα σημαντικός Andreas Staier (σε ηχογράφηση από τα νεανικά του χρόνια, στην DHM), b) η Tini Martot (ή σύζυγος του Ton Koopman) σε ένα όργανο όσο πιο κοντά στην εποχή του συνθέτη (ακούγεται σαν tangent piano) & c) ο εξειδικευμένος και πολύ εκφραστικός Richard Fuller, σε μια πάρα πολύ καλή παραγωγή της Αυστριακής Gramola.
- Σε σύγχρονο μεγάλο πιάνο, τρεις επίσης: a) η αφοσιωμένη στο έργο του συνθέτη Κροάτισα πιανίστα Anna-Marija Markovina, στη σπουδαία παραγωγή της Γερμανικής Hanssler, όπου έχει ηχογραφήσει όλο το έργο του συνθέτη σε Grand Piano. b) η άγνωστη αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα Ρωσίδα πιανίστα Anna Tsybuleva, στον πρώτο δίσκο της αφιερωμένο σε μερικές πολύ σημαντικές "Φαντασίες" (περιέργως πως δεν έχει επιλέξει και τη Φαντασία σε ντο ελάσσονα, Κ.475, του Mozart), σε υπέροχη παραγωγή της Αγγλικής Champs Hill & c) για audiophile recording αλλά και πολύ ενδιαφέρουσα ερμηνεία, εκείνη με την Ελληνο-Γερμανίδα Danae Dorken, σε σούπερ παραγωγή της εκλεκτικής Γερμανικής Ars Produktion.
Για τη Φαντασία του Μοζαρτ Κ.475, θα ακολουθήσει επόμενο ποστ.
Ευχαριστώ και εγώ ωσαύτως για τις πολύ ενδιαφέρουσες αυτές μουσικές ανταλλαγές.
 

Μηνύματα
6.846
Reaction score
5.949
H φαντασία Κ.475 του Mozart είναι μια πολύτιμη παρακαταθήκη του πολιτισμού του ανθρώπου.
Με μεγάλη συνεπώς επιφύλαξη σε σύγχρονες ερμηνείες ξεχωρίζω.
Σε φορτε πιάνο τον Alexey Lubimov
Σε πιάνο τους Uchida, Gulda, την Pires σε βινύλιο της Denon του 1974 και τον Daniel-Ben Pienaar.
Με τις ευχαριστίες μου για την τόσο ουσιαστική συζήτηση.
Η Φαντασία σε ντο ελάσσονα του Mozart ανήκει σε εκείνα τα μοναδικής φύσεως, ύφους και γραφής του συνθέτη, όπως αρκετά από τα ελάχιστα έργα που έγραψε σε ελάσσονες κλίμακες. Είναι ενδιαφέρον ότι, όταν ρώτησα έγκριτο μουσικό στο εξωτερικό, ποια θεωρεί ως τα πλέον χαρακτηριστικά σπουδαία έργα του Mozart, απέφυγε να αναφέρει τη Φαντασία σε ντο ελάσσονα καθώς και το θαυμάσιο Adagio σε σι ελάσσονα (K.540) ή το θαυμαστό Rondo σε λα ελάσσονα (Κ.511) ακόμα και την εκπληκτική Σονάτα σε λά ελάσσονα (K.310). Σε ερώτησή μου γιατί δεν τα ανέφερε, η απάντησή του ήταν ότι τα έργα αυτά ξεπερνούν και τον συνθέτη. Είναι μεγάλη Μουσική που βαίνει πέρα από τη βασική και γνώριμη γραφή του συνθέτη. Και πράγματι, ειδικά η Φαντασία σε ντο ελάσσονα ξεκινά με ισχυρές επιρροές από τις Φαντασίες του πατέρα Bach και του σπουδαιότερου γιου του, του C.P.E. , και βαίνει σε μια πολύ προχωρημένη γραφή (με τολμηρή αρμονία, ασπόνδυλη φόρμα σονάτας, εκπληκτική ροή από απρόσμενες μετατροπίες κλπ.), ήτοι μία σύνθεση πρωτόγνωρη για την εποχή και ευρηματική ακόμη και για το μέλλον, σε ένα ύφος που θα ταίριαζε σε συνθέτες σαν τον Beethoven ή τον Schubert ακόμη και τον Brahms.
Από τις αμέτρητες ηχογραφήσεις του έργου αυτού, πέραν των αναφερομένων στο ποστ σου με τις οποίες συμπλέω πλήρως πλην κάποιων επιφυλάξεων για τον Pienaar, τολμώ να αναφέρω κάποιες επί πλέον που μου έχουν μείνει στη μνήμη ως ξεχωριστές ερμηνείες και αξιόπιστες παραγωγές:
- Για Φορτεπιάνο: a) Από τους παλαιότερους και well-established, οι ερμηνείες του πάντα σταθερού Andreas Staier (HM), του στιβαρού Malcolm Bilson (Hungaroton) και του λαμπρού Ronald Brautigam (BIS) είναι τουλάχιστον χρήσιμες έως και απαραίτητες (ειδικά του τελευταίου).
b) Aπό τους πιο σύγχρονους, δύο εξαίρετες κυρίες του οργάνου, η Αμερικανίδα Penelope Crawford και η Ολλανδέζα Trudeliese Leonhardt (αδελφή του μοναδικού Gustav Leonhardt) σε υποδειγματικές παραγωγές της Αμερικανικής εταιρείας Musica Omnia.
c) Από τους νεώτερους, ο Νοτιοαφρικανός Kristian Bezuidenhout είναι λίαν ανταγωνιστικός, στην υψηλών προδιαγραφών παραγωγή της σπουδαίας ΗΜ. Υπάρχει, πάντως, και μία πιο τολμηρή εκδοχή του ιδίου, στην αρχή της καρίερας του, σε μία πολύ ενδιαφέρουσα παραγωγή της Αμερικανικής εταιρείας Fleur de Son.
- Στο Grand Piano, είναι πιο δύσκολο να περιορισθούμε ανάμεσα σε τόσες σπουδαίες ερμηνείες και εξαιρετικές παραγωγές. Σίγουρα, και μόνο για το μεγάλο πνεύμα παλαιοτέρων σημαντικών σολίστ του οργάνου, ένας Brendel ή ένας Richter ή και ένας Schiff είναι απαραίτητοι.
Η εμπειρία και το ιδιότυπο ταλέντο του Ρώσου Evgeni Koroliov (σε αξιόλογη παραγωγή της Profil Medien) προσφέρει μία μοναδική και πολύ προσωπική ερμηνεία.
Η ευαίσθητη και εκλεπτυσμένη Γαλλίδα πιανίστα Anne Queffelec, σε μια πολύ αξιόλογη παραγωγή της Mirare, μας προσφέρει μια επίσης πολύ αισθαντική ερμηνεία.
Μία ερμηνεία που μου έχει μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη και συνήθως καταφεύγω σε αυτήν είναι εκείνη της εξαιρετικής Γαλλίδας Claire Marie Le Guay, σε μια έξοχη παραγωγή της παλαιάς κραταιάς Γαλλικής Accord.
Από τις πιο σύγχρονες ερμηνείες αυτές που ξεχώρισαν ιδιαιτέρως είναι οι: a) Christian Blackshaw, στη "ζωντανή" ηχογράφησή του από το Wigmore Hall, στην εταιρεία Wignore Hall Live. b) Η πάντα ενδιαφέρουσα για την ευαισθησία, την εξαίρετη εκφραστικότητα και την προσωπική εμβάθυνση στα έργα που ερμηνεύει Helene Grimaud, στον πολύ πρόσφατο δίσκο της στην DG, με έργα Mozart & Silvestrov!
Τέλος, για πρωτίστως audiophile παραγωγή, αξίζει ιδιαιτέρως η έξοχη δουλειά της πολύ εκλεκτικής Ισπανικής εταιρείας Eudora (σε SACD format), με τον άγνωστο αλλά ικανότατο πιανίστα Josep Colom.
Ελπίζω τα ανωτέρω να βοηθήσουν στην περαιτέρω εξερέυνησή σου στο άνευ τέλους τόσο συναρπαστικό και ανταποδοτικό ταξίδι για το Holy Grail of the Fantasy K.475.
 
Last edited:




Μηνύματα
6.846
Reaction score
5.949
.
Δεν μπορείς να κάνεις λαθος με τον Richter..
Ακόμα και όταν είναι...λάθος!
Με τέτοια σπουδαία πνεύματα της Μουσικής, σημασία έχει να τους ακούς με προσοχή ανεξάρτητα με το πως ερμηνεύουν οιοδήποτε έργο.
Θυμάμαι, αρκετά χρόνια πριν, όταν ο άλλος πολύ σπουδαίος πιανίστας, ο Ιταλός Arturo Benedetti Michelangeli, είχε κυκλοφορήσει το ρεσιτάλ του με έργα Chopin (στη DG), είχα ρωτήσει (ευρισκόμενος σε ένα δισκοπωλείο) ένα σεβάσμιο φίλο αρχιμουσικό (ο οποίος δεν γνώριζε δισκογραφικά μέχρι τότε τον συγκεκριμένο πιανίστα) πως του φαίνεται ο συγκεκριμένος δίσκος, καθόσον, ως νέος και με πενιχρά οικονομικά μέσα ήθελα και μία "έγκυρη" γνώμη πριν προχωρήσω στην αγορά του σχετικού LP.
Ο φίλος, αφού άκουσε τα πρώτα έργα, γύρισε και μου είπε: "Αυτός κάνει ότι θέλει σε σχέση με την παρτιτούρα. Αυτή η κίνηση είναι Largo...και το παίζει σαν...molto lento!" Μετά από λίγα ακόμη λεπτά ακρόασης, συνέχισε:"...αλλά τι ήχο βγάζει από το πιάνο και πόσο πειστικό είναι τελικά το αποτέλεσμα ακόμα και έτσι παιγμένο. Σίγουρα, είναι μεγάλο μουσικό πνεύμα".
Μία αντίστοιχη κουβέντα είχε λάβει χώρα, την ίδια περίοδο, όταν ο Barenboim είχε μόλις κυκλοφορήσει, σε τριπλό LP, όλα τα "Τραγούδια χωρίς λόγια" του Mendelssohn (πάλι σε DG) και εκεί είχε τονισθεί το μεγαλείο του πνεύματος του σολίστα περισσότερο από την καθαρά πιανιστική του αριστεία.
 

Μηνύματα
1.864
Reaction score
4.430
Εμμεσα και διαλεκτικά φτάσαμε στην πιο γνωστή και χαρακτηριστική ιδιότητα της μουσικής.
Ας μου επιτραπεί να την διατυπώσω.

Η μουσική, η μεγάλη, η ζωντανή, αντίθετα από τις άλλες τέχνες
Συντελείται στον παρόντα χρόνο.

Αναδιαμορφώνεται παίρνει νόημα και εκφράζει μέσω του ερμηνευτή το πνεύμα όχι μόνο του συνθέτη αλλά και του ίδιου και αναποφευκτα
ως ένα βαθμό
και της κάθε εποχής.
Είναι ανοιχτή σε ερμηνείες.
Ίσως εκεί οφείλεται και η μεγάλη της έλξη.

Έτσι καμμία μεγάλη ερμηνεία δεν είναι ούτε οριστική αλλά ούτε και ξεπερασμένη.
 

Μηνύματα
6.846
Reaction score
5.949
Εμμεσα και διαλεκτικά φτάσαμε στην πιο γνωστή και χαρακτηριστική ιδιότητα της μουσικής.
Ας μου επιτραπεί να την διατυπώσω.

Η μουσική, η μεγάλη, η ζωντανή, αντίθετα από τις άλλες τέχνες
Συντελείται στον παρόντα χρόνο.

Αναδιαμορφώνεται παίρνει νόημα και εκφράζει μέσω του ερμηνευτή το πνεύμα όχι μόνο του συνθέτη αλλά και του ίδιου και αναποφευκτα
ως ένα βαθμό
και της κάθε εποχής.
Είναι ανοιχτή σε ερμηνείες.
Ίσως εκεί οφείλεται και η μεγάλη της έλξη.

Έτσι καμμία μεγάλη ερμηνεία δεν είναι ούτε οριστική αλλά ούτε και ξεπερασμένη.
Ας μου επιτραπεί να συνεχίσω με μία πιο άμεση και διαλεκτική απόκριση στο εξαίρετο ποστ σου editor.
Από τις τρεις παραγράφους που αναφέρονται στην "πιο γνωστή και χαρακτηριστική ιδιότητα της μουσικής", έχω να παρατηρήσω τα εξής:
- Ως προς την πρώτη παράγραφο, φυσικά και είναι ορθή, αλλά θα ήθελα να τη συμπληρώσω με τα εξής στοιχεία: Η μουσική, όπως και το θέατρο και ο χορός και γενικά οι γνωστές ως "performing arts", συντελούνται στον παρόντα χρόνο, στηριζόμενες, όμως, στην παράδοση.
- Για τη δεύτερη παράγραφο δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω ενθέρμως, με μόνη εξαίρεση το ότι η πρόταση "είναι ανοιχτή σε ερμηνείες" είναι πολύ γενική και δύναται, κατά γράμμα θεωρούμενη, να οδηγήσει σε αλλότριες ατραπούς, μακρυά από το πνεύμα και τις προθέσεις του συνθέτη.
- Για την ακροτελεύτια παράγραφο, συμφωνώ ωσαύτως, με την προσθήκη ότι "υπάρχουν, όμως, μεγάλες ερμηνείες που, με τον χρόνο και τη σταθερή εκτίμηση κοινού και ειδικών, καθίστανται σημεία αναφοράς (reference standards)".
Βέβαια, το θέμα δύναται να εγείρει μία πιο εκτεταμένη και διαλεκτική αντιμετώπιση.
 


Μηνύματα
1.328
Reaction score
656
Οι prince & editor μου δινουν λαβή και να πω ότι σύμφωνα με τις δύο τελευταίες τους παραγράφους οι ερμηνευτές κάθε εποχής όταν ωριμάσουν και τρόπον τινά (ας μου επιτραπεί η ελευθεριότητα) "πλέον εκπροσωπούν " την γενιά τους θα πρέπει οπωσδήποτε να αποθανατίσουν προσωπικές ερμηνείες τους τουλάχιστον των μεγάλων έργων και έτσι μέσω μιας απόσταξης των προσωπικών ερμηνειών των εκπροσώπων κάθε γενιάς να προσδιορίζεται η επιρροή και σημαντικότητα του κάθε μεγάλου έργου στην κάθε εποχή.
 



Μηνύματα
6.846
Reaction score
5.949
Οι prince & editor μου δινουν λαβή και να πω ότι σύμφωνα με τις δύο τελευταίες τους παραγράφους οι ερμηνευτές κάθε εποχής όταν ωριμάσουν και τρόπον τινά (ας μου επιτραπεί η ελευθεριότητα) "πλέον εκπροσωπούν " την γενιά τους θα πρέπει οπωσδήποτε να αποθανατίσουν προσωπικές ερμηνείες τους τουλάχιστον των μεγάλων έργων και έτσι μέσω μιας απόσταξης των προσωπικών ερμηνειών των εκπροσώπων κάθε γενιάς να προσδιορίζεται η επιρροή και σημαντικότητα του κάθε μεγάλου έργου στην κάθε εποχή.
Θα μπορούσα να συμφωνήσω για μέχρι την εποχή της ξέφρενης ανάπτυξης της τεχνολογίας, των social media και την εμφάνιση της παγκοσμιοποίησης.
Όντως στο παρελθόν, συνέβαινε αυτό που περιγράφεις, καθόσον η ενημέρωση του κοινού ελάμβανε χώρα πρωτίστως στις ζωντανές παραστάσεις και συναυλίες από σχετικά ευάριθμους αλλά πραγματικά μεγάλους σολίστες και μαέστρους (που η λάμψη τους τους καθιστούσε "αστέρες" του είδους τους), ενώ τα περορισμένα LPs που κυκλοφορούσαν από ολίγες μεγάλες εταιρείες συνήθως αποτελούσαν δισκογραφικό γεγονός και καθόριζαν το επίπεδο, το ύφος, το στυλ και τα standards της κάθε εποχής (βλ. π.χ. Κάλλας, Nilsson, Sutherland, Rostropovich, Horowitz, Oistrach, Furtwangler, Karajan, Bernstein κ.α.).
Με την εμφάνιση της τεχνολογίας, των κοινωνικών δικτύων, και τη δυνατότητα ο κάθε τεχνικά ικανός ή/και ταλαντούχος μουσικός, ανά τον κόσμο, να μπορεί να έχει πρόσβαση σε κάποιο κοινό (σχεδόν) οπουδήποτε στη γη, έχει δημιουργήσει μία θύελλα ατάκτως ερριμένων πληροφοριών, μηνυμάτων, διαφορετικών στυλ, ύφους κλπ.
Το κακό είναι ότι, ακόμα και λαμπροί μουσικοί χάνονται σε έναν ανηλεή ανταγωνισμό όπου το τεχνικό επίπεδο είναι πολύ υψηλό, αλλό το πραγματικά αρτιστικά λαμπρό ταλέντο υπολείπεται. Π.χ. Το Κουαρτέτο Εγχόρδων Prazak, τις τελευταίες σχεδόν τέσσερις δεκαετίες έλαμψε με το υψηλό επίπεδο ερμηνειών του σε ένα ευρύ ρεπερτόριο. Δυστυχώς για αυτούς αλλά και για το ευρύ κοινό, χάθηκαν μέσα σε μία κορνουκόπια από άλλα Κουαρτέτα, αλλά εξίσου καλά (Hagen, Kocian, Parkanyi), πολλά άλλα λιγότερο λαμπρά. Μόλις εφέτος το Κουαρτέτο Εγχόρδων Ebene κυκλοφόρησε μία απίστευτα λαμπρή και άψογη τεχνικά ερμηνεία των Κουαρτέτων του Beethoven. Σε προηγούμενες εποχές θα καθίστατο reference standard. Δυστυχώς, για αυτούς, κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα άλλες 4-5 εκδόσεις, ενώ τα τελευταία 2-4 έτη, πρέπει να έχουμε καμία ντουζίνα νέες εκδόσεις των κορυφαίων αυτών έργων, με αποτέλεσμα, όσο καλοί, λαμπροί και άξιοι καi εάν είναι, θα χαθούν μέσα στο χάος της απέραντης ενημέρωσης.
 


Μηνύματα
1.328
Reaction score
656
Θα μπορούσα να συμφωνήσω για μέχρι την εποχή της ξέφρενης ανάπτυξης της τεχνολογίας, των social media και την εμφάνιση της παγκοσμιοποίησης.
Όντως στο παρελθόν, συνέβαινε αυτό που περιγράφεις, καθόσον η ενημέρωση του κοινού ελάμβανε χώρα πρωτίστως στις ζωντανές παραστάσεις και συναυλίες από σχετικά ευάριθμους αλλά πραγματικά μεγάλους σολίστες και μαέστρους (που η λάμψη τους τους καθιστούσε "αστέρες" του είδους τους), ενώ τα περορισμένα LPs που κυκλοφορούσαν από ολίγες μεγάλες εταιρείες συνήθως αποτελούσαν δισκογραφικό γεγονός και καθόριζαν το επίπεδο, το ύφος, το στυλ και τα standards της κάθε εποχής (βλ. π.χ. Κάλλας, Nilsson, Sutherland, Rostropovich, Horowitz, Oistrach, Furtwangler, Karajan, Bernstein κ.α.).
Με την εμφάνιση της τεχνολογίας, των κοινωνικών δικτύων, και τη δυνατότητα ο κάθε τεχνικά ικανός ή/και ταλαντούχος μουσικός, ανά τον κόσμο, να μπορεί να έχει πρόσβαση σε κάποιο κοινό (σχεδόν) οπουδήποτε στη γη, έχει δημιουργήσει μία θύελλα ατάκτως ερριμένων πληροφοριών, μηνυμάτων, διαφορετικών στυλ, ύφους κλπ.
Το κακό είναι ότι, ακόμα και λαμπροί μουσικοί χάνονται σε έναν ανηλεή ανταγωνισμό όπου το τεχνικό επίπεδο είναι πολύ υψηλό, αλλό το πραγματικά αρτιστικά λαμπρό ταλέντο υπολείπεται. Π.χ. Το Κουαρτέτο Εγχόρδων Prazak, τις τελευταίες σχεδόν τέσσερις δεκαετίες έλαμψε με το υψηλό επίπεδο ερμηνειών του σε ένα ευρύ ρεπερτόριο. Δυστυχώς για αυτούς αλλά και για το ευρύ κοινό, χάθηκαν μέσα σε μία κορνουκόπια από άλλα Κουαρτέτα, αλλά εξίσου καλά (Hagen, Kocian, Parkanyi), πολλά άλλα λιγότερο λαμπρά. Μόλις εφέτος το Κουαρτέτο Εγχόρδων Ebene κυκλοφόρησε μία απίστευτα λαμπρή και άψογη τεχνικά ερμηνεία των Κουαρτέτων του Beethoven. Σε προηγούμενες εποχές θα καθίστατο reference standard. Δυστυχώς, για αυτούς, κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα άλλες 4-5 εκδόσεις, ενώ τα τελευταία 2-4 έτη, πρέπει να έχουμε καμία ντουζίνα νέες εκδόσεις των κορυφαίων αυτών έργων, με αποτέλεσμα, όσο καλοί, λαμπροί και άξιοι καi εάν είναι, θα χαθούν μέσα στο χάος της απέραντης ενημέρωσης.
Είναι γεγονός ότι πλέον υπάρχει υπερπροσφορά ποσότητας νέων ερμηνειών και πρέπει πλέον να εφευρεθούν συστήματα "αυτόματης αξιολόγησης", δεν εννοώ βέβαια τα likes στο facebook & youtube. Η υπερπροσφορά απο μόνη της δεν είναι κατ' ανάγκην κακό, διότι η streaming μουσική είναι πάμφθηνη οπότε μπορείς, αν μάλιστα είσαι και γνώστης, να αξιολογήσεις τις πραγματικά αξιόλογες ερμηνείες. Σήμερα όμως πλέον και στην Ελλάδα αλλά κυρίως και στο εξωτερικό η μουσική εκπαίδευση έχει απλωθεί σε όλα τα κοινωνικά στρώματα με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλοί ερμηνευτές υπερεπαρκείς τεχνικά οπότε είναι πλέον θέμα να είναι και καλλιτέχνες ή ποιοί από αυτούς είναι και καλλιτέχνες. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλες τις μορφές τέχνης.
 



Τελευταια Μηνυματα

Μέλη online

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Threads
171.317
Μηνύματα
2.858.304
Members
37.893
Νεότερο μέλος
k.dimitriadis
Top