- Μηνύματα
- 16.932
- Reaction score
- 54.808
Απάντηση: bel Epoque Reference loudspeakers
Eίναι γεγονός ότι κανένας από τους υπάρχοντες μετατροπείς ηλεκτρικής σε ακουστική ενέργεια δεν περιλαμβάνει τελείως άκαμπτα διαφράγματα.Η συνήθης κόλουρη κωνική μορφή των μονάδων χαμηλών όπως και η τυπική μορφή θόλου γιά τις μονάδες υψηλών αποκλίνουν ακόμα περισσότερο από το πρότυπο της άκαμπτης επίπεδης επιφάνειας ενός κινούμενου πιστονιού.
Σε αυτές τις περιπτώσεις η διέγερση ξεκινά από το κέντρο και οδεύει με φορά από το πηνίο φωνής στην περιφέρεια του μεγαφώνου υπό τη μορφή κυματικής διατάραξης του υλικού αυτού.Η ταχύτητα διάδοσης της διατάραξης εκ των πραγμάτων δεν είναι άπειρη.Ακολουθώντας το μοντέλο διαχωρισμού της επιφανείας σε απειροελάχιστα στοιχεία καθένα εκ των οποίων συμβάλλει μέσω της ομόλογής του συνιστώσας στην αποδιδόμενη ηχητική εκπομπή επί συγκεκριμένου σημείου στο χώρο,είναι αδύνατον να βρίσκονται όλα τα επιμέρους στοιχεία του κώνου σε απόλυτη χρονική ευθυγράμιση ως προς τη διέγερσή τους.Η αναπόφευκτη διαφορά φάσης είναι αμελητέα στις χαμηλές και αυξάνεται με την άνοδο σε υψηλότερες συχνότητες εκπομπής.Συχνά μάλιστα επιλέγεται γιά δεδομένο μεγάφωνο το βέλτιστο σχήμα με σκοπό την ελάχιστη επίδραση του προαναφερθέντος φαινομένου στη λαμβανόμενη απόκριση επί του άξονα.
Η κατευθυντική συμπεριφορά των κώνων και θόλων τείνει να θεωρείται ποιοτικά ισοδύναμη μ'εκείνη ενός άκαμπτου επίπεδου πιστονιού.Στην πράξη,οι προκύπτουσες αποκλίσεις από την ιδανική συμπεριφορά του αμιγώς πιστονικού προτύπου είναι δυνατόν να δημιουργούν και ωφέλιμα φαινόμενα υπό την έννοια ότι η συχνότητα στην οποία εμφανίζονται οι δευτερογενείς λοβοί επί της πολικής απόκρισης θα είναι υψηλότερη της θεωρητικά προβλεπόμενης στην εκάστοτε περίπτωση:
http://www.kettering.edu/physics/drussell/GMI-Acoustics/Directivity2.html
http://www.avsite.gr/vb/showthread....%FC-%CC%E5%E3%DC%F6%F9%ED%E1-%C7%F7%E5%DF%E1&Εύκαμπτα διαφράγματα (τουλάχιστον για συγκεκριμένη κάθε φορά περιοχή συχνοτήτων) μπορούν να θεωρηθούν και οι κώνοι των συμβατικών μεγαφώνων.
Και κάτι τετοιο δεν είναι πάντα κακό...
Eίναι γεγονός ότι κανένας από τους υπάρχοντες μετατροπείς ηλεκτρικής σε ακουστική ενέργεια δεν περιλαμβάνει τελείως άκαμπτα διαφράγματα.Η συνήθης κόλουρη κωνική μορφή των μονάδων χαμηλών όπως και η τυπική μορφή θόλου γιά τις μονάδες υψηλών αποκλίνουν ακόμα περισσότερο από το πρότυπο της άκαμπτης επίπεδης επιφάνειας ενός κινούμενου πιστονιού.
Σε αυτές τις περιπτώσεις η διέγερση ξεκινά από το κέντρο και οδεύει με φορά από το πηνίο φωνής στην περιφέρεια του μεγαφώνου υπό τη μορφή κυματικής διατάραξης του υλικού αυτού.Η ταχύτητα διάδοσης της διατάραξης εκ των πραγμάτων δεν είναι άπειρη.Ακολουθώντας το μοντέλο διαχωρισμού της επιφανείας σε απειροελάχιστα στοιχεία καθένα εκ των οποίων συμβάλλει μέσω της ομόλογής του συνιστώσας στην αποδιδόμενη ηχητική εκπομπή επί συγκεκριμένου σημείου στο χώρο,είναι αδύνατον να βρίσκονται όλα τα επιμέρους στοιχεία του κώνου σε απόλυτη χρονική ευθυγράμιση ως προς τη διέγερσή τους.Η αναπόφευκτη διαφορά φάσης είναι αμελητέα στις χαμηλές και αυξάνεται με την άνοδο σε υψηλότερες συχνότητες εκπομπής.Συχνά μάλιστα επιλέγεται γιά δεδομένο μεγάφωνο το βέλτιστο σχήμα με σκοπό την ελάχιστη επίδραση του προαναφερθέντος φαινομένου στη λαμβανόμενη απόκριση επί του άξονα.
Η κατευθυντική συμπεριφορά των κώνων και θόλων τείνει να θεωρείται ποιοτικά ισοδύναμη μ'εκείνη ενός άκαμπτου επίπεδου πιστονιού.Στην πράξη,οι προκύπτουσες αποκλίσεις από την ιδανική συμπεριφορά του αμιγώς πιστονικού προτύπου είναι δυνατόν να δημιουργούν και ωφέλιμα φαινόμενα υπό την έννοια ότι η συχνότητα στην οποία εμφανίζονται οι δευτερογενείς λοβοί επί της πολικής απόκρισης θα είναι υψηλότερη της θεωρητικά προβλεπόμενης στην εκάστοτε περίπτωση:
http://www.kettering.edu/physics/drussell/GMI-Acoustics/Directivity2.html