- Μηνύματα
- 9.926
- Reaction score
- 13.341
Για την ιστορία...
Η συμβίωση με τον εν λόγο ενισχυτή ξεκίνησε σε γνωστό κατάστημα της Πάτρας, γύρω στα 1990.
Προηγήθηκε μία συγκριτική δοκιμή μεταξύ τριών τελικών ενισχυτών, ούτε που θυμάμαι με τι συνοδά.
Οι τελικοί ήταν ένας Carver TFM-15, ένας Arcam Delta290 και ο 535.
Αρχικά αποχώρησε ο TFM-15 και η κόντρα συνεχίστηκε μεταξύ Arcam και Adcom.
Με τον δεύτερο τελικά να επικρατεί λόγο οδήγησης, παρόλο τη θεωρητικά χαμηλότερη ισχύ, 60 αντί 100 watts του Arcam, αλλά και της αρκετά χαμηλότερης τιμής από τον Εγγλέζο.
Η γνωριμία μου με τον 535 είχε προηγηθεί μέσω μιας δοκιμής του περιοδικού <<Ήχος>>, δύο χρόνια νωρίτερα και μπορώ να πω ότι ήταν έρωτας με τη πρώτη ματιά!
Είχε όλα εκείνα τα στοιχεία που μέχρι τότε είχαμε συνηθίσει να αναζητούμε σε μεγάλες και πανάκριβες σχεδιάσεις, με μοναδικό μείον τη χαμηλή ισχύ.
Τακτοποιημένη κατασκευή, τοπολογία Dual Mono με επαρκέστατη χωρητικότητα, καλή ποιότητα συναρμολόγησης και υλικών για την κατηγορία.
Προσωπικά των θεωρώ από τα αδικημένα μηχανάκια της εποχής.
Μετά την απόκτηση του πήρε για 7 περίπου χρόνια, μέχρι το 1996, τη θέση του κύριου ενισχυτή στο σύστημα μου, οδηγώντας κάτι ιδιοκατασκευές μου με μονάδες της Audax.
Έπειτα οδήγησε για λίγο κάποια subwoofer, μέχρι που αποθηκεύτηκε, λόγο ανεπάρκειας να κουνήσει 12ιντσα woofer σε ικανές στάθμες.
Αρκετά χρόνια αργότερα βγήκε από την αποθήκη και ενσωματώθηκε στο μετρητικό μου σύστημα.
Ένα ωραίο απόγευμα λοιπόν πριν 5-6 χρόνια, πηγμένος από τις διαδοχικές μετρήσεις για το στήσιμο ενός κυκλώματος διαχωρισμού σε ηχείο, αντί να ακούσω τον γνώριμο ήχο της σάρωσης του φάσματος, ακούω ένα τσαφ και νέκρα. Ουπς... πατατιά!
Είχα ξεχάσει να συνδέσω τα καλώδια από τις εξόδους του ενισχυτή προς το υπό κατασκευή ηχείο και αυτά ακούμπησαν μεταξύ τους.
Ευτυχώς η μόνο απώλεια ήταν οι ασφάλειες του ενισχυτή, οι οποίες όμως απαιτούν την αφαίρεση του καπακιού για πρόσβαση.
Θα το ανοίξω που θα το ανοίξω, σκέφτηκα, δεν του κάνω και μια αποκατάσταση. Μετά από τόσα χρόνια σίγουρα θα την χρειάζεται, ενώ όλο και κάτι θα βελτιώσουμε παράλληλα.
Από τη σκέψη μέχρι τη πράξη πέρασε βέβαια κάμποσος καιρός αλλά, όπως λένε, <<Κάλλιο αργά παρά ποτέ>>!!!
Εδώ είμαστε λοιπόν να δούμε το τι και το πως και με αρκετές φωτογραφίες.
Η συμβίωση με τον εν λόγο ενισχυτή ξεκίνησε σε γνωστό κατάστημα της Πάτρας, γύρω στα 1990.
Προηγήθηκε μία συγκριτική δοκιμή μεταξύ τριών τελικών ενισχυτών, ούτε που θυμάμαι με τι συνοδά.
Οι τελικοί ήταν ένας Carver TFM-15, ένας Arcam Delta290 και ο 535.
Αρχικά αποχώρησε ο TFM-15 και η κόντρα συνεχίστηκε μεταξύ Arcam και Adcom.
Με τον δεύτερο τελικά να επικρατεί λόγο οδήγησης, παρόλο τη θεωρητικά χαμηλότερη ισχύ, 60 αντί 100 watts του Arcam, αλλά και της αρκετά χαμηλότερης τιμής από τον Εγγλέζο.
Η γνωριμία μου με τον 535 είχε προηγηθεί μέσω μιας δοκιμής του περιοδικού <<Ήχος>>, δύο χρόνια νωρίτερα και μπορώ να πω ότι ήταν έρωτας με τη πρώτη ματιά!
Είχε όλα εκείνα τα στοιχεία που μέχρι τότε είχαμε συνηθίσει να αναζητούμε σε μεγάλες και πανάκριβες σχεδιάσεις, με μοναδικό μείον τη χαμηλή ισχύ.
Τακτοποιημένη κατασκευή, τοπολογία Dual Mono με επαρκέστατη χωρητικότητα, καλή ποιότητα συναρμολόγησης και υλικών για την κατηγορία.
Προσωπικά των θεωρώ από τα αδικημένα μηχανάκια της εποχής.
Μετά την απόκτηση του πήρε για 7 περίπου χρόνια, μέχρι το 1996, τη θέση του κύριου ενισχυτή στο σύστημα μου, οδηγώντας κάτι ιδιοκατασκευές μου με μονάδες της Audax.
Έπειτα οδήγησε για λίγο κάποια subwoofer, μέχρι που αποθηκεύτηκε, λόγο ανεπάρκειας να κουνήσει 12ιντσα woofer σε ικανές στάθμες.
Αρκετά χρόνια αργότερα βγήκε από την αποθήκη και ενσωματώθηκε στο μετρητικό μου σύστημα.
Ένα ωραίο απόγευμα λοιπόν πριν 5-6 χρόνια, πηγμένος από τις διαδοχικές μετρήσεις για το στήσιμο ενός κυκλώματος διαχωρισμού σε ηχείο, αντί να ακούσω τον γνώριμο ήχο της σάρωσης του φάσματος, ακούω ένα τσαφ και νέκρα. Ουπς... πατατιά!
Είχα ξεχάσει να συνδέσω τα καλώδια από τις εξόδους του ενισχυτή προς το υπό κατασκευή ηχείο και αυτά ακούμπησαν μεταξύ τους.
Ευτυχώς η μόνο απώλεια ήταν οι ασφάλειες του ενισχυτή, οι οποίες όμως απαιτούν την αφαίρεση του καπακιού για πρόσβαση.
Θα το ανοίξω που θα το ανοίξω, σκέφτηκα, δεν του κάνω και μια αποκατάσταση. Μετά από τόσα χρόνια σίγουρα θα την χρειάζεται, ενώ όλο και κάτι θα βελτιώσουμε παράλληλα.
Από τη σκέψη μέχρι τη πράξη πέρασε βέβαια κάμποσος καιρός αλλά, όπως λένε, <<Κάλλιο αργά παρά ποτέ>>!!!
Εδώ είμαστε λοιπόν να δούμε το τι και το πως και με αρκετές φωτογραφίες.
Last edited: